Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 83)



Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,
δια χειρός Πέμυς Γκανά


Εσείς με ποιον είστε;

-Και με ποιον είσαι εσύ για να χουμε καλό ερώτημα; με ρώτησε χθες το μεσημέρι η μαντάμ Ευθαλί της γειτονιάς μου.
Μισοκρυμμένη ήταν πίσω από ένα τιγκαρισμένο καρότσι με πράγματα -άτιμη κρίση, νταντά θα σε κάνω, μόνο την δική μου οικογένεια βρε έβαλες στο μάτι; την ατυχία μου μέσα- εκεί στην ουρά του σούπερ μάρκετ που απαντηθήκαμε, ανάμεσα στα ζαρζαβατικά τα μαρουλοκρέμμυδα και τις Τριντέντ για αστραφτερό χαμόγελο και γερά δόντια δίχως ούτε καν βούρτσισμα (λένε και οι πολυεθνικές κανένα αστείο, κάποιες φορές).
Για λίγο μπερδεύτηκα κι
αναρωτήθηκα:
Τέλεψε, δεν τέλεψε το Euro; Η Πορτογαλία δεν το πήρε το τιμημένο, δεν μπορώ δεν μπορώ να περιμένω;
Μα από την άλλη, μαντάμ Ευθαλί είναι αυτή, μπορεί και να έχει χάσει επεισόδια, ποιος να ξέρει;
-Με την Αγγλία, της απαντώ, δίχως να το πολυσκεφτώ.
-Άσε του Εγγλέζους και το μπρέξιτ τους, σάματι μας κόφτει τι κάνουνε, μια ζωή ανάποδοι, ανάποδα οδηγάνε, ανάποδα περπατάνε, με έκοψε απότομα. Με τον Ερντογάν, λέω, είσαι; ή με τους άλλους;
-Εμ, δεν το ξέρω καλά το θέμα, κυρία Ευθαλία μου, το παρακολουθώ, σε λίγες μέρες που θα πάει θα το καταλάβω, θα κατασταλάξω, και τότε θα σας ενημερώσω...
-Είχα πάει κάποτε στην Πόλη, αναπολεί μην δίνοντας καμία σημασία στα λεγόμενα μου, τι κιουνέφε φάγαμε, τι γιαουρτλού, τι κεμπάπ και τι λουκούμια, και να οι βόλτες στον Βόσπορο και στα παζάρια και τι όμορφα δερμάτινα αγοράσαμε, μαλακά, ΑΑ ποιότητας, τα καλύτερα, μα και οι Τούρκοι πια, τι να πω για τους Τούρκους «Γιουνάν» λέγανε κι έσταζε το στόμα τους μέλι!!!
-Θυμαρίσιο ή ανθέων; θέλησαν να αστειευτώ με την στρατηγό μαντάμ Ευθαλί.
Αστραποβρόντησε το βλέμμα της και μαζεύτηκα.
Άγριο, ίδιο και απαράλλακτο, σαν αυτουνού του Ερντογάν δημοκράτ εφέντη.
Ντάξ μια τρομάρα σε πιάνει, ένα σύγκρυο. Του γυαλίζει το μάτι, δεν κρύβεται.
-Στην Βασιλεύουσα λοιπόν είχατε πάει; πάω να το απαλύνω το κλίμα το κακό.
Με αγριοκοιτάζει, που λέτε, προσπαθώντας να διακρίνει αν υπάρχει ειρωνεία στην ερώτησή μου.
-Κορόιδευε εσύ και οι όμοιοι σου, μου λέει ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα, μα ο Γέροντας Παΐσιος το είχε πει καθαρά και ξάστερα.
-Ότι ο Ερντογάν θα καταπνίξει το πραξικόπημα;
-Όχι βρε ζαβό. Από αυτό όμως θα ξεκινήσει ο μεγάλος εμφύλιος και τότε θα εμφανιστεί ο ορθόδοξος στρατός των Ρώσων και η Πόλη θα δοθεί στην Ελλάδα.
-Πεσκέσι;
-Ναι, γιατί σε πειράζει;
-Εμένα; γιατί καλέ να με πειράζει; Κοτζαμάν πόλη, ευάερη και ευήλια, με τις ομορφιές της και με τα κιουνέφε της...
-Έτσι λέω και εγώ, συμφώνησε η κυρία Ευθαλία δίχως να δίνει σημασία στο μάλλον κοροϊδευτικό μου ύφος
-Θα την πάρουμε με συνοπτικές διαδικασίες να υποθέσω;
-Α! σε έπιασε πάλι το κομμουνιστικό σου; Δεν τα ξέρω εγώ τα συριζαίικα τα δικά σου, ξέρω τι είπε ο γέροντας.
-Μάλιστα.
-Τι μάλιστα;
-Όχι, λέω, αφού έχετε πάει στην Πόλη, δεν μπορεί, το θέμα το ξέρετε εκ των έσω.
Τίναξε η μαντάμ Εφθαλί το κρεπαρισμένο μαλλί -μεταξύ μας δεν κουνήθηκε τρίχα- και όλο καμάρι μου το ξεφούρνισε, κοιτώντας ολόγυρα της με ύφος μάλλον συνωμοτικό, και σιγανή φωνή:
-Έχω εγώ γνωστό που ξέρει.
Κούνησε με νόημα το κεφάλι της.
-Αααα, μπράβο, μπράβο, της ΜΙΤ; της ΕΥΠ;
-Όχι καλέ, Τούρκος κεμπαμπτζής, στο κέντρο!
-Α!
-Δηλαδή όχι ακριβώς Τούρκος, Κούρδος είναι ο άνθρωπος!
-Ναι; Και τι σας είπε;
-Ο Ερντογάν, λέει, τα κανόνισε μοναχός του. Τους έμπλεξε, μαριονέτες οι στρατιωτικοί, βρεεε ξυπνάτεεε -με σκουντά- .Γίνεται βρε πραξικόπημα 10 το βράδυ; Βγάζεις τα τανκς στις 10; Δεν σας κόβει βρεεεε; Ξέρεις τι μουχρίτσα είν’ αυτός ο Ερντογάν; Εμένα θα κοροϊδέψει; Εσάς, τα χαϊβάνια...
-Και εσείς λοιπόν, κυρία Ευθαλία με ποιον είστε;
-Με τους στασιαστές βέβαια, όχι που θα τα κάνει πλακάκια ο σουλτάνος με τον isis να μας φέρει εδώ τις μαντίλες και τους μουρλούς, τους τζιχαντιστές! Θα δεις, τίποτα δεν θα κάνουμε και θα κερδίσουμε! Θα δεις, χρεωμένοι θα κοιμηθούμε και ελεύθεροι θα ξυπνήσουμε! Είμαστε ο αγαπημένος λαός του Θεού!
-Δεν είναι οι Εβραίοι;
-Μπιτ αμόρφωτο είσαι παιδί μου;
-...
-Το είπε ο Παΐσιος.
-....
(Άλαλα τα χείλη των ευσεβών)

Έφτασε και η σειρά μου στο ταμείο και για να είμαι απολύτως ειλικρινής την έκανα με βήμα ταχύ και ελαφριά την καρδία.
Όχι ότι μου έκανε καμία εντύπωση, αλλά να, πριν μήνες η κυρία Ευθαλία ήταν ουκρανολόγος, πιο πριν ειδική στην τρομοκρατία, νωρίτερα ήτο σεισμολόγος, και τώρα ήξερε τα του πραξικοπήματος        «νεράκι». Ελληνίς με άποψη επί παντός επιστητού ...

Άσχετο, μα τα μάθατε τα νέα;
Παπόρο μόνο και έρημο απ την Περσία πιάστηκε στην Κορινθία, φορτωμένο ναρκωτικά.
Όχι καμία συμμετοχή μούτσου, πλοιάρχου και μηχανικού δεν διεφάνη.
Πώς τα κατάφερε και φόρτωσε μόνο, εξέπλευσε μόνο, και θαλασσοδάρθηκε μόνο του, θα το εξηγήσει ο επιστήμων του μέλλοντος.
Σαν την έξυπνη σήτα ένα πράμα, όλα τα κάνει μοναχό του.
Λουκουμόσκονη πήγε να φορτώσει -ολομόναχο- τα μπέρδεψε και φόρτωσε ηρωίνη.
Ε ρε πως μπερδεύονται έτσι τα ασυνόδευτα...

Σύντροφοι τι έγινε;
Σταματήσαμε να κερδάμε;
Δεν ψήφισαν, λέει, το εκλογικό μας νόμο.
Φτου στα μούτρα τους.
Στον Αλέξη βρε το κάνατε αυτό;
Στον Αλέξη της καρδιάς μας;

Κλείνοντας να σας ενημερώσω πως ο κύριος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος ξεκίνησε τις καλοκαιρινές παρατεταμένες βακάνς του και αρνείται να γράψει Κυριακάτικα Καλντερίμια.
Εμάς μας άφησε πίσω να βολοδέρνουμε γράφοντας κι εκείνος μπορεί να γυρίσει κατά τα Χριστούγεννα…
Δεν πάει άλλο θα ζητήσω αύξηση, σύντροφοι, και ποσοστά από τα κέρδητα.
«Αχ τι κακό, μέρα μ' ήλιο σαν κι αυτό να την τρώει τ' αφεντικό»… 
Που λέει και ο Διονύσης Σαββόπουλος...

Σας φιλώ και σας χαιρετώ.
Τους μισούς από εσάς ίσως σας ανταμώσω σε παραλία της Λούτσας, τόσο στενάχωρα που λιαζόμαστε που θα πάει, θα γνωριστούμε!


ΥΓ1.
Απόγευμα και νύχτα τρόμου στο Μόναχο, δάκρυα για τους νεκρούς ναι, μα φόβος, όχι...
Ούτως ή άλλως δεν είναι δεδομένη η επόμενη μέρα καμίας ζωής κανενός ανθρώπου, δεν θα ζήσουμε λοιπόν την μέρα μας μέσα στον φόβο γιατί κάποιοι μαστουρωμένοι, αγράμματοι ισλαμοφασίστες μισούν υστερικά τον δυτικό τρόπο ζωής στο όνομα ενός κάποιου Θεού.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου