Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό, αλλά όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, στη χώρα μας περί άλλων τυρβάζουμε…
Τα ξυλόλια, οι υψωμένες γροθιές της …επανάστασης και τα θέατρα σκιών πέριξ των Τεμπών και της κομπανίας των τσαρλατάνων, δεν μας έχει επιτρέψει ως κοινωνία να διεισδύσουμε όσο πρέπει σ’ αυτό το ζήτημα.Αφορμή
αυτών των σκέψεων,
ήταν η χθεσινή εξαιρετική παρουσία του υπουργού Ανάπτυξης Τάκη Θεοδωρικάκου, σε
τηλεοπτικό σταθμό (Skai), όπου συζητήθηκε
το ζήτημα των δασμών Τραμπ κι οι επιπτώσεις του στην Ελλάδα.
Ξέρετε
κάτι; Ο
Θεοδωρικάκος είναι ένα πρόσωπο από τη διεύρυνση της ΝΔ, που ενσωματώθηκε πλήρως
στη ΝΔ κι απέσπασε με την «καλημέρα», την εκτίμηση των ψηφοφόρων της ΝΔ, που
τον τίμησαν με δεκάδες χιλιάδες ψήφους στον δύσκολο Νότιο τομέα της Αθήνας.
Είναι,
μάλιστα γνωστό ότι αποτελεί μια εκ των φωνών/προσωπικοτήτων της ΝΔ που δεν έχει
διόλου καλές σχέσεις με τον λαϊκισμό, εξ ου κι οι τοποθετήσεις του προκαλούν σχεδόν πάντα ενδιαφέρον. Χθες
μίλησε (Skai) για την αβεβαιότητα που δημιουργεί ο
εμπορικός πόλεμος που μαίνεται αυτή τη στιγμή, εξ αιτίας των δασμών που
επέβαλλε ο Τραμπ και τη δική μας στρατηγική. Επιπλέον, αναφέρθηκε στην επιτάχυνση των
επενδύσεων. Δηλαδή, αυτό που λέμε στην απλή καθομιλουμένη, μίλησε … to the point.
Ο
Τάκης Θεοδωρικάκος,
σε αντίθεση με πολιτικές φωνές «ανεμελιάς» (ακόμη κι εντός της ΝΔ) που με
πολιτική επιπολαιότητα δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι σημαίνει η επιβολή δασμών,
αφού «διαβάζει» κι εκείνος την κοινή διαπίστωση, ότι στις αγορές και στις
Οικονομίες κυριαρχεί η αβεβαιότητα, τονίζει
ότι ο παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος θα έχει ΜΟΝΟ αρνητικές συνέπειες!
«Είμαστε
έτοιμοι για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και τους κινδύνους και να
κάνουμε τις πολιτικές που πρέπει», επισήμανε ο υπουργός Ανάπτυξης», ενώ τόνισε
ότι οι εξαγωγές της Ελλάδας προς τις ΗΠΑ
ανέρχονται σε 2,5 δισ. Ευρώ!
Η
αλήθεια είναι ότι ποσοτικά αυτά τα 2,5 δις δεν μπορεί να θεωρούνται ανυπέρβλητο
μέγεθος, όμως δεν είναι αυτό το ζήτημα.
Ο
Θεοδωρικάκος,
δεν μένει εκεί. Μπαίνει στην ουσία του προβλήματος. Γνωρίζει ότι οι
συνέπειες για τη χώρα μας δεν θα είναι αυτά τα 2.5 δις των σημερινών
εξαγωγών στις ΗΠΑ. Η μείωση παγκοσμίως
της οικονομικής και εμπορικής δραστηριότητας δημιουργεί τον κίνδυνο
ύφεσης για τις μεγάλες εξαγωγικές ευρωπαϊκές οικονομίες, όπως η γερμανική,
και - εάν αυτό συμβεί - θα έχει επιπτώσεις και στην ελληνική οικονομία.
«Είμαστε
έτοιμοι για να διαφυλάξουμε τη δημοσιονομική σταθερότητα σε κάθε περίπτωση, να
επιταχύνουμε τις πολιτικές μας για τις επενδύσεις στη βιομηχανία, για την
ενίσχυση της εξωστρέφειας, που φέρνει ανταγωνιστικότητα, και την καινοτομία,
που την ενισχύει», ανέφερε.
Κι
αυτό δεν είναι κάτι λέγεται χάριν της συζήτησης. Ο νέος
αναπτυξιακός νόμος -που γίνεται γνωστός κι ως νόμος Θεοδωρικάκου- στοχεύει στην εξωστρέφεια και στην τόνωση της
ανταγωνιστικότητας. Με τα 900 εκ. ευρώ που θα εκταμιευθούν τα επόμενα δυο χρόνια, με έμφαση
στις παραμεθόριες περιοχές (για ευνόητους λόγους αλλά και για λόγους εθνικής
ασφάλειας) γίνονται σημαντικά βήματα σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Είναι
και κάτι ακόμη:
Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως στην επιτακτική ανάγκη να αναπτυχθούν κι άλλοι
κλάδοι της Οικονομίας, πέραν του Τουρισμού, ούτως ώστε να μην είναι η χώρα
άμεσα εξαρτημένη από αυτόν και μόνο. Πολύ περισσότερο σε περιόδους ισχνών
αγελάδων, όπως πιθανότατα οδηγηθεί συντόμως η παγκόσμια κοινωνία εξ αιτίας του
εμπορικού πολέμου. Ποιος Γερμανός θα έρθει στη χώρα, όταν πληγεί εις βάθος η
οικονομία της πατρίδας του εξ αιτίας των δασμών Τραμπ; Ποιος Κινέζος, Γάλλος
κλπ κλπ;
Άρα,
ο παραγωγικός μετασχηματισμός της Οικονομίας, αποτελεί μονόδρομο. Κι
είναι σαφές ότι το υπουργείο Ανάπτυξης, βρίσκεται πάλι to the point κι ήδη κινείται προς αυτόν τον στόχο. Μάλιστα ο Τάκης
Θεοδωρικάκος αναφέρθηκε σε τομείς της βιομηχανίας που μπορούν να αναπτυχθούν
κατά προτεραιότητα, όπως τα μέταλλα, η φαρμακοβιομηχανία, η ναυπηγική
βιομηχανία και ο εκσυγχρονισμός του πρωτογενούς τομέα.
Τι
απαιτούν όλα αυτά;
Νηφάλιες φωνές, σκέψεις χωρίς προκαταλήψεις, ιδεολογήματα και τσιτάτα άλλων
εποχών κι υπεύθυνους/σοβαρούς ανθρώπους να τα υλοποιήσουν.
Οι
προκλήσεις της εποχής κι η ταχύτητα με την οποία κινείται πλέον η
καθημερινότητα κι η σύγχρονη κοινωνία, δεν συμβαδίζουν ούτε με τη μιζέρια, ούτε
με τη συνωμοσιολογία της αντιπολίτευσης, πολύ δε περισσότερο με την ορατή
ανεπάρκειά της. Ο τόπος πρέπει να φύγει μπροστά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου