Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου
η Εύα Τσαροπούλου
Κάτι
λιγότερο από το 61% του συνόλου των συνταξιούχων της χώρας, θα προσφύγει στο
πλησιέστερο τραπεζικό του κατάστημα στις 22 του μήνα, προκειμένου να παραλάβει
την 13η σύνταξη, έταξε ψες το βράδυ, ο αγαπημένος μας
θεσμός, αφού «αποτελεί δέσμευση της κυβέρνησης κάθε ευρώ που περισσεύει να
πηγαίνει στους πιο αδύναμους Έλληνες».
Με
ποσά που κυμαίνονται από τα 300 έως τα 830 ευρώ, λοιπόν, περίπου 1.600.000
συνταξιούχοι θα πριμοδοτηθούν τα φετινά Χριστούγεννα, διότι προφανώς «λεφτά
υπάρχουν» και μας κάλυψε ο προλαλήσας Γιωργάκης κι όταν στα λέγανε από
το 2009
κιόλας, εσύ πού τον είχες το νου σου;
Ταυτόχρονα,
παγώνει η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά υποδοχής προσφύγων «μέχρι νεωτέρας» και
συγκεκριμένα, μέχρι να περάσει η προσφυγική κρίση, που τι ακριβώς σημαίνει αυτό
σε μονάδα μέτρησης χρόνου, ας ήξερε κάποιος να μου το πει κι εμένα!
Ακούστηκε
και κάτι για «υπερ-απόδοση των εσόδων»! Να! Κάτι τέτοια είναι που, παρεκτός από
ανέκδοτα, γίνονται αιτία να φας ισόβια μια μέρα και στα καλά του καθουμένου…
Γιατί καλά η «υπέρ-απόδοση», αλλά και «των εσόδων»;
Αλλά
τι περίμενες; Μέχρι και ο Χίτλερ το ήξερε: «Αν
θέλετε την εύνοια των μαζών, πρέπει να λέτε τα πιο ηλίθια και τα πιο χοντρά
ψέματα»!
Αλλά
είναι και το άλλο, να τα λέμε κι αυτά, παιδί μου· η Ελλάδα σηκώνει ολόκληρο το
βάρος της κρίσης του προσφυγικού και αυτά πρέπει να μας τα αναγνωρίσει η Ευρώπη
(των κακώνε των ξένωνε)… που ακόμη τρώει τα βελανίδια που τους πετάγαμε όταν
αυτοί ήσαν πάνω στα κλαριά ή το ανάποδο, δεν είμαι και σίγουρη δηλαδή ποιος
στεκόταν πού, όταν έτρωγε το βελανίδι στο κεφάλι! Κι αφού πρέπει να το
αναγνωρίσει, πρέπει να το πληρώσει κιόλας.
Όπως λέει κι ένα παλιό γνωμικό:
Μην πεις ποτέ «μ@@@@@» πρόσωπο που κατέχει εξουσία,
διότι κινδυνεύεις να καταδικαστείς για τρία αδικήματα:
α) Για προσβολή προσωπικότητας
β) Για περιύβριση αρχής
γ) Για αποκάλυψη κρατικού μυστικού!
Είμαστε
τώρα για να τρέχουμε;
Είναι
προτιμότερο να πεις ότι, αφού αρχίσαν τα ταξίματα, σε
λίγο θα ακολουθήσουν και τα παραστρατήματα και τότε πια, βλαστήμα τα!
Τι
έγινε, ρε παιδιά; Τι πανικός είναι ετούτος στο βλέμμα; Καλά ήταν στην Κούβα,
άντε να ξαναπάμε; Από πού θα μοιραστούν τούτα τα ταξίματα; Τίνος τα χρήματα θα
«αναδιανεμηθούν»; Ποιος θα πληρώσει το βαρκάρη; Μήπως μειώθηκαν οι κρατικές
δαπάνες και προέκυψε πλεόνασμα; Μήπως γίνανε απολύσεις και χαμπάρι δεν πήραμε;
Πού είναι η παραγωγή που θα μας εξασφαλίσει τα έσοδα τα πλεονάζοντα;
Πόσα
ερωτήματα ταλανίζουν το νου…
Την
ίδια ώρα που η Αντιπολίτευση, μουδιασμένη, παρακολουθεί το διάγγελμα, με τη
στεναχώρια του «καλά τα λέγαμε τόσο καιρό, έφτασε κι η καταραμένη ώρα που
πρέπει να κάνουμε και κάτι για δαύτα!».
Ο
αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κατηγορεί το θεσμό μας ότι θα τα πάρει πίσω
διπλά και τρίδιπλα, με τη νέα συμφωνία που έκλεισε με τους πιστωτές.
Το ΠΑΣΟΚ λέει ότι εκείνο το είπε πρώτο να παγώσει το
ΦΠΑ στα νησιά, ενώ η ΔΗΜΑΡ μιλάει για «ανακύκλωση φτώχειας», ξεχνώντας πόσο
στρατηγικά τα εσκάτωσε όταν μπορούσε να το κάνει...
Ευτυχώς,
το παλιό, καλό ΚΚΕ, δίνει, όπως πάντα, τη λύση: Εμπρός στον αγώνα της λαϊκής
κινητοποίησης.
Ετούτος ο αγώνας, πανάκεια πρέπει να είναι, απλώς
δεν είμαι σίγουρη για το πώς λένε τη συγκεκριμένη ασθένεια…αλλά και πού κωλώνει
η πανάκεια σε κάτι τέτοια;
Μέσα
σε όλα αυτά, το Σάββατο ψηφίζεται στη Βουλή ο προϋπολογισμός του οικονομικού
έτους 2017, να μας ζήσει, να τον χαιρόμαστε, αναρωτιέμαι όμως τι απ’ όλα αυτά
τα έξοδα, τα χριστουγεννιάτικα θα γραφτεί στο μπακαλοτέφτερό του…
Κι
αν πεις ότι οι εξαγγελίες ανήκουν στο 2016, μην σκας διότι από κάπου θα στα
πάρει το 2017.
Θα
δούμε, θα μελετήσουμε, θα συγκρίνουμε και στο τέλος, θα την πούμε κι εμείς την
παρόλα μας, γιατί μόνο μέχρι εκεί μπορούμε να φτάσουμε για να…αλλάξουμε τον
κόσμο!
Προς
το παρόν, κοιτάζουμε σιωπηλοί, περιμένοντας, όπως ο λύκος καραδοκεί για τα
θύματά του…και αναμένουμε…
Στην πολιτική, ο ίσιος δρόμος, αδελφέ, είναι
αδιάβατος…τι περιμένεις; Κάνε τα κουμάντα σου και περίμενε τον Άγιο Βασίλη...
«Εγώ
το πίνω» με τη Βίκυ Μοσχολιού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου