Βόλος- Nissan -ΠαΣοΚ, έξω ο … καπιταλισμός

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πριν από ένα αιώνα, 1924-1925, στον Πειραιά, ιδρύθηκε μια μικρή επιχείρηση υγρών καυσίμων και ειδών αυτοκινήτου, από τον Νίκο Ι. Θεοχαράκη. Λίγο καιρό αργότερα, άνοιξε και δεύτερο κατάστημα στην Αθήνα και σύντομα αυτή η επιχείρηση έγινε η μεγαλύτερη στη χώρα. Η πρώτη σε εισαγωγές ανταλλακτικών και ειδών αυτοκινήτου. Μάλιστα, λίγο πριν τον πόλεμο, ο Θεοχαράκης ίδρυσε εργοστάσιο που παρήγαγε ανταλλακτικά φρένων και ταπετσαρίες αυτοκινήτων. Στον πόλεμο η εταιρεία ανέστειλε τη δραστηριότητά της και μετά από αυτόν ενεργοποιήθηκε πάλι και επέκτεινε τις δραστηριότητές της  στον τομέα των ελαστικών αυτοκινήτων, ενώ το 1957 απέκτησε την αποκλειστική αντιπροσωπεία της Yokohama. 

Το 1961 αποτέλεσε χρονιά - σταθμό στην ιστορία του Ομίλου, όταν ο Νικόλαος

Από τα «εξαϋλωμένα βαγόνια»… στην κατάρρευση του μύθου κι ο βούρκος της αντιπολίτευσης

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Το πόρισμα της Πυροσβεστικής για τα Τέμπη βάζει οριστικά τέλος σε μια από τις πιο σκοτεινές και ντροπιαστικές σελίδες της δημόσιας συζήτησης. Δεν υπήρξαν παράνομες εύφλεκτες ύλες, δεν υπήρξαν «εξαϋλωμένα βαγόνια», δεν υπήρξαν μπιτόνια αιθανόλης στην καμπίνα. Όλα αυτά ήταν ένα κατασκεύασμα, προϊόν ενός αισχρού λαϊκισμού που στήθηκε μεθοδικά από κόμματα, πολιτικούς και ΜΜΕ που υπηρετούν συμφέροντα ολιγαρχών, με στόχο ένα και μόνο πράγμα: να πληγεί ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του. Σ’ αυτό το βρόμικο παιγνίδι, πήραν μέρος και κορυφαίοι παράγοντες επιστημονικών φορέων, που γνώριζαν την αλήθεια και άλλα έλεγαν στις δημόσιες τοποθετήσεις τους.

Στην κορυφή αυτού του κακόγουστου θεάτρου, δεσπόζει ο αρχιερέας του λαϊκισμού: ο Βελόπουλος. Ο άνθρωπος που έκανε

Η απεργία των ανέγγιχτων

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Γνωρίζουμε όλοι ότι οι απεργίες της ΑΔΕΔΥ, είναι απεργίες ιδεοληψιών και παραλογισμού κι οι περισσότερες αποτελούν success story της ελληνικής παρακμής. Άλλωστε στο δημόσιο ο συνδικαλισμός είναι σχεδόν επαγγελματικός κι η ατιμωρησία αποτελεί κορυφαία ιδεολογία.

Εννοείται, ότι ουδείς ισχυρίζεται ότι το δικαίωμα στην απεργία δεν είναι ιερό. Απλά ισχυρίζομαι, ότι η κατάχρηση της απεργίας από την ΑΔΕΔΥ, εδώ και δεκαετίες, πλήττει την ίδια την κοινωνία, που την πληρώνει. Όπως, ισχυρίζομαι ότι η υπόθεση έχει καταστεί ανίατη ασθένεια, από εκείνους τους επαγγελματίες συνδικαλιστές που έχουν

Η Βίβλος του παραλογισμού κι ο Μεσσίας…Τσίπρας!

 

Γράφει  ο Κωνσταντίνος Μάριος Χρυσικόπουλος

Υπάρχουν φορές, τις περισσότερες, που λες «δεν μπορεί, ζούμε σε μια χώρα βγαλμένη από το εγχειρίδιο της πολιτικής σχιζοφρένειας».

Και όμως: οι καταθέσεις αυξάνονται, το χρέος μειώνεται, η ανεργία κατρακυλάει στο χαμηλότερο σημείο της ιστορίας, η Ελλάδα δανείζεται φθηνότερα κι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ισχυρές οικονομίες της Ευρώπης μπαίνουν σε καθεστώς υπερβολικού ελλείμματος κι εμείς γράφουμε πλεονάσματα. Κι αυτά, σε μια περιοχή πλήρη αστάθειας και πολέμους. Κι η Ελλάδα στέκεται όρθια, ακόμη και με το δυσβάστακτο βάρος των αναγκαίων εξοπλισμών! Βάρος που θα τρόμαζε ακόμη κι τη Γερμανία.

Κι η αντιπολίτευση; Κλαίει με μαύρο δάκρυ. Η Αριστερά βλέπει

Οι τιμητές του ΚΚΕ, Καραμανλής & Σαμαράς

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Αναφερθήκαμε προσφάτως στην «Ευρωπαϊκή μνήμη για τα θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού», που υπενθυμίζεται πανευρωπαϊκά, κάθε 23^η Αυγούστου, μετά από το περίφημο ψήφισμα της 2ας Απριλίου 2009 στο ευρωκοινοβούλιο. Το ψήφισαν οι ευρωβουλευτές με συντριπτική πλειοψηφία, 553 ψήφοι υπέρ, 44 εναντίον και 33 αποχές.

Με αυτό το ψήφισμα,  το ευρωκοινοβούλιο στάθηκε απέναντι στην ανίερη σύμπραξη Στάλιν και Χίτλερ (1939, δια των Μολότοφ και Ρίμπεντροπ), που συμφώνησαν να

Μπήκαμε στο Πόρτο Λεόνε, τη νέα σειρά του Alpha

 Γράφει η Αφροδίτη Ν. Σακελλαροπούλου

 Οι παλαιότεροι Πειραιώτες αποτελούσαν, ίσως, τους πιο σωβινιστές πολίτες αυτής της χώρας, με την έννοια του ένθερμου πατριωτισμού προς την πόλη τους.

Πειραιάς άλλωστε, σήμαινε, αξίες. Σήμαινε λόγο τιμής. Ιδρώτα, αρμύρα, θάλασσα, μπέσα. Σήμαινε πολιτισμός, Βεάκης, Τσαρούχης, Σπύρος Βασιλείου, Ροντήρης, Φρίξος Πηλείδης, Μπαγιαντέρας, Μάρκος, Μελίνα, Παπαμιχαήλ, τόσοι και τόσοι.

Σήμαινε βαριά πολιτική. Ανδριανόπουλος, Παπασπύρου, Σημίτης, Παπαπολίτης, ακόμη κι οι Αριστεροί είχαν άλλο ειδικό πολιτικό βάρος…

Σήμαινε σημαντική αστική τάξη, δημιούργημα κυρίως της θάλασσας και των πέριξ

Τα δοκάρια της μοίρας κι ο Θεός της μπάλας

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Είναι το ποδόσφαιρο, φίλτατοι, που μοιάζει με Θεό. Ό,τι σου παίρνει κάποια στιγμή, στο δίνει πίσω μια άλλη. Όχι πάντα στην ώρα που το θες, αλλά εκεί που δεν το περιμένεις. Κι αν βρεθείς μπροστά του, μπορεί να σε τρελάνει.

Ακούστε:
Πριν είκοσι μέρες στη Γλασκώβη, ο Πελίστρι βρέθηκε ένα μέτρο από το τέρμα. Ένα μέτρο, ούτε μισό βήμα. Και τη στέλνει στο δοκάρι! Ο Παναθηναϊκός δεν έβαλε το γκολ, αποκλείστηκε, και η μισή εξέδρα έφυγε με την απορία «πώς γίνεται αυτό;».

Χθες, στην ωραιότερη πόλη του κόσμου — λατρεμένη Κρακοβία — στο τελευταίο

Φεύγω!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Φεύγω! Δεν αφήνω πίσω μου συντρίμμια όπως θεωρεί η Χαρούλα στο ομότιτλο τραγούδι που της έγραψε ο Αντώνης Βαρδής, μα σίγουρα αφήνω πίσω …αρρωστημένους και αγρίμια.

Φεύγω!  Θα μπορούσα να το πω και δια στόματος Ορφέα Περίδη… «φεύγω, φεύγω, κάθε μέρα φεύγω, μέτρο-μέτρο, όλο πιο μακριά».

Φεύγω! Θα λείψω γεμάτες δυο εβδομάδες.

Μη φαντάζεστε ότι θα απομονωθώ χωρίς internet, wi-fi, air-condition και λοιπά καλούδια. Μη νομίζετε ότι θα

Από κόμμα....φεμελιά & ο Τσίπρας με τους επιχειρηματίες

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Η Αριστερά περνά μια ακόμα… υπαρξιακή κρίση, αλλά τουλάχιστον δεν πλήττουμε. Πλέον, η ενδοσυντροφική μαχαιριά δεν είναι καν παρασκήνιο. Είναι πρωτοσέλιδο. Σε αυτό το επεισόδιο: Ακρίτα vs Documento, Βαξεβάνης vs Σύριζα, όλοι vs όλους. Και με Κασσελάκη στην ούγια… Για κάτι δανεικά κι αγύριστα.

Όλα ξεκίνησαν όταν συντάκτης του Documento έγραψε παραπολιτικό σχόλιο. .«Καλό παιδί ο Σωκράτης, αλλά δεν κάνει για αυτό τον ρόλο».

Η Έλενα Ακρίτα, θύμωσε και πέρασε στην αντεπίθεση: «Δημοσιογραφικός απόπατος», «του κώλου», και άλλες ευγένειες.

Ο Βαξεβάνης, που δεν αφήνει τέτοια να πέσουν κάτω, πέρασε

Τι θα έκαναν αν ήταν… Μητσοτάκης;

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Η Ελλάδα δεν προσκλήθηκε στην τριμερή Τουρκίας–Ιταλίας–Λιβύης. Και ξαφνικά, στα ΜΜΕ των ολιγαρχών, μάθαμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε εθνική τραγωδία! Τα δε γνωστά απομεινάρια της τοξικής πολιτικής σκηνής – από ξεχασμένους δεξιούς που δεν έγιναν ποτέ υπουργοί, μέχρι κάθε λογής ακροδεξιό συναπάντημα και δήθεν «αριστερή» πατριδογνωσία – βγήκαν να κατακεραυνώσουν τον Μητσοτάκη. Μιλάνε για εξωτερική πολιτική, οι ίδιοι που δεν ξέρουν ούτε πού πέφτει η Λιβύη στον χάρτη.

Αναρωτιέται, λοιπόν, κάθε σοβαρός πολίτης:

Τι θα έκαναν αυτοί στη θέση του Μητσοτάκη; Θα εισέβαλλαν στην Κωνσταντινούπολη και θα τα έκαναν γυαλιά καρφιά; Θα πλάκωναν στις μπούφλες την

Οι ανακυκλωμένοι πρεσβύωπες οι ολιγάρχες & ο Μητσοτάκης

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Εδώ και αρκετό καιρό, ίσως από την επομένη των εκλογών του 2023, ο Μητσοτάκης αντιμετωπίζει ένα συνεχή και πολυμέτωπο «πόλεμο», από κορυφαίους ολιγάρχες του τόπου, που δεν πήραν όσα ζητούσαν και δεν τον θεωρούν …βολικό! Ολιγάρχες με σχεδόν όλα τα ΜΜΕ στα χέρια τους, που δεν μπόρεσαν να τον επηρεάσουν, επιλέγουν τώρα να τον πολεμήσουν.

Μια ματιά στα πολιτικά δρώμενα αρκεί: πολιτικοί από το χθες, παλαίμαχοι που δεν χώνεψαν ότι έμειναν εκτός κυβέρνησης ή δεν υπουργοποιήθηκαν, ενεργοποιούνται ξαφνικά. Στημένοι τίτλοι, τηλεοπτικά πάνελ γεμάτα από

Δούκας – ΠασοΚ- Ισραήλ & Ανδρέας Παπανδρέου

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Την ώρα που η Αθήνα βρομάει κι ζέχνει, ακόμη και στα πιο «φωτεινά» της σημεία, ο δήμαρχος Χάρης Δούκας, αποφάσισε να ασκήσει ΚΑΙ εξωτερική πολιτική.  Η εικόνα της πόλης είναι εγκαταλελειμμένη κι ο δήμαρχος απασχολείται με διπλωματικά ρεσιτάλ τηλεκαφενείου. Μονόπλευρα φυσικά κι εις βάρος του Ισραήλ, του μοναδικού συμμάχου της Ελλάδας στην περιοχή μας.

Να δούμε τα γεγονότα: Βγήκε ο Ισραηλινός πρέσβης κι είπε ότι ο δήμαρχος της Αθήνας  «δεν κάνει αρκετά για να προστατεύει την πόλη του από τις οργανωμένες

Αριστερά: πόνος με το …κιλό, αλλά, μόνο όταν συμφέρει

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η Αριστερά στη χώρα μας -αλλά και διεθνώς όπου υπάρχει φυτοζωώντας - έχει καταφέρει να πείσει κόσμο και κοσμάκη ότι ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο. Σιγά σιγά και με το πέρασμα του χρόνου, αποδεικνύεται συνεχώς ότι νοιάζεται ΜΟΝΟ για ανθρωπιστικές κρίσεις χωρών που είναι ενάντια στη Δύση. Υποστηρίζοντας με φανατισμό κράτη κι οργανώσεις που επιτίθενται στη Δύση, ακόμη κι αν αυτές βλάπτουν σοβαρά την Ελλάδα και τις διεθνείς συμμαχίες της.

Η Αριστερά μας στη χώρα μας, δεν ασχολήθηκε ποτέ με την ανθρωπιστική κρίση, επί παραδείγματι, στην

Φλωρίδης vs Αριστερά: Επιτέλους κάποιος τους ξεγυμνώνει

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα, η Αριστερά κυρίως, επιχειρεί να κάνει άλλον έναν διαχωρισμό των Ελλήνων, αναλόγως με την πεποίθηση που έχει ο καθένας για το Παλαιστινιακό. Φασίστες ή μη!!

«Παίζει» και πάλι με το θυμικό και τα αισθήματα των ανθρώπων, λες κι υπάρχει κάποιος που κλείνει τα μάτια σε όσα συμβαίνουν στη λωρίδα της Γάζας. Ενώ, υποκριτική όπως πάντα, κλείνει τα μάτια σε όσα συνέβησαν με τις δολοφονίες και τους βιασμούς από τη Χαμάς στην άλλη πλευρά, στο Ισραήλ. Ανθρωπισμός a la carte!

Η Αριστερά μας, την ίδια ώρα, γνωστή για την «ηθελημένη της επιπολαιότητα» κι