Ο μονόδρομος της ανανέωσης για Κυριάκο & Ν.Δ.

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Νέα Δημοκρατία αποτελεί το πιο ανθεκτικό κόμμα της μεταπολίτευσης, αφού ακόμη και στις συνθήκες της πολιτικής αποσάρθρωσης που δημιούργησαν η κρίση και τα μνημόνια, κατάφερε και κράτησε τις ελάχιστες δυνάμεις της κοντά στο 30%.

Δεν υπάρχει, επίσης, αμφιβολία ότι όλα αυτά τα χρόνια συνυπήρξαν στους κόλπους της ακόμη και παντελώς ετερόκλητα πολιτικά στοιχεία, όπως οι αμιγείς Δεξιές δυνάμεις, η Λαϊκή Δεξιά αλλά και τα

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 84)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Τα πόκεμον και άλλες πικρές ιστορίες…

Πήρα λοιπόν τα παιδάκια μου, ημέρα Πέμπτη και ώρα επτά και τριάντα απογευματινή, και πήγαμε σε κεντρική -κεντρικότατη, πλατεία της περιοχής μας.

Ωραία ήταν, δεν μπορώ να πω.

Διασκεδάσαμε.

Παιδάκια όλων των ηλικιών παίζανε ουρλιάζοντας, διακόσιες θείες -καλοζωισμένες- κάθονταν στα παρακείμενα παγκάκια κραδαίνοντας τα μπαστούνια τους έτοιμες για φασαρίες, ξέρετε τώρα, μη και τους αγγίξει η μπάλα, κάποιου παλιόπαιδου που τολμά να παίζει ποδόσφαιρο στην εν λόγω πλατεία, γονείς από την άλλη, βαριεστημένοι και

ΕΥΑερα: «Αυτός ο κόσμος ο κακός, ο πολύχρωμος κόσμος!»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Κάποια συμπαντική προστασία πρέπει να έχω, γιατί η τηλεόρασή μου δεν πιάνει κανένα κανάλι, όπου κι αν την έχω μετακινήσει μέσα στο σπίτι μου! Τουλάχιστον, θα ησυχάζει το κεφάλι μου το ένα τρίτο της ημέρας, λέω, παίζοντας το «Παιχνίδι της Χαράς» ακόμη μία φορά… Για τα άλλα δύο τρίτα της ημέρας, σωσμός δεν υπάρχει, αφού το διαδίκτυο φέρνει δίπλα σου όλο τον κόσμο, με τα στραβά και τα ανάποδά του…

Αυτός ο κόσμος, ο περίεργος, ο αναποδογυρισμένος στα ξαφνικά ή όχι και τόσο στα ξαφνικά…

Βόμβες σκάνε γυρωτρίγυρα, άνθρωποι σκοτώνονται μέσα σε μετρό, παιδιά πυροβολούνται σε

Η λογική φεύγει, ο Ντόναλντ Τραμπ έρχεται...

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Μετά και από τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων στις ΗΠΑ, με τον Ντ. Τραμπ να προηγείται της Χ. Κλίντον, τα πράγματα, επισήμως πλέον, δεν πηγαίνουν καθόλου καλά.
Ο πολιτικός λόγος διεθνώς βουλιάζει στο λαϊκισμό, ο οποίος με τη σειρά του τρέφει τα κατώτερα ένστικτα της βολεμένης μεσαίας τάξης του δυτικού κόσμου.
Πιθανόν επειδή, όταν είσαι ώρες ατελείωτες χωμένος στο κινητό ή στον υπολογιστή στο γραφείο, οι φωνές ή οι καβγάδες μπορούν να είναι αναζωογονητικοί.
Αν δει κανείς το ρεπορτάζ στους

Μια πρώτη αξιολόγηση των κυβερνητικών προτάσεων περί αναθεώρησης

Γράφει ο Ευάγγελος Βενιζέλος

Δεν υπάρχει πλέον κανένας θεσμικός φραγμός. Όλα υποτάσσονται στις ανάγκες ενός αδίστακτου πολιτικού αντιπερισπασμού. Η κυβέρνηση δήλωσε έτοιμη να θυσιάσει τις θεμελιώδεις εγγυήσεις του τυπικού, δηλαδή του γραπτού και αυστηρού, Συντάγματος της χώρας προκειμένου να συγκαλύψει τη δική της κρίση νομιμοποίησης που πηγάζει από τις συνεχείς διαψεύσεις, τις κραυγαλέες ανακολουθίες και την προφανή πλέον αναποτελεσματικότητα της πολιτικής της. Καμία όμως κυβέρνηση δεν

Ας ήταν ψέμα…

Από το Ηράκλειο

γράφει

η Χριστίνα Ανδριανού

Εν τιμή και ειλικρινά, με κούρασε η αλήθεια, ας ήταν ψέματα λοιπόν,
ότι παιδιά κινδυνεύουν πια από τους ίδιους τους, τους γονείς,

ότι 424.000 ελληνόπουλα ζουν κάτω απ' το όριο της φτώχειας (πηγή Unicef 2016),  

ότι οι φίλοι μας δύσκολα συγχωρούν και ρίπτουν εύκολα το σφυρί τους στη δικαστική έδρα, ότι ζώνονται άνθρωποι μ' εκρηκτικά για να σκοτώσουν δεκάδες αμέριμνους άλλους,  

ότι οι άνθρωποι πια

Η μεταπολίτευση

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Επέτειος της μεταπολίτευσης χθες και σκέφτομαι ότι αυτή δαιμονοποιήθηκε ακρίτως στα χρόνια της κρίσης. Θεωρήθηκε ότι αυτή αποτελεί τη μεγάλη πηγή των δεινών του τόπου.

Κι ίσως όχι αδίκως, αφού η Κεντροαριστερά, που ουσιαστικά μετά τα πρώτα χρόνια κατεύθυνε πολιτικά και οικονομικά τον τόπο (ΠαΣοΚ), τον υπονόμευσε για πολλές πολλές γενιές. 

Ενώ ακόμη και η Νέα Δημοκρατία ακολούθησε εν πολλοίς την

Τώρα επενδύουν σε ...δημοσίους υπαλλήλους & οικογένειες μαθητών

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ανακίνησε το ζήτημα του εκλογικού νόμου και μάλιστα με ιδιαιτέρως υψηλές προσδοκίες, ούτως ώστε να υπερψηφιστεί αυτός από 200 βουλευτές για να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές.

Κι είναι χαρακτηριστικό ότι στους διαδρόμους της Βουλής οι περισσότεροι βουλευτές των δυο κυβερνώντων κομμάτων, ήταν σίγουροι ότι με την απλή αναλογική ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός….

Δείγμα για ποιον λόγο και

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 83)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Εσείς με ποιον είστε;

-Και με ποιον είσαι εσύ για να χουμε καλό ερώτημα; με ρώτησε χθες το μεσημέρι η μαντάμ Ευθαλί της γειτονιάς μου.

Μισοκρυμμένη ήταν πίσω από ένα τιγκαρισμένο καρότσι με πράγματα -άτιμη κρίση, νταντά θα σε κάνω, μόνο την δική μου οικογένεια βρε έβαλες στο μάτι; την ατυχία μου μέσα- εκεί στην ουρά του σούπερ μάρκετ που απαντηθήκαμε, ανάμεσα στα ζαρζαβατικά τα μαρουλοκρέμμυδα και τις Τριντέντ για αστραφτερό χαμόγελο και γερά δόντια δίχως ούτε καν βούρτσισμα (λένε και οι πολυεθνικές κανένα αστείο, κάποιες φορές).

Για λίγο μπερδεύτηκα κι

ΕΥΑερα: «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Εργάστηκα κάποτε δίπλα σ’ ένα σπουδαίο πολιτικό· δεν ξέρω κανέναν άλλον σαν κι αυτόν. Έφυγε απότομα και τραγικά, χωρίς να δει τα όνειρά του να γίνονται πραγματικότητα. Ίσως τότε, ο κόσμος μας να ήταν καλύτερος. Ο δικός μου σίγουρα θα ήταν διαφορετικός…

Ήμουν μαζί του όταν ακόμα ήταν ευρωβουλευτής και μετά όταν υπουργοποιήθηκε. Έγινε υπουργός κάτω από αντίξοες συνθήκες, εκτάκτως. Θυμάμαι ακόμα την τελευταία βραδιά στο προσωπικό του γραφείο, τη βραδιά πριν τη μοναχική ορκωμοσία του. Ήταν ανήσυχος, σαν το

Διακοπές στο Αριστοτέλειο

Από τη Θεσσαλονίκη

γράφει

ο Μιχάλης Δεμερτζής

Λίγο... εκτός τόπου και χρόνου ενεργοποιήθηκαν οι νεαροί «αλληλέγγυοι» αυτή τη φορά.

το προσφυγικό ζήτημα έφτασε στη κορύφωσή του τον Φεβρουάριο και, την τελευταία φορά που ελέγξαμε, το κοντινότερο κέντρο φιλοξενίας βρισκόταν από το ΑΠΘ περί τα 10 χιλιόμετρα μακριά.

Βέβαια, τα παιδιά δεν μπορούσαν να κάνουν το κομμάτι τους το καταχείμωνο και, στα Διαβατά, ανάμεσα στα διυλιστήρια, μέσα την υγρασία και τα κουνούπια σε μέγεθος ακρίδας, η ατμόσφαιρα δεν θα ήταν και η

Ο εκλεγμένος «δικτάτορας» και η Δύση

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ας τα δούμε με νηφαλιότητα.

Μπορεί κάποιος Έλληνας να δει με συμπάθεια τον Σουλτάνο επειδή επιβίωσε από την «παιδική χαρά» της απόπειρας των πραξικοπηματιών να τον σκοτώσουν (;;;) ή να τον απομακρύνουν από την εξουσία;

Η απάντηση είναι εύκολη και φυσικά αυτονόητη. Όχι!

Πλην κάποιων κυβερνητικών στελεχών...

Η αλήθεια είναι ότι ο Ερντογάν,  στην αρχή της θητείας του έδειχνε ότι μπορεί να «παντρέψει» την δυτικού τύπου φιλελεύθερη δημοκρατία με το ισλάμ, έβαλε τέλος στη

Δεν είναι Hollywood, είναι η ζωή μας….

Από το Ηράκλειο

γράφει

η Χριστίνα Ανδριανού

Δε φαντάστηκα ποτέ ότι θα ζούσαμε μέσα σε μια ταινία θρίλερ χωρίς περιθώριο αντίδρασης,
ότι θα ζούσαμε τον κινηματογράφο, σαν ανεκπαίδευτοι κομπάρσοι, στην πιο σαδιστική και απάνθρωπή του εκδοχή.
Θέλω να επισημάνω ότι είμαστε δυνητικά όλοι βουτηγμένοι στο αίμα.
Θέλω να θυμίσω γεγονότα που η μνήμη αδυνατεί να ομαδοποιήσει.
Είμαστε σε πόλεμο.

Ακούστε κάποιες μάχες αμάχων, άνευ προειδοποιήσεως, ιερού και οσίου.

Νεκροί ανά τον κόσμο, αθώοι και

Οι στρατόκαυλοι, ο σουλτάνος κι εμείς…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Νάτοι λοιπόν οι Τούρκοι στρατόκαυλοι… 

Που επιχείρησαν να αναβιώσουν τις ημέρες του Εβρέν στη γειτονιά μας… 

Που έκαναν πραξικόπημα στις…10 το βράδυ, την ώρα που στην Τουρκία όλα βρίσκονταν εν ζωή…

 Που έκαναν πραξικόπημα χωρίς να έχουν μαζί τους τις μεγάλες δυνάμεις του τουρκικού στρατού…

Που έδειξαν ότι τρέφονται από το δικό τους παρελθόν, τότε που οι κεμαλιστές

Δεν προλαβαίνουμε ν’ αφομοιώσουμε…

Από τη Θεσσαλονίκη 
γράφει
η Αλεξάνδρα Γρηγορίου

«Βράζει» ο πλανήτης με τις εξελίξεις να είναι καταιγιστικές και να μην προλαβαίνουμε γεγονότα… Δυστυχώς τα περισσότερα δυσάρεστα… Και δυστυχώς δεν προλαβαίνουμε ν’ αφομοιώσουμε ώστε να ισορροπούμε…

Έχουμε αποδεχθεί πλέον την ταχύτητα της είδησης των γεγονότων αφού με τη διακίνηση της πληροφορίας μέσω διαδικτύου οι χρόνοι έχουν μηδενισθεί και σε δευτερόλεπτα μπορεί να διαχυθεί ένα συμβάν, σ’ όλο τον πλανήτη.

Εκείνο που ελέγχεται, είναι

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 82)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμυς Γκανά

«Μη στενοχωριέσαι, άφησε τα πράγματα να πάνε μόνα τους.
Οι ηλίθιοι και οι κακοί θα νικηθούν στο τέλος» : Λάο Τσε, 6ος αιώνας π.Χ., Κινέζος φιλόσοφος.

Δεν ήθελα να γράψω χρονογράφημα.

Άλλωστε δεν μου έβγαινε.

Γι αυτό και προτίμησα –λόγω επικαιρότητας- να τα πούμε σήμερα αντί του καθιερωμένου μας Σαββάτου.

Μια καινούργια μέρα χάραξε με τον δυτικό κόσμο να μετρά αμήχανος ακόμα μια ήττα. 

Η Γαλλία θρηνεί και μαζί της όλος ο πολιτισμένος κόσμος.

Σαστισμένος, αμίλητος.

Με σκυμμένο κεφάλι προσπαθώντας να κλείσει τις

ΕΥΑερα: Η εκμετάλλευση της πίστης...αγγλικός περίπατος

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

«Πίστευε και μη ερεύνα»! Αυτή ήταν η διδαχή δώδεκα ολόκληρων χρόνων θρησκευτικών στο σχολείο. Μα κι αν πεις και για τα πατρογονικά μου; Ίσως όχι τόσο φανατικά, μα κι αυτοί με την έρευνα δεν το πολυείχαν...ήταν πιο βολικό το «πίστευε», παρά το «ερεύνα».

Πολλές φορές έχει το μυαλό μου αντιδράσει σε τούτη την εντελώς παράλογη εντολή, αλλά κι άλλες τόσες ίσως θα ήταν καλύτερα να

Φωτόπουλοι και στο στράτευμα…

Από τη Θεσσαλονίκη

γράφει

ο Μιχάλης Δεμερτζής

Η ενασχόληση με ένα αντικείμενο σε υψηλό, επίσημο επίπεδο προϋποθέτει μια κάποια προϋπηρεσία. 

Είτε εμπειρικά είτε θεωρητικά, το άτομο πρέπει να είναι εξοικειωμένο σε ένα σημαντικό βαθμό με έναν τομέα, εφόσον κάποια στιγμή κληθεί να έχει λόγο για αυτόν. 

Ειδάλλως, το σφάλμα είναι προδιαγεγραμμένο, είτε θύμα είναι το άτομο είτε ο ίδιος ο τομέας.

Αν φερ’ ειπείν ανατεθεί σε έναν δημοσιογράφο η

ΔΝ Μαρωνίτης: Ο γέρων με τη νεανική ψυχή

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Φύσει αδέσμευτο μυαλό, εμβληματική φυσιογνωμία της διανόησης που θεωρούσε ιερό το δικαίωμα καθενός να σκέφτεται, να γράφει και να μιλά ελεύθερα, ο Δημήτρης Μαρωνίτης ξεκίνησε τον δρόμο για το μεγάλο του ταξίδι.

Κι όσο κι αν ο θάνατος είναι

Από το «ποτέ στα πράσινα» στον εξάστερο…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τον θυμάμαι το 2009, στο Βερολίνο, να δέχεται απίστευτη καζούρα από τους Παναθηναϊκούς που πανηγύριζαν τη νίκη επί του Ολυμπιακού στον ημιτελικό του φάιναλ φορ.

Κι εκείνος, να ανοίγει και τα δυο του χέρια και να σχηματίζει το … δέκα.

«Σε δέκα μέρες θα τα ξαναπούμε», τους έλεγε, εννοώντας τους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος.

Τι ήταν να το κάνει;

Χαμός! Μια εξέδρα άρχισε

Ελληνικές οικονομικές φαντασιώσεις

Γράφει

ο  Ανδρέας Ανδριανόπουλος

Εθισμένος ο ελληνικός λαός σε τακτικές από τα πάνω παροχών και σε ένα παρεμβατικό κράτος, ανεξάρτητα αν βρίσκονται Δεξιοί η Αριστεροί στην εξουσία, επιλέγει λύσεις ευκολίας και υποσχέσεις άκοπης ευημερίας. 

Συνηθέστατα απογοητεύεται. 

Αλλά ποτέ δεν στρέφει την πλάτη οριστικά σ’ αυτές τις ανοησίες γιατί έχει παραδοσιακά μάθει να πιστεύει και να ελκύεται απ’ αυτές. 

Ελπίδα σωτηρίας υπάρχει μόνο κάτω

Πολέμιον ανθρώποις αυτοί εαυτοίς!

Από την Κρήτη

γράφει

η Χριστίνα Ανδριανού

Πολέμιον ανθρώποις αυτοί εαυτοίς: Ρητό του 6ου αιώνα π.Χ. που συντηρούμε παρέα με το ανθρώπινο είδος, ωσάν τα αετώματα του Παρθενώνα.

Όλα τα λάθη της ανθρωπότητας,εξελίσσονται πάνω στο τερέν της ψευδαίσθησης, ότι είμαστε αιώνιοι.

Πόσα θα είχαμε σώσει αν μέσα μας ξεπρόβαλλε κάθε τόσο, η γάργαρη αλήθεια ότι είμαστε τόσο μα τόσο προσωρινοί.

Γοητευτικά και τρομακτικά προσωρινοί.

Όσο ο χρόνος κυλά, τόσο ρέπουμε στην

Ο Σάντος και η ανεκδιήγητη ΕΠΟ

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ο Φερνάντο Σάντος ανεβαίνει τα σκαλάκια του παρισινού σταδίου στον δρόμο που οδηγεί από τον αγωνιστικό χώρο προς εκείνον της απονομής του κυπέλλου…

Λίγα λεπτά πριν έχει λήξει η παράταση του τελικού που ανέδειξε την Πορτογαλία νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης, για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Ξάφνου, μέσα στο πλήθος που τον αποθεώνει, τον αγκαλιάζει και τον φιλά, η τηλεοπτική εικόνα δείχνει κι έναν

Οι τρεις κατηγορίες των Ελλήνων…

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
η Αλεξάνδρα Γρηγορίου

Κάτοικοι απλώς, των ίδιων περιοχών με τους προηγούμενους που μεγαλούργησαν, το μόνο που καταντήσαμε να καταφέρουμε, είναι να χωριστούμε σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες…μόνο που είναι επιλογή μας πλέον πού θα ενταχθούμε…τα γονίδια δείχνουν να μεταλλάχθηκαν τελείως….

Εξαιρετική περιγραφή της αίσθησης που επικρατεί ακόμη, μεταξύ πολλών Ελλήνων, παρά τα

Στο Καλντερίμι (Νο 180)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost

με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια,

Τις Τυπολογίες, το Αθλητικό Καλντερίμι

& τις Μουσικές ιστορίες

δια χειρός Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Φτάσαμε αισίως στο τελευταίο «Καλντερίμι» της περιόδου…

Και τι να πω που να αποτυπώνει όλα όσα θα ήθελα να σας πω;

Μόνο μια λεξούλα. Μικρή και ίσως ταπεινή.

Ευχαριστώ!

Ευχαριστώ,  ευχαριστούμε που εσείς κάνατε αυτό το «πολυπεριοδικό» μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες και αναγνώσιμες στήλες του διαδικτύου.

Ευχαριστώ, ευχαριστούμε που εσείς μεγαλώνετε μέρα με τη μέρα το grpost.

Που δεν είναι τίποτα περισσότερο από την κατάθεση ψυχής  και  πολιτικού ρεαλισμού μιας παρέας που συγκεντρωθήκαμε κι εκφράζουμε τις απόψεις μας…

Χωρίς οικονομικές εξαρτήσεις από κανέναν, χωρίς έσοδα…

Κι αυτό καθιστά την

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 81)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Η μπουζουκί κεραμιδοροδακινομπορντοκόκκινη

επιτυχία της Κίνας...

Χαλόου, χαλόου!!!

Τι κάνετε; Πως είστε;

Όλα καλά;

Τα παιδιά τα στείλατε σε καλοκαιρινό camp;

Όχι;

Γιατί καλέ;

-80 ευρώ η εβδομάδα.

-Ξουτ τρολ από το ποστ μου!

Η αλήθεια είναι πως τα 80 ευρώ την εβδομάδα το κεφάλι είναι ένα

ΕΥΑερα: Σ' ένα κυπελλάκι παγωτό κακάο...

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Δεν ήταν διόλου εύκολα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου. Ήταν όλο «φωνή». Φωνή δυνατή, ανθρώπους που έκλαιγαν, ανθρώπους που έφευγαν, σπίτια που άλλαζαν. Ταραγμένη εποχή για ένα τόσο δα μικρό παιδί. Δεν τη χρειάζεται, δεν του χρησιμεύει σε τίποτα...

Το μόνο καλό που είχαν ετούτες οι απότομες και βίαιες, όσο και επαναλαμβανόμενες αλλαγές, ήταν πως κάθε φορά που ξεριζωνόμασταν, γυρίζαμε στον παππού και στη γιαγιά.

Σου έχω ξαναπεί για τον

Ευρωσκεπτικισμός ή ανοησία (ή και τα δύο);

Από τη Θεσσαλονίκη

γράφει

ο Μιχάλης Δεμερτζής

Με τον ΣυΡιζΑ στα πράγματα, ο ευρωσκεπτικισμός είναι εδώ, ενωμένος δυνατός.

Όπως είναι και το (παλαιό) ΠαΣοΚ άλλωστε.

 Η κυβέρνηση γιόρτασε με περηφάνια την επέτειο του δημοψηφισματικού «Όχι».

Η ΕΡΤ μάλιστα τη Δευτέρα είχε αφιέρωμα «Ένας χρόνος διαπραγμάτευσης».

Την Τρίτη δε, ο πρωθυπουργός της χώρας έστειλε επαναστατικό μήνυμα, μέσω social Media, για την αντίσταση στο ευρωιερατείο (sic).

Και πολύ καλά έκανε.

Σαν προχθές ξεκινήσαμε να

Τσίπρας –Βαρουφάκης – Γκάλμπρεϊθ και … Δικαιοσύνη…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ακούστε με προσοχή:

Βγήκε ο κολλητός και εξ απορρήτων σύμβουλος του Βαρουφάκη, ο καθηγητής Γκάλμπρεϊθ, κι έγραψε βιβλίο στο οποίο αναφέρει ότι τον Μάρτιο του 2015 –διάστημα στο οποίο υποτίθεται ότι η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματευόταν με τους δανειστές- έλαβε εντολή να ετοιμάσει με άκρα μυστικότητα σχέδιο μετάβασης της Ελλάδας στη δραχμή!

Στο σχέδιο που καταρτίστηκε προβλεπόταν:

1.      Κήρυξη της χώρας σε

Οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία και η ευρωπαϊκή 4η Ιουλίου

Από την Κρήτη

Γράφει

η Χριστίνα Ανδριανού

Την 4η Ιουλίου του 1776 , ανεξαρτητοποιήθηκαν δεκατρείς πολιτείες της Αμερικής, από την Βρετανική αποικιοκρατία. 

Η ίδια ημερομηνία αποτελεί ορόσημο Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας και η πρώτη πράξη ίδρυσης του κράτους των Ηνωμένων πολιτειών της Αμερικής.

Η όλη διαδικασία ολοκληρώθηκε από την έγκριση του Κογκρέσου στις 2 Αυγούστου του ίδιου έτους.

Η Βρετανική αποικιοκρατία, καταγράφτηκε στην ιστορία ιδιαιτέρως καταπιεστική προς του Αμερικανούς Αποίκους.  

Οι τελευταίοι καλούνταν να

Κίνα - θίασος, άδειες – ολοκληρωτισμός…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τα είδατε φαντάζομαι.

Ο πρωθυπουργός κι η κυβερνητική κουστωδία, πήγαν σε επίσημο ταξίδι στην Κίνα με εμφάνιση περιοδεύοντος θιάσου. Ή καλύτερα περιοδεύοντος μπουλουκιού.

Ο ίδιος αλλά κι ο υπουργοί του των Εξωτερικών και Ανάπτυξης, φόρεσαν τη φορεσιά της ανέμελης επανάστασης, άφησαν στην Ελλάδα τον υπουργό –λιμενοφύλακα και πήγαν στη χώρα του Μάο να ζητήσουν επενδύσεις. 

Ομού μετά της πρωθυπουργικής συζύγου, με αμφίεση «miss σκυλάδικο».

Καλά, δεν τους είπε κάποιος ότι

Η κουτοπονηριά ως πολιτικός σχεδιασμός…

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
η Αλεξάνδρα Γρηγορίου

Μετάλλαξη σε κάτι άγνωστο, φθηνό, ποταπό, πολύ συχνά τελευταία…αυτή είναι η τραγική και σχεδόν καθολική διαπίστωση, για την εικόνα του σύγχρονου Έλληνα. 

Μόνη διαφωνία, αν η θλιβερή κυβερνητική εκπροσώπηση που καταντήσαμε να "απολαμβάνουμε", αποτελεί καθρέφτη ή αποτέλεσμα της ξεφτίλας μας…

Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης κι εκτός απ’ το ότι δεν αμφισβητείται ότι ισχύει, είναι βέβαιο ότι ισχύει και για θετικά αλλά και για αρνητικά γεγονότα. Όπως πχ, ο διεθνής

Στο Καλντερίμι (Νο 179)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό

 του grpost

με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια,

τις Τυπολογίες,

το Αθλητικό Καλντερίμι

& τις Μουσικές ιστορίες,

δια χειρός

Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Υπουργός τσιγκολολελέτα…

Τόσο καιρό που έγραφα πόσο γελοίο κι επικίνδυνο πολιτικό υποκείμενο είναι ο Δρίτσας, κάποιοι μου έλεγαν και μου έγραφαν ότι υπερβάλλω.

Ελπίζω να κατανόησαν την πλάνη τους, ειδικά μετά την πολιτική απάτη που διέπραξε εις βάρος των επενδυτών του λιμανιού.

Ελπίζω να κατανόησαν ότι

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 80)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Τέλος το σχολείο!

Καλημέρες, καλημέρες!!!

Είμαι ο Δημητράκης.

Σας είχα πει πως θα σας έγραφα μόλις τελείωνα την Α΄ δημοτικού.

Εντάξει.

Την τέλειωσα.

Προβιβάστηκα, είπε η μαμά.

Αλήθεια.

Πήρα και ενδεικτικό, τέλειο είναι!

Γράφει το όνομά μου και λέει πως

O Νίκος Αλέφαντος για το δίλημμα Θεοδωράκης ή Χατζιδάκις

Γράφει ο Κώστας Μανιάτης

«Πότε θα σημάνουνε ρε Θοδωράκη οι καμπάνες, εσύ ξέρεις να μας πεις; Τώρα που μεσημέριασε, τώρα που κοιμάται ο κοσμάκης΄».

Λοιπόν, έχεις τον Θοδωράκη έτσι, τον Μίκη, άκου όνομα, ο «Μίκης», ποιος Μίκης μωρέ τώρα κάτσε καλά, ο «Μ ί κ η ς», θα μας πει για τον σοσιαλισμό τώρα, που κατέβηκε ο Αντρέας ο γίγαντας το ’81 και τα σάρωσε όλα, ΤΑ ΣΑΡΩΣΕ ΟΛΑ, τίποτα δεν άφησε, κατό κατομμύρια ψήφοι πήρε, εδώ τον Αλέφαντο ν’ ακούς τι σου λέει, λοιπόν.

Έπειτα, έχεις τον άλλονα τον παιχταρά τον Μάνο τον Χατζιδάκι τον γίγαντα, που ‘ναι ωραίος, γρήγορος, πάει και

ΕΥΑερα: Όταν μεγαλώσω...θα γίνω αναγνώστης!

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Ξεκίνησα να γράφω τις μικρές μου ιστορίες μάλλον από την αδυναμία μου να ζωγραφίσω. Το χέρι μου, μέχρι και σήμερα ακόμα, το μόνο που μπορεί να ζωγραφίσει είναι ένα σπιτάκι στο δάσος, με καμινάδα απ’ την οποία βγαίνει καπνός, χειμώνα-καλοκαίρι και αυτό που έχω καταφέρει να «εξελίξω» στη ζωγραφική μου ικανότητα, είναι τα κουρτινάκια στα παράθυρα αυτού του σπιτιού, γιατί δίνω σημασία και στη λεπτομέρεια, βλέπεις. Βέβαια, εξακολουθώ να