Θέλω πολλά;

Θέλω να δω πρωθυπουργό τον Στέφανο Μάνο και κυβέρνηση ρεαλιστών και λογικών πολιτικών.

Θέλω να δω σ’ αυτή την κυβέρνηση, τον Αλέκο Παπαδόπουλο, τον Βασίλη Μαρκεζίνη, τον Μίμη Ανδρουλάκη, τον Κωστή Χατζηδάκη, τον Ανδρέα Λοβέρδο, τον Λουκά Παπαδήμο, την

 Άννα Διαμαντοπούλου, τον Τάκη Γεννηματά, τον Μάκη Βορίδη, τον Γιώργο Προβόπουλο, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Σταύρο Δήμα κι όσους έχουν τετράγωνο μυαλό.

Θέλω οι πολιτικοί να αγνοούν το πολιτικό κόστος.

Θέλω ν’ αναστηθούν ο Μάνος Χατζηδάκης κι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Θέλω να γνωρίσω τον συνδικάλα, τον Φωτόπουλο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και να του σφίξω το χέρι, που κυβερνά αυτόν τον τόπο.

Θέλω να γνωρίσω την Τίνα Μπιρμπίλη, την προστατευόμενη του Γιώργου Παπανδρέου, και να τη ρωτήσω πώς τα κατάφερε.

Θέλω να δουλεύουν οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Θέλω να κάνω το τραπέζι στην Μάντυ Λάμπου.

Θέλω να μου κάνει το τραπέζι η Σάντρα Μπούλοκ.

Θέλω γίνει τοπικός σεισμός 50 ρίχτερ στο γαυρογήπεδο και να μη με ρωτάτε αν θέλω να είναι γεμάτο, γιατί η απάντηση είναι αυτονόητη.

Θέλω άλλους πέντε εσπρέσο την ημέρα.

Θέλω το έκτο ευρωπαϊκό από την Πανάθα.

Θέλω να μπορώ να κάνω βόλτα στο κέντρο της Αθήνας τα μεσάνυχτα.

Θέλω να ξαναγίνει ο Πειραιάς ανθρώπινος.

Θέλω να μειωθεί ο δημόσιος τομέας στο 30% του σημερινού.

Θέλω να πάρει ο διάολος τους γαμπρούς που περιτριγυρίζουν τις κόρες μου.

Θέλω να ανθίσουν γρήγορα οι τριανταφυλλιές και οι γαρδένιες στον κήπο μου.

Θέλω να διαβάζω ιστορία και να γράφω ολημερίς και ολονυχτίς.

Θέλω να ξαναπαίξει μπάλα ο Κριστόφ Βαζέχα.

Θέλω να ξανακούσω την ιαχή «Ελλάς- Ευρώπη -Παναθηναϊκός».

Θέλω οι απεργοί να μη κλείνουν τους δρόμους και να διαδηλώνουν στα πεζοδρόμια.

Θέλω οι οδηγοί των λεωφορείων να είναι πιο ευγενικοί κι όταν οδηγούν να μη χαχανίζουν στο κινητό τους.

Θέλω να βρίσκω φορμαέλα και στην Αθήνα.

Θέλω να πιω, …απόψε μία θάλασσα χωράω. Μα δεν πίνω.

Θέλω να φάω κρέπα στο Παρίσι.

Θέλω να σταματήσει το δουλικό φακελάκι και το τουρκικό κατάλοιπο με το…μπαξίσι ή κολόκουρο, ή μίζα.

Θέλω το κράτος να με σέβεται.

Θέλω εδώ και τώρα να οριοθετηθούν οι ελληνικές ΑΟΖ.

Θέλω να σταματήσουν να υπάρχουν λαϊκιστές.

Θέλω οι αργοί οδηγοί να οδηγούν στην δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας.

Θέλω εδώ και τώρα προφιτερόλ.

Θέλω κάθε Σαββατοκύριακο να πηγαίνω στη Πράγα.

Θέλω να μη βλέπω μαλακίες στη τηλεόραση.

Θέλω να ακούω λιγότερες μαλακίες στην τηλεόραση.

Θέλω να βρίσκω να σταθμεύω, όταν κατεβαίνω στον Πειραιά.

Θέλω να σταματήσει το μπούρου – μπούρου της Άντας. Μα, τι λέω; Αυτό είναι αδύνατο…