Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Μέρκελ…Κραουνάκης, Λάκης και… σκατά στα μούτρα μας!

Ας λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους.
Το τι μαλακίες ακούστηκαν ή γράφηκαν μετά την αναχώρηση της Μέρκελ από την Αθήνα, δεν λέγεται.
Ο Λαζόπουλος είπε τα δικά του.
Για το ακροατήριό του.
Ο Κραουνάκης έμπλεξε την αρχαιότητα, τον Θεοδωράκη, τον Χατζηδάκι, έβαλε και τον εαυτό του δίπλα τους λέγοντας ότι…. «αν δεν υπήρχαν ο Μίκης, ο Μάνος κι ο εγώ» (!) η Μέρκελ θα ήταν «καπάκι μπίρας»!!!
Ο Νότης Σφακιανάκης μόνο που δεν της τραγούδησε …ο αετός πεθαίνει στον αέρα!
Σε εφημερίδες διαβάσαμε τον κάθε διψασμένο για «αντίσταση» και μια
 στάλα δημοσιότητα να λέει τι θα έλεγε στη Μέρκελ εκείνος αν ήταν στη θέση του Σαμαρά.
Μάθαμε ακόμη και για τη δυσαρέσκεια του Βενιζέλου που δεν ήταν παρών στη συνάντηση, αλλά δεν καταλάβαμε αν εννοούσε από την πολιτικοοικονομική συζήτηση ή το γεύμα.
Είδαμε και τον Καμμένο, ψεκασμένο, να λέει ότι εκείνος θα μιλούσε με τη Μέρκελ μόνο αν πρώτα μας έδινε τις αποζημιώσεις του πολέμου και άλλα θεσπέσια για την ιστορία των προγόνων μας.
Ένας, άλλος, που μας διαφεύγει τ’ όνομά του, βγήκε σε κάποιο κανάλι και έλεγε με ιερή αγανάκτηση ότι όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες και γράφαμε τραγωδίες, οι Γερμανοί ήταν ανεβασμένοι στα δέντρα κι έτρωγαν βελανίδια.
Ήταν κι ένας άλλος, αυτοπροσδιοριζόμενος ως σκηνοθέτης που με ύφος που δεν θα διανοούνταν ποτέ ο μακαρίτης Αγγελόπουλος ή ο Σκορτσέζε, φώναζε ότι «η επίσκεψη της Μέρκελ αποτελεί επίδειξη αλαζονείας». Κι αυτή ήταν η αιτία που θα κατέβει στους δρόμους για να σταθεί απέναντί της.

Αγνοώ αν η Μέρκελ ακούγοντας ή μαθαίνοντας τι είπαν όλοι αυτοί οι περίεργοι ζήτησε από τον Σαμαρά πάνες κατουρημένη από την τρομάρα της.
Γνωρίζω, όμως, ότι κανένας απ’ όλους αυτούς, ούτε άλλος, δεν ψέλλισε μια κουβέντα για τον γερμανικό πολιτισμό, την γερμανική παράδοση και κουλτούρα.
Κανένας απ’ όλους αυτούς δεν ανέφερε ότι οι… απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, δηλαδή εμείς (;;;) ζούσαν ως κλέφτες και κοτζαμπάσηδες όταν οι Γερμανοί «συνομιλούσαν» με τον διαφωτισμό, τους Χέγκελ, Σοπενχάουερ, Μαρξ, Νίτσε, Βέμπερ, Γκαίτε, Καντ. Κανένας δεν ανέφερε για την Χαϊδελβέργη και τόσα άλλα πνευματικά κοσμήματα.

Αυτά και πολλά άλλα, καταδεικνύουν αυτό που επικαλούμαστε συνεχώς εδώ από αυτή τη μικρή διαδικτυακή γωνιά.
Ότι ο τρόπος που σκεφτόμαστε είναι εκείνος που μας οδήγησε εδώ που είμαστε τώρα.
Δυστυχώς δε δεν αλλάζει.
Είμαστε ένας τόπος που στον αφρό του επιπλέουν οι φελλοί.
Που στα δημόσια πράγματα επικρατεί η κακόγουστη φιγούρα και η αμετροέπεια.
Που δεν έχουμε επίγνωση του ποιοι είμαστε σήμερα.
Που εξακολουθούμε να ζούμε στις δάφνες των αρχαίων έρμαια των δικών μας Φιλισταίων…
Είμαστε αυτό που λέμε απλά…..σκατά στα μούτρα μας!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου