Επανάσταση με ψέματα

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την  Δεξιά συνιστώσα της ανέλαβαν την κυβέρνηση στη χώρα, παρέλαβαν τη ΔΕΗ σε κερδοφορία. Όταν παρέδωσαν την κυβέρνηση η ΔΕΗ βρισκόταν σε πλήρη κατάρρευση, είχε ζημιές 1 δις ετησίως το 2018, ζημιές 1,6 δισ. ευρώ το 2019, ενώ κινδύνευε με χρεοκοπία, επειδή δεν μπορούσε να πληρώσει ομόλογο 200 εκατ. ευρώ! Ταυτοχρόνως, ολόκληρη ΔΕΗ είχε κεφαλαιακή αξία λίγο επάνω από 250 εκ. ευρώ (σήμερα με τους χειρισμούς της κυβέρνησης και της διοίκησης της εταιρείας υπερβαίνει τα 2 δις) ενώ ταυτοχρόνως η εταιρεία όδευε προς ιδιωτικοποίηση αφού το 17% της είχε μπει στο υπερταμείο για πώληση. Μόνο αυτό το τελευταίο, σήμαινε την

αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ και την απομάκρυνσή της από τον δημόσιο έλεγχο. Κι αυτό έγινε Από τον ΣΥΡΙΖΑ!

Προσέξτε κι αυτό: Το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε πωλητήριο στις λιγνιτικές μονάδες, ενώ ξέχασε να προκηρύξει (ένα ακόμη) δημοψήφισμα για το «ριφιφί στη ΔΕΗ» όπως έλεγε. Το είχε υποσχεθεί από το Αμύνταιο  ο Αλέξης Τσίπρας, βγάζοντας αφρούς από το στόμα. Μετά, το ξέχασε…

Το να έρχεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και να σηκώνει τα λάβαρα της επανάστασης και της αντίστασης, μιλώντας για ξεπούλημα της ΔΕΗ, αποτελεί για μια ακόμη φορά ύψιστη κίνηση υποκρισίας και πολιτικού εμπαιγμού.  Ο Αλέξης Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ γίνονται τιμητές κι υπερασπιστές εκείνων που προγραμμάτισαν την ιδιωτικοποίησή τους!!!

Πάμε παρακάτω: Η ΔΕΗ λοιπόν, βρίσκεται στο επίκεντρο και μάλιστα με επιτακτικό τρόπο των μεγάλων αλλαγών που επιτελούνται στην ενέργεια παγκοσμίως. Από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση και τις επενδύσεις. Κι αυτό σημαίνει ανάγκη κεφαλαίων προκειμένου να μπορέσει να πρωταγωνιστήσει στο χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Κι αυτό συμβαίνει με την πώληση στο χρηματιστήριο του 17% της ΔΕΗ.

Θα πει κάποιος ότι έτσι, συρρικνώνεται το ποσοστό της ΔΕΗ στα επίπεδα του 34% (από 51% σήμερα) γεγονός που βγάζει την Αριστερά στους δρόμους. Μα δεν είναι ακριβώς έτσι. Με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και την πώληση του 17% μέσω χρηματιστηρίου, διασφαλίζεται ο δημόσιος έλεγχος της επιχείρησης.

Προσέξτε: Αν το 17% πουλιόταν σ’ έναν ιδιώτη επενδυτή, πέραν του χρονοβόρου της διαδικασίας θα διακύβευε τη διατήρηση της ΔΕΗ υπό δημόσιο έλεγχο αφού ουδείς θα μπορούσε να εμποδίσει τον ιδιοκτήτη αυτού του ποσοστού σε επιθετικές εξαγορές στο μέλλον. Μόνο έτσι λοιπόν το …ιερό δισκοπότηρο της Αριστεράς θα παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο. Κακώς θα συμβεί αυτό, αλλά  είναι άλλη συζήτηση.

Είναι κι αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε: Για την ανάγκη των επενδύσεων από πλευράς ΔΕΗ προκειμένου να προχωρήσει στην «πράσινη» μετάβαση, υπάρχουν ήδη τα 1,3 δις ευρώ από την πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ αλλά κι αυτά που θα προέλθουν από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου (θα υπερβούν κατά πολύ τα 750 εκ. ευρώ). Θα προστεθούν σ’ αυτά τα κεφάλαια που προβλέπονται από το Ταμείο Ανάκαμψης για την πράσινη μετάβαση. Έτσι, η ΔΕΗ θα υλοποιήσει το επενδυτικό της σχέδιο με την επέκταση στις ΑΠΕ στην Ελλάδα, αλλά και τις εξαγορές στα Βαλκάνια, όπου δεν θ’ αργήσει ο καιρός που η εταιρεία θα καταστεί ο μέγας

leader στην ευρύτερη αγορά των γειτονικών χωρών. Η ΔΕΗ δεν θ’ αργήσει να καταστεί μέγας εξαγωγέας ενέργειας, αντί εισαγωγέας που είναι σήμερα.  Κι επειδή στην αγορά τα πάντα τρέχουν, αν δεν γινόταν τώρα η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και προχωρούσε σχέδιο με πώληση του 17% σε επενδυτή (με χρονικό διάστημα υλοποίησης σχεδόν 3 χρόνια) η ΔΕΗ δεν θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει το επενδυτικό της σχέδιο. Χώρια που άλλες μεγάλες εταιρείες θα έπαιρναν τη θέση της, ειδικά στα Βαλκάνια.

Κάτι τελευταίο: Ένα ερώτημα που προκύπτει είναι για ποιον λόγο έπεσε η τιμή της μετοχής στο χρηματιστήριο.  Η απάντηση είναι απλή: η πτώση της τιμής της μετοχής είναι φαινόμενο συγκυριακό και συμβαίνει συστηματικά σχεδόν σε κάθε αναγγελία αύξησης μετοχών εισηγμένων. Το ίδιο συνέβη προσφάτως με την Τράπεζα Πειραιώς αλλά και με την Alpha Bank.

Έτσι είναι τα πράγματα, έτσι λειτουργεί η οικονομία κι αυτό δεν μπορούν να το κατανοήσουν οι οικονομικά και πολιτικά αναλφάβητοι. Έτσι, όσοι επιχειρούν τη δαιμονοποίηση προοπτικών μέλλοντος, είναι απλώς καθηλωμένοι στον 20^ο αιώνα.

Εκτός αν γυρίσουμε πάλι στα νταούλια του Τσίπρα ή στην πώληση πατατών Νευροκοπίου με τσουβάλια στο κέντρο της Αθήνας…