Η αποκάλυψη του Γιώργου Παπαχρήστου στα «Νέα» συμφώνως με την οποία στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα επικοινώνησε με τον τηλεοπτικό σταθμό «ALPHA» και ζήτησε επιτακτικά να μη μεταδώσει την τελευταία δημοσκόπηση που είχε κι αποτύπωνε φωτογραφία στιγμής κατά την οποία υπάρχει σχεδόν ισοπαλία μεταξύ ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ, πέρασε στα ψιλά της δημοσιότητας. Αποτυπώνει όμως την καθεστωτική νοοτροπία του
Όσοι βρίσκονταν στο Μέγαρο Μαξίμου προχθές, Πέμπτη μεσημέρι, μάλλον θα πρέπει να άνοιξαν σαμπάνιες μόλις άκουσαν την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο Τσίπρας προς την κυβέρνηση. Κι αυτό επειδή η κυβέρνηση δεχόταν πιέσεις εξ αιτίας της κακής διαχείρισης της κακοκαιρίας, ίσως για πρώτη φορά μετά την εκλογική της νίκη το 2019.
Επιπλέον, δεν υπάρχει πολιτικός αναλυτής που να μην
Σε πολύ κόσμο έκανε αίσθηση η «συγγνώμη» του Μητσοτάκη, ακόμη και για τις αβελτηρίες της Αττικής οδού ή την ανευθυνότητα χιλιάδων οδηγών που βγήκαν στα χιόνια χωρίς αλυσίδες. Δεν είναι συνηθισμένοι οι Έλληνες σε τέτοια. Άλλωστε στη χώρα μας η συγγνώμη του πολιτικού θεωρείται υποτιμητικό γεγονός, κάτι ως… αυτοταπείνωσή του! Όλοι μας γνωρίζουμε ότι δεν είναι συνηθισμένο γεγονός να ζητά συγγνώμη ένας πρωθυπουργός. Κι ο Μητσοτάκης που έχει μια ιδιαίτερη σχέση –ειλικρινή- με τους πολίτες, δεν διστάζει.
Για σταθείτε, ας
θυμηθούμε.
Είπε ποτέ συγγνώμη ο
Στον πολιτικό λόγο οι υπερβολές συνηθίζονται. Ωστόσο, δεν χρησιμοποιούνται χωρίς κόστος: Όσο πιο πολύ ξεπερνούν το μέτρο, τόσο περισσότερο καλλιεργούν την αδιαφορία για τα κοινά ανάμεσα στους πολίτες. Εν προκειμένω, η αξιωματική αντιπολίτευση εδώ και τρία χρόνια προσπαθεί να πείσει με διάφορους τρόπους το εκλογικό κοινό ότι έχουμε χούντα... Αν ποτέ πετύχει, στο μεταξύ, κάτι ουσιαστικό με τη συγκεκριμένη επιμονή της, αυτό θα είναι η εξουδετέρωση των όποιων δημοκρατικών αντανακλαστικών έχουμε ως κοινωνία.
Κι αν με την αντιπολίτευση οι περισσότεροι Έλληνες είναι ήδη υποψιασμένοι και δεν παίρνουν τοις μετρητοίς τα όσα λέει, δεν ισχύει ακριβώς το ίδιο με
Επειδή ήμουνα νιος και μεγάλωσα, θυμάμαι που μια ζωή όταν είχε κακοκαιρία πέραν του φυσιολογικού, ο κρατικός μηχανισμός ήταν ανεπαρκής κι η λαϊκή αγανάκτηση – υποδαυλισμένη κι από άσχετους –προβοκάτορες τηλεπεριγραφείς, έφτανε στην κατακόρυφο. Θυμάμαι τουλάχιστον 40 χρόνια αγανάκτησης σε κάθε καταιγίδα, χιονιά, καύσωνα και πυρκαγιά. Κράτος ανεπαρκές αν και καλοπληρωμένο μα και ατομική ευθύνη ανύπαρκτη. Κι έτσι γυρίζουμε στα ίδια και στα ίδια. Με την εκάστοτε κυβέρνηση να
Ο Δήμαρχος
λοιπόν διαμήνυσε στους δημότες του ότι δεν θα διατεθεί έστω κι ευρώ για
την αποκατάσταση των ζημιών κι αυτές θα επιμεριστούν στα καλόπαιδα που έκαναν
την κατάληψη, δηλαδή στις οικογένειές τους.
Βεβαίως, βρέθηκαν αμέσως εκείνοι οι γονείς που
Αυτός ο Πολάκης όλο ωραίες ιδέες είναι... Θυμάστε πριν λίγα χρόνια, όταν είπε ότι πρέπει να καταργηθεί η Διαύγεια; Σύμφωνα με τον ίδιο, πρέπει να καταργηθεί επειδή είναι ένα «κάστρο», όπου κάποιοι εκεί μέσα «τρώνε» και «το έχουν φτιάξει αυτό το κάστρο για να μην μπει και φάει και κάποιος άλλος.» Σου λέει, αφού δεν τρώνε οι δικοί μας, δεν μπορεί, θα τρώνε οι άλλοι. Το ότι η Διαύγεια λέγεται Διαύγεια ακριβώς για να μην έχει τη δυνατότητα να «τρώει» κανένας, προφανώς δεν μπορεί να το επεξεργαστεί η κομματοκρατική αντίληψη που έχει για την πολιτική. Παρόμοιο κόλλημα επεξεργασίας έχει και με τη Δικαιοσύνη ο κ. Πολάκης, για αυτό και
Για τον Γιώργο Τράγκα έχουμε καταθέσει σκέψεις κι απόψεις (άρθρο «Δεν δεδικαίωται ο νεκρός», 22 Δεκεμβρίου, https://emvolos.gr/den-dedikaiotai-o-nekros-i-allos-peri-giorgoy-tragka-grafei-o-nikos-g-sakellaropoylos/) για τον βίο και την πολιτεία του.
Όμως, οι αποκαλύψεις για το μέγεθος της ατράνταχτης περιουσίας που είχε δημιουργήσει με τα δεκάδες ακίνητα σε πόλεις –σύμβολα της χλιδής και του πλούτου, αλλά και το γεγονός ότι είχε ως φορολογική έδρα το Μονακό, δημιουργούν
Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Συζητούσα με φίλους χθες το πρωί στα ηλιόλουστα και πανέμορφα Χανιά στα οποία βρέθηκα για επαγγελματικούς λόγους. Επί παντός επιστητού. Μα τα πολιτικά μας δρώμενα –ως συνήθως- ήταν εκείνα που μονοπώλησαν τις συζητήσεις. Και δη η «γνώριμη» βία στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, που έχει καταστεί πλέον κανονικοποιημένη διαδικασία! Βία που δεν ξενίζει πια κανέναν!
Τι λέει ο κόσμος; Ο κόσμος που στήριξε τη Νέα Δημοκρατία; Ας το ακούσουν αυτό στην Πειραιώς, ας το σταθμίσουν και
Ας πούμε τι συνέβη για να έχουν εικόνα κι όσοι δεν γνωρίζουν την υπόθεση. Η ανακρίτρια του Ειδικού Δικαστηρίου, κάλεσε τους δημοσιογράφους Κώστα Βαξεβάνη, Γιάννα Παπαδάκη και Αλέξανδρο Τάρκα, ως κατηγορουμένους για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση-συμμορία, συνέργεια σε παράβαση καθήκοντος, και δύο κατηγορίες για συνέργεια σε κατάχρηση εξουσίας, αναφορικά με την υπόθεση Novartis. Δηλαδή την υπόθεση –φιάσκο που ο
Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Στην αυγή του 2022, ο Θεοδωρικάκος «έσπασε» μια κατάληψη 34 ετών σε πανεπιστημιακό έδαφος! Με τη συμπαράσταση του πρύτανη του Αριστοτέλειου Νίκου Παπαϊωάννου παρέδωσαν τον χώρο στο Πανεπιστήμιο, στους φοιτητές.
Για σκεφτείτε, 34 χρόνια πέρασαν και καμιά κυβέρνηση, υπουργός, πρύτανης δεν έκαναν το αυτονόητο. Κανείς δεν προστάτευσε τη δημόσια περιουσία από μια χούφτα αλητάμπουρες… Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρχει παρόμοιο
Δεκαετίες τώρα ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος έχει καταφέρει να καταστήσει μια υπέροχη περιοχή της πατρίδας μας, περίπου …Τεχεράνη. Παππάδες εδώ, παππάδες εκεί, παππάδες παραπέρα. Ράσο και λιβάνι! Από την μαρτυρική πόλη, μέχρι την Ακράτα, το Αίγιο και τα χωριά της Αιγιαλείας. Νόμος είναι ο λόγος του … δεσπότη. Εκκλησίες με μεγάφωνα στη διαπασών από τα ξημερώματα των Κυριακών και των γιορτών, κηρύγματα μίσους προς οτιδήποτε σύγχρονο, ακόμη και για το μήκος της φούστας των κοριτσιών και συνεχείς παρεμβάσεις –δηλώσεις για οτιδήποτε δεν του ήταν/είναι αρεστό.
Ο κατά κόσμον Αθανάσιος Λενής , Μητροπολίτης πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος, ζει
Όταν πριν από κάποια χρόνια ο εισαγγελέας Θεόδωρος Παναγόπουλος κατέθεσε στην ελληνική ιστορία και στους Έλληνες τέσσερα σπουδαία αναγνώσματα («Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας», «Όλα στο φως», «Ο ζυγός της Αφροδίτης» και «Ο φυλακισμένος του Ιτς Καλέ»), ψάχναμε να τα βρούμε ως τους δίσκους του Θεοδωράκη επί χούντας. Δεν ασχολήθηκε κανένα κανάλι, δεν γυρίστηκαν ντοκιμαντέρ με τις μέγιστες κι αποδειγμένες αλήθειες που κατέθετε και κατέρριπτε ήρωες με διευθύνσεις και ονόματα.
Όταν κυκλοφόρησε το εξαιρετικό βιβλίο του Έμπερχαρντ Χορστ με τη βιογραφία του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ουδείς ασχολήθηκε. Πώς ν’ ασχοληθεί αφού
Σκέφτομαι τη σκηνή και την παραλληλίζω μόνο με αρχαία τραγωδία. Ένας πατέρας κουβαλάει στα χέρια το καταματωμένο κορμί του 16χρονου παιδιού του, το οποίο στο κυνήγι, σκότωσε κατά λάθος τον θείο του και υπό αυτό το βάρος αυτοπυροβολήθηκε! Μόλις ο πατέρας παρέδωσε το παιδί του στο ασθενοφόρο, τρεκλίζοντας και κραυγάζοντας ξεκίνησε να πάει στο άψυχο κορμί του αδελφού του! Μα δεν πρόλαβε, το έμφραγμα τον βρήκε στα πρώτα του βήματα… Είπαμε, αρχαία τραγωδία!
Μια ακόμη τραγωδία από τόσες και τόσες που
Μετά το διάλειμμα των γιορτών, τα σχολεία θα ξανανοίξουν την ερχόμενη Δευτέρα και, δεδομένης της απειλής του πέμπτου κύματος της πανδημίας, υπάρχει έντονη συζήτηση για το κατά πόσο έπρεπε να γίνει κάτι τέτοιο ή αν ήταν καλύτερη επιλογή να μείνουν κλειστά. Αυτό είναι θεμιτό... Το αθέμιτο είναι να λένε ότι κακώς ανοίγουν, οι ίδιοι άνθρωποι που, πριν από ένα χρόνο, επέμεναν για το αντίθετο: να ανοίξουν τα σχολεία που έκλεισαν λόγω του κορονοϊού. Στο μεταξύ, με την αγορά να μένει ανοιχτή όλον αυτό τον καιρό, αν τα σχολεία δεν έκλειναν καθόλου τις τελευταίες δύο εβδομάδες, δεν θα υπήρχε καν τέτοιο θέμα. Έτσι είναι όμως όταν
Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Έστησα αυτί –ομολογώ ότι το κάνω συχνά- στη συζήτηση της κόρης μου με έξι φίλες και φίλους της που είχαν έρθει σπίτι για να δούνε μια ταινία. Ως συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, ουδείς βλέπει ταινία κι οι συζητήσεις για το ένα ή το άλλο ζήτημα κυριαρχούν.
Αφού λοιπόν άκουσα να τα «χώνουν» οι φίλοι της στην Αφροδίτη επειδή είναι τεμπέλα στις προπονήσεις και «πετάει» το ταλέντο της στα σκουπίδια και χάρηκα επειδή τα ίδια της λέω κι εγώ, αφού άκουσα για τις μουσικές, την κυρία των μαθηματικών που
Στα χρόνια του πιο λαϊκιστή αρχιεπισκόπου που γνώρισε ποτέ ο τόπος κι έσερνε πίσω του κόμματα, πολιτικές παρατάξεις, προέδρους, υπουργούς, βουλευτές και υποψήφιους σταυροδοσίας, είχε καθιερωθεί η φράση για τη «Δεξιά του Κυρίου»! Τότε που η ιεραρχία, δίκην εθναρχίας (sic) οργάνωνε συλλαλητήρια για να αναγράφεται το θρήσκευμα στις ταυτότητες πολιτών της Ευρώπης. Λες κι αυτό ήταν το ζητούμενο και η εθνική αναγκαιότητα. Η φράση λοιπόν περί… Δεξιάς του Κυρίου, δεν απείχε πολύ από την πραγματικότητα. Αν και
Σημειολογικά αλλά και ουσιαστικά πρέπει να πούμε ότι
Αν έμεινε κάτι από το 2021 είναι ο κορονοϊός κι όσοι έχασαν τη μάχη της ζωής μαζί του (με κύρια ευθύνη δική τους), η τοξικότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η εξακολουθητικά βαρετή γραφικότητα του ΚΚΕ, η καλή σχετικά περίοδος του τουρισμού, οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, μα κι η στασιμότητα στις μεταρρυθμίσεις. Φυσικά, έμειναν κι οι εορτασμοί από τα 200 χρόνια της επανάστασης του΄21, που πιο πολύ είχαν φανφάρα παρά ενδοσκόπηση, γνώση κι αναθεώρηση πολλών πραγμάτων τα οποία ψεύτικα θεωρούμε ως ηρωικά…. Επιπλέον, αν έμεινε κάτι από το 2021 είναι η απύθμενη κουταμάρα που σε κάθε θέμα χωρίζει τους Έλληνες στα δυο ή και στα τρία. Μερικές φορές νομίζει κάποιος πως όταν
