Πέμπτη 14 Απριλίου 2022

Η χρήσιμη …τρύπα στο νερό κι οι οικολόγοι


 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Στην περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, ένας ιδιαιτέρως σοβαρός και παραγωγικός υπουργός ήταν ο Γιάννης Μανιάτης. Εκ ΠαΣοΚ προερχόμενος ασχολήθηκε με το περιβάλλον και την ενέργεια και θεωρείται εκ των ειδημόνων στο ζήτημα των ελληνικών υδρογονανθράκων, που ο μετέπειτα κυβερνητικός εταίρος αποκαλούσε …υδατάνθρακες…

Ο Γιάννης Μανιάτης λοιπόν, έλεγε ότι η Ελλάδα διαθέτει τόσους υδρογονάνθρακες, ώστε να μπορούν να καλύψουν το 20-25% της συνολικής ποσότητας που εισάγει η ΕΕ από τη Ρωσία. Κι επέμενε ότι για

να μην υπάρχουν ζητήματα, θα έπρεπε η χώρα να φροντίσει να καταστήσει την εξόρυξη ευρωπαϊκή υπόθεση.

Με την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου όλα εγκαταλείφτηκαν. Ίσως επειδή η θάλασσα δεν έχει αέρια, όπως δεν έχει και σύνορα, κατά πώς έλεγε ο τέως πρωθυπουργός. Το ίδιο συνέβη και με τούτη την κυβέρνηση. Κι αν οι έρευνες στο Αιγαίο κρύβουν τις γνωστές ιδιαιτερότητες, είναι ακατανόητο για ποιον λόγο σταμάτησαν στο Ιόνιο και στη χερσαία ζώνη των Ιωαννίνων. Μια εξήγηση είναι ότι δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες.

Όμως, ο πόλεμος στην Ουκρανία κι η εκτόξευση των τιμών της ενέργειας που πήρε μαζί ως μελτέμι τις τιμές των πάντων και δημιούργησε απόγνωση σε κυβερνήσεις και νοικοκυριά, αλλάζει σχεδιασμούς. Οι υδρογονάνθρακες μπαίνουν πάλι στο κάδρο. Όπως μπήκε πάλι –προσωρινά- ο λιγνίτης.  Οι νέοι κυβερνητικοί σχεδιασμοί αφορούν τις ενδελεχείς έρευνες των κοιτασμάτων στο Ιόνιο και στη Κρήτη. Οι πληροφορίες που ήδη υπάρχουν από τις προκαταρκτικές έρευνες, αναφέρουν για εκτιμήσεις κοιτασμάτων αξίας 250 δις ευρώ (με τις παλιές τιμές). Αυτό σημαίνει ότι είναι πιθανά κοιτάσματα που καλύπτουν τις ανάγκες της Ελλάδας, αλλά επιτρέπουν κι εξαγωγές!

Ο Μητσοτάκης άναψε το «πράσινο» φως για να προχωρήσουν οι έρευνες. Λογικά μέχρι το τέλος της επόμενης χρονιάς θα γνωρίζουμε ακριβή μεγέθη. Κι αν επιβεβαιωθεί ο Μανιάτης και γενικότερα οι εκτιμήσεις επιστημόνων, η Ελλάδα αλλάζει status αφού ταυτοχρόνως θα είναι και κόμβος μεταφοράς και προμηθευτής.

Μπορούν όλα αυτά να γίνουν εν ριπή οφθαλμού; Με βάση την τεχνολογία μπορούν, η Αίγυπτος χρειάστηκε μόλις δυο (2) χρόνια για να αξιοποιήσει ένα κοίτασμα. Αλλά, με βάση τα ελληνικά δεδομένα δύσκολα θα προχωρήσει οτιδήποτε με ταχύτητα. Ήδη κάποιοι …οικολόγοι έχουν προσφύγει στο ΣτΕ για να σταματήσουν οι έρευνες που γίνονται στην Κρήτη (Mobil- ΕΛ.ΠΕ – Total),  στο Ιόνιο (Energean ) και στα Ιωάννινα ((Energean & ΕΛ.ΠΕ).

Η βούληση της κυβέρνησης δεν είναι τωρινή και με αφορμή την εκτόξευση των τιμών αλλά τώρα είναι που απαιτούνται σχετικά σύντομα αποτελέσματα. Είπαμε, μπορεί ν’ αλλάξει η μοίρα της Ελλάδας. Με μια …τρύπα στο νερό!

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου