Φάκελος 1922 (τελευταίο) Η Ελλάδα μετά την καταστροφή

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Μετά την οδυνηρή ήττα της Ελλάδας στη Μικρά Ασία, τίποτα πια δεν ήταν ίδιο στο εσωτερικό της χώρας. Πρωτίστως, σχεδόν εκατό χρόνια από την ανεξαρτησία της η Ελλάδα έχασε έναν βασικό της στόχο, την υλοποίηση της μεγάλης ιδέας.

Το βασικό που συνέβη τότε ήταν ότι η Ελλάδα έκτοτε και μέχρι σήμερα, έχει τα ίδια σύνορα. Μπορεί ακραίες εθνικιστικές φωνές να επικαλούνται ακόμη την εθνική συνείδηση, μπορεί κάποιοι άλλοι να περιμένουν να κατακτήσει το ξανθό γένος την Κωνσταντινούπολη και μετά να μας την

Έλα … να σε παρακολουθήσω !

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Η καταγγελία Ανδρουλάκη περί παρακολούθησης του τηλεφώνου του αποτελεί μια περίπτωση στα όρια του κωμικού. Όποιος στοιχειωδώς γνωρίζει μερικά πράγματα από τεχνολογία, κατάλαβε αμέσως ότι πρόκειται περί μιας υπόθεσης σαν εκείνες που συμβαίνουν σωρηδόν.

Προσέξτε: Ο Ανδρουλάκης δέχθηκε στο τηλέφωνό του ένα κακόβουλο λογισμικό όπως εκείνα που λαμβάνουν τόσοι και τόσοι άνθρωποι παγκοσμίως. Μέχρι και κλοπές χρημάτων από

«Όχι» Αριστεράς στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή

 Γράφει ο Μιχάλης Δεμερτζής

 Πριν μερικές ημέρες ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο «Μεταρρυθμίσεις στην Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή», το οποίο, αν και υπερψηφίστηκε μόνο από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, εισάγει σημαντικές και πολύ θετικέςαλλαγές στο χώρο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Για την ακρίβεια, δεν

εκσυγχρονίζει απλώς το σχετικό νομικό πλαίσιο, αλλά είναι ένα από

Μητσοτάκης ή σπουδαρχίδηδες

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ο εορτασμός της αποκατάστασης της Δημοκρατίας πάντα είχε ενδιαφέρων, ειδικά σε επίπεδο συμβολισμών. Ακόμη κι όταν ένας εργαζόμενος εμφανίζεται με σαγιονάρες. Όποιος και νάναι, για όποιον λόγο, δεν πάει κάποιος με τέτοια αμφίεση στο προεδρικό μέγαρο.

Η ουσία είναι άλλη. Είναι στο γεγονός ότι πριν από 48 χρόνια που γεννήθηκε στον τόπο μας η κυρία Δημοκρατία, η Ελλάδα έβγαινε από ένα τοξικό μετεμφυλιακό  περιβάλλον, μα και την ανωμαλία της επτάχρονης δικτατορίας. Το σύνθημα «Καραμανλής ή τανκς» ήταν υπαρκτό και βαθιά

Φάκελος 1922: Μέρος 14ο, Το ελληνοτουρκικό σύμφωνο του 1930

 Γράφει  ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η συνθήκη της Λωζάννης στην οποία αναφερθήκαμε στο 13^ο μέρος αυτού του οδοιπορικού, άφησε πάσης φύσεως εκκρεμότητες.  Κι οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας διαταράχθηκαν σε τέτοιο σημείο ώστε ουδείς απέκλειε νέα πολεμική σύγκρουση. Η απέλαση του πατριάρχη (1924), η απαγόρευση επιστροφής των Ελλήνων που είχαν εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη αλλά και η κατάσχεση ελληνικών ακινήτων, ήταν τρία ζητήματα που είχαν οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα.

Ξεκίνησαν λοιπόν νέες διαπραγματεύσεις, Η Ελλάδα

Η φωτιά στο σπίτι μου

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν η κόρη μου: «Νικόλα, δεν έρχεσαι γρήγορα προς το σπίτι, βλέπω καπνούς στο βουνό». Όπου βουνό, όρα Πεντέλη, η γειτονιά μας. Η αλήθεια είναι ότι ήδη βρισκόμουν σε κίνηση προς το σπίτι και την καθησύχασα. Ανεβαίνοντας τη Λεωφόρο Πεντέλης ήταν ήδη ορατό ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο καπνού, την ώρα που ο αέρας λύγιζε ολόκληρα θηρία, πεύκα δεκάδων μέτρων.

Δεν άργησα να φτάσω στο σπίτι, λίγες εκατοντάδες μέτρα

Αριστεροταλιμπάν με ηθικόμετρο

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Μόνο ως γκεμπελίστικη μπορεί να χαρακτηριστεί η  υποκινούμενη και καθοδηγούμενη υστερία με την υποδαύλιση της «λιγναδιάδας». Γκεμπελίστικη και χυδαία.  Δεν μπορούν πολιτικά ν’ αντιμετωπίσουν τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του κι επιχειρούν παντοιοτρόπως να τον πλήξουν  με ανατριχιαστικά άθλια μέσα και τη συνδρομή περίεργων τύπων του βαθέως ή έστω ρηχού λουμπεναριού.

Τελικά τι βλέπουμε; Υστερίες  με επίκληση  του

Τα Αριστερά «άγια τοις αγίοις» & ο Συρίγος

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αριστερά μπροστά στην αδυναμία της διαχρονικά να καταθέτει σοβαρή κι αξιόπιστη πρόταση για το μέλλον της χώρας, φρόντιζε να δημιουργεί και να διαχειρίζεται σύμβολα από το παρελθόν. Δημιουργεί ήρωες, και μυθοποιεί γεγονότα. Το έκανε με την εθνική αντίσταση που τη μονοπωλεί λες κι οι αστικές/φιλελεύθερες δυνάμεις ήταν … απούσες, το έκανε με την πρόκληση του εμφυλίου που περίπου τον βάφτισε … απελευθερωτικό αγώνα, το έκανε με μεμονωμένα πρόσωπα, όπως ο

Φάκελος 1922, μέρος 13ο, η Συνθήκη της Λωζάννης

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η νίκη των δυνάμεων του Κεμάλ ουσιαστικά μα και τυπικά κατέστησε ανενεργή της συνθήκη των Σεβρών, που ούτως ή άλλως δεν είχε επικυρωθεί από όλες τις χώρες που αναφερόντουσαν σ’ αυτή. Ήδη, από την 1η Νοεμβρίου 1922, ο Κεμάλ είχε καταλύσει το σουλτανάτο κι εκθρονίσει τον Μεχμέτ ΣΤ΄ κι ουσιαστικά είχε ιδρύσει τη νέα Τουρκία. Ενώ 20 ημέρες μετά ξεκίνησε στη Λωζάννη η συνδιάσκεψη ειρήνευσης, που είχε άμεση σχέση με τις αναδιατάξεις που δημιούργησε ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος. Η Τουρκία βρέθηκε εκεί με θέση

Ο δολοφόνος & ο Αξαρλιάν

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Πέρασαν τριάντα ολόκληρα χρόνια από εκείνο το μεσημέρι, που στη γωνία Καραγεώργη Σερβίας  και Βουλής, στην καρδιά της πρωτεύουσας, έπεσε νεκρός ο εικοσάχρονος Θάνος Αξαρλιάν από τα θραύσματα της ρουκέτας που εξαπέλυσε ο δολοφόνος Κουφοντίνας, στοχεύοντας τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιάννη Παλαιοκρασά.  Ο δε φονιάς, μαζί με κάποιους εξακολουθούν να τον θεωρούν … παράπλευρη απώλεια για τους σκοπούς της… επανάστασης! 

Να υπενθυμίσουμε ότι η δολοφονική οργάνωση είχε αποφασίσει να δολοφονήσει τον Παλαιοκρασά αν ήταν μόνος του.  Όμως και παρά το

Αναλυτής-διεθνολόγος Δημήτρης Κουφοντίνας!

 

Γράφει ο Μιχάλης Δεμερτζής

 Η «Εφημερίδα των Συντακτών» (Εφ.Συν.), όπως ίσως θα γνωρίζετε, φιλοξένησε στις 11 Ιουλίου άρθρο του εκτελεστή της 17 Νοέμβρη, Δημήτρη Κουφοντίνα.

Και το ενδιαφέρον εδώ δεν είναι τόσο το βήμα που δίνει ένα αριστερό μέσο σε έναν καταδικασμένο δολοφόνο και τρομοκράτη, όσο η προώθηση αυτού του τρομοκράτη ως αναλυτή επί παντός επιστητού και, εν προκειμένω, ως διεθνολόγου. Το αντικείμενο του συγκεκριμένου άρθρου του Κουφοντίνα, βλέπετε, δεν είναι η τρομοκρατία ή

Λουμπεναριό κι εκτσογλανισμός!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η οικονομική κρίση έβγαλε στην επιφάνεια της κοινωνίας –άρα και των εκφάνσεών της όπως η πολιτική- στοιχεία που υποφυσιολογικές συνθήκες δεν θα είχαν ανελκυστεί ποτέ από τα πατώματα. Διάβρωσε κι αποσυνέθεσε την κοινωνία και το  λούμπεν κυριάρχησε στις ζωές μας σχεδόν παντού, από την πολιτική, μέχρι τον πολιτισμό. Ο πολακισμός έγινε συνήθεια στην κοινωνία κι η συστηματική επιχείρηση κοινωνικής αποσύνθεσης εκπορεύεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το λένε μάλιστα φωναχτά: Στην Αριστερά δεν ταιριάζει η κανονικότητα.

Αφορμή αυτών των σκέψεων κάποιος Βερναρδάκης. Υπουργός του

Και την Επίδαυρο ρε συντρόφια;

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Την προηγούμενη Παρασκευή στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου εκτυλίχθησαν σκηνές απείρου κάλους με την ακύρωση της παράστασης  «Μήδεια» του Μποστ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού. Αιτία ήταν η στάση εργασίας που ανήγγειλαν το Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου  και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) του Μπιμπίλα. Η ώρα της στάσης, 20.00-24.00,  έμοιαζε εκδικητική προς τους χιλιάδες θεατές, Έλληνες και ξένους, που είχαν

Αριστερά λείψανα στα 2022

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Η Αριστερά, είναι γνωστό αυτό,  παντελώς αυθαίρετα αυτοπροσδιορίστηκε ως προοδευτική, ενώ ήταν βαθύτατα συντηρητική κι αντιδραστική, αρνούμενη συστηματικά οιονδήποτε εκσυγχρονισμό του τόπου και της κοινωνίας.

Βρέθηκε συστηματικά  πέριξ της εξουσίας, ωφελήθηκε τα μέγιστα από όλες τις κυβερνήσεις με διορισμούς, νομοθετικές διατάξεις, άρνηση ελέγχου της περιουσίας της και πολλά άλλα. Μα κυρίως ευνοήθηκε  από την ανοχή των

Μητσοτάκης ένα βήμα μπροστά

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Το σαφές –για μια ακόμη φορά- ξεκαθάρισμα από τον Μητσοτάκη του χρόνου των εκλογών στο τέλος της τετραετίας, εξέθεσε την αξιωματική αντιπολίτευση για τις προβλέψεις της. Κι αυτό συνέβη για πολλοστή φορά. Όχι μόνο στην περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην αντιπολίτευση, όσο και στην περίοδο που βρισκόταν στην κυβέρνηση κι όλα εξελίσσονταν διαφορετικά απ’ ότι προέβλεπε ο Τσίπρας κι οι συνεργάτες του.

Η τελευταία δήλωση Μητσοτάκη με την οποία

Φάκελος 1922/Μέρος 12ο: Κίνημα Πλαστήρα & η εκτέλεση των έξι

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Η καταστροφή στη Μικρά Ασία προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στην Ελλάδα. Επίκεντρο ήταν ο Νικόλαος Πλαστήρας, αξιωματικός με κύρος και εξαιρετική στρατιωτική δράση.  Άνθρωπος με βαθιές βενιζελικές πεποιθήσεις.  Αρχικά κατάφερε να διατηρήσει την πειθαρχία του Συντάγματος Ευζώνων που διοικούσε (5/42) και πέριξ αυτού να συγκεντρώσει αξιωματικούς δυνάμεων που είχαν διαλυθεί κατά την οπισθοχώρηση και τους διακατείχαν έντονα συναισθήματα αγανάκτησης για τους χειρισμούς της κυβέρνησης και την εκκωφαντική ήττα.

Ο Πλαστήρας κατάφερε και πέρασε με τις

Γκολ Μητσοτάκη από τ’ αποδυτήρια

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Προχθές στη Βουλή διεξήχθη η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης. Αναμενόταν με ενδιαφέρον αφού ο Μητσοτάκης κατέφερε να διεισδύσει με τους νόμους και τις δράσεις της κυβέρνησής του σ’ έναν τομέα που η Αριστερά θεωρούσε μονοπώλιό της και τελικά έχασε κι εκεί τον δρόμο. Μοιραία θα περίμενε κάποιος ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα επικέντρωνε στην προσπάθειά του ν’ αντιστρέψει το κλίμα.

Μα όχι. Σε όλη την πρωτολογία του, δηλαδή στην κύρια ομιλία του ΔΕΝ είπε

Κανονική κυβέρνηση σε ακανόνιστο περιβάλλον

 Γράφει ο Μιχάλης Δεμερτζής

 Ο Ιούλιος, αν και στην καρδιά του καλοκαιριού, είναι ένας μάλλον αδικημένος

μήνας, αφού τα τελευταία χρόνια μάς θυμίζει το δημοψήφισμα και την καταστροφική

διαπραγμάτευση του 2015 από την κυβέρνηση Συριζανέλ. Ίσως θα έπρεπε που και

που να θυμόμαστε ότι Ιούλιος ήταν και ο μήνας κατά τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε

εκλογικά το 2019 και έφυγε από την κυβέρνηση για να αναλάβει η Νέα Δημοκρατία.

Πολλοί χαρακτηριστήκαμε «αντιΣΥΡΙΖΑ» εκείνη την περίοδο, επειδή βλέπαμε

Παπαδημούλης & Ανδρουλάκης

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Εδώ και αρκετές ημέρες, πριν από την ομιλία του πρωθυπουργού στο Στρασβούργο, υπήρχαν διαρροές από την Κουμουνδούρου ότι δεν θα τον αφήσουν σε χλωρό κλαρί και δεν θα του επιτρέψουν να το κάνει … Κογκρέσο! Ο Παπαδημούλης με τον Αρβανίτη ετοιμαζόντουσαν να υψώσουν τη γροθιά τους και τελικά το έκαναν, μεταφέροντας το ελληνικό κοινοβούλιο στην ευρωπαϊκή έδρα. Μάζεψαν μαζί τους και δυο-τρεις ξένους ευρωβουλευτές ταυτισμένους με το αφήγημα ΣΥΡΙΖΑ ότι στην Ελλάδα διώκεται ο Τύπος κι έδεσε το γλυκό τους.  Μέχρι και το θέμα

Σανός & μνημείο δακρύων

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Πριν από επτά χρόνια, τέτοιες ημέρες η Ελλάδα ζούσε δραματικές στιγμές. Έξι μήνες διακυβέρνησης από ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, την είχαν οδηγήσει στο χείλος του γκρεμού. Οι τράπεζες ήταν κλειστές, η οικονομία κλινικά νεκρή κι η χώρα απαξιωμένη είχε οδηγηθεί σ’ ένα δημοψήφισμα του οποίου το ερώτημα δεν υπήρχε! Το δε αποτέλεσμά του, ερμηνεύθηκε διαφορετικά από τον μέγα ηγέτη εκείνης της εποχής και αίτιο όλων των ανωτέρω.

Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι με την πραγματικότητα, οφείλουμε να πούμε ότι

Άκου Τάκη

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Στον Τάκη Θεοδωρικάκο οφείλεται εκτίμηση για την διεισδυτική ματιά του στα πολιτικά δρώμενα, αλλά και για τις πολιτικές του προσεγγίσεις κι αναλύσεις. Συν ότι τόλμησε μια τεράστια πολιτική υπέρβαση κι έχει ενσωματωθεί ακόμη και στον σκληρό πυρήνα της ΝΔ. 

Μα έχω την αίσθηση ότι κάποιοι μεγαλοσχήμονες της ΕΛΑΣ δεν τον ενημερώνουν δεόντως, ούτως ώστε να έχει σφαιρική εικόνα των υπηρεσιών του Σώματος.

Προσέξτε, εικόνα1η: Αστυνομικό τμήμα Αγίας Παρασκευής, Σάββατο 2 Ιουλίου, υπηρεσία διαβατηρίων. Κόσμος και κοσμάκης στην ουρά, λες και μοίραζαν ψωμί στην παλιά Σοβιετία. Ο ήλιος

Φάκελος 1922, μέρος 11ο: Οι ξένοι που έσωσαν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τα γεγονότα κι οι καταστροφές στη Μικρά Ασία δεν άφησαν ασυγκίνητους μεμονωμένους ανθρώπους, συλλόγους και ΜΚΟ της εποχής. Ήδη από το 1917 είχαν δραστηριοποιηθεί λόγω παγκοσμίου πολέμου, τόσο ο Αμερικανικός  Ερυθρός Σταυρός όσο κι η οργάνωση American  Women’s Hospitals. Ταυτοχρόνως, δραστηριοποιήθηκαν στη Μικρά Ασία το Save the children fund, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Σμύρνη, Τζωρτζ Χόρτον και διάφορες διεθνείς οργανώσεις. Αυτοί και κάποιοι που αργότερα αποκλήθηκαν «ολυμπιονίκες του ουμανισμού», προσέφεραν τεράστιες υπηρεσίες στον ελληνισμό τις ώρες της «φωτιάς» και τελικά

Προπέτης Τσίπρας!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ο διακεκριμένος καθηγητής της κοινωνιολογίας Ευάγγελος Λεμπέσης είχε γράψει μέσα στην Κατοχή ένα εμβληματικό κείμενο που στις ημέρες μας κάνει θραύση και υψώνει ισχυρή  ασπίδα στη χυδαιότητα, την αναξιοκρατία και τν λαϊκισμό που ποδοπατούν την ανθρώπινη ζωή. Τίτλος «η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω»! Η απάτη, γράφει ο καθηγητής δεν ανάγεται στην ευφυΐα του απατεώνα- αφού θεωρεί ότι κάθε άνθρωπος δύναται να παραστήσει ψευδώς τα πράγματα ως αληθή- αλλά στην ευπιστία του θύματος.

Στην προκειμένη περίπτωση, πριν από οποιαδήποτε παρεξήγηση, οφείλουμε να τονίσουμε ότι ο

Φαντάζεστε κυβέρνηση Τσίπρα – Βαρουφάκη για δεύτερη φορά;

 Γράφει ο Μιχάλης Δεμερτζής

Καθώς οι επόμενες βουλευτικές εκλογές στη χώρα μας θα διεξαχθούν με απλή

αναλογική, δεν φαίνεται να βγαίνουν τα κουκιά για αυτοδύναμη κυβέρνηση. Έτσι, ο

ΣΥΡΙΖΑ, που ονειρεύεται και πάλι την εξουσία, άρχισε το φλερτ με το βιβλίο που

έγινε ταινία που έγινε κόμμα, το "Ανίκητοι Ηττημένοι" του Γιάνη Βαρουφάκη, γνωστό και ως Μέρα25.

Τι να πρωτοπεί κανείς μπροστά στην προοπτική μίας τέτοιας συνεργασίας...;

Αυτά που περάσαμε ως