Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 105)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

Καλή χρονιά

Φορέσαμε γάντια, σκούφους, και χοντρά πανωφόρια, πήραμε και τις υπερμεγέθη τσάντες μας και κατεβήκαμε με μείον δυο βαθμούς στο κέντρο. Η Αθηνά έχουσα άδεια από την δουλειά της και εγώ όχι.

Σ’ αυτό το σημείο θέλω να καταγγείλω δημοσίως τον κ. Νίκο Γ. Σακελλαρόπουλο που αρνείται πεισματικά να μου δώσει άδεια, γιατί βλέπετε μόνο στον εαυτό του δίνει «όφ» όποτε και όταν θέλει και προπάντων όσες μέρες θέλει.

Διαβάσατε «Καλντερίμι» τις δυο προηγούμενες εβδομάδες;

Όχι;

Ούτε και πρόκειται, μέχρι τις 13 Ιανουαρίου, τουλάχιστον.

Αλλά έτσι είναι τα αφεντικά! Μάρτυς μου

ΕΥΑερα: «Αν υπήρχε Άγιος Βασίλης»…

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Αν υπήρχε Άγιος Βασίλης, θα του ζητούσα…

…να μην ξαναζήσω χρονιά σαν αυτή που πέρασε, αυτή τη χρονιά της απώλειας, που αποχαιρέτισα «μεγάλους» ανθρώπους, ενώ ταυτόχρονα, μέτρησα χασούρες, που δεν περιορίστηκαν μόνο στο εισόδημά μου…

…να έχω χρήματα για να αγοράζω όλα εκείνα τα πράγματα που τα χρήματα αγοράζουν, χωρίς να χάσω όλα αυτά που ήδη έχω και δεν μπορούν να αγοραστούν με αυτά...

…να μου αλλάξει τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα, διότι μόνο έτσι θα αλλάξουν τα πράγματα που βλέπω...

…να μην με

2017, με υγεία και εκλογές…

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Πέρυσι τέτοιες μέρες, γράφαμε ότι το 2015 ήταν η χειρότερη χρονιά της ελληνικής κρίσης και ευχόμασταν το 2016 να είναι καλύτερο. 

Τελικά, μάλλον ήταν χειρότερο.

Κατ’ αρχάς, το 2016 ήταν το έτος στο οποίο, όχι απλά δεν κάναμε βήματα προς την ανάκαμψη, αλλά σπάσαμε το ρεκόρ στην αναλογία ρουσφέτι προς κυβερνητική θητεία και εμπεδώσαμε σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό ως κοινωνία την συριζαϊκή αντίληψη περί νομιμότητας.

Επίσης, εισερχόμενοι στο ‘16, μετά τον

Αλλοτινές μου εποχές…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Θυμόσαστε έναν παλιό στιχάκι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου  που σε μουσική του Απόστολου Καλδάρα τραγουδούσε ο Καζαντζίδης και έλεγε «αλλοτινές μου εποχές αλλοτινοί μου χρόνοι»;

Ε, κάπως έτσι θα πάμε σήμερα, ανήμερα των Χριστουγέννων.

Βόλτα, η αν θέλετε επιστροφή σε

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 104)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

«Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη Θείαν Γέννησιν να πω στ’ αρχοντικό σας»

Καλή ιδέα, μα την αλήθεια, να φορέσω έναν σκούφο, δυο πανωφόρια, τρία κασκόλ και γάντια, να πάρω και ένα τριγωνάκι και να ξαμοληθώ στα στενά των Άνω Βριλησσίων μπας και βρω ένα αρχοντικό, βρε αδελφέ, με αναμμένη την κεντρική θέρμανση, γιατί εδώ στο δικό μας έχουμε ξεπαγιάσει!

Πολύ κρύο.

Να φανταστείτε κυκλοφορούμε μέσα στο σπίτι με φλις κουβερτάκια που ξέθαψα από τα παλιά, τα πλούσια χρόνια, τότε που αγόραζα δυο δυο τα αρώματα (100ml παρακαλώ) γνωστής, γνωστότατης Λονδρέζικης μάρκας, και για

ΕΥΑερα: «Το βάζο των Χριστουγέννων»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Αν το Πνεύμα των Χριστουγέννων, λέει, έμπαινε σ’ ένα βάζο και μπορούσαμε να το τρώμε λίγο λίγο, κάθε μέρα, όλο το χρόνο…

Θα θυμόμασταν λίγο πιο συχνά ότι έχουμε κι άλλο λόγο ύπαρξης σε τούτη τη γη πέρα απ’ τον εαυτούλη μας, αφού Χριστούγεννα είναι να κάνεις κάτι παραπάνω για κάποιον άλλον…

Οι μοναχικοί, οι κουρασμένοι και οι εγκαταλελειμμένοι άνθρωποι δεν θα είχαν μία

Η προσέγγιση των δύο άκρων και ο εκδημοκρατισμός του τοίχου

Από τη Θεσσαλονίκη

γράφει

ο Μιχάλης Δεμερτζής

Το έχουμε ξαναδεί το έργο.

Η κυβέρνηση κάνει του κεφαλιού της, ο «κακός» της Ευρώπης Σόιμπλε απαντάει χωρίς να μασάει τα λόγια του και μετά η αντιευρωπαϊκή παρέα της Βουλής διοργανώνει τσάμικα στο Σύνταγμα.

Επειδή, λοιπόν, πάλι για μάχη κατά των  ξένων ετοιμαζόμαστε, η κυβέρνηση προσπαθεί να συσπειρώσει γύρω της, για άλλη μια φορά, το εθνικολαϊκιστικό μπλοκ, μήπως και ανεβάσει τα ποσοστά της.

Κι έτσι, άρχισε- ξανά- την προσέγγιση στη Χρυσή Αυγή (Χ.Α.).

Βλέπετε, η

Η χώρα ή οι Τσιπροκαμμένοι;

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πριν ακόμη από το καλοκαίρι, Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε ραγδαία πτωτική πορεία.

Όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν ποσοστά κάτω του 20% και μάλιστα δείχνουν ότι κάθε μήνα χάνει περισσότερο από 1,5 δημοσκοπική μονάδα. Ο δε κυβερνητικός εταίρος βρίσκεται μονίμως με ποσοστά που δεν του επιτρέπουν να εισέλθει πάλι στη Βουλή.

Βλέποντας αυτά ο πρωθυπουργός, επέλεξε να κάνει αυτό που γνωρίζει

Οι αριστεροδεξιές επιδρομές στις πλατείες… και η Ν.Δ.

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Από το 2011 και μέχρι τις αρχές του 2015, η Αριστερά σε αγαστή συνεργασία με την ψεκασμένη Δεξιά αλλά και το ναζιστικό μόρφωμα, βρίσκονταν σε καθημερινή βάση σε δρόμους και πλατείες και εκτόξευαν… αγανάκτηση. Ενίοτε διανθισμένη με μολότοφ, γιαούρτια και ξύλο στους πολιτικούς της αντιπάλους.

Ο λαϊκισμός βρήκε την απόλυτη έκφρασή του, κάποιοι έφτιαξαν μέχρι και … «Κίνημα Δεν πληρώνω», ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκε αρχικά στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης κι εν συνεχεία στην εξουσία. Με συνοδοιπόρο την

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 103)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Ο Αριστερούλης κι ο κα(η)μενούλης μπούλης

Μια φορά και έναν καιρό στην μακρινή δεκαετία του 90, ήταν ένα δεκαεννιάχρονο αγόρι, φοιτητής στο πολυτεχνείο (επειδή πρωτίστως του άρεσαν τα λέγκο ήθελε να γίνει πολιτικός μηχανικός να χτίζει ντουβάρια, και μακροπρόθεσμα, οικονομίες) και πρώην καταληψίας της ένδοξης Γκράβας, που έκανε ελεύθερο κάμπινγκ στη Νίσυρο, σε μια παραλία με ένα σλίπινγκ μπάγκ, μια κιθάρα (καθότι κάθε εναλλακτικός που σέβεται τον

ΕΥΑΕΡΑ: «Δείξε τους θάνατο, να ευχαριστηθούν τον πυρετό!»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Τη λες και «εκρηκτική» την εβδομάδα που πέρασε, η οποία στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους και τραυμάτισε πολλούς περισσότερους, είτε στο σώμα, είτε στην ψυχή. 

Απ’ τη γειτονική Κωνσταντινούπολη, μέχρι τούτη τη γη που την πατούμε, την αθηναϊκή, όπου ευτυχώς το κακό το προλάβαμε πριν «σκάσει» στα μούτρα μας, ο εφιάλτης της τρομοκρατίας αρχίζει να στοιχειώνει και πάλι τον ύπνο μας, δεδομένης της αδυναμίας μας να προφυλαχτούμε από έναν εχθρό που δεν τον καταλαβαίνουμε.

Μαζί με τον αληθινό κίνδυνο, δεν

Απαισιοδοξίας το ανάγνωσμα

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Αν ερχόμασταν αντιμέτωποι με μία πολύ ζοφερή είδηση, για παράδειγμα, ότι ένας κομήτης πρόκειται να συγκρουστεί με τη γη μέσα στα επόμενα 24ωρα, θα καλωσορίζαμε οτιδήποτε θα μας έκανε να ελπίζουμε. 

Οι περισσότεροι θα ήμασταν δεκτικοί σε οποιοδήποτε δημοσίευμα συνηγορούσε για το αντίθετο, ακόμα κι αν η πηγή του ήταν το ψέμα.gr (παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει τέτοιος ιστότοπος, μην ψάχνετε άδικα). 

Έτσι είναι η ανθρώπινη φύση.

Φυσιολογικά λοιπόν, οι κακές ειδήσεις που μας αφορούν άμεσα μας απωθούν. Για τον ίδιο λόγο, οι δυσάρεστες προβλέψεις στην

Με ποιους Κυριάκο;

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όσο κι αν υπάρχουν ενστάσεις για τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, όσο κι αν αυτές αδυνατούν σε πολλές περιπτώσεις να «διεισδύσουν» σε «νεκρά» σημεία της κοινής γνώμης, το βέβαιο είναι ότι ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δημιουργήσει ήδη ρεύμα υπέρ της Νέας Δημοκρατίας. Ουδείς μπορεί, επίσης, να αμφισβητήσει το γεγονός πως τα μη «ηχηρά» ευρήματα των δημοσκοπήσεων, καταδεικνύουν ότι ακόμη κι η αυτοδυναμία της δεν θα είναι έκπληξη.

Εδώ, όμως, αρχίζουν οι προβληματισμοί και τα …όμως.

Βλέποντας κάποιος προσεκτικά τη σύνθεση της σημερινής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, δεν μπορεί παρά να αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν να κυβερνήσει ο Κυριάκος με δαύτους.

Με δαύτους θ’ αλλάξει τη χώρα; Με δαύτους θα

Στο Καλντερίμι (Νο 194)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost

με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

τις Τυπολογίες, το Αθλητικό Καλντερίμι

& τις Μουσικές ιστορίες

δια χειρός Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Χριστούγεννα ή Χρωστούγεννα…

@ Οι κουραμπιέδες είναι κάτι σαν το γεφύρι της Άρτας.

Ολημερίς τους φτιάχνουνε, το βράδυ δεν υπάρχουν…

@ Λαπαβίτσας:

Αν ο Τσίπρας πάει σε εκλογές είναι σαν οι γαλοπούλες να ψηφίσουν να έρθουν τα Χριστούγεννα!

@ Για να ξέρετε:

Σοσιαλιστική αναδιανομή είναι να

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 102)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Ο Πάνος, η βραχονησίς και ο Ταγίπ εφέντης...

Το καμάρωσα το παλικάρι «φτου να μη σε βασκάνω βρε» του είπα (όχι ροχάλα, κάθετα όχι μαντάμ, απλά ένα απλό «πτου» του είπα) και τον σταύρωσα...

Τον καμάρωσα!

Ήρεμος, σίγουρος, και ολίγον βλοσυρός με βλέμμα ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Ο υπουργός Αμύνης!

Να κοιτά συνοφρυωμένος, με σιγουριά τον φακό και να στέλνει παντού μηνύματα θάρρους και ύψιστης ανδρείας! (Όχι δεν είναι κουσούρι που του έμεινε από το Γιώτα κάτι του στρατού)

Κοιτούσε που λέτε τον φακό με

EYAερα: «Κι αρχίσαν τα ταξίματα… και τότε πια βλαστήμα τα!»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Κάτι λιγότερο από το 61% του συνόλου των συνταξιούχων της χώρας, θα προσφύγει στο πλησιέστερο τραπεζικό του κατάστημα στις 22 του μήνα, προκειμένου να παραλάβει την 13^η σύνταξη, έταξε ψες το βράδυ, ο αγαπημένος μας θεσμός, αφού «αποτελεί δέσμευση της κυβέρνησης κάθε ευρώ που περισσεύει να πηγαίνει στους πιο αδύναμους Έλληνες».

Με ποσά που κυμαίνονται από τα 300 έως τα 830 ευρώ, λοιπόν, περίπου 1.600.000 συνταξιούχοι θα πριμοδοτηθούν τα φετινά Χριστούγεννα, διότι προφανώς «λεφτά υπάρχουν» και μας κάλυψε ο προλαλήσας Γιωργάκης κι όταν στα λέγανε από

Το παλιό, το νέο και το κλείσιμο της ΕΡΤ

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Κρίνοντας ως υπεύθυνο για την κρίση το σύνολο των πολιτικών, η ελληνική κοινωνία, από το 2012 ακόμα, άλλαξε τη σύνθεση του ελληνικού κοινοβουλίου σε βαθμό μεγαλύτερο του 50%.

Το κατά τους Έλληνες «στημένο» και βρώμικο πολιτικό σύστημα άλλαξε πρακτικά εν μία νυκτί, λοιπόν, και φτάσαμε σήμερα να έχουμε, εν πολλοίς, μία Βουλή αγνώριστη σε σχέση με το 2008, όταν και μας συστήθηκε η παγκόσμια οικονομική κρίση.

Εκτός από νέους βουλευτές σε παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις, δώσαμε την ευκαιρία σε

Eγκλωβίζουν τη χώρα στο βάθος της βλάβης που προκάλεσαν

Γράφει

ο Ευάγγελος Βενιζέλος

Το περιεχόμενο της προχθεσινής απόφασης του Eurogroup, χωρίς εξωραϊσμούς και συγκαλήψεις, έχει ως εξής:

1. Η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να ολοκληρώσει το ταχύτερο τη δεύτερη αξιολόγηση του (τρίτου) προγράμματος με μια τεχνική συμφωνία με την τρόικα (θεσμούς) που θα ικανοποιεί το ΔΝΤ και τα κριτήρια του, έτσι ώστε το επιτελείο του ΔΝΤ να εισηγηθεί θετικά στο ΔΣ τη συμμετοχή του Ταμείου στο πρόγραμμα και την υπογραφή του μνημονίου τρία plus μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ. 

Ενώ συνεπώς το ΔΝΤ δεν μετέχει τυπικά στο τρέχον τρίτο πρόγραμμα, είναι ο

Στο Καλντερίμι (Νο 193)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό

του grpost

με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

τις Τυπολογίες,

το Αθλητικό Καλντερίμι

& τις Μουσικές ιστορίες

δια χειρός Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Μια κρύο και μια ζέστη για τον Αλέξη.

Εκεί που πήγε στην Κούβα και έθαψε με τιμές κι αρλούμπες τον Κάστρο και νιώθει πλανητάρχης, τσουπ του έρχεται το μαντάτο ότι ο φίλος του ο Ολάντ δεν θα είναι πάλι υποψήφιος…

Κι απ’ τη χαρά στη λύπη…

@ Θρήνος! Πάει ένας ακόμη σύμμαχος….

Αυτός που κάποτε αποκαλούσε…. Ολαντρέου και μετά έτρεχε σε κάθε σύνοδο κορυφής για να του κτυπά φιλικά την πλάτη…

@ Αλλά, υπάρχει ελπίδα!

Πού ξέρετε; Μπορεί να έρθει ο

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 101)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

Πεθαίνουν τα Κάστρα;

Καλημέρες - που λέει και η μαμά- και μάλιστα πολύυυυ θυμωμένες καλημέρες...

Είμαι ο Παναγιωτάκης και έχω νευριάσει πολύ με την μαμά μου...

Ρεζίλι με έχει κάνει.

Το περασμένο Σάββατο, λοιπόν, το βράδυ, πήγαμε στο σπίτι της Αθηνάς της φίλης της μαμάς, καλά φοβερό σπίτι, όπου και να κοιτάξεις θα δεις

ΕΥΑερα: «Σφάξε με, αγά μου, ν’ αγιάσω»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Θυμάσαι εκείνη την ταινία, που πρωταγωνιστούσε ο Τζιμ Κάρεϊ κι έλεγε: «Ναι, σε όλα»; 

Ήταν ένας άνθρωπος τρομερά εγκλωβισμένος στους αρνητικούς του τρόπους, μέχρι την ημέρα που, πηγαίνοντας σε ένα σεμινάριο αυτοβελτίωσης, μαθαίνει να απελευθερώνει τη «δύναμη του ‘Ναι’». Ζώντας λοιπόν «καταφατικά» για έναν ολόκληρο χρόνο, βιώνει θετικές εμπειρίες: Παίρνει προαγωγή, βρίσκει κι ένα νέο έρωτα. Παρ’ όλα αυτά, στο τέλος αποφασίζει πως οτιδήποτε «πολύ» (ακόμα κι αν πρόκειται για θετική σκέψη), δεν είναι απαραίτητα καλό πράγμα. 

Να σου πω την αλήθεια, συμφωνώ πως

Ευρωπαϊκή Ένωση και Τουρκία: Μία χαμένη ευκαιρία

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Η ερώτηση «Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ);», υπάρχουν δύο τρόποι να απαντηθεί.

Ο ένας αφορά σε αυτό που είναι τώρα και ο άλλος σε αυτό που συμβολίζει (ελευθερία, δημοκρατία, κράτος δικαίου κ.α.), το οποίο περιλαμβάνει και αυτό που θα ήθελε να είναι.

Ο σύνδεσμος μεταξύ των δύο- της πραγματικής και της θεωρητικής, «επιθυμητής» Ευρώπης- είναι η περίφημη, αιτούμενη πολιτική εμβάθυνση της Ένωσης.

Με άλλα λόγια, όποιος και αν είναι ο ακριβής ορισμός της, είναι σαφές πως η Ευρώπη είναι