Αλήθειες που δεν τολμούν να πουν στους αγρότες

 

Γράφει ο Κώστας Στούπας

Για άλλη μια χρονιά, οι αγρότες εκβιάζουν την κοινωνία - και μέσω αυτής την κυβέρνηση - ώστε να αποσπάσουν κρατικές και ευρωπαϊκές ενισχύσεις που επιτρέπουν τη διαιώνιση ενός πρωτογενούς τομέα καθηλωμένου στο παρελθόν. Πρωθυπουργός και κόμματα, εγκλωβισμένοι στους κλειστούς δρόμους και στις ψήφους της υπαίθρου, εξαγγέλλουν εκατοντάδες εκατομμύρια σε νέες ενισχύσεις. Στα μπλόκα συνωστίζονται οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης, διατρανώνοντας τη συμπαράσταση στην ερήμωση της υπαίθρου - στο όνομα δήθεν της «στήριξης των αγροτών».

Κανείς δεν τολμά να πει την αλήθεια: ο ελληνικός αγροτικός τομέας έχει μείνει μισό αιώνα πίσω και δεν πρόκειται να ανακάμψει με το σημερινό μοντέλο. Μετατράπηκε σε μαύρη τρύπα της οικονομίας. Όσα δισεκατομμύρια κι αν πέσουν, η παραγωγικότητα θα συνεχίσει να υποχωρεί.

Τα μπλόκα δεν διεκδικούν μετάβαση στο μέλλον - διεκδικούν παράταση ζωής στο χθες: φθηνότερο πετρέλαιο, περισσότερες ενισχύσεις, παρατάσεις χρεών, προστασία από τον ανταγωνισμό. Τίποτε από αυτά δεν

Την κοπάνισε από τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον ΣΥΡΙΖΑ παρόντα

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Σ’ αυτή τη χώρα κατοικοεδρεύουν ένα σωρό Μεσσίες. Πολιτικοί που θ σώσουν τον κόσμο, την υφήλιο, τη χώρα, έστω και τη γειτονιά τους. Μόνο αυτή την περίοδο έχουμε μπόλικους στη Βουλή, ενώ ετοιμάζονται κι άλλοι να μας σώσουν, έστω κι αν έχουν αναφορά μόνο στο παρελθόν κι αυτή ζοφερή.

Θυμάμαι παλαιότερα τον Γεράσιμο Αρσένη, έκανε και κόμμα να αλλάξει τα πάντα. Τον Αντώνη Τρίτση, τον Δημήτρη Τσοβόλα, τον Κωστή Στεφανόπουλο, αργότερα τον Αβραμόπουλο, τον Καρατζαφέρη, τόσους και τόσους. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών, είτε δεν έφτασαν στην κάλπη είτε κολύμπησαν στα ρηχά νερά της πολιτικής εξαφάνισής τους.

Στις μέρες μας, δυο πολιτικοί από το πρόσφατο παρελθόν, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι η κοινωνία τους έστειλε σπίτια τους κι ετοιμάζονται -με χοντρή βοήθεια- να μας σώσουν πάλι….. Τσίπρας και Σαμαράς. Ο πρώτος μάλιστα,

Ο Πιερρακάκης κι οι «πράσινες» περιδινήσεις

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Συζητούσαμε με φίλους για την περίπτωση Πιερρακάκη, που ο Μητσοτάκης διέβλεψε την τεχνοκρατική και πολιτική του ικανότητα και ουσιαστικά του έδωσε τη δυνατότητα να αναδειχθεί και να αποβεί ένας χρήσιμος κι αποτελεσματικός υπουργός της κυβέρνησής του. 

Είχε προλάβει να παρουσιάσει τεράστιο έργο ως διευθυντής ερευνών του ανεξάρτητου, μη κερδοσκοπικού οργανισμού ερευνών «διαΝΕΟσις», με κορύφωση στα ζητήματα δημόσιας πολιτικής, καινοτομίας, τεχνολογίας και οικονομικής στρατηγικής. Δηλαδή, ένας τεχνοκράτης με όλη τη σημασία της λέξης. Ειδικά σ’ έναν πολιτικό ορίζοντα που αλλάζει με την ταχύτητα των ψηφιακών νεφών. Κι όταν κάποιοι αναζητούν απαντήσεις σε σκονισμένα εγχειρίδια άλλων εποχών. Κι αυτό κάνει τη διαδρομή του Πιερρακάκη ακόμη πιο ενδιαφέρουσα.

Το περίεργο ήταν, ότι ο Πιερρακάκης είχε «βουτήξει»

Με κλειστούς δρόμους δεν υπάρχει δίκιο για τους αγρότες

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Έχει περάσει μισός αιώνας από τότε που ξεκίνησαν οι ετήσιες κινητοποιήσεις των αγροτών, αρχικά εναντίον της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ήταν στα 1975, όταν το ΚΚΕ υπέθαλψε τις κινητοποιήσεις. Ζητούσαν τότε, να πληρώνουν ελάχιστη φορολογία και ταυτοχρόνως να θεσπιστούν εγγυημένες τιμές στα προϊόντα τους!!!

Έκτοτε, πότε στην περίοδο συζήτησης του εκάστοτε προϋπολογισμού (Δεκέμβριο) και πότε στην περίοδο του Φεβρουαρίου, η επαναστατική γυμναστική κατέστη κάτι ως αγαπημένη συνήθεια.

Κάθε φορά, κάθε χρονιά ζητούσαν τα ίδια και τα ίδια και κάτι παραπάνω. Μιλάμε για παραλογίες, όπως επί παραδείγματι η… αναπλήρωση χαμένου εισοδήματος!! Ή την

Πιερρακάκης από το μέλλον!

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ο Κυριάκος Πιερρακάκης, στα 42 του χρόνια, εισέρχεται σε μια κορυφαία περίοδο της πολιτικής του πορείας.

Με αφετηρία την Ιρλανδία, ξεκινά περιοδεία σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αναζητώντας στήριξη για την εκλογή του στην προεδρία του Eurogroup στις 11 Δεκεμβρίου. Η μάχη είναι δύσκολη, καθώς η διαδικασία απαιτεί τουλάχιστον 11 ψήφους – έναν αριθμό που αποδεικνύεται καθοριστικός για τη μελλοντική κατεύθυνση της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης.

Ο θεσμός του Eurogroup, διαδραμάτισε επί χρόνια κεντρικό ρόλο στις μεγάλες