Κοίτα ποιος μιλάει

 

Γράφει ο Δημήτρης Ευθυμάκης  

Ένας πολιτικός άνδρας που σέβεται τον εαυτό του λέει ευθέως και καθαρά την άποψή του, δίχως να πηγαίνει από την πλατεία Κολιάτσου στο Παγκράτι μέσω Λαμίας. Ειδικά όταν ύστερα από ένα μακρύ διάστημα συνειδητής σιωπής αποφασίζει να επανακάμψει στον δημόσιο λόγο, με μια λογοδιάρροια εξίσου ύποπτη με την παλιότερη αφωνία του. Αν ο Κώστας Καραμανλής πιστεύει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη βαδίζει τόσο λάθος που γίνεται επικίνδυνη, αν φρονεί ότι ο σημερινός πρωθυπουργός είναι συνειδητά βουτηγμένος στα σκάνδαλα ή ότι υπονομεύει τους θεσμούς και υποσκάπτει τα θέσμια της δημοκρατίας μας, τότε έχει την υποχρέωση να το πει ευθαρσώς στον ελληνικό λαό, ως δική του τελεσίδικη γνώμη. Όχι να παριστάνει τον άγνωμο εκφραστή μιας θολής και αόριστης «ανήσυχης» κοινής γνώμης ή τον ενδιάμεσο ανάμεσα σε ένα «ολοένα διευρυνόμενο τμήμα της κοινωνίας, που

βλέπει ότι οι θεσμοί δεν λειτουργούν» και σε μια κυβέρνηση που θεωρεί ότι πρέπει να φύγει αλλά δεν το λέει.

Όποιος κραδαίνει την αίγλη τού –δήθεν– ταγού της μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης και παριστάνει τον σφραγιδοφύλακα των πολυτιμότερων αξιών της, δεν μιλάει με γρίφους που μπορούν να ερμηνευτούν και έτσι και αλλιώς, ώστε ο ίδιος να μην έχει τελικά ευθύνη. Οι απόγονοι ιδρυτών που λένε ότι συνεχίζουν την παράδοση των μεγάλων προγόνων τους παίρνουν την ευθύνη, δεν τη μασκαρεύουν με λεκτικούς κυρακατινισμούς. Παίρνουν την ευθύνη λόγων και πράξεων, δεν την πηγαινοφέρνουν γύρω-γύρω, με «το είπα δίχως να το πω». Ειδικά όταν επί δέκα χρόνια βούλωσαν το στόμα τους, ενώ ο μεγάλος πολιτικός εχθρός τους (η Αριστερά) αλώνιζε και κυβερνούσε, με την πατρίδα στα χέρια τους να ακροβατεί και να παραπαίει. Ειδικότερα όταν είχαν δώσει με υποσχετική όλο τους το πρωθυπουργικό επιτελείο στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (Παυλόπουλος, Παπαγγελόπουλος, Αντώναρος, Σπηλιωτόπουλος κ.ά.) για να εξασφαλίσουν τη σιωπή του αριστερού γκουβέρνου στις δικές τους ευθύνες για τη χρεοκοπία. Δεν παριστάνουν τους ηρωικούς τουρκοφάγους σήμερα όσοι στον καιρό τους κουμπάριαζαν με τον επάρατο εχθρό και είχαν μετατρέψει την απόλυτη αδράνεια και απραξία σε περιούσιο δόγμα μιας δήθεν «πολύπλευρης» εξωτερικής πολιτικής. Ούτε μιλάνε για «απαξίωση της Βουλής» και για «προσχηματικές εξεταστικές επιτροπές» όσοι κουβαλάνε στην καμπούρα τους ένα αιφνιδιαστικό λουκέτο της Βουλής το 2009, ώστε να παραγραφούν όλα τα αδικήματα και τα σκάνδαλα που κρέμονταν πάνω από τα κεφάλια των μελών τού τότε επιτελείου τους. Ο Κώστας Καραμανλής πάντα μιλούσε πολύ χωρίς να λέει τίποτα. Και όταν είχε τη δύναμη στα χέρια του, την κατανάλωσε στο να μην κάνει τίποτα. Στη συνέχεια, επί δεκαετία, δεν μιλούσε καθόλου, αλλά διά της σιωπής έλεγε πολλά, που πάντως δεν ήταν υπέρ της παράταξής του. Εσχάτως πάλι μιλάει πολύ, δίχως να μας ξεκαθαρίζει τι θέλει και με ποιους είναι, αλλά και τι μας παρωθεί να κάνουμε. Μια ζωή περί διαγραμμάτου…

 

Πηγή: Protagon.gr