«Χατζιδακιάς»

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σαςτου Χατζιδάκι βάσανα θα πω στο αρχοντικό σας.

Με του Μαγιού τις ευωδιές  του φθινοπώρου τ’ άνθη γεννήθηκε μεγάλωσε  και σπούδασε στην Ξάνθη.

Η μάνα του Πολίτισσα ο κύρης του απ’ την Κρήτη τον Καζαμία διάβαζε και τον Ονειροκρίτη.

Από μικρός τα γράμματα του φέρναν αηδία

τη μουσική αγάπησεμα όχι τα ωδεία.

Κι αντί να φύγει σ’ άλλη γη να πάει σ’ άλλα κράτη

την Αττική προτίμησε και το όμορφο Παγκράτι.

Και αντί σαν όλα τα παιδιά να βγει κι αυτός στο πάρκο

τους οικοδόμους άκουγε που τραγουδούσαν Μάρκο.

Καλήν εσπέραν άρχοντες κι ακούστε παρακάτω

πως άλλοι βγαίνουν στον αφρό κι άλλοι κολάν στον πάτο.

Με τα χειρόγραφα σωρό τις μελωδίες μάτσο

βρήκε έναν τύπο βλοσυρό που τονε λέγαν Γκάτσο.

Κάτσανε κάτω και μαζί πολλά τραγούδια γράψαν

και τα πουλιά σωπάσανε κι όλα τ’ αηδόνια πάψαν.

 

 Από το βιβλίο Νίκος Γκάτσος - ΟΛΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - Εκδόσεις Πατάκη (1998).Οι συγκεκριμένοι ανέκδοτοι στίχοι  ανέκδοτοι στίχοι αναφέρονται ως ανολοκλήρωτο «παιχνίδι».

Καλή χρονιά να έχουμε, με υγεία και χαμόγελα ψυχής. Και του χρόνου να είμαστε εδώ και να τα ξαναλέμε…

 

Πανδημία ανευθυνότητας

 Γράφει ο Μιχάλης Δεμερτζής

 Μέχρι πριν λίγο καιρό η ελληνική κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι έχουμε «πανδημία ανεμβολίαστων» και σήμερα, μετά την ανακοίνωση των νέων και αυστηρότερων μέτρων, δέχεται κριτική για αυτό. Υποχρεωτική μάσκα για όλους και παντού, τεστ για τους εμβολιασμένους, κλειστά μαγαζιά μετά τις 12 το βράδυ είναι κάποια από τα μέτρα που δείχνουν ότι η πανδημία τελικά δεν αφορά μόνο τους ανεμβολίαστους.

Δεν είναι μόνο η κυβέρνηση της χώρας μας που έπεσε έξω... Τα ίδια ακριβώς έλεγε κι

Φιλιά ρε σεις, φιλιά!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Οι γιορτές, ειδικά των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς, μου δημιουργούσαν από παιδί μια ιδιαίτερη μελαγχολία. Ένιωθα να αιωρείται στην ατμόσφαιρα κάτι επιτηδευμένο από την κοινωνία, μια τάση προς υποχρεωτική χαρά κι αυτό δεν μου άρεσε. Ήταν σαν κάτι να φυλάκιζε τα «θέλω» μου. Όσο για τα δώρα που ποθούσε κάθε παιδί αυτές τις ημέρες, ε δεν μου έλειπαν, 365 ημέρες είχε ο χρόνος… 

Από την άλλη, λάτρευα

Οι εκλογές στη Χιλή και η ελληνική Αριστερά

 Γράφει  ο Μιχάλης Δεμερτζής

 Η Αριστερά πάντα υπογράμμιζε τη διεθνιστική πτυχή της ιδεολογίας της, αλλά από τη λήξη του ψυχρού πολέμου κι έπειτα και, ειδικότερα, τα τελευταία περίπου είκοσι χρόνια, που ο φιλελευθερισμός οδηγεί την υφήλιο σε υψηλές ταχύτητες προόδου, αυτή η πτυχή έχει μετατραπεί σε κωμικοτραγική εμμονή. Μιλάμε, συγκεκριμένα, για το φαινόμενο όπου ευρωπαϊκές αριστερές δυνάμεις φέρνουν τον εαυτό τους στη δύσκολη θέση να δικαιολογούν σοσιαλιστές δικτάτορες και συνηθίζουν να πανηγυρίζουν όποτε ένας αριστερός (ή και απλώς μη δεξιός) ηγέτης κερδίζει εκλογές σε χώρες μισό πλανήτη μακριά.

Για να καταλάβετε τη γελοιότητα, φανταστείτε κάτι ανάλογο να έκανε και η Δεξιά και να πανηγύριζε

Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω Χιλής σκούζει …Venceremos

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται, λέει ο θυμόσοφος λαός κι αυτό ταιριάζει γάντι στον ΣΥΡΙΖΑ και στα στελέχη του που πανηγυρίζουν επειδή στη… Χιλή νίκησε στις εκλογές ο Κεντροαριστερός Γκαμπριέλ Μπόριτς!

Και τι δεν ακούσαμε. Μέχρι κι ότι η αλλαγή στην ανθρωπότητα ξεκινάει από τη Χιλή! Πλήρης οικειοποίηση του αποτελέσματος. Σαν να νίκησε ο Μαδούρο ένα πράγμα. Ο Παπαδημούλης ανέφερε ότι τα νέα της Χιλής είναι θαυμάσια. Ο Αρβανίτης που επί χρόνια διαμόρφωνε την κοινή γνώμη δια της ΕΡΤ, βρήκε ότι η ελπίδα επιστρέφει. Η δε καθηγήτρια Σία Αναγνωστοπούλου βροντοφώναξε ότι η

Δεν δεδικαίωται ο νεκρός ή άλλως περί Γιώργου Τράγκα

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η είδηση του θανάτου του Γιώργου Τράγκα κινητοποίησε αντανακλαστικά και συναισθήματα πολλών ανθρώπων. Κι ομολογώ ότι ήθελα να γράψω κάποιες λέξεις αφού περάσουν οι πρώτες ώρες, οι πρώτες ημέρες. Να μην είμαι εν θερμώ, αφού με τον εκλιπόντα βρεθήκαμε συχνά στην ίδια επαγγελματική στέγη αλλά και στις κερκίδες ή τα δημοσιογραφικά θεωρεία της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Οι παλιότεροι ισχυρίζονται –και έτσι είναι- ότι ο Τράγκας ήταν

Ο Τσίπρας ζήτησε εκλογές που ξέρει ότι θα χάσει!

 Γράφει  ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας λαμβάνει αυτό το συνοφρυωμένο, σοβαροφανές και καταγγελτικό ύφος κι αρχίζει να κουνάει το δάκτυλο, είναι πια η στιγμή που ξεκινά η ώρα της μεγάλης κωμωδίας.  ‘Όπως προχθές που πήγε στη Βουλή και υπό την πίεση του Ανδρουλάκη… ζήτησε εκλογές! Δεν σκέφτηκε καν τον συνειρμό που θα προκαλούσε…  με την εποχή της γαλοπούλας!

Ξέρετε κάτι; Είναι βέβαιο, έτσι όπως πάει το πράγμα, ότι δεν θ’ αργήσει η στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα υφίσταται πολιτική κριτική –ακόμη και ν’ ακούει τα σχολιανά του- αλλά θα τον περιγελούν οι πάντες. Κι αυτό είναι

Πόσους πολακοκουρουμπλήδες αντέχουμε πια;

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η διαγραφή του Κουρουμπλή από τον Αλέξη Τσίπρα ήταν όντως μια αιφνιδιαστική κίνηση. Δεν είχαμε συνηθίσει σε τέτοιες κινήσεις «ευπρέπειας». Πολύ περισσότερο όταν πολλά στελέχη του – με πρώτιστο τον Πολάκη- τον καθιστούν  συνεχώς απολογούμενο για τον τοξικό τους λόγο.

Ήταν όμως, όντως μια κίνηση πολιτικής ευπρέπειας; Δηλαδή, δεν άντεξε ούτε οι ίδιος ένα

Η Ροζίτα του Τσαρούχη, του Νουρέγιεφ μα και του Αδαμαντίδη

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η διαφήμιση με τον Ακάκιο και τα μακαρόνια ΜΙΣΚΟ (σημερινά Barilla) είναι μια εμβληματική επικοινωνιακή ενέργεια που γνώριζαν εκατομμύρια νεοέλληνες. Εκείνο που δεν γνώριζαν τόσοι πολλοί, είναι ότι η σπουδαία Ροζίτα Σώκου, ήταν εγγονή του Φώτη Μιχαηλίδη  που μαζί με τον Μίνωα Κωνσταντίνη ίδρυσαν την εταιρεία στον Πειραιά, το 1927.

Η Ροζίτα Σώκου που έφυγε πλήρης ημερών την εβδομάδα που πέρασε, είναι η γυναίκα –δημοσιογράφος που έγινε λαμπερό αστέρι δεκαετίες πριν διάφοροι

Θεματοφύλακες του μπάχαλου

Γράφει  ο Μιχάλης Δεμερτζής

Το τι έχει ειπωθεί για αυτό το έρμο το Σύνταγμα στη χώρα μας, δεν λέγεται... Όποιος διαφωνεί με ένα νόμο, μία διάταξη, μία κυβέρνηση, έναν υπουργό, έναν περαστικό στο δρόμο, αμέσως να καταγγείλει: «Αντισυνταγματικό!»

Το θέμα υπήρχε και πιο παλιά, αλλά μετά τα μνημόνια απογειώθηκε. Το σοκ της κρίσης και των πρώτων μνημονιακών μέτρων είναι ένας λόγος για αυτό, αλλά δεν είναι ο κυριότερος. Ο κυριότερος λόγος είναι πως οι υπερβολές για αντισυνταγματικότητα βρήκαν θεσμική έκφραση στους ανερχόμενους εκείνη την εποχή ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Από τότε, όποια κοινωνική ομάδα βλέπει ένα προνόμιό της να απειλείται, τρέχει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Δημιουργήθηκαν και σύλλογοι πολιτών ειδικά

Η μπόχα του αρβυλόμαγκα και των δικών του

Γράφει  ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Αυτή η περιβόητη τετράδα της αρβύλας δεν μπορεί να την είχε σε ιδιαίτερη εκτίμηση η σκεπτόμενη κοινωνία. ‘Όπως δεν είχε παλαιότερα τον Λαζόπουλο που κατακρημνίστηκε τελικά, αφού προηγουμένως με τη δύναμη της τηλεοπτικής εικόνας και των λόγων του λαϊκισμού είχε κάνει τη ζημιά του…

Οι αρβύλες λοιπόν ήταν εκτός της αισθητικής σημαντικής μερίδας των εννόων πολιτών ενώ ταυτοχρόνως ανέδυαν μια άνευ προηγουμένου

Παπανδρέου εξακολουθητικά ολίγιστος

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι αν ο Γιώργος Παπανδρέου δεν λεγόταν Παπανδρέου, θα είχε πολλές δυσκολίες στον καθημερινό αγώνα της επιβίωσης. Υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να ήταν περιπτεράς αν δεν ενοχλούνταν οι συμπαθείς βιοπαλαιστές. Θα μπορούσε να ήταν και τουριστικός πράκτορας ή κάτι παρεμφερές. Πάντως όχι πολιτικός όπως τον προόριζαν από τις 16 Ιουνίου 1952 κι ύστερα….

Όμως, όπως συχνά –πυκνά γίνεται με τους πρίγκιπες ή τους εν αναμονή για στέψη,  αποδείχτηκε κάτι ως καφές με ολίγη. Είχε όλες τις δυνατότητες στα χέρια του και όπου ακούμπησε δεν άφησε ίχνος. Και μη πει κάποιος για τη «διαύγεια» και κάτι άλλα παρόμοια….

Ο Παπανδρέου υπήρξε καταστροφικός για τη χώρα και

Το ΠαΣοΚ κι ο Ανδρουλάκης

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Μόνο οι πολιτικά αφελείς ή οι σκληροί κομματικοί πυρήνες άλλων κομμάτων δεν αντιλαμβάνονται ότι το ΠαΣοΚ υπήρξε σημαντική κοιτίδα πολιτικής έκφρασης για χιλιάδες ανθρώπους και μεγάλη μερίδα της κοινωνίας. Κι ας υποθήκευσε το μέλλον του τόπου από τη δεκαετία του ’80 ακόμη κι ας έδωσε αλλεπάλληλα χαστούκια σε κοινωνικά, πολιτισμικά ή και ηθικά θέσφατα αυτού του λαού.

Το ΠαΣοΚ, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, υπήρξε πόλος σταθερότητας της ελληνικής

Καθ’ έξιν ψεύτης ο Γιαννάκος

 Γράφει ο Νίκος  Γ. Σακελλαρόπουλος

 Έχω την πεποίθηση ότι συνδικαλιστές σαν τον Γιαννάκο, τον Φωτόπουλο της ΔΕΗ ή τους κομμουνιστές  των ναυτεργατών ΔΕΝ θα μπορούσαν να συμπεριφερθούν ή να λένε όσα λένε σε καμιά ευνομούμενη χώρα. Μόνο εδώ στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα. Το ίδιο κι οι υποστηρικτές τους, που αβρόχοις  ποσί υιοθετούν όσα λένε. Όπως με τον Γιαννάκο που είπε όσα είπε για … ΜΕΘ κολλητών και vip  κι όταν ζητήθηκε να δώσει λόγο στη Δικαιοσύνη για να αποδειχθεί αν όσα διακινεί έχουν σχέση με την πραγματικότητα ή αν αποτελούν ασύστολα fake news, ακούστηκαν κάτι

Καβαλάρης, αοιδός, Ζορρό, τώρα και Πανίκας φάρμερ

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Πριν από λίγα χρόνια, το 2009, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης ήταν υποψήφιος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και στις εσωκομματικές εκλογές έλαβε 78 χιλιάδες ψήφους και ποσοστό 10%. Δηλαδή περισσότερες ψήφους από Λοβέρδο και επταπλάσιες από Χρηστίδη, Γερουλάνο και Καστανίδη μαζί!

Τότε, πολλοί ήταν εκείνοι που έλεγαν ότι ο Ψωμιάδης είναι η επιτομή του Δεξιού λαϊκισμού και κορυφαία προσωπικότητα του trash. Αυτό ήταν αλήθεια. Από την πρώτη φορά που ασχολήθηκε με

Η χώρα χρειάζεται αντιπολίτευση

 Γράφει ο Μιχάλης Δεμερτζής

Η αντιπολίτευση είναι σημαντική για τη δημοκρατία. Τόσο σημαντική, που χωρίς την πρώτη δεν υπάρχει η δεύτερη. Στην Ελλάδα ευτυχώς υπάρχει δημοκρατία, αλλά είναι άλλο να υπάρχει κάτι και άλλο να λειτουργεί. Για να λειτουργεί η δημοκρατία μας, η αντιπολίτευση πρέπει να ασκείται. Στη χώρα μας, λοιπόν, έχουμε πολύ καιρό να δούμε να ασκείται ουσιαστικός έλεγχος στην κυβέρνηση στο θεσμικό επίπεδο, είτε μιλάμε για τη μείζονα είτε για την ελάσσονα αντιπολίτευση.

Αν πάρουμε ένα ένα τα κόμματα του Κοινοβουλίου, το ΚΚΕ ως γνωστόν

Ο Παπανδρέου του … οικόσημου και του … Πετσάλνικου

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Δεν γνωρίζω τι θα βγάλει στο μέλλον το «άλογο» που λέγεται Ανδρουλάκης στο οποίο επένδυσε το 60% της Κρήτης και άλλοι τινές.  Δεν γνωρίζω καν αν αποδειχτεί άλογο. Δεν γνωρίζω καμιά ουσιαστική του θέση για τα μεγάλα ζητήματα της χώρας. Εθνικά, Οικονομία, Μεταρρυθμίσεις, Αποκρατικοποιήσεις, Μεταναστευτικό, Πανδημία. Είναι ένα βιβλίο ερμητικά κλειστό από το περιτύλιγμά του. Χωρίς αντιπαραθέσεις, χωρίς διαφωνίες σε τίποτα, χωρίς εχθρούς ένεκα των θέσεών του.

Κάποτε ο Γεώργιος Παπανδρέου αναφερόμενος στον στρατηγό Γρίβα  είχε πει ότι «Εδοξάσθη κρυπτόμενος και κατεποντίσθη εμφανιζόμενος». Εννοούσε τη δόξα που απέκτησε κρυπτόμενος ως αρχηγός της ΕΟΚΑ και τον

Ο κόσμος, ο Ανδρουλάκης κι η ανανέωση

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ρώτησα κάποιους φίλους που πήγαν και ψήφισαν Ανδρουλάκη στις εσωκομματικές  εκλογές  του ΠαΣοΚ (ΚΙΝΑΛ) : «Για ποιον λόγο Ανδρουλάκη κι όχι Λοβέρδο ή Παπανδρέου;». Η απάντηση ήταν σχεδόν ως …φασόν: Ο Παπανδρέου είναι 70 ετών, ο Λοβέρδος 65 κι ο Ανδρουλάκης  42. Ακόμη κι αν ο Μητσοτάκης κυβερνήσει άλλες δυο τετραετίες, ο Ανδρουλάκης θα έχει φτάσει 50, άρα θα μπορεί να γίνει πρωθυπουργός και να επαναφέρει το κόμμα στην εξουσία….

Ρώτησα πάλι: Κι η ξύλινη γλώσσα, οι στρογγυλοποιημένες απόψεις; Μαζί δεν

Για τον Κραουνάκη τις κατάρες και τις άρες μάρες…

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τις μελωδίες, τα τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη τα λατρεύω. Πολλά από αυτά θα μείνουν ως διαχρονικά στη μουσική μας ιστορία και άλλα θα συγκινούν πάντα με την ευαισθησία τους. Ειδικά αυτά που είναι γραμμένα σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου.

Όμως, οι  δημόσιες θέσεις και τοποθετήσεις του Σταμάτη Κραουνάκη είναι εξακολουθητικά χαμηλού επιπέδου, που δεν μπορεί να συνάδει με τον δημιουργό. Είναι απόλυτο δικαίωμα του Κραουνάκη να είναι κομμουνιστής ή τοξικά Αριστερός, είναι δικαίωμά του να «παλεύει» για ότι σε τελική ανάλυση πιστεύει ότι μας αξίζει περισσότερο από την φιλελεύθερη αστική δημοκρατία ή τον Μητσοτάκη.   

Είναι δικαίωμά του να και συναγελάζεται με τον Πολάκη ή να

Για την Πάττυ και το μωρό της

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η κατάληξη της τραγικής μάνας Πάττυς Κουτμερίδου από κορονοϊό (ανεμβολίαστη ούσα) μόλις γέννησε το μωρό της, είναι μια ιστορία που συγκλόνισε τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας μας. Το ίδιο και παρόμοιες περιπτώσεις άλλων γυναικών, που είτε «έφυγαν» είτε παλεύουν διασωληνομένες σε κάποιες ΜΕΘ. Μόνο κάποιους λίγους αρνητές άφησε αδιάφορους…

Δεν υπάρχουν λόγια. Δεν βρίσκω λόγια να γράψω.

Τι να πει κάποιος για το θρησκόληπτο περιβάλλον που ζούσε; Όσο και να θλίβεται σήμερα αυτό το περιβάλλον, δεν αίρονται οι αμαρτίες του. Γεννήθηκε ένα παιδί που δεν θα γνωρίσει τη μάνα του! Πώς κοιμούνται αυτοί οι άνθρωποι; Τι λένε

Οι λόγοι που ο Ερντογάν δεν πρόκειται να χάσει την εξουσία

 Γράφει  ο Μιχάλης Δεμερτζής

 Αυτές τις ημέρες, καθώς η τουρκική οικονομία κλονίζεται από συνεχόμενες υποτιμήσεις της τουρκικής λίρας και οι σχέσεις Δύσης-Τουρκίας διάγουν κάκιστη περίοδο, βρίσκονται στο απόγειό τους τα σενάρια περί των «τελευταίων ημερών» που υποτίθεται ότι μετράει ο Ερντογάν στην εξουσία. Στα ελληνικά ΜΜΕ, ειδικότερα, αναπαράγονται απόψεις που τον παρουσιάζουν περίπου ως «τελειωμένη υπόθεση» από την ηγεσία της γείτονος και καλλιεργείται ολοφάνερα η προσδοκία προς το κοινό για βίαιη πτώση του. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο λανθασμένο. Όλα αυτά τα σενάρια δεν είναι τίποτα παραπάνω από ψευδαισθήσεις.

Είναι αλήθεια πως η Τουρκία, τόσο από άποψη εθνικής οικονομίας όσο και από άποψη σχέσεων με ΗΠΑ και ΕΕ, περνά δύσκολες μέρες... Ωστόσο, αν το καλοσκεφτεί κανείς, τέτοιες μέρες περνά αδιάκοπα εδώ και περίπου τρία χρόνια, και στο μεταξύ ο Ερντογάν ζει και βασιλεύει. Οι λόγοι που

Το κατοστάρικο, οι θωπείες του ΣΥΡΙΖΑ & η μετάλλαξη Γεροτζιάφα

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Όταν η κυβέρνηση επέβαλλε μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, είτε καραντίνα ήταν αυτή είτε περιορισμός προσώπων στην εστίαση, ο ΣΥΡΙΖΑ έσκουζε ότι στοχοποιούνται οι νέοι! Όταν η κυβέρνηση έδωσε κίνητρα εμβολιασμού των νέων, ο ΣΥΡΙΖΑ φώναζε για …χαρτζιλίκια της ντροπής. Στους δε εμβολιασμούς, από τη μια έλεγαν για αναγκαιότητα κι από την άλλη ο Πολάκης και δικοί του συνδικαλιστές έκαναν τα πάντα για να θωπεύουν τους ανεμβολίαστους ή αντιεμβολιαστές!  Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι και να κάνει η κυβέρνηση με στόχο να περιοριστεί η πανδημία, κάποιον …στοχοποιεί! Κι αφού υπάρχει …στοχοποιημένος είναι.. υποχρέωση του Αλέξη Τσίπρα να καθίσταται συνήγορός του! Ότι κάνει και τώρα που θωπεύει τους άνω των 60 ετών, για τους οποίους η κυβέρνηση έκανε υποχρεωτικό το εμβόλιο, με μέτρο πρόστιμο 100 ευρώ μηνιαίως.

Δεν χρειαζόταν πολύ μυαλό κάποιος για να καταλάβει ότι