Δημόσιος διάλογος κάφρων!

Έχουμε επανειλημμένως τονίσει ότι ο δημόσιος διάλογος που διεξάγεται σε τούτη τη χώρα είναι πλήρης κιτρινισμού, κουτσομπολιού και ανοησιών.

Τόσο οι πολιτικοί, όσο και ελέγχοντες αυτούς (Τύπος), αναλίσκονται με τα μικρά και ασήμαντα, με αυτά που δημιουργούν εντυπώσεις, με όσα δήθεν κατακεραυνώνουν τον αντίπαλο.

Η ουσία πηγαίνει περίπατο.

Οι ουσιαστικές και ρεαλιστικές προτάσεις είναι είδος προς εξαφάνιση.

Ουδείς αναζητά λύσεις αλλά το μόνο που τον αφορά είναι οι αιχμές και ο «πόλεμος» εναντίον

 του πολιτικού αντιπάλου.

Έτσι πορευτήκαμε επί δεκαετίες.

Ειδικά από τη στιγμή που η τηλεθέαση έγινε το κυριότερο συστατικό επιτυχίας μιας τηλεοπτικής εκπομπής ή ενός καναλιού.

Θα αναφέρουμε μόνο δυο χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

Η πρώτη: Θυμόσαστε το γινόταν στον δημόσιο διάλογο την περίοδο που άρχισε να κάνει την εμφάνισή της η κρίση;

Μα…οι κόντρες Αλογοσκούφη και Σουφλιά!

Δεν υπήρχε κανάλι για κανάλι, ραδιόφωνο για ραδιόφωνο, εφημερίδα για εφημερίδα, που να μην είχε …μακροσκελέστατες «αναλύσεις» για την διαμάχη.

Τα προβλήματα της οικονομίας, που ήταν υπαρκτά και έκαιγαν από τότε, ουδένα απασχολούσαν.

Η δεύτερη: Την προηγούμενη Πέμπτη, ο Θεόδωρος Πάγκαλος διατύπωσε δυο άκρως εποικοδομητικές προτάσεις για τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα, με τις οποίες μπήκε κατ’ ευθείαν στον πυρήνα του πολιτικού συστήματος.

Πρότεινε δυο πράγματα:

1. Να εκλέγονται 100 βουλευτές με απόλυτα απλή αναλογική σε μια ενιαία πανελλαδική περιφέρεια ή δύο έως τρεις περιφέρειες, αν αυτό είναι συνταγματικώς επιβεβλημένο, από λίστες που θα αποφασίζουν τα κόμματα ή από ανεξάρτητους υποψηφίους. Με αυτό το σύστημα ένας ανεξάρτητος που θα εξασφαλίσει 1% πανελλαδικά θα μπει στη Βουλή.

Διακόσιοι θα εκλέγονται σε μονοεδρικές περιφέρειες που θα συγκροτηθούν με ισοδύναμη εκλογική βάση ή στον πρώτο γύρο με απόλυτη πλειοψηφία ή στον δεύτερο γύρο μεταξύ των δύο πλειοψηφισάντων».

2. Το ΠαΣοΚ πρέπει να διοργανώνει τα συνέδριά του όπως και άλλα κόμματα της Δύσης, γύρω από κείμενα θέσεων που θα αφορούν τα θεμελιώδη πολιτικά προβλήματα της χώρας.

Αντί να γίνει, λοιπόν, συζήτηση επί των προτάσεων, τα κανάλια και ο διάλογος περιορίστηκαν στη φράση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης που αναφερόταν στο ΠαΣοΚ.

«η χειρότερη από κάθε άποψη κατάσταση που μπορεί να διαπιστωθεί είναι αυτή που υπάρχει στον χώρο του ΠΑΣΟΚ».

Όλοι ασχολήθηκαν με το τεντωμένο δάκτυλο του Θεόδωρου Πάγκαλου όταν περιέγραφε την κατάσταση των κομμάτων κι όχι στην ουσία της πρότασής του.

Όλοι ασχολήθηκαν με το δέντρο και ξέχασαν το δάσος, που είναι φυσικά η αναδιάρθρωση της Ελλάδας.

Καφριλίκι!