Γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου*
Όταν πέρυσι η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ ανταποκρίθηκαν στο αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης να διασώσουν την Ελλάδα από τα τεράστια οικονομικά της προβλήματα ("δεν υπάρχει σάλιο" για μισθούς και συντάξεις είχε πει κορυφαίος υπουργός), με το πακέτο των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ, ξεκίνησαν αμέσως οι δηλώσεις και εκτιμήσεις πολιτικών και
οικονομικών κύκλων (πρώτα εντός Ελλάδας), ότι πάμε ολοταχώς στη χρεοκοπία.
Στη διάρκεια αυτού του έτους, παρ’ ότι η κυβέρνηση ελάχιστη συνδρομή παρέσχε στην υπόθεση της ανάπτυξης, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι συμψηφίζοντας τις δημοσιονομικές αποκλίσεις με ορισμένες σημαντικές μεταρρυθμίσεις (ασφαλιστικό, αγορά εργασίας), κατάφερε να εισπράξει 48 δισ. ευρώ.
Εξ ου και η μείωση του επιτοκίου κατά μία μονάδα στην Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου.
Οι εκτιμήσεις των πολιτικών και οικονομικών αναλυτών διαψεύσθηκαν.
Σήμερα, όλα δείχνουν ότι δύσκολα θα μπορέσουμε να ανανεώσουμε το σύνολο των δανείων που λήγουν από το 2012 μέχρι το 2015.
Τι θα γίνει λοιπόν;
Θα χρεοκοπήσουμε;
Πιθανότατα όχι.
Τα πιθανότερα σενάρια – ενδεχόμενα είναι δυο.
- Οι αγορές μας αγνοούν και δεν μας δανείζουν το 2012. Τότε, πιθανότατα θα έχουμε νέο μνημόνιο, μέσω του μηχανισμού EFSF. Αν οι αγορές εξακολουθήσουν να είναι «κλειστές»και το 2013, τότε υπάρχει η πρόβλεψη του νέου μηχανισμού διάσωσης, του ESM. Δύσκολα πράγματα, που μας βάζουν σε ένα συνεχές μνημονιακό καθεστώς.
- Να πείσουμε τους πιστωτές μας, να αποδεχθούν επιμήκυνση του χρέους (πέραν των 110 δισεκατομμυρίων), από την τετραετία 2012-2015, στην επόμενη 2015-2019.
Είναι εφικτό αυτό το δεύτερο σενάριο- ενδεχόμενο;
Νομίζουμε ότι είναι, γι αυτό έχει αρχίσει ήδη η ιδέα…ωρίμανσης, τόσο στην ελληνική κοινωνία , όσο, κυρίως, και στις αγορές, ούτως ώστε να αποφευχθεί η επίθεση στην Ευρωζώνη.
Όμως, για να γίνει πράξη το δεύτερο σενάριο- ενδεχόμενο, υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις. Πρώτα απ’ όλα να μας εμπιστευθούν οι πιστωτές, για να σιγουρευτούν ότι δεν θα χάσουν τα χρήματά τους από ενδεχόμενο «κούρεμα» στο μεσοδιάστημα.
Κατά δεύτερο, προϋπόθεση να μας εμπιστευτούν, είναι η πλήρης και πιστή εφαρμογή του μνημονίου, το οποίο μέχρι τώρα δεν έχει εφαρμοστεί ουσιαστικά, εξ αιτίας δογματισμών και ιδεοληψιών μελών της κυβέρνησης.
Εδώ, λοιπόν, αρχίζουν και μπαίνουν στο κάδρο οι διάφορες φήμες, σενάρια και ύποπτα συμφέροντα, που έχουν επενδύσει υπέρ της ελληνικής χρεοκοπίας.
Πότε ο ένας βγαίνει και λέει ότι πρέπει να «κουρέψουμε» το χρέος.
Πότε ο άλλος βγαίνει και λέει ότι πρέπει να το είχαμε κάνει από πέρυσι.
Πότε κάποιος τρίτος βγαίνει και λέει ότι πρέπει να το επιμηκύνουμε μονομερώς.
Φαύλος κύκλος.
Να δούμε λοιπόν, τι σημαίνει «κούρεμα» 30% του χρέους;
Κατ’ αρχάς σημαίνει ότι η τρόικα ακυρώνει την εκταμίευση των υπολοίπων 62 εκατομμυρίων ευρώ, από τα 110 της βοήθειας.
Αυτό σημαίνει ότι το Κράτος κηρύσσει άμεση στάση πληρωμών, ενώ κλείνουν για πολλά χρόνια οι αγορές.
Σταματούν οι εισαγωγές καυσίμων, φαρμάκων, ειδών πρώτης ανάγκης, αφού δεν υπάρχουν χρήματα.
Άμεση συνέπεια, κατά πάσα βεβαιότητα, η έξοδος από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή, η οποία υποτιμάται κατά, τουλάχιστον, 50%.
Μοιραία, το χρέος αυξάνεται 50%, από τα σημερινά 325 δισεκατομμύρια ευρώ, στα 525 δισεκατομμύρια.
Η οικονομία βυθίζεται σε απόλυτη ύφεση, οι μισθοί καταρρέουν, η ανεργία αγγίζει ακόμη και το 40%, οι αξίες ακινήτων και επιχειρήσεων καταρρέουν, τα ασφαλιστικά ταμεία χρεοκοπούν.
Οι δε τράπεζες, συγκλονίζονται από την καθίζηση των χαρτοφυλακίων δανείων, πέραν της ζημίας που υφίστανται από το 30% μείωσης των ομολόγων.
Ποιοι κερδίζουν; Όσοι έβγαλαν τα χρήματά τους από την Ελλάδα και όσοι προτίθενται να αγοράσουν φθηνά…Ο νοών νοείτο.
Είναι ευχής έργο, λοιπόν, ότι πρέπει να αποδειχτεί πως η βλακεία δεν είναι ανίκητη! Κι αυτό θα συμβεί, μόνο αν κάποιοι υπουργοί της κυβέρνησης, κατανοήσουν τι σημαίνει η μη εφαρμογή του μνημονίου.
Είναι ευχής έργο να προχωρήσουν –επιτέλους – στις αποκρατικοποιήσεις που ανακοινώθηκαν και να μαζευτεί ο σπάταλος δημόσιος τομέας.
Εκεί είναι τα προβλήματα.
Γι αυτό πρέπει να καλέσει ο πρωθυπουργός τους υπουργούς του και να τους τραβήξει το αυτί.
Μαζί με το αυτί πρέπει να τους κλείσει σε μια αίθουσα και να τους κάνει εντατικό φροντιστήριο για το πόσο καταστροφικό είναι το «κούρεμα» και πόσο εξυπηρετεί η εφαρμογή του μνημονίου.
Όποιοι δεν μπορούν να μάθουν κι από το φροντιστήριο, ας πάνε άμεσα σπίτια τους.
*Ο Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, είναι οικονομικός αναλυτής, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στις ΗΠΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου