Η εκκωφαντική σιωπή των Κινέζων

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όσα βλέπουμε να συμβαίνουν στη Σαγκάη  –προφανώς μόνο όσα θέλουν να βλέπουμε οι Κινέζοι- κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι σκηνές από ταινία επιστημονικής φαντασίας και θρίλερ περασμένων δεκαετιών. Εικόνες παράνοιας με συμπλοκές της αστυνομίας με κατοίκους που αρνούνται να καταστούν τα σπίτια τους κέντρα καραντίνας και σκύλων να θανατώνονται επειδή …πιθανόν τα αφεντικά τους έχουν  Covid! Μιλάμε για εικόνες τρόμου.

Μα κι η σκέψη είναι πλήρης τρόμου. Τρόμος για την εκκωφαντική σιωπή των Κινέζων. Τι στο καλό

συμβαίνει εκεί; Είναι η ψύχωση των Κινέζων για «μηδενικό Covid»; Συμβαίνει κάτι άλλο με μια πιθανή επικίνδυνη παραλλαγή του ιού; Γιατί θανατώνουν απάνθρωπα τα σκυλιά των οποίων οι ιδιοκτήτες πάσχουν από Covid; Έχουν ενδείξεις ή αποδείξεις ότι αποτελούν «πηγές» του ιού ή κάποιας παραλλαγής του;

Αυτά τα ερωτήματα λοιπόν, μεγεθύνουν τον τρόμο και τις παγκόσμιες ανησυχίες αφού επιστημονικά δεν χρειάζονται τόσο αυστηρά μέτρα, παρά το γεγονός ότι τα ποσοστά εμβολιασμού είναι πολύ χαμηλά.  Άρα, στη Δύση η αμφιβολία κι η ανησυχία καλά κρατεί.  Πολύ περισσότερο όταν αυτή η ιστορία με τη Σαγκάη προκαλεί τεράστια οικονομική ζημιά σχεδόν σ’ όλη την ανθρωπότητα.

Μάλλον δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η Δύση και δη η ΕΕ αφέθηκε να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό καταναλωτικά από την Κίνα, όπως εξαρτάται από την Ρωσία στην ενέργεια.

Σκεφτείτε ότι φοράμε κινέζικα παπούτσια και ρούχα, χρησιμοποιούμε κινέζικη τεχνολογία και εργαλεία.  Κινέζικα είναι και πολλά μέσα της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας.   Όταν λοιπόν ολόκληρα εργοστάσια είναι κλειστά εξ αιτίας των αυστηρών lockdown, όταν λιμάνια κι αεροδρόμια υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν, το πρόβλημα είναι τεράστιο. Κι αν σκεφτούμε ότι ήδη υπάρχουν προηγούμενα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα εξ αιτίας του πολέμου και της πανδημίας, το ήδη τεράστιο πρόβλημα μεγεθύνεται, το κόστος αυξάνεται με ότι αυτό συνεπάγεται κι οι πρώτες ύλες είναι δυσεύρετες. Κι όλο και περισσότεροι είναι οι οικονομικοί αναλυτές που σημειώνουν ότι οι Κινέζοι και το lockdown τους θα δώσει τη χαριστική βολή στο παγκόσμιο εμπόριο.

Πότε θα τελειώσει όλο αυτό; Και τι θα έχει αφήσει πίσω του; Θα φτάσουμε στο σημείο που έφτασε η Apple που αναγκάστηκε να κλείσει το εργοστάσιό της λόγω έλλειψης πρώτων υλών; Και ποιος τελικά θα πληρώσει πάλι το μάρμαρο; Δύσκολες εποχές, δύσκολα πράγματα σε μια παγκόσμια πια κοινωνία…