ΕΥΑερα: «Πρωτομυριστές-πρωτοκλαστές!»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Έξι και μισή το πρωί και η αρχή της μέρας με βρίσκει να προσπαθώ να βγω απ’ την πολυκατοικία μου.

Ο κάδος ακριβώς μπροστά απ’ την πόρτα μου είναι ξέχειλος από σκουπίδια που έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα όριά του και ουδείς γνωρίζει σε ποιο στάδιο αποσύνθεσης βρίσκονται.

Η μυρωδιά τους, αντί να διαχέεται στον αέρα, αντί να εξαερώνεται, ανακατεμένη με τη λάβα που επικρατεί ήδη, από τόσο πρωί, μοιάζει να

Η ημέρα που δεν άνοιξαν οι τράπεζες…

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Λαμπρή επέτειος η σημερινή, καθώς στις 29 Ιουνίου του 2015 ξεκίνησαν επίσημα οι περιορισμοί κεφαλαίων στην ελληνική οικονομία.

Ήταν και η ημέρα που, από τα κλασικά πολιτικάντικα ψέματα- θεσμός δεκαετιών, αν όχι αιώνων, στη χώρα μας- περάσαμε στις εναλλακτικές πραγματικότητες.

Χάρη στους γενναίους διαπραγματευτές μας, μυηθήκαμε στην εποχή του σχετικισμού, όπου ένα κι ένα δεν κάνει πάντα δύο και η νύχτα μπορεί να γίνει μέρα μόνο με τα λόγια.

Ήταν τότε, που την

Τα ξεπερασμένα του Μαρξισμού

Γράφει
ο Νίκος Αναγνωστάτος

Ο Μαρξισμός κυριάρχησε τον περασμένο αιώνα, διότι τα εύηχα κηρύγματά του, εύρισκαν ευήκοα ώτα, στον ταλαιπωρημένο και εν πολλοίς εκμεταλλευόμενο εργάτη, κυρίως στις αρχές του αιώνα. Όμως τα πάντα ρει, που έλεγε και ο Ηράκλειτος, η κοινωνία εξελίσσεται και οι όροι διαβίωσης βελτιώνονται σταδιακά, φθάνοντας σε βαθμό και έκταση που το Κεφάλαιο του Μαρξ, συνεπικουρούμενο με τις υψιπετείς εξάρσεις του Έγκελς να ξεπερνιούνται και σε πολλές περιπτώσεις να

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 130)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,

δια χειρός Πέμης Γκανά

Έτσι πέφτουν μαντάμ τα καθεστώτα;

Άσε μαντάμ, και δεν με κοροϊδεύεις πια.
Σε κατάλαβα.

Όλο φωνάζεις παραιτηθείτε- παραιτηθείτε, μα από τον καναπέ σου δεν σηκώνεσαι.
Και γιατί να σηκωθείς;

Και ποιος σε κάλεσε;

Ένας τύπος, λέει, που έχει φόλουερς ένα σωρό!

Στο διαδικτυακό χωριό!
Και που να πας τώρα στα ένδοξα Συντάγματα, έχει και καύσωνα, έχει και σαρβάιβορ, θάρθει κι ο

ΕΥΑερα: "Ηθικόν δίδαγμα: Ο καλός ο φράχτης κάνει τον καλό το γείτονα"

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Όταν ήμουν μικρούλα, η μαμά μου συνήθιζε να μου διαβάζει ένα παραμυθάκι κάθε βράδυ. Δούλευε στο βιβλιοπωλείο πρωί και απόγευμα, το μεσημέρι πεταγόταν στα γρήγορα να μαγειρέψει για τα δυο της κουτσούβελα και έτσι ο μοναδικός «ελεύθερος» χρόνος για να κάνει κάτι μαζί μου ήταν το βράδυ, λίγο πριν κοιμηθώ.

Κάθε που τελείωνε ένα παραμύθι, εκείνη έκλεινε το βιβλίο και μου έλεγε: «Ηθικόν δίδαγμα…» και η φράση είχε πάντα μία φιλοσοφία, που έβγαζε εκείνη την ώρα απ’ το μυαλό της. Της άρεσε να κάνει τον Αίσωπο μάλλον…

Αργότερα, σαν ήμουν

Στη χώρα του ονείρου…

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Στη χώρα του Έλληνα πρωθυπουργού, ανοίγει ο δρόμος για την έξοδο από τα μνημόνια περίπου μια φορά τη βδομάδα, το χρέος κουρεύεται κάθε επόμενο μήνα και η ανάπτυξη έχει ήδη ανεβάσει στροφές από τον προηγούμενο. 

Οι επενδυτές μαλώνουν στην ουρά για μια θέση στον ελληνικό ήλιο και η διαφθορά είναι πλέον ξεχασμένη, ακόμα και ως έννοια. Δυσαρεστημένοι Έλληνες φυσικά και δεν υπάρχουν…

Στη χώρα του

Το βράδυ της αιωνιότητας κι οι απρέπειες του «σωλήνα»…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

30 χρόνια πέρασαν….

Από εκείνη τη μαγική βραδιά, που η εθνική μας ομάδα του μπάσκετ κατέκτησε το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κι έγινε έκτοτε η επίσημη αγαπημένη όλων μας

30 χρόνια πριν…

Η παρέα του Γκάλη, του Γιαννάκη, του Φάνη Χριστοδούλου, του Φασούλα, του Ανδρίτσου του Μέμου Ιωάννου, του Φιλίππου, του Ρωμανίδη, του Σταυρόπουλο, του Λινάρδου, του Καρατζά, έκαναν εκατομμύρια Έλληνες να μάθουν για τα καλά τι είναι η μπάλα με τα… σπυριά και κατέστησαν το μπάσκετ εθνικό μας άθλημα…

30 χρόνια πριν…

Τότε που φυτεύτηκαν βαθιά οι

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 129)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

… και τα γκανίκια μας όταν χορεύουν…

Μου στέλνει, που λέτε, μήνυμα inbox, το κορίτσι το θυμωμένο, είκοσι τριών ολόκληρων Μαΐων -το λες και ολόκληρη ζωή- με μάτι μαύρο κατράμι, απ το βάψιμο, πορτοκαλί χείλη και τούφα μπλεμπορντωροδοκόκκινη.
Τριάντα δυό τα σκουλαρίκια και άλλα τόσα τα τατού.

-Κάτω τα χέρια σου από τους Ρομά!

Μου αγριοφωνάζει, με κεφαλαία γράμματα.

Σκιάχτηκα, είν' αλήθεια.

Της απάντησα.

-Τι λες μπρε; Τι δουλειά έχω γω με

ΕΥΑερα: «Το χωριό καιγότανε κι η νύφη στολιζότανε»!

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Έχω πολλές φορές γράψει για τις δηλώσεις που κατά καιρούς σκάνε σαν πυροτεχνήματα στον ελληνικό εναέριο χώρο, προκαλώντας το διχασμό της ελληνικής κοινωνίας και δημιουργώντας ακραίες αντιδράσεις. 

Τόσο ακραίες, που με ωθούν να «αγοράσω» τελικώς τη θεωρία συνωμοσίας που λέει ότι επίτηδες γίνονται όλα αυτά, για να μας αποπροσανατολίσουν από κάτι άλλο, στο οποίο δεν φτάνει ο νους μας ή απλώς ότι είναι αποτέλεσμα έντονου ψεκασμού!

Οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Πολάκη περί «επιβεβλημένων» πυροβολισμών στον αέρα, προκειμένου

Μενίδι, Εξάρχεια κι Αριστερά

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Αυτή η κυβέρνηση, και να θέλεις ν’ αγιάσεις, δεν σ’ αφήνει.

Έγινε ένα τραγικό περιστατικό στο Μενίδι και ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη δήλωσε, «είδατε ότι το πραγματικό άβατο είναι η δυτική Αττική, όχι τα Εξάρχεια».

Τι στην ευχή μπορεί να σημαίνει αυτό; 

Πού κολλάει στην όλη ιστορία;

Μήπως η επιβολή του νόμου μετριέται σε ποσότητα; 

Είναι κάτι απτό;

Ένα σακί με πατάτες, λ.χ., που, αν δώσουμε λίγες παραπάνω στη δυτική Αττική, δεν μένουν για τα Εξάρχεια;

Ή μήπως ο υπουργός δεν

Ζωή (σκέτο)!

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Σκεφτόμουν να μην ασχοληθώ με όσα έκανε πάλι η Ζωή Κωνσταντοπούλου στο Δίστομο. Όπου επιχείρησε να εμποδίσει τον προσκεκλημένο του μαρτυρικού Δήμου, Γερμανό πρέσβη, να καταθέσει στεφάνι για τους νεκρούς του ολοκαυτώματος το 1944.

Μα δεν γίνεται.

Δεν έχω καμιά διάθεση να

Μόνη λύση οι εκλογές και η κανονικότητα…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τα αδιέξοδα τα οποία λέγαμε εδώ και μήνες ότι θα βρεθούμε με την τακτική της κυβέρνησης, ήρθαν.  Ο Αλέξης Τσίπρας με μια αέναη, δήθεν, διαπραγμάτευση, οδήγησε πάλι τη χώρα κοντά στο σημείο μηδέν. Για κλείσιμο της αξιολόγησης ακούγαμε εδώ κι ένα χρόνο, για

ΑΚΕΛ… KKE & Coca Cola...

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Αν δεν το ξέρετε, σας λέω ότι σε οκτώ μήνες (τον επόμενο Φεβρουάριο)θα γίνουν προεδρικές εκλογές στην Κύπρο.

Όπου το ΑΚΕΛ, το μεγαλύτερο και πιο σκληρό κομμουνιστικό κόμμα της Ευρώπης, ανακοίνωσε ότι  θα κατέβει με μπροστάρη έναν άνθρωπο των αγορών και του καπιταλισμού!

Τον Μιχάλη Σπανό.

Από περιέργεια αναζήτησα το

Κιμ Γιονγκ... Γαβρόγλου

Γράφει
ο Τάσος Αβραντίνης

Η μεγαλύτερη διεύρυνση αγορών τα τελευταία τριάντα χρόνια συντελείται στον χώρο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. 

Η αυτονόμηση των πανεπιστημίων (δημόσιων και ιδιωτικών) από τον κρατικό έλεγχο και οι διεθνείς συνεργασίες τους έχουν δημιουργήσει σημαντικά οφέλη για τις οικονομίες των χωρών που είναι υποδοχείς ξένων φοιτητών διευκολύνοντας τα πανεπιστήμιά τους να εξάγουν εκπαιδευτικές υπηρεσίες και ενθαρρύνοντας τις διεθνείς συνεργασίες τους. 

Η συμβολή των εξαγωγών εκπαιδευτικών υπηρεσιών στην αύξηση του

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 128)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,

δια χειρός Πέμης Γκανά

Τα μαργαριτάρια, το facebook και ο κακός μας καιρός

Διαλιέχτε, μαντάμ...

Απ’ όλα έχει ο μπαχτσές.

Κοινώς, ότι του φανεί του λωλοστεφανή.
Επίπεδη γη και Ελ, υποχθόνιοι και κούφια γη, επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις για την ύπαρξη εξωγήινων που ζουν ανάμεσά μας.
Εξωγήινο, λέει, το Ελληνικό dna! (Καλά δεν πέφτω και από τα σύννεφα, κάποιες υποψίες τις είχα πάντα)
Ερπετοειδή, οι ηγέτες του κόσμου, με την γηραιά κουίν Ελίζαμπεθ αρχηγό τους!

Όλα λοιπόν άρχισαν όταν κάθισα ένα

ΕΥΑερα: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι!»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Η ιστορία που θα σου διηγηθώ συνέβη τη χρονιά που μας πέρασε, αλλά, η φετινή της επανάληψη επαλήθευσε το «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια να μένουν», με τη διαφορά πως -ευτυχώς για ορισμένους- εγώ δεν ήμουν εκεί...

Έχω μία θεία, λοιπόν, η οποία είναι ηγουμένη στο παλαιοημερολογίτικο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, στην Πεντέλη. Είναι αδελφή της συγχωρεμένης της γιαγιάς μου, απ' τον

Στο …2020 με νοοτροπία … δεκαετίας του ΄80…

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Αντί ο Β. Σόιμπλε να λέει τα πράγματα ακριβώς όπως τα σκέφτεται (και εν πολλοίς όπως είναι) και να καθιστά εαυτόν αντιπαθή, κάνοντας εν προκειμένω οδυνηρές διαπιστώσεις άνευ ιδιαίτερων αναλύσεων καθ’ όλη τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, θα μπορούσε να γίνει πιο κατανοητός και περιεκτικός αν πολύ απλά διάβαζε φωναχτά τα περιεχόμενα των ελληνικών εφημερίδων. Στην τύχη.

Σε κάθε ερώτηση δημοσιογράφου επάνω

Στο Καλντερίμι (Νο 212)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost,

με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια,

Τις Τυπολογίες, το Αθλητικό Καλντερίμι

& τις Μουσικές ιστορίες,

δια χειρός Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Δηλαδή, για να καταλάβω:

Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς είναι ο Πολάκης;

@ Δηλαδή, για να (ξανά)καταλάβω;

Την ώρα που ο Τσίπρας ζητά συναίνεση, μπορεί ο Πολάκης να χαρακτηρίζει …χουντοβασιλικά υπολείμματα όσους πένθησαν τον Μητσοτάκη;

Και να μην ανακαλείται στην τάξη;

@ Δηλαδή, για να (ξανά -μανά)καταλάβω;

Ο κανιβαλισμός του Πολάκη ανήκει στο ηθικό πλεονέκτημα;

@ Παλιοπετούγιες… Μυαλοφυγόδικοι… Πετεινοκαύκαλοι…

@ Άσχετο:

Αυτός ο

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 127)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

«Μαμά, πεθαίνει ο Ψηλορείτης;»….

Πήρε,  το λοιπόν, η κυρία Ευθαλία, η γνωστή της γειτονιάς μας, σύναυγα την Τρίτη τις ρούγες στα ένδοξα Άνω Βριλήσσια.

-Ξυπνάτε  νοικοκυραίοι κι απόθανε ο Ψηλορείτης...

Εντάξει, μεταξύ μας τώρα, δεν της δίνουμε σημασία της μαντάμ Ευθαλί, και όλο κάνουμε πως την δεν την βλέπουμε και δεν την ακούμε , αλλά βρε αδελφέ, αυτό το «απόθανε» όσο να 'ναι με τάραξε.

Βγήκα στο μπαλκόνι, τάχαμου τάχαμου ν’ απλώσω, βγήκε και

ΕΥΑερα… «Βασιλικός κι αν μαραθεί, τη μυρωδιά την έχει»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Έχω μία συνάδελφο, πάντα την είχα δηλαδή, αλλά τώρα την «γνώρισα».

Το όνομά της, όλα τα χρόνια που δούλευα σε τούτη την εταιρεία, ήταν συνώνυμο με όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, με τις οποίες καταγινήκαμε κατά καιρούς.

Περνούσαν πολλά απ’ τα χέρια της κι όλος ο κόσμος την ήξερε.

Ωστόσο, δεν είχα δουλέψει ποτέ μαζί της, δεν συναντήθηκαν ποτέ οι δρόμοι μας, ακόμα κι όταν ήταν να συναντηθούν. Εκείνη είχε μια θέση πολύ

Όταν ο Αρκάς συνάντησε το Πρώτο Θέμα…

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Ο Αρκάς είναι ένας καλλιτέχνης που δεν χρειάζεται συστάσεις.

Τα τελευταία δύο χρόνια, με την πολιτικού περιεχομένου σάτιρά του έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις, όπως την οργή των οπαδών της πολιτικής Συριζανέλ (και την συνεπακόλουθη συμπάθεια του «αντίπαλου στρατοπέδου») και τη δυσαρέσκεια ηθικολόγων και λοιπών υπερασπιστών μίας υποτιθέμενης αλλά και επιλεκτικής ουδετερότητας, λες και οφείλει να