Ποιοι πήραν τα εκατομμύρια από τους κουκουλοφόρους;

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όταν ο Τσίπρας κι οι συν αυτώ, «έστησαν» τη σκευωρία της Novartis και κρέμασαν στα μανταλάκια τους πολιτικούς τους αντιπάλους, με δήθεν προστατευόμενους μάρτυρες, η Αθήνα βοούσε για όσα… θ’ ακολουθήσουν.Οι κουκούλες δούλευαν υπερωρίες.

Κορυφαίες εφημερίδες και χιλιάδες trolls του διαδικτύου, προανήγγειλαν τη σύλληψη του Άδωνι Γεωργιάδη! Μάλιστα, έγραφαν -ψέματα φυσικά- ότι το FBI τον είχε επικηρύξει κι εκείνος δεν πήγαινε στις ΗΠΑ, επειδή θα τον συνελάμβαναν και θα τον έκλειναν φυλακή.
Σχεδόν ταυτοχρόνως έγραφαν και προανήγγειλαν τη σύλληψη του Ανδρέα Λοβέρδου, ενώ τα ίδια ΜΜΕ και πολλά άλλα …πανηγύριζαν επειδή ο εισαγγελέας άνοιγε τις θυρίδες του Αντώνη Σαμαρά και της οικογένειάς του. Ήταν μια εποχή όπου η πολιτική σκηνή πάλλονταν σαν τεντωμένη χορδή πριν σπάσει. Έργο ΣΥΡΙΖΑ και της

Η Ρωσία κι η υπονόμευση Βαρθολομαίου και Λέοντα ΙΔ΄

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Αιλιανός

 Εδώ και κάποια χρόνια, η Ρωσία μάχεται ολοφάνερα το Πατριαρχείο στο Φανάρι. Θέλει να πάρει την πρωτοκαθεδρία της Ορθοδοξίας στη Μόσχα και το επιχειρεί παντοιοτρόπως, υπονομεύοντας τον Βαρθολομαίο. Οι μάχες των παρασκηνίων με διπλωματικούς κι εκκλησιαστικούς κύκλους, γίνονται όλο και πιο έντονες. Με συμμετοχή κι εκκλησιαστικών κύκλων εντός της Ελλάδας και του Αγίου Όρους.

Στην ιστορική επίσκεψη του Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ στην Τουρκία, με αφορμή τους εορτασμούς που διοργάνωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο -στο περιθώριο των εορτασμών για την 1.700ή επέτειο της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου - η Ρωσία κίνησε γη και ουρανό για να την υπονομεύσει. Σε σημείο επικίνδυνης κρίσης.

Για όσους δεν γνωρίζουν τα καθέκαστα, η Ρωσία επηρεάζει σε μέγιστο βαθμό τα πατριαρχεία Αντιοχείας και Ιεροσολύμων. Κι έτσι, οι Πατριάρχες Ιωάννης και Θεόφιλος

Απολύστε τους επιτέλους!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η κόλαση που έζησαν οι Αθηναίοι την περασμένη Τετάρτη, έχει αίτιους. Τους συνδικαλιστές της ΣΤΑΣΥ! Που αποφάσισαν αιφνιδιαστικά να κλείσουν το μετρό και τον ΗΣΑΠ, για να διαμαρτυρηθούν για τον θάνατο συναδέλφου τους στο αμαξοστάσιο της εταιρείας.

Ναι, ο θάνατος ενός ανθρώπου δημιουργεί δυσβάσταχτα συναισθήματα. Ναι, μπορεί κάποιος να κατανοήσει τη λύπη και τη συντριβή για τον χαμό ενός ανθρώπου. Μα μπορεί κάποιος να πενθήσει και να κλάψει, χωρίς να βλάψει τον άλλον, χωρίς να θέλει να εκδικηθεί την κοινωνία.
Οι τύποι αυτοί, ανεξέλεγκτοι, άπλωσαν ένα  σύννεφο ασφυξίας επάνω από την πόλη με το ξαφνικό σκοτάδι των σταματημένων συρμών, κι οι δρόμοι γέμισαν ξανά με πρόσωπα χαμένα, κουρασμένα, θυμωμένα.

Οι συνδικαλιστές, χωρίς να τηρήσουν κανέναν νόμο, καμιά πλειοψηφία, αποφάσισαν ξαφνικά να κλείσουν το μετρό και τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο! Πέταξαν έξω κόσμο και κοσμάκη που πήγαινε στις δουλειές του, με το έτσι θέλω. Λες κι είναι δικά τους τα μέσα μεταφοράς.
Μια μειοψηφία «έπνιξε» την Αθήνα. Άνθρωποι βγήκαν

ΟΠΕΚΕΠΕ: Όταν το ΠΑΣΟΚ βυθίζεται στα ψέματά του

 Γράφει ο Μακάριος Λαζαρίδης

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών γύρω από την υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ και τις εξελίξεις στην Εξεταστική Επιτροπή αποκαλύπτουν την αμηχανία, αλλά και τις αντιφάσεις που βαραίνουν το ΠΑΣΟΚ και προσωπικά τον κ. Ανδρουλάκη. 

Η αξιωματική αντιπολίτευση επιμένει να επενδύει στη σύγχυση και στη συκοφαντία, την ώρα που η χώρα χρειάζεται σοβαρότητα, υπευθυνότητα και καθαρό δημόσιο λόγο. Περνά ξανά κάτω από τον πήχη. 

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επέλεξε για ακόμη μία φορά την τακτική της επίθεσης χωρίς τεκμήρια, υιοθετώντας ανακριβείς πληροφορίες που θα απέφευγε κάθε πολιτικός με στοιχειώδη αίσθηση ευθύνης. Ο ισχυρισμός περί «κουμπάρου του πρωθυπουργού» αποδείχθηκε παντελώς ψευδής. Παρ’ όλα αυτά, όχι μόνο δεν ανακάλεσε, αλλά επέμεινε με ύφος που θύμιζε περισσότερο διαδικτυακό τρολάρισμα, παρά αρχηγό κόμματος που φιλοδοξεί να κυβερνήσει. 

Έκανε ακριβώς το ίδιο που είχε πράξει και με μένα λίγες μέρες νωρίτερα, με τα fake

Οι …γερμανοτσολιάδες καλωσορίζουν τον Αλέξη Τσίπρα

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο Αλέξης Τσίπρας είχε χωρίσει τον ελληνικό λαό σε …προοδευτικούς πολίτες και …δοσίλογους, γερμανοτσολιάδες, μερκελιστές κι ότι άλλο σκεφτόταν ο νοσηρός του εγκέφαλος.

Κι όμως, η Ιστορία έχει τον δικό της σαρκασμό: εκείνοι που φώναζαν για προδότες, τώρα αναζητούν απεγνωσμένα μια θέση στο ίδιο τραπέζι που κάποτε πυρπολούσαν.

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια που ο ΣΥΡΙΖΑ και τα χιλιάδες trolls «δολοφονούσαν» χαρακτήρες και προσωπικότητες αντιπάλων τους.
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, από τότε που κραύγαζε από τα μπαλκόνια «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν»… Κι οι πραιτοριανοί του αλάλαζαν, οι μπουτούδες χόρευαν, ο ίδιος εκστασιαζόταν αγκαλιά με τον Καμμένο. Ο ένας έκανε τον Βελουχιώτη, ο άλλος τον Ζέρβα!!
Σαν παλιός γυρολόγος του διχασμού, ο Τσίπρας περιφέρεται ξανά

Η κολυμβήθρα του Σιλωάμ & τα φούμαρα του … μεγάλου ηγέτη

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Όπως είναι γνωστό, σ’ έναν από τους θρησκευτικούς μύθους, ο Ιησούς θεράπευσε έναν εκ γενετής τυφλό στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ! Έκτοτε, αυτή η μικρή δεξαμενή (στο σημερινό Μπίρκετ Σιλουάν) συνδέθηκε με τη θεία φώτιση, τον προσωπικό εξαγνισμό, την προσωπική αναγέννηση. Μα η αληθινή φώτιση δεν έρχεται από νερά ιερά, αλλά από το θάρρος να κοιτάξεις τον καθρέφτη χωρίς φόβο.

Ο Τσίπρας σήμερα αναζητά τον εξαγνισμό του, τη δική του κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Άλλωστε πήρε και …φώτιση από ένα περιστέρι που είχε εγκλωβιστεί στο μπαλκόνι του…
Κι αφού αναζητά τη δική του κολυμβήθρα, έγραψε την «Ιθάκη» του. Ένα «αυτοαναφορικό πόνημα», το οποίο θέλει να κάνει «πλυντήριο» της καταστροφικής του θητείας, ως πρωθυπουργός.
Όμως, κάθε  ψεύτικη Ιθάκη είναι ένας χάρτης χωρίς πυξίδα, σχεδιασμένος μόνο για να ξεγελά τον ίδιο τον χαρτογράφο της.
Ο Τσίπρας θεωρεί τον εαυτό του φωτισμένο ηγέτη. Εξ ου και δεν φταίει πουθενά και για τίποτα ο ίδιος, μόνο οι άλλοι. Οι συνεργάτες του. Τους οποίους, όμως, ο ίδιος επέλεξε.

Ποιος έκανε πρόεδρο της Βουλής τη Ζωή Κωνσταντοπούλου; Για την οποία σήμερα

Ανοίγει περισσότερα μέτωπα απ’ όσα κλείνει

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Η «Ιθάκη» του Τσίπρα έφτασε στα χέρια μου μεσημεράκι Σαββάτου.

Το πρώτο που σκέφτηκα, ήταν ότι για ένα τόσο πολυδιαφημισμένο βιβλίο, η έκδοση είναι φτωχή, με κακό ράψιμο για τις 762 σελίδες του. Χώρια που η τιμή των 28 ευρώ είναι πάρα πολύ τσουχτερή! Ένα «κοτσωμένο» βιβλίο άλλωστε, θα άρμοζε περισσότερο σ’ έναν τέως πρωθυπουργό… κι ίσως δικαιολογούσε την τιμή του.

Εν πάση περιπτώσει, το βιβλίο δεν είναι τίποτα περισσότερο από όσα είχαμε προβλέψει από τις προδημοσιεύσεις του. Δηλαδή, μια απέλπιδα προσπάθεια αναζήτησης, λύτρωσης, μια χάρτινη πολιτική μακέτα που κατασκευάστηκε για να στεγάσει μια νέα εκδοχή του Τσίπρα.

Το πρόβλημα είναι, ότι πιστεύει πως η δική του αφήγηση μπορεί να

Ο Μητσοτάκης που δεν χάνει, κι οι Τσίπρας-Ανδρουλάκης σε ναυμαχία επιβίωσης

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Νομίζω ότι δεν υπάρχει σώφρων Έλληνας, που ερωτά στις πολιτικές συζητήσεις «ποιος μπορεί ν’ αντικαταστήσει τον Μητσοτάκη» και να λαμβάνει απάντηση. Που ν’ ακούει έστω και μισό όνομα… Νομίζω επίσης, ότι ακόμη κι από τον χώρο του ΠαΣοΚ, ελάχιστοι μπορούν να ψελλίσουν το όνομα του Ανδρουλάκη.

Και μέσα σε αυτή τη σιωπή των ονομάτων, μοιάζει σαν η πολιτική σκηνή να φωτίζεται μόνο από έναν προβολέα.

Αν κάποιοι δίνουν απάντηση, είναι η …κλασσική: «Να φύγει ο Κούλης κι όλα θα γίνουν»… Μα για να φύγει, κάποιος πρέπει να τον αντικαταστήσει. Ποιος; Ουδείς λέει. Προφανώς για να μη πλήξει την αξιοπιστία και σοβαρότητά του. Τι να πει; Ο Φάμελος; Ο Χαρίτσης; Η Ζωή, ο Βαρουφάκης, ο Βελόπουλος;
Ξέρετε κάτι; Ο Μητσοτάκης είναι

Από παρίες, νοικοκυραίοι

 Γράφει ο Κυριάκος Μπερμπερίδης

Η είδηση πέρασε στα ψιλά αλλά δεν ήταν καθόλου ασήμαντη. Μετά την πρόωρη αποπληρωμή των ακριβών δανείων του ΔΝΤ, η Ελλάδα αποπληρώνει τώρα επίσης πρόωρα, άλλα 5.3 δισ. ευρώ των δανείων του πρώτου μνημονίου. Ένα μέρος αυτού του ποσού, περίπου 1.1 δισ., επιστρέφεται στη Γαλλία, μια χώρα που περνάει ως γνωστόν μεγάλες δημοσιονομικές δυσκολίες και βρίσκεται σε παρατεταμένη πολιτική κρίση.

Σε αντίθεση με εδώ, το θέμα πήρε διαστάσεις στον γαλλικό Τύπο με την L’Express να κάνει λόγο για τον τζίτζικα-την Ελλάδα-που δανείζει πλέον τον μέρμηγκα-τη Γαλλία. Ενώ Γάλλοι βουλευτές ρωτούν την υπουργό Οικονομικών «αν σκοπεύει να αντλήσει διδάγματα από το ελληνικό παράδειγμα». 

Μερικά χρόνια πριν, η είδηση αυτή θα ακουγόταν σαν καλαμπούρι. Η Ελλάδα ήταν ο παρίας της Ευρώπης που εκλιπαρούσε απεγνωσμένα για δανεικά, έχοντας βαρέσει κανόνι, γιατί για πολλά χρόνια ζούσε

Πιερρακάκης !

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την περίοδο που η Ελλάδα βρέθηκε στα χέρια του λαϊκισμού, της πολιτικής αυταπάτης και της ουτοπίας. Έρμαιο στις διαθέσεις κάθε πολιτικού σαλτιμπάγκου, χωρίς κύρος, αξιοπιστία κι αξιοπρέπεια. Στα Eurogroup τριγύριζε ο Βαρουφάκης με τα πουκάμισα έξω κι ηχογραφούσε τις συνεδριάσεις για να κάνει διαρροές και να παίζει τα παιγνίδια του. Επιλογή των Τσίπρα και Νίκου Παππά. Όχι ότι άλλαξε κάτι με τον Τσακαλώτο που τον αντικατέστησε…

Σήμερα δέκα χρόνια μετά, η αναξιοπιστία του 2015 έχει γίνει αξιοπιστία και κύρος. Χρειάστηκαν λίγα χρόνια πολιτικής και οικονομικής σύνεσης και γνώσης για να αλλάξει άρδην η εικόνα της Ελλάδας. Όχι μόνο στα διεθνή φόρα αλλά και στο εσωτερικό της χώρας. Πολλοί είναι εκείνοι που μιλάνε για

Ο «Έμβολος» και τα Ελευσίνια αποκαλυπτήρια…

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όταν πριν λίγες ημέρες, από ετούτη τη διαδικτυακή  γωνιά γράφαμε («Κινέζοι – Ρώσοι & το λιμάνι του Πειραιά που …πάει Ελευσίνα!») για τις άμεσες εξελίξεις που θα υπάρξουν σε σχέση με το λιμάνι του Πειραιά, κάποιοι ειρωνεύτηκαν. Μα δεν βαριέσαι, αυτό δεν έχει πολύ σημασία. Η ουσία είναι ότι γράφαμε πως τώρα που η Ελλάδα καθίσταται κορυφαίος ενεργειακός κόμβος, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, αποτελεί σημαντικό πρόβλημα το γεγονός ότι τα δυο κορυφαία ελληνικά λιμάνια -Πειραιάς και Θεσσαλονίκη- βρίσκονται στα χέρια Κινέζων και Ρώσων φίλων του Πούτιν. Κι ότι, αναφορικά με τον Πειραιά η λύση βρίσκεται στην Ελευσίνα, όπου Αμερικανοί επενδυτές θα δημιουργήσουν ένα κορυφαίο εμπορικό λιμάνι, ανταγωνιστικό του Πειραιά, λίγα χιλιόμετρα μακριά.  Έτσι, θ’ αντιμετωπιστεί ένας σοβαρός σκόπελος  και πέραν όλων των άλλων θα επιβεβαιωθούν οι

Τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων που αλλάζουν τις πολιτικές ισορροπίες

 

Γράφει ο Ζαχαρίας Ζούπης

 Δυστυχώς, από τις έρευνες κοινής γνώμης, αν κάτι μένει, είναι η πρόθεση ψήφου. Όχι ότι εκεί δεν αποκρυσταλλώνονται εν τέλει οι πολιτικοί συσχετισμοί και ότι αυτό δεν έχει την αξία του, συχνά κόντρα σε αυθαίρετες αναλύσεις αναλυτών.

Ωστόσο, υπάρχουν ποιοτικά και ποσοτικά ευρήματα που έχουν μεγάλη αξία και, σε τελευταία ανάλυση, αυτά καθορίζουν το πολιτικό κλίμα και εμπεδώνουν την αντίληψη ποιος με τα θετικά και τα αρνητικά του μπορεί να πάει την χώρα μπροστά. Στην τελευταία για παράδειγμα έρευνα της OPINION POLL για το ACTION 24 έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τα ευρήματα για το διήμερο Συνέδριο του Ζαππείου και τις ενεργειακές συνθήκες που υπογράφτηκαν.

Τι προκύπτει από τα ευρήματα; Ότι το 48,9%, οι μισοί περίπου πολίτες πιστεύουν ότι οι Συμφωνίες που υπογράφτηκαν, μετατρέπουν τη χώρα σε κόμβο ενέργειας για την ευρύτερη περιοχή και δυναμώνουν τον διεθνή ρόλο της. Αντίθετη άποψη έχει το

Ιθάκη με …νέα παραμύθια

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Όλοι οι πολιτικοί, σε όλο τον κόσμο, φροντίζουν στο τέλος της διαδρομής τους να «περιποιούνται» - προωθούν την υστεροφημία τους. Συνήθως «ρετουσάρουν» τα φάλτσα τους και βάζουν χρώμα στις θητείες τους.

Ο Τσίπρας, με το βιβλίο του που κυκλοφορεί τη Δευτέρα, δεν ανήκει στην κατηγορία των απόμαχων, όπως τουλάχιστον θέλει να πιστεύει. Βγάζει όμως την «Ιθάκη» για να τη χρησιμοποιήσει ως υποστύλωμα στην πολιτική επιστροφή του και την απεμπλοκή του από τη βαριά «σκουριά» του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, αυτή η «σκουριά», δεν ευνοεί το εγχείρημά του…

Ο Αλέξης Τσίπρας με το βιβλίο αυτό, είναι σαφές ότι αναζητά τη λύτρωση. Μα, με όσα έχουμε ήδη διαβάσει, χώνεται ακόμη περισσότερο στα παραμύθια. Άλλωστε είναι φημισμένος γι’ αυτά…

Με όσα έχουμε διαβάσει ως τώρα, αντί για ένα νησί λύτρωσης, η «Ιθάκη» που επισείει σήμερα ο Τσίπρας, περισσότερο θυμίζει

Η σπουδαιότερη μεταρρύθμιση της πεντηκονταετίας

 Γράφει ο Αλέξανδρος Σκούρας

Τα μη κρατικά πανεπιστήμια δεν είναι απλώς μια μεταρρύθμιση. Είναι τομή. Είναι η αρχή του τέλους ενός από τα πιο βαθιά ριζωμένα ταμπού της μεταπολίτευσης. Και ταυτόχρονα, η πιο ουσιαστική νίκη της ελευθερίας απέναντι στον κρατισμό, του ρεαλισμού απέναντι στην ιδεοληψία.

Η έγκριση των πρώτων τεσσάρων μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα είναι μια είδηση που, σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα, θα έπρεπε να έχει πανηγυρικό χαρακτήρα. Όχι, μόνο επειδή ανοίγουν οι πόρτες σε ένα πιο ποιοτικό, ανταγωνιστικό και καινοτόμο περιβάλλον ανώτατης εκπαίδευσης. Αλλά κυρίως επειδή για πρώτη φορά το ελληνικό κράτος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Η διαδικασία έγκρισης αποδείχθηκε διαφανής, αξιοκρατική και σοβαρή. Μίλησα με ανθρώπους που οι αιτήσεις τους απορρίφθηκαν και παραδέχθηκαν - χωρίς πικρία - ότι η επιτροπή έκανε σωστά και αμερόληπτα τη δουλειά της. Αυτό από μόνο του είναι

Δεν είναι μόνο η Θρασκιά…

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Η Ουρανία Θρασκιά, γνωστή ως Ράνια, ήταν κάποτε μια τηλεπερσόνα που η ίδια η τηλεόραση άφησε στα αζήτητα, ξεχασμένη στα πίσω ράφια της δημοσιότητας, εκεί όπου η λάμψη γίνεται σκόνη.

Κάποια στιγμή, με το πέρασμα των χρόνων, γοήτευσε τον Τσίπρα, που την τοποθέτησε στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη. Προφανώς θα διέβλεψε την πολιτική αυθεντία της — ή ίσως απλώς εκείνη τη γοητεία της σκηνής όπου η πολιτική ντύνει την αυταπάτη με αυτοκρατορικές κορδέλες.

Το ίδιο έκαναν κι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ! Θεώρησαν ότι μπήκε στις τάξεις τους το…θωρηκτό Ποτέμκιν! Εξ ου και 15 χιλιάδες ψηφοφόροι τη σταύρωσαν για να τους εκπροσωπήσει. Εκείνη, λίγο μετά, έκοψε ρόδα μυρωμένα και με μια αγκαλιά λουλούδια βγήκε στο …κόμμα ανεξάρτητων μεμονωμένων — παίρνοντας το άρωμα της φιλοδοξίας για άρωμα μοίρας.

Έμεινε εκεί ένα χρόνο, κάτι ως «κάθαρση», και μετά τη γοήτευσε ο

Ελληνική γεωστρατηγική δήλωση!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Είναι σαφές ότι οι συγκροτούντες το «ΕΑΜ» (Εθνικό Αντιμητσοτακικό Μέτωπο), δεν διάγουν εσχάτως τις καλύτερες ημέρες τους.

Την προηγούμενη εβδομάδα, η Ελλάδα κατέστη η κορυφαία ενεργειακή πύλη των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Κρίσιμος και κορυφαίος κόμβος για την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης από τη Ρωσία. Επενδύσεις, ενεργειακή αυτονομία, κορύφωση του ειδικού πολιτικού βάρους της χώρας, μεγάλωμα της Ελλάδας. Η Ελλάδα, σαν ακρωτήρι φωτός στο μεταίχμιο τριών ηπείρων, ξαναβρίσκει τον παλμό της ως χώρα. Το αποδεικνύουν και τα γεγονότα αλλά κι η έλευση κορυφαίων υπουργών των ΗΠΑ, που επιβεβαίωσαν τον ελληνικό ρόλο.

Προχθές, ήρθε στην Ελλάδα ο Ζελένσκι. Κι ενώ η δημοσιογραφική και πολιτική κακομοιριά έγραφε κι έλεγε διάφορα φαιδρά, υπεγράφη άλλη μια κορυφαία συμφωνία ανάμεσα σε Αθήνα και Κίεβο, για τη μεταφορά

Κινέζοι – Ρώσοι & το λιμάνι του Πειραιά που …πάει Ελευσίνα!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όταν οριστικοποιήθηκε από τον Τσίπρα η πώληση του λιμανιού του Πειραιά στους Κινέζους και της Θεσσαλονίκης στον εκπρόσωπο του Πούτιν, λίγοι είδαν τη δυσαρμονία που δημιουργείται. Κι όσοι την είδαν και την επεσήμαναν, τους έριχνα στο «λάκκο» με τα φίδια οι κομματικοί κι οπαδικοί κύκλοι.

Ήταν ολοφάνερο. Ο Τσίπρας με τον γνωστό πολιτικό τυχοδιωκτισμό του και τη γνωστή «προσήλωση» στον Πούτιν και τους φίλους του, έδινε τα πρώτα ασημικά της χώρας. Ενώ η αλήθεια είναι, ότι αυτή η ιστορία είχε ξεκινήσει από τον Κώστα Καραμανλή, που ως πρωθυπουργός είχε ταξιδέψει στην Κίνα, συνοδευόμενος από εκατό επιχειρηματίες. Η επέκταση του λιμανιού των Κινέζων, συνεχίστηκε με επάλληλες τροποποιήσεις των αρχικών συμβάσεων κι η κυριαρχία της Cosco στο λιμάνι επιβλήθηκε τελικά με μία από τις τελευταίες πράξεις της κυβέρνησης Σαμαρά,  τον

Από τα κοκόρια του Μητσοτάκη, τον Πολάκη, το Βελόπουλο, & τον αρλουμπολόγιο, ως τον Πορτοκάλογλου

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Το τελευταίο διάστημα και πέραν των σπουδαίων νέων στο μέτωπο της ενέργειας που -έργο Μητσοτάκη- καθιστά τη χώρα παντοδύναμη σε πολιτικό -γεωπολιτικό επίπεδο, «παίζουν» πολλά και στο πεδίο της παραπολιτικής. Κάποια από αυτά θα είναι αντικείμενο της σημερινής μας «συνάντησης».

Πόσο μακάκας είναι;

Πόσο μακάκας μπορεί να είναι αυτός ο υπουργός που στις αιτιάσεις κορυφαίου βιομήχανου για το μεγάλο κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας στη βιομηχανία, του είπε: «Αν δεν βγαίνετε, να το κλείσετε»! 

Σοβαρά τώρα; Να κλείσει μια βιομηχανία με χιλιάδες εργαζόμενους;

Κάποιος να τον μαζέψει και γρήγορα.

Τα κοκόρια του Κυριάκου

Γεννάνε και τα κοκόρια του, του Μητσοτάκη. Δεν είναι μόνο ότι παίρνει τα σκαλπ

Ακόμη και τον Μέγα Αλέξανδρο θα θεωρούσε …υποδεέστερό του

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ο Σαμαράς στη συνέντευξη-μονόλογο που έδωσε σε μια influencer -και φιλοξένησε ο ΑΝΤ1 των επαναλήψεων και της χυδαιότητας των αρβύλα- επιχείρησε για μια ακόμη φορά να κατακρημνίσει τον Μητσοτάκη. Μα τελικά, πέραν του ότι έγινε πρώτο θέμα στα κανάλια της ολιγαρχίας, έμεινε η εικόνα ενός 75χρονου με φωνή που έρχεται από τα βάθη ενός πηγαδιού, που επιχειρεί να δείξει ότι υπάρχει.

Ο γνωστός Σαμαράς, που θεωρεί ότι η ιστορία κι ο χρόνος σταμάτησαν όταν οι Έλληνες προτίμησαν τον Τσίπρα αντί εκείνον. Ο γνωστός Σαμαράς, των ξινισμένων εμμονών. Ο γνωστός Σαμαράς, που αν ζούσε ο Μέγας Αλέξανδρος θα θεωρούσε κι εκείνον υποδεέστερό του!

Τι νέο μας είπε προχθές ο Σαμαράς, απέναντι σε μια κοπελίτσα που δεν καταλάβαινε

Πουτινόφιλα ζόμπι σε παιγνίδια αποσταθεροποίησης

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Η Ελλάδα έχει γεμίσει «ρούβλια». Γίνεται χοντρό παιγνίδι από μοναστήρια, εκκλησιαστικούς και παραεκκλησιαστικούς κύκλους, ολιγάρχες με τηλεοπτικά κανάλια και φωνές της Μόσχας σε τηλεοπτικά πάνελ!  Ταυτοχρόνως, με τις πλάτες των ολιγαρχών, διάφοροι … προπαγανδιστές και παραποιητές των δεδομένων, πολυτσεπίτες σε θέατρα και δήθεν ψυχαγωγικές εκπομπές, επιχειρούν συστηματικά βρομερή και ψεύτικη προπαγάνδα. Κι από κοντά άνθρωποι του Κώστα Καραμανλή, ετοιμάζουν ακόμη και το όνομα του νέου κόμματος της Μαρίας Καρυστιανού! Για να πληγεί η ΝΔ από τα Δεξιά… Ο δε Σαμαράς, δίνει συνέντευξη σε μια … influencer, επιτίθεται  ασυστόλως στον πρωθυπουργό και … δίνει την κασέτα στον πρόθυμο ΑΝΤ1 (του biri -biri maker Κανάκη) για να μεταδώσει τον μονόλογό του. Κι αυτό τις στιγμές που η χώρα καθίσταται κορυφαίος ενεργειακός κόμβος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, γεγονός εφάμιλλο της εισόδου στην τότε ΕΟΚ και στην ΟΝΕ! 

Προφανώς κανένας δεν το ήθελε αυτό εξ εκείνων, αφού

Από την Κουτσούμπα & τον αντιπρόεδρο του Ολυμπιακού στον… «ωωω γέροντα η ευχή»!

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Σε τούτη τη χώρα, όπου το πένθος συχνά μετατρέπεται σε σύμβολο και η οδύνη γίνεται λάβα που κυλά στις πλατείες, η ιστορία γύρω από την πορεία μιας μητέρας που έχασε το παιδί της στα Τέμπη μοιάζει με τραγωδία που δεν ειπώθηκε ακόμη ως το τέλος της. Εκείνη, φορτωμένη με τον πόνο και δίψα για δημοσιότητα, βρέθηκε ξαφνικά στο κέντρο μιας πολιτικής δίνης που πολλοί έσπευσαν να πιάσουν στασίδι. Από τον ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι τη Ζωή Κωνσταντοπούλου κι εσχάτως την ψεκασμένη Δεξιά ανθρώπων του Κώστα Καραμανλή.

Τα είδαμε όλοι. Στις μεγάλες συγκεντρώσεις που κάποιοι θυμήθηκαν να οργανώσουν για τα Τέμπη ένα χρόνο μετά το θλιβερό δυστύχημα, στέκονταν  πλάι της άνθρωποι από διαφορετικές πολιτικές ακτές. Άλλοι από τον χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, άλλοι από συντηρητικότερες σφαίρες. Όλοι όμως φάνηκαν να διεκδικούν το ίδιο: την αύρα της, το κεφάλαιο που της προσέφερε η κατευθυνόμενη κοινωνική οργή. Η παρουσία τους δίπλα της δεν έμοιαζε τυχαία. Έμοιαζε περισσότερο με

Να γιατί θέλησαν να ρίξουν τον Μητσοτάκη

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από εκείνη την περίοδο που οι πατριώτες της φακής (με τα λεφτά τους σε γερμανικές τράπεζες και τις λάγνες ματιές στον Πούτιν) …πανηγύριζαν που ο Ερντογάν τα …πήρε όλα από τον Τραμπ, ενώ ο Μητσοτάκης κατατροπώθηκε…

Ψέματα και παραμύθια. Τα λέγαμε, αλλά ποιος να ακούσει μέσα από τον ορυμαγδό λαϊκισμού. Όλα στον μέγιστο επικοινωνιακό στόχο φθοράς του Μητσοτάκη. Φτηνοί λαϊκιστές, δημαγωγοί και πολιτικά ελάχιστοι. Ανησυχούσαν ότι ο Μητσοτάκης …παραδίδει τη χώρα στον Ερντογάν, ότι εκείνοι θα ασκήσουν καλύτερη εξωτερική πολιτική, ότι θα γράψουν καλύτερα το μέλλον…  

Μα πριν αλέκτωρ λαλήσαι, τα παραμύθια τους δεν τα ακούνε πια ούτε παιδιά προσχολικού επιπέδου. Η Τουρκία δεν πήρε τα F-35, δεν πήρε τίποτα για τα F-16, ο Ερντογάν έμεινε με άδεια χέρια. Ο δε Μητσοτάκης που ….δεν είχε πάρει τίποτα, φέρνει

Το χθες που αντιστέκεται

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τον Γιώργο Παπανδρέου δεν τον είχα σε καμιά πολιτική εκτίμηση. Ελαχιστότατος! Μα, την περίοδο της πρωθυπουργίας του είχε διατυπώσει μια πρόταση που περιείχε «σοφία»: «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε».

Τελικά βουλιάξαμε. Κυριολεκτικά! Κι αφού περάσαμε την κρίση, αφού «πονέσαμε» στις τσέπες και συνολικά στις ζωές μας από την λαίλαπα της Αριστεράς και της Λαϊκής Δεξιάς, τώρα που η χώρα ορθοποδεί και παράγει ελπιδοφόρα αποτελέσματα -σε Οικονομία, Μείωση της ανεργίας κι Εξωτερική πολιτική- έρχονται οι στιγμές που μας θυμίζουν ότι ακόμη κι αν βουλιάξαμε, ΔΕΝ αλλάξαμε.

Η ιστορία των ΕΛΤΑ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αυτή η καταχρεωμένη και χωρίς ίδια κεφάλαια εταιρεία, ανήκει στο Υπερταμείο όπως ο Τσίπρας αποφάσισε. Κι