Η Ελλάδα και ο φιλελεύθερος τρόπος ζωής

Γράφει ο Χρήστος Διαμαντόπουλος

Ο φιλελευθερισμός έχει τρείς βασικές αξίες.

Σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, σεβασμό στην ατομική ελευθερία και σεβασμό στο δικαίωμα για ατομική ιδιοκτησία.

Ο φιλελευθερισμός είναι η φιλοσοφική σκέψη  από την οποία προέκυψαν τα ατομικά δικαιώματα (με πρώτα από όλα την ελευθερία του λόγου και το απαραβίαστο της συνείδησης), η ισονομία, το κράτος δικαίου, η δικαστική ανεξαρτησία αλλά και τα πολιτικά δικαιώματα, η ισοπολιτεία και η σύγχρονη δημοκρατία.

Καλά όλα τα παραπάνω θα μου πείτε. Γιατί όμως στην Ελλάδα ο φιλελευθερισμός δαιμονοποιείται;

Ας κάνουμε μία προσπάθεια να δούμε πώς θα ήταν μια κοινωνία και

 οικονομία οργανωμένη με βάση τις αξίες του φιλελευθερισμού.

 Ο Δημόσιος τομέας  είναι μικρός και ευέλικτος. Όλα τα υπουργεία είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους μέσω του διαδικτύου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την άμεση επικοινωνία και ενημέρωση τόσο των υπαλλήλων όσο και των πολιτών. Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα: Κάποιος διαμένει και  δουλεύει Αθήνα αλλά κατάγεται από Μεσολόγγι. Χρειάζεται μία βεβαίωση για τις ασφαλιστικές του εισφορές από το ΙΚΑ Μεσολογγίου. Πηγαίνει στο ΙΚΑ της περιοχής του και έχει το χαρτί του σε 5 λεπτά. Δεν χρειάζεται να περιμένει στην ουρά γιατί υπάρχουν τουλάχιστον δέκα υπολογιστές όπου μπορεί ο ίδιος να έχει πρόσβαση στα αρχεία του ΙΚΑ με βάση τον προσωπικό του ηλεκτρονικό κωδικό ο οποίος είναι κοινός για όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες. Ο υπάλληλος εκεί πιστοποιεί το γνήσιο της υπογραφής του και ο πολίτης φεύγει.

 Άλλο παράδειγμα. Δε χρειάζεται ο πολίτης να πηγαίνει ο ίδιος εφορία. Με τον λογιστή του καταθέτει την κίνηση των τραπεζικών του λογαριασμών και την κίνηση κεφαλαίων (ανάλογα την ιδιότητά του) ηλεκτρονικά και άμεσα. Οι υπάλληλοι της εφορίας δεν έρχονται ποτέ σε επαφή με τους πολίτες. Ο ηλεκτρονικός έλεγχος λογαριασμών είναι αυστηρά προσωπικός και γίνεται μόνο από εξειδικευμένους υπαλλήλους. Η φοροδιαφυγή αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά και το κράτος έτσι εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις του.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι ο Δημόσιος τομέας σε μια φιλελεύθερη οικονομία είναι μια απαραίτητη και αναγκαία ρυθμιστική αρχή για τον έλεγχο της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας τόσο του κράτους όσο και του ιδιωτικού τομέα. Λειτουργεί αποτρεπτικά στην ασυδοσία των αγορών, στην δημιουργία καρτέλ, στην καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων, στο έλλειμμα απόδοσης δικαιοσύνης. Αυτό το κράτος το πετυχαίνει με την κατάργηση της πολυνομίας και της γραφειοκρατίας, ο συνδυασμός των δύο τρέφει το σημερινό αναποτελεσματικό δαιδαλώδες δημόσιο τομέα.

Όσο αφορά την παιδεία. Σε ένα κράτος όπου έχει κυριαρχήσει το φιλελεύθερο μοντέλο σκέψης και οργάνωσης η παιδεία προσφέρεται τόσο σε ιδιωτικά όσο και δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια. Για τα ιδιωτικά σχολεία δε χρειάζεται να πούμε πολλά γιατί είναι ήδη μια πραγματικότητα στην χώρα μας. Και ως προς απογοήτευση των  καταστροφολόγων που ευδοκιμούν σε όλους τους πολιτικούς χώρους δεν έχουν απαξιωθεί καθόλου τα δημόσια σχολεία. Ας μιλήσουμε λίγο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στο κόσμο που δεν έχει ιδιωτικά πανεπιστήμια. Σκεφτείτε πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργούνταν και σε πολλές επαρχιακές πόλεις όπου η γη είναι φτηνή με την δημιουργία μεγάλων ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τα οφέλη από τέτοιες κινήσεις είναι αναρίθμητα. Μπορούμε να συνδέσουμε την έρευνα με την παραγωγή και την εφαρμοσμένη καινοτομία. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα Ελληνικά μυαλά αλλά και τα ξένα που στοιβάζονται σε ανήλιαγες ψυχρές χώρες του εξωτερικού. Μπορούμε να γίνουμε πόλος έλξης φοιτητών από όλο το κόσμο. Πολλοί ανησυχούν ότι θα απαξιωθούν τα κρατικά πανεπιστήμια. Πόσο άλλο να απαξιωθούν; Έχουν καταντήσει οικογενειοκρατικά ιδρύματα με ελάχιστη παραγωγή έρευνας. Κανένας καθηγητής δεν αξιολογείται με κανένα τρόπο. Έχουν την εμμονή του κυρίου συγγράμματος αντί η διδασκαλία να γίνεται με πρόσβαση στις διάφορες παγκόσμιες βιβλιοθήκες. Οι φοιτητικές παρατάξεις έχουν κομματικές αποχρώσεις και αποτελούν φυτώρια μελλοντικών πολιτικών προσωπικοτήτων που μετά βίας παίρνουν το πτυχίο τους. Ο καθηγητής στην Ελλάδα που βαθμολογεί το 80% των φοιτητών κάτω από την βάση θεωρείται «δύσκολος» ενώ  στο εξωτερικό κρίνεται αποτυχημένος γιατί δεν πέρασε στους φοιτητές του την γνώση κατά την διάρκεια της χρονιάς.

Το φιλελεύθερο μοντέλο της οικονομίας δεν βάζει περιορισμούς στα επαγγέλματα. Δε χρειάζεται να δώσει κανείς χιλιάδες ευρώ για μία άδεια. Δεν υπάρχει κανένας προστατευτισμός σε κανένα επάγγελμα. Ας πάρουμε παράδειγμα το άνοιγμα του επαγγέλματος των ταξί. Πολλοί λένε ότι θα έρθουν οι ξένες εταιρείες και θα αγοράσουν όλα τα ταξί ενώ οι υπάρχοντες επαγγελματίες θα καταδικαστούν στην φτώχεια. Να σας ενημερώσω ότι δεν είναι εύκολο ο καθένας με το τωρινό σύστημα προστασίας του επαγγέλματος να αγοράσει μία άδεια γιατί κοστίζει παράλογα πολλά χρήματα. Επίσης πόσες φορές τυχαίνει να μπαίνεις σε ταξί όπου ο ιδιοκτήτης ΤΑ νοικιάζει σε μετανάστες με απίστευτα ακριβό ενοίκιο(πολλές φορές αδήλωτο κατά το μεγαλύτερο μέρος του). Η αγορά ρυθμίζει από μόνη της τις επαγγελματικές δυνατότητες ενός κλάδου. Σε μία περιοχή όπου ήδη εργάζονται αρκετοί ελεύθεροι επαγγελματίες δε θα έρθει μια εταιρεία να επενδύσει γιατί απλά δεν θα έχει περιθώρια κέρδους μεγάλα.

 Υπάρχει ευέλικτη εργασία. Για παράδειγμα μία μητέρα που μεγαλώνει δύο παιδιά έχει ανάγκη μερικής εργασίας. Μπορεί να βρει ένα δίωρο σε μία επιχείρηση το πρωί όπου χρειάζεται έξτρα προσωπικό για το ίδιο μικρό χρονικό διάστημα που διαρκεί η ώρα αιχμής. Και θα μπορεί να βρει άλλο ένα τρίωρο πχ κάποια άλλη στιγμή της μέρας που την βολεύει. Δεν υπάρχουν υποχρεωτικές ασφαλιστικές εισφορές σε κρατικά ταμεία. Η επιλογή φορέα ασφάλισης είναι ελεύθερη ανάλογα το εισόδημα και τις ανάγκες του καθενός μας. Η πρόσληψη ενός εργαζόμενου γίνεται εύκολα όπως ακριβώς γίνεται και η απόλυσή του. Όσο έχει εργασία κάποιος πληρώνει εισφορές αν θέλει αν όχι  τότε παίρνει το εισόδημά του αυτούσιο. Με αυτό τον τρόπο πετυχαίνουμε την καταπολέμηση της παράνομης «μαύρης» εργασίας.

 Μία φιλελεύθερη κοινωνία δεν έχει ρατσιστικές η σεξιστικές αγκυλώσεις. Αναγνωρίζει στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια το δικαίωμα να συμβιώνουν και να απολαμβάνουν τα ίδια νομικά δικαιώματα με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια πχ τις ίδιες φορολογικές απαλλαγές. Σε αυτό το θέμα ειδικά στην Ελλάδα πολλοί παθαίνουν υστερία με το θέμα και τρομοκρατούνται ότι δημιουργούνται λάθος πρότυπα για τα παιδιά τα οποία κινδυνεύουν να κολλήσουν την σεξουαλική αυτή ιδιαιτερότητα. Να θυμίσω ότι στο μακρινό παρελθόν οι Σπαρτιάτες πέταγαν τα μωρά με σωματικές η διανοητικές αναπηρίες στο Καιάδα. Θέλω να πιστεύω ότι πέρασαν πολλά χιλιάδες χρόνια και ότι εξελιχθήκαμε. Οι μετανάστες που ζουν μόνιμα σε μία χώρα αποκτούν υπηκοότητα χωρίς χρονοβόρες γραφειοκρατίες και φορολογούνται όπως όλοι οι  υπόλοιποι πολίτες. Αποκτούν το δικαίωμα του ψήφου και συμμετέχουν ενεργά στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα μίας  χώρας. Επειδή δεν υπάρχει ανάγκη μαύρης εργασίας ουσιαστικά η αγορά ρυθμίζει την είσοδο η όχι περαιτέρω μεταναστών. Από εκεί και πέρα εναπόκειται στο κράτος να προχωρήσει σε αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων όπως πχ γίνεται στην Αμερική. Σε ένα φιλελεύθερο κράτος διαχωρίζεται η Εκκλησία με το Κράτος. Η Εκκλησία φορολογείται  όπως όλοι. Το κράτος αναγνωρίζει κάθε θρησκευτική ιδιαιτερότητα και δεν την καταπιέζει. Αν μία ομάδα έχει την δυνατότητα να χτίσει πχ τζαμί και έχει την έκταση και την οικονομική δυνατότητα προχωρά στο έργο κανονικά. Το ίδιο δικαίωμα έχουν οι ορθόδοξοι χριστιανοί σε κάθε πολιτισμένη χώρα. Γιατί εδώ εμείς αντιγράφουμε Ιρανικές συμπεριφορές;

Ο ρόλος της  τοπικής αυτοδιοίκησης σε ένα φιλελεύθερο μοντέλο διακυβέρνησης  αναδεικνύεται. Όλες οι δημόσιες υπηρεσίες όπως πχ Λιμενικό ταμείο, Κτηματική υπηρεσία, Πολεοδομία κτλ περνούν στα χέρια του Δήμου. Ο Δήμος ανάλογα τις ανάγκες του τις χρησιμοποιεί προς όφελός του. Ο Δήμος γίνεται μια ανεξάρτητη ρυθμιστική αρχή, στελεχώνεται με εξειδικευμένους επιστήμονες και εργατικό δυναμικό και επιχειρεί. Γίνεται ανεξάρτητος οικονομικά και διαχειρίζεται τα κονδύλια κατά βούληση. Περιορίζει την γραφειοκρατία και ευνοεί τις επενδύσεις. Προωθεί πολιτικές που αναβαθμίζουν το περιβάλλον και ευνοούν την εξωστρέφεια της οικονομίας. Επενδύει στον εναλλακτικό τουρισμό, στον αγροτουρισμό δημιουργώντας προγράμματα συγχρηματοδότησης με ιδιωτικά κεφάλαια τοπικά η κεφάλαια εξωτερικού με βάση αυστηρά καθορισμένα επιχειρηματικά σχέδια.

Πιστεύετε στην Ελλάδα τα παραπάνω δεν είναι εφαρμόσιμα; Κάνετε λάθος. Έχουν εφαρμοστεί στον Καναδά, στην Αυστραλία, στην Γερμανία , στην Αγγλία και αλλού. Δεν υπάρχουν προβλήματα σε αυτές τις χώρες; Φυσικά υπάρχουν. Άλλωστε είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα πάντα ξεκινούν από την μη εφαρμογή των νόμων και την ατιμωρησία. Η έλλειψη  δικαιοσύνης  ακυρώνει κάθε ωραία ιδέα είτε λέγεται φιλελευθερισμός είτε λέγεται σοσιαλισμός.

*Ο Χρήστος Διαμαντόπουλος  είναι Περιοδοντολόγος - Οδοντίατρος και υποψήφιος Βουλευτής στον νομό Αιτωλοακαρνανίας με τον εκλογικό συνδιασμό Δημιουργία Ξανά - Δράση - Φιλελεύθερη Συμμαχία.

Πηγή: Liberals' Cafe