Στρατευμένοι καλλιτέχνες και Κραουνάκης

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πολλές, τις περισσότερες φορές, η κοινωνία είναι άδικη με τους καλλιτέχνες κι ειδικά στους σκεπτόμενους. Τους θέλει άμεμπτους επειδή τους έχει καταγεγραμμένους ψηλά στο αξιακό της υποσυνείδητο. Βλέπετε η κοινωνία ταυτίζεται μ’ αυτούς μέσω του έργου τους και των αναμνήσεων που της έχει δημιουργήσει.  

Η κοινωνία πιστεύει σε μεγάλο βαθμό ότι οι καλλιτέχνες είναι… εκείνη. Κι ότι είναι

Ανυπάκουες θρησκείες

Την ώρα που στην Ελλάδα κυβέρνηση και πολίτες αντιμετωπίζουμε την εξάπλωση του κορωνοϊού με σχετική αποτελεσματικότητα, έρχεται η θρησκεία με τους πιστούς της να απειλήσει ό,τι έχουμε χτίσει τόσο καιρό με κόπο και πειθαρχία. Έτσι είναι οι θρησκείες όμως. Θέλουν μόνο να γίνει η δουλειά τους. 

Δεν βλέπουν νόμους και πατρίδες, δεν βλέπουν καν ανθρώπους. Βλέπουν μόνο πιστούς και απίστους, νόμος είναι το δόγμα τους και πατρίδα η εκκλησία τους.

«Μένουμε σπίτι», λέει η πολιτεία, «μαζευόμαστε για τελετή», λένε οι πιστοί… «Προέχει η υγεία», λέει η πολιτεία,

Χαμένα αυγά χαμένα και καλάθια

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Γράφαμε και χθες (άρθρο «Από την τοξικότητα προς τον Νταλάρα στο μίσος εναντίον της Αλκήστιδος») ότι μόνο για αναχρονιστική τοξικότητα της Αριστεράς μπορούμε να μιλάμε. Κι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί στείρες και φτηνές πολιτικές μέσα από χαρακώματα μίσους με την ξινίλα του απελπισμένου που η εποχή τον έχει ξεπεράσει…

Εκεί στην Κουμουνδούρου έχουν χάσει και τ’ αυγά και τα καλάθια. Χάνουν συνεχείς εκλογές μα χάνουν πια και όποια ερείσματα αξιοπιστίας τους έμεναν. Προπάντων όμως

Από την τοξικότητα προς τον Νταλάρα στο μίσος εναντίον της Αλκήστιδος

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Εκεί στην απαρχή της κρίσης, ο «θείος Γιώργος» για τους φίλους του –κατ’ επίθετο Νταλάρας- είχε ξεκινήσει ένα συναυλιακό οδοιπορικό για να καταπολεμήσει την μιζέρια, την φοβία, την κατάθλιψη, το γκρίζο που ήδη άρχιζε να κυριαρχεί στις ζωές μας. Χρήματα δεν έπαιρνε. Έλεγε ότι το κάνει επειδή συναισθάνεται τι συμβαίνει στην κοινωνία κι από φιλαλληλία και δεν έχω λόγο να μην το πιστέψω αφού δεν είχε ανάγκη το μάρκετινγκ ή τα χρήματα.  Το τι τράβηξε τότε ο Νταλάρας, δεν λέγεται. Ολόκληρος ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε ήδη

Η νέα κρίση και η Ευρώπη

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Α. Μία κατάσταση άνευ προηγουμένου

Πάνω που νομίζαμε ότι τα είδαμε όλα, ήρθε και το πετρέλαιο στις αρχές της εβδομάδας να πέσει υπό του μηδενός σε αξία και επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά ότι αυτό που ζούμε παγκοσμίως δεν έχει (και μάλλον ούτε πρόκειται να) ξαναγίνει ποτέ. Και δεν μιλάμε μόνο για τώρα συγκεκριμένα: Ξεκινήσαμε από μία παγκόσμια οικονομική κρίση το 2008, περάσαμε σε μία γεωπολιτική που για κάποιους είχε τη μορφή μεταναστευτικής-προσφυγικής, για να φτάσουμε στην τρέχουσα υγειονομική που θα ξαναγίνει οικονομική…

Ειδικά η Δύση, δηλαδή η βάση του παγκόσμιου συστήματος, μετρά συνολικά

21η Απριλίου: Η νύχτα των πειρατών και προδοτών

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 21^ης Απριλίου 1967, η Ελλάδα ήταν ακόμη ελεύθερη. 

Η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, τα Χανιά, ήταν πόλεις που κυριαρχούσε η ζωντάνια.

 Οι δρόμοι ήταν ορθάνοιχτοι για τους  περαστικούς, τα κέντρα είχαν κόσμο και στα ζαχαροπλαστεία υπήρχαν ακόμη μερικές παρέες που απολάμβαναν την γλυκιά ανοιξιάτικη νύχτα.

 Ο «Σερβέγιορ 3» είχε φτάσει στο

«Θεέ μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση»…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Περίεργο Πάσχα το εφετινό. Ίσως και ελαφρώς νερόβραστο χωρίς τις μεγάλες οικογενειακές και φιλικές συναθροίσεις, χωρίς τη σούβλα, το τσίκνισμα, τη λαχταριστή πετσούλα…  

Κι άχρωμο χωρίς την δια ζώσης ακοή των ύμνων της χριστιανοσύνης και του Χριστός Ανέστη.

Τα σκεφτόμουν αυτά όταν «συνάντησα» σε

Η διεθνής του λαϊκισμού εναντίον του ανθρώπου

Γράφει

ο Νίκος Γ Σακελλαρόπουλος

Μια πικρή αλήθεια που πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι η διεθνής οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας έφερε στο προσκήνιο πολιτικές δυνάμεις από τα βαθιά λούμπεν στρώματα των κοινωνιών. Έγινε στις ΗΠΑ, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ελλάδα, σε πολλά μέρη του κόσμου.

Μια άλλη, επίσης, αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα

5+1 καλά νέα για την Ελλάδα της επόμενης μέρας

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Αν και ο πόλεμος της ανθρωπότητας κατά του κορωνοϊού δεν έχει τελειώσει, οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αρχίζουν σιγά σιγά να εξετάζουν την προοδευτική άρση των περιοριστικών μέτρων για τις κοινωνίες τους (κάποιες μάλιστα την έχουν ήδη ξεκινήσει), με το βλέμμα στη μετά κορωνοϊό εποχή, ακόμα κι αν κανείς δεν μπορεί να είναι 100% βέβαιος πότε αυτή θα έρθει. Το μόνο σίγουρο είναι πως όλες οι χώρες θα βγουν πληγωμένες από αυτό τον πόλεμο, κοινωνικά και οικονομικά, άλλες περισσότερο κι άλλες λιγότερο. Η Ελλάδα ειδικά, προερχόμενη από μία δεκαετή οικονομική κρίση, πρόκειται αναμφίβολα να αντιμετωπίσει μία πολύ δύσκολη επόμενη μέρα. Δεδομένης, ωστόσο, της

Ψίθυροι καρδιάς στους καιρούς των τσιγγάνων

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Αυτή η ιστορία με τους Ρομά της Λάρισας είναι αποκαλυπτική για πολλά πράγματα. 

Εκεί, στον συνοικισμό τους ζουν 3,5 χιλιάδες άνθρωποι, πολλοί εκ των οποίων με σοβαρά και παραμελημένα προβλήματα υγείας, που αν νοσήσουν αναμένεται να προκαλέσουν «έμφραγμα» στα νοσοκομεία. Ξαφνικά και

Περήφανη διαπραγμάτευση, μέρος δεύτερο…

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Ας υποθέσουμε ότι με ένα μαγικό τρόπο γίνεται κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, τώρα, αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή, με αυτή τη σχετικά αξιόπιστη Ελλάδα, αυτή τη σχετικά ασταθή Ευρωπαϊκή Ένωση και μία νέα παγκόσμια οικονομική κρίση προ των πυλών. 

Ποιο θα ήταν το μέλλον της χώρας; 

Ανάμεσα στο καλύτερο και το χειρότερο σενάριο, ποιο θα ήταν πιθανότερο αν βάζαμε τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει; 

Ας κάνουμε μία υπόθεση εργασίας λοιπόν, θεωρώντας τον Α. Τσίπρα ως τον Έλληνα πρωθυπουργό από εδώ και πέρα, ξεκινώντας

Σείεται το κυπαρίσσι σείεται κι η ρίγανη!

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

@ Ο Καρανίκας  νομίζει ότι οι «εκατόμβες» είναι το ίδιο με τις… «κατακόμβες». 

Ο «οικονομολόγος» Νίκος Παππάς δυο φορές μίλησε στη Βουλή την εβδομάδα αυτή και έδειξε - και τις δύο - ότι δεν ξέρει προπαίδεια και διαίρεση! 

Η Ρένα Δούρου έγραψε ότι ο κορωνοϊός ήταν «ιός-ζόμπι» που ξεπάγωσε στην Αρκτική. 

Ο Βαξεβάνης βρίζει, επίσης όλη την ώρα, τον

Η άγνοια του Τσίπρα και τα 33 δις των λεφτόδεντρων

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πολλά εν ολίγοις σήμερα

@ Ο Βαρουφάκης, επονομαζόμενος και Μπαρούφ, βγήκε και κατηγόρησε τον Μητσοτάκη ότι δεν έχει καταλάβει τίποτα από το μέγεθος της κρίσης!

@ Έτσι είναι! Αν δεν έχεις σύμβουλο τον Κλέωνα Γρηγοριάδη και τον Κρίτωνα Αρσένη, πού να καταλάβεις; Πού να δείξεις αντανακλαστικά;

@ Ερώτηση: Μπορεί να μου πει κάποιος αριστερούλης ή ορφανό του Στάλιν μια κομμουνιστική χώρα με ανοικτά σύνορα;

@ Αμ ο Τσίπρας; Πού βγήκε στο

Η αλλεργία της Αριστεράς στις εθελοντικές προσφορές

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Όπως ήδη θα γνωρίζετε, ο πρωθυπουργός κάλεσε βουλευτές και υπουργούς να καταθέσουν το 50% των δύο επόμενων μισθών τους για την καταπολέμηση του κορωνοϊού. 

Ξαναλέμε: κάλεσε. 

Αυτό σημαίνει ότι κάποιος δεν είναι υποχρεωμένος να ανταποκριθεί, και αν αισθανθεί ότι αυτό ενδέχεται να του κοστίσει πολιτικά, μπορεί απλά να απόσχει για λίγο από τα ΜΜΕ. Με δυο λόγια, αν δεν θέλει κάποιος βουλευτής δεν δίνει ευρώ και, αν είναι αρκετά έξυπνος να κρατήσει χαμηλό προφίλ, δεν θα τον πάρει χαμπάρι κανείς...

Η κοινοβουλευτική Αριστερά, όμως, δεν