Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Νάτος πάλι ο ανορθολογισμός κι η μιζέρια.
Αυτή τη φορά με αιτία το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, σε μερικές από τις περιφέρειες της χώρας.
Λες και δεν μπορεί να ξεκουραστεί τη «νεκρή» ημέρα Δευτέρα ή οποιαδήποτε άλλη της εβδομάδος.
Λες και δεν υπάρχουν χιλιάδες χιλιάδων άλλοι εργαζόμενοι που εργάζονται Κυριακές (αστυνομικοί, στρατιωτικοί, ξενοδοχοϋπάλληλοι, εστιάτορες, ζαχαροπλάστες, οδηγοί, υπάλληλοι αεροπορικών εταιρειών, ναυτικοί, γιατροί, νοσοκόμοι κλπ), που ξεκουράζονται άλλες ημέρες.
Άλλος ισχυρίζεται ότι δεν θα μπορεί να πηγαίνει στην εκκλησία.
Άκρως υποκριτικό επιχείρημα, λες και δεν μπορεί κάποιος που θέλει να εκκλησιαστεί να πάει τη «νεκρή» Δευτέρα ή οποιαδήποτε άλλη ημέρα.
Ήδη, σε πολλές πόλεις εξ εκείνων που τώρα και με το νόμο θα είναι ανοικτά τα μαγαζιά, το μέτρο εφαρμόζεται εδώ και καιρό.
Οι τοπικές κοινωνίες κι οι αγορές τους αυτορυθμίστηκαν.
Ακόμη και σε πολλές περιοχές της Αθήνας, πολλά καταστήματα παραμένουν ανοικτά και τις Κυριακές.
Για τον απλούστατο λόγο ότι βλέπουν κόσμο και χρήμα –έστω και περιορισμένο- στα ταμεία τους.
Πολύτιμα για τις ημέρες που περνάμε.
Κι από την άλλη πλευρά, όταν η χώρα μας γίνεται παγκόσμιος τουριστικός προορισμός, δεν μπορεί κάποιες πόλεις να είναι νεκρές τις Κυριακές.
Να έρχεται ο τουρίστας στην Αθήνα και να βλέπει κατεβασμένα ρολά γεμάτα από τη γυφτιά των γκράφιτι και να περιορίζεται σε μια αγορά αναμνηστικών γύρω από το Μοναστηράκι.
Να καταφθάνουν κρουαζιερόπλοια κι οι χιλιάδες τουρίστες να γυρίζουν εδώ κι εκεί σας τις άδικες κατάρες.
Καταφέραμε μετά κόπων και βασάνων να έχουμε ανοικτά τα Μουσεία και την Ακρόπολη τις Κυριακές και καθόμαστε τώρα και συζητάμε αν θα είναι ανοικτά ή όχι τα καταστήματα.
Νεοελληνικός παραλογισμός; Ναι! Άλλος ένας!
Φαίνεται ότι δεν θέλουμε ν’ αντιληφθούμε τι γίνεται πέριξ μας.
Εμείς εκεί. Στο ραχάτι μας και στις συνήθειες που είχαμε πριν μας πλήξει η καταστροφή.
Να πούμε και κάτι άλλο;
Πριν την κρίση πόσοι και πόσοι συμπατριώτες μας είχαν την δυνατότητα και την ευκαιρία να πηγαίνουν ακόμη και για Σαββατοκύριακο στο Λονδίνο ή στη Ρώμη και το Παρίσι κι άδειαζαν τα καταστήματα; Πόσοι και πόσοι πήγαιναν και συνδύαζαν εκδρομή και ψώνια; Και μάλιστα με είδη που υπήρχαν και στα δικά μας καταστήματα, αλλά αυτά είχαν κατεβασμένα ρολά;
Γιατί Λονδίνο, Ρώμη ή Παρίσι κι όχι Αθήνα ή άλλοι ελληνικοί προορισμοί;
Είναι κάτι ακόμη.
Οι σημαντικότεροι κι εμπειρότεροι έμποροι ισχυρίζονται ότι την περίοδο των διακοπών οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη διάθεση για ψώνια.
Είτε λόγω αυξημένου χρόνου, είτε λόγω διάθεσης.
Τη στιγμή, λοιπόν, που μόνο μέσα στο 2014 αναμένονται περισσότεροι από 20 εκατομμύρια τουρίστες στην χώρα μας (δηλαδή διπλάσιος αριθμός από τον πληθυσμό της), εμείς θα έχουμε κατεβασμένα ρολά;
Θ’ αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη;
Θ’ αφήσουμε την οικονομία –είτε με το στενή της επιχειρηματική έννοια είτε σε εθνικό επίπεδο- να στερηθεί ενός σημαντικού τζίρου που μπορεί να αποτελέσει σανίδα σωτηρίας, επειδή το θέλουν κάποιοι μικροκαταστηματάρχες, υπάλληλοι κι οι συνδικαλιστές τους;
Παραιτήθηκε, λέει, ο συνδικαλιστής των εμπόρων από τη Νέα Δημοκρατία!
Κάτι λέει ο λαός μας περί του τι έκανε η φοράδα στ’ αλώνι.
Αναρωτιέμαι όμως: Δεν ήξερε τον ψηφισμένο νόμο ο Β. Κορκίδης, όταν μοστράριζε πριν λίγο καιρό ως υποψήφιος ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας;
Σε τελική ανάλυση, ας ανοίγουν τα καταστήματά τους όποιοι θέλουν.
Δεν μπορούν όμως κάποιοι, να στερούν με νόμους –παρεμβάσεις την αγορά να μπορεί να κινείται ελεύθερα και κατά το δοκούν του κάθε συνδικαλιστή.
Κλειστά επαγγέλματα, κλειστά καταστήματα και άνευ προηγουμένου κρατικός παρεμβατισμός, είδαμε που μας οδήγησαν…
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά τόσο στο συγκεκριμένο θέμα, όσο κι σ’ αυτό της άλλης μεταρρύθμισης με τη ΔΕΗ, είναι παρήγορο ότι δεν επιλέγεται ο εύκολος δρόμος του λαϊκισμού, ούτε η παράδοση της χώρας στη μιζέρια και την κακομοιριά…
Οι μεταρρυθμίσεις είναι παρούσες κι ύστερα από μερικά χρόνια όταν θα έχουν παγιωθεί τα οφέλη απ’ αυτές, θα μας φαίνονται αστείες οι αντιδράσεις του σήμερα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου