Η λαιμαργία της φωτιάς, τα ερωτήματα κι ο ΣΥΡΙΖΑ

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Η Θράκη στέλνει τις στάχτες της σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα. Η ακριτική, επίσης, Ρόδος κατακάηκε, ενώ οι φλόγες της Αττικής φαίνονται από όλους τους δορυφόρους, την ώρα που διάφορες εστίες φωτιάς σε όλη τη χώρα, κατακαίνε τη σάρκα της, ειδικά κοντά σε ευαίσθητες υποδομές και δομές!

Κι αναρωτιέται κάποιος: Είναι η κλιματική αλλαγή; Τότε γιατί οι φλόγες δεν ακουμπάνε την Τουρκία; Ίδιο κλίμα δεν έχουμε; Γιατί η λαιμαργία της πύρινης λαίλαπας δεν ακουμπά τις άλλες γειτονικές μας χώρες; Ή την Αφρική;

Πώς είναι δυνατόν, επί παραδείγματι, η φωτιά στην Αλεξανδρούπολη να

φούντωσε ταυτοχρόνως σε πολλά διαφορετικά σημεία; Πώς είναι δυνατόν η φωτιά στον Ασπρόπυργο να ξέσπασε από δεκάδες διαφορετικά σημεία; Πώς είναι δυνατόν οι ακρίτες του Έβρου –πέραν της απαράδεκτης και μεμονωμένης περίπτωσης αυτοδικίας- να μιλάνε επωνύμως για δάση κρησφύγετα μεταναστών, που οι εγκληματίες διακινητές, έμποροι ανθρώπων, βάζουν παράνομα στην Ελλάδα; Είναι τυχαίο ότι ο Έβρος πήρε φωτιά, λίγες μόλις ώρες μετά την μαζική επιστροφή περισσότερων από δυο χιλιάδες παράνομους εισβολείς στο ελληνικό έδαφος;

Ναι, είναι σαφές ότι τα περισσότερα από αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν ν’ απαντηθούν με βεβαιότητα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν τίθενται στον δημόσιο διάλογο.

Από την άλλη πλευρά, είναι δεδομένο ότι η φωτιά είναι πιο ισχυρή από την κινητοποίηση ή και τις δυνατότητες του πανάκριβου κράτους μας.  Κι έχουμε πει επανειλημμένως ότι αυτό το κράτος, ο μόνος που μπορεί να το αλλάξει είναι ο Μητσοτάκης. Όχι η ΝΔ, ούτε το μεγαλύτερο μέρος της κυβέρνησης, αλλά ο ίδιος ο Μητσοτάκης!

Για να γίνει αυτό, χρειάζεται συναίνεση.  Όμως για ποια συναίνεση μπορεί να μιλάμε με το συγκεκριμένο πολιτικό/κομματικό σύστημα; Για ποια συναίνεση μπορεί να μιλάμε, όταν η αντιπολίτευση επιδίδεται σε καταγγελτικές κορώνες  και πότε της φταίει ο… νεοφιλελευθερισμός και πότε φαντάζεται ότι ο Μητσοτάκης θέλει να …ιδιωτικοποιήσει  την …πολιτική προστασία; Για ποια συναίνεση μπορεί να μιλάμε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι περιμένει … θύματα από μεγάλη καταστροφή, για να ισοσκελίσει το Μάτι;

Οι απανθρακωμένοι εισβολείς στο ελληνικό έδαφος μοιάζει να γέμισαν με ενθουσιασμό τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που με τα ιδιότυπα ελληνικά του μας ανέφερε ότι « «το μακάβριο εύρημα των απανθρακωμένων ανθρώπων στη Δαδιά, καταρρίπτει το κυβερνητικό επιχείρημα περί μηδενικών ανθρώπινων απωλειών» ! Και συμπλήρωσε:  «Η αποτρόπαια εικόνα ήρθε για να τινάξει στον αέρα την απόπειρα συγκάλυψης των κυβερνητικών ευθυνών και ολιγωριών σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των πυρκαγιών».

Τα ίδια κι η Αχτσιόγλου. Η οποία μετά τον διαπιστωμένο θάνατο των παράτυπων εισβολέων στην Ελλάδα, έβγαλε μια πονηρή ανακοίνωση, στην οποία ανέφερε ότι «Απανθρακωμένοι άνθρωποι στη Δαδιά. Μια ανείπωτη τραγωδία που επιβεβαιώνει το μέγεθος της απειλής. Όσο κι αν επιχειρείται να παρουσιαστούν οι χαμένες ζωές σαν δεύτερης κατηγορίας. Μια χώρα παραδομένη, μια κοινωνία σε γενικευμένη ανασφάλεια, μια κυβέρνηση προσβλητικά αναποτελεσματική». Τι είπε δηλαδή; Μίλησε για μια…  «χώρα παραδομένη», σε μια μεγάλη «απειλή» και μια εντελώς αναποτελεσματική κυβέρνηση, χωρίς ν’ αναφέρεται αποκλειστικά στις φωτιές.

Για ποια συναίνεση λοιπόν μπορούμε να μιλάμε, προκειμένου ν’ αλλάξουμε το κράτος μας; Όταν δεν μπαίνουν καν στη συζήτηση οι καίριες απορίες και τα ερωτήματα που εκφράζει μεγάλο μέρος της κοινωνίας και αναφέραμε στην αρχή; Σε τελική ανάλυση ας μας πούνε τι θα έκαναν εκείνοι.

Μα αυτό ξυπνά εφιαλτικές μνήμες…