Πολιτικάντηδες για τον… σταυρό της Δεξιάς του Κυρίου…

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Στα χρόνια του πιο λαϊκιστή αρχιεπισκόπου που γνώρισε ποτέ ο τόπος κι έσερνε πίσω του κόμματα, πολιτικές παρατάξεις, προέδρους, υπουργούς, βουλευτές και υποψήφιους σταυροδοσίας, είχε καθιερωθεί η φράση για τη «Δεξιά του Κυρίου»! Τότε που η ιεραρχία, δίκην εθναρχίας (sic) οργάνωνε συλλαλητήρια για να αναγράφεται το θρήσκευμα στις ταυτότητες πολιτών της Ευρώπης. Λες κι αυτό ήταν το ζητούμενο και η εθνική αναγκαιότητα. Η φράση λοιπόν περί… Δεξιάς του Κυρίου, δεν απείχε πολύ από την πραγματικότητα. Αν και

στην αυλή ή στο δωμάτιο με τα χιλιάδες μανικετόκουμπα και χρυσά άμφια, χωρούσαν οι πάντες κι από όλα τα κόμματα.

Κι η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα είναι κατοχυρωμένο με βούλα στο Σύνταγμα ότι ο Έλληνας πρέπει να είναι χριστιανός και δη ορθόδοξος. Το λες και Θεοκρατία! Εξ ου και είμαστε η μοναδική χώρα που η εκκλησία επεμβαίνει τόσο απροκάλυπτα στην πολιτική ζωή και στην καθημερινότητα.

Προσέξτε: Όχι η θρησκεία, η εκκλησία.

Οι αρχιερείς, αναλόγως και της προσωπικότητάς τους έχουν καταστεί πολλές φορές σ’  αυτή τη χώρα πρωθυπουργοί, υπουργοί Εξωτερικών και μονίμως υπουργοί Παιδείας!  Ο μοναδικός πρωθυπουργός της χώρας που δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με όλα αυτά και κρατούσε αποστάσεις ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ενίοτε μάλιστα άναβε και κανένα… «καντηλάκι» στους γραφικούς ή και μεσαιωνικούς παραλογισμούς του κλήρου. Κι εκείνος όμως, δεν απέφυγε το προσκύνημα, αφού επί των ημερών του και στο Σύνταγμα της μεταπολίτευσης υπάρχει η βούλα της θρησκείας των Ελλήνων.

Οι σκέψεις αυτές – που μπορούν να εμπλουτιστούν με χιλιάδες χιλιάδων σελίδων- δημιουργούνται με αφορμή μερικά περιστατικά των τελευταίων ημερών.

Μόλις προχθές, πέθανε (εκοιμήθη λένε για τους ιερωμένους, εν αντιθέσει με τους κοινούς θνητούς) ο μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας, κτυπημένος από κορονοϊό. Άνθρωπος φανατικά αντίθετος του εμβολίου, είναι ως ν’ αυτοκτόνησε. Πριν λίγες ημέρες είχε πεθάνει κι η ανεμβολίαστη αδελφή του ενώ δεν γνωρίζουμε πόσους είχε επηρεάσει με τις θέσεις και τα κηρύγματά του. Αμέσως λοιπόν, βγήκε ένας υπουργός, Σπήλιος Λιβανός,  μιας φιλελεύθερης κυβέρνησης (λέμε τώρα) και δήλωσε τη συντριβή του, τονίζοντας την ανιδιοτελή προσφορά του μητροπολίτη!

Αναρωτιέμαι: Για ποια ανιδιοτέλεια μιλά ο υπουργός; Για τις κραυγές του μητροπολίτη που φώναζε οργισμένος από άμβωνος ότι  … «δεν αφήνει ο θεός να μολυνθεί ο πιστός του μέσα στην εκκλησία»;

Ομολογώ ότι ένιωσα να με εμπαίζει αυτός ο υπουργός μιας κυβέρνησης που δίνει μάχη εναντίον των αντιεμβολιαστών. Για λίγα (υποτίθεται) ψηφαλάκια!  Ξέρει ο Λιβανός πόσοι είναι οι ανεμβολίαστοι της εκλογικής του περιφέρειας που πιθανότατα ακολούθησαν τις συμβουλές και παραινέσεις του πεθαμένου πια μητροπολίτη;  Ξέρει πόσοι άκουσαν αυτόν τον τυφλωμένο από φανατισμό και ζήλο και παρασύρθηκαν μαζί του;

Έχει κι άλλο: Μόλις ο Λιβανός έκλαψε επάνω από το πεθαμένο σώμα του «αυτοκτονημένου»  μητροπολίτη, πετάχτηκε κι άλλος της ίδιας εκλογικής περιφέρειας, ο Καραγκούνης κι άρχισε να «οδύρεται» κι εκείνος. Κι άρχισε να λέει για … νέα ζωή του ποιμενάρχη στη βασιλεία του Θεού, για τον σταυρό του επιτραχηλίου του, για το ακάνθινο στεφάνι του ωμοφορίου του, για τον Γολγοθά που περπάτησε … προκειμένου να συναντήσει τον Πατρο Κοσμά τον Αιτωλό, τον Άγιο Χριστοφόρο και όλους τους Αγίους…

Ως διαγωνισμός πλειοδοσίας σε λόγια και ύμνους ακούγεται ανάμεσα σε δυο υποψηφίους της ίδιας εκλογικής περιφέρειας. Τι στο καλό;  Τα ψηφαλάκια είναι για όλους… Και με προβληματίζει τα μάλα το γεγονός ότι ο έτερος βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της ΝΔ, ο  Μάριος Σαλμάς , δεν έβγαλε ανακοίνωση για τον μητροπολίτη. Λέτε να μην είναι υποψήφιος ή κυριάρχησε η επιστημοσύνη του;

Πάμε παρακάτω.

Μόλις προχθές, ο Αμβρόσιος των Καλαβρύτων, ο παλιός χωροφύλακας με τις γνωστές σχέσεις με την Ακροδεξιά και το ναζιστικό μόρφωμα που ήταν και εγκληματική οργάνωση, βγήκε κι είπε ότι οι εμβολιασμένοι… είναι τέκνα του διαβόλου! Η υποτιθέμενη ιερά σύνοδος, δεν άκουσε τίποτα. Ούτε οι βουλευτές της Αχαΐας. Μπορεί να μην είναι εν ενεργεία πια ο εν λόγω, αλλά κάποιοι νομίζουν ότι …διακινεί ψηφαλάκια…

Πάμε και σε άλλα. Όλα πρόσφατης εσοδείας.

Έκανε μια ανάρτηση με χιούμορ (αποτυχημένο ή μη, είναι άλλη συζήτηση) ο καθηγητής Μόσιαλος κι η ιερά (;;;) σύνοδος μέχρι που δεν τον πέρασε ..ιερά εξέταση! Οι κατάρες που ακούστηκαν για δήθεν προσβολή της θρησκείας, δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο αλλά στη χαραυγή του 2022 θυμίζουν μαυροφορεμένους καλόγερους του Μεσαίωνα… Η δε ανακοίνωση της Μητρόπολης Πειραιά, πλέον των μεσαιωνικών χαρακτηρισμών της και της αυτοκρατορικής μεγαλοπρέπειας, απαιτεί την αποπομπή του Μόσιαλου από την εκπροσώπηση της χώρας μας στους διεθνείς οργανισμούς, επειδή… δεν εκφράζει τον ορθόδοξο λαό μας η παρουσία του σ’ αυτά!! Κι όμως, ουδείς από τους τέσσερις βουλευτές και τον έναν υφυπουργό του κυβερνώντος φιλελεύθερου (λέμε τώρα) κόμματος στον Πειραιά, είπε το παραμικρό.

Κι αν αυτά λοιπόν αφορούν την ιερά(;;;) σύνοδο, ουδείς μπορεί να κατανοήσει –πλην λόγων ψηφοθηρίας- για ποιον λόγο ανακατεύτηκαν ο Άδωνις κι η Νίκη Κεραμέως! Τι δουλειά έχουν υπουργοί μια φιλελεύθερης (λέμε τώρα, η δεξιά του κυρίου καραδοκεί) να τσακώνονται με επιστήμονες για τις απόψεις ή και το χιούμορ τους;

Να ξεκαθαρίσουμε και να πούμε και πάλι τα αυτονόητα. Είναι σεβαστές οι πεποιθήσεις καθενός. Υπό αυτή την έννοια και ο Θεός του. Δικαίωμα του καθενός να πιστεύει όπου θέλει, αν και η ανεξιθρησκία στην Ελλάδα είναι μόνο στα χαρτιά αφού πας μη ορθόδοξος περίπου είναι βλάσφημος και ανθέλλην!

Άλλο όμως ο σεβασμός των πεποιθήσεων και του Θεού καθενός κι άλλο η βάναυση υποτίμηση της νοημοσύνης προς άγραν ψήφων… Αυτό λέγεται πολιτικαντισμός κι υπό αυτή την έννοια προκαλεί αποστροφή. Ας μην αναρωτούνται κάποιοι για ποιον λόγο δημιουργεί –μεταξύ άλλων- αποστροφή η πολιτική…