Πόσο μαλάκας λαός είμαστε…

Όταν η δεύτερη σε έκταση χώρα του κόσμου, ο Καναδάς, με 32 εκ. κατοίκους, διαθέτει δημόσιο τομέα που δεν υπερβαίνει τους 263 χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους.

Όταν η Ρωσία που δεν έχει περάσει πολύς χρόνος από τότε που όλα τάσκιαζε η φοβέρα του σταλινισμού και του κρατικού φασισμού, δεν έχει περισσότερους από 500 χιλιάδες.

Όταν το πρόβλημα της Ελλάδας είναι σαφές ότι
προήλθε και παραμένει εξ αιτίας των δημοσιονομικών της.

Όταν αυτή η Ελλάδα, εξακολουθεί να μη κάνει το παραμικρό για να συρρικνώσει το αχανές της δημόσιο των 1,1 εκ. ανθρώπων που αμείβονται από αυτό.

Όταν όλες της οι κυβερνήσεις δείχνουν ότι ενδιαφέρονται ή κυβερνούν μόνο για να εξυπηρετούν τον δημόσιο τομέα.

Όταν ακόμη και σήμερα η κυβέρνηση των τριών κομμάτων στον μπούσουλα συνεργασίας της αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά ότι …δεν θα απολύσει κανέναν!

Όταν εξ αιτίας αυτής της τακτικής διαλύθηκε ολόκληρος ο ιδιωτικός τομέας και ήδη μετράμε περισσότερους από 1,1 εκ. επίσημους ανέργους, μειώσεις μισθών και συντάξεων και συνεχή υπέρογκη φορολογία…..ε κάτι συμβαίνει.

Κι αν υποθέσουμε ότι οι πολιτικοί μας είναι δέσμιοι του Κράτους που δημιούργησαν και των πελατειακών τους εξαρτήσεων, τότε η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και δη του ιδιωτικού τομέα που ανέχεται την διάλυση και  υποβάθμιση της ζωής του, χάριν των προνομιούχων, είναι μαλάκας.

Κι αν δεν απαιτήσει εδώ και τώρα (που έλεγε ο αλήστου μνήμης Ανδρέας Παπανδρέου) γενναίες και κυρίως άμεσες αποφάσεις για μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις, θα είναι δυο φορές μαλάκας.

Ο Μόντι στην Ιταλία, αν κερδίσει (όπως φαίνεται από την απόφαση της συνόδου κορυφής) κάτι, θα οφείλεται στο ότι ήδη έχει προχωρήσει –απολύτως σιωπηλά και με την αποδοχή της κοινωνίας και των ΜΜΕ)- σε μεταρρυθμίσεις.

Σαφώς και κατηγορηματικώς είπε ότι θα απολυθούν 100 χιλ. δημόσιοι υπάλληλοι.

Δηλαδή, δίνει και παίρνει,

Ας μην ψάχνουμε λοιπόν, όταν δεν έχουμε κάνει το παραμικρό τρία χρόνια, να δούμε τι μας φταίει.

Ας μη ψάχνουμε την Ευρώπη, όταν συμπεριφερόμαστε ως βαλκανιόμαγκες ή αναξιόπιστοι συνομιλητές και σύμμαχοι.

Η νοοτροπία του νοικιάρη που σκουπίζει το μπαλκόνι του, αλλά ρίχνει τα σκουπίδια στα μπαλκόνια των κάτω διαμερισμάτων, δεν μπορεί να συνεχίζεται.

Ούτε η απαίτηση να μας δίνουν λεφτά χωρίς κανέναν έλεγχο.

Η νοοτροπία της επιβράβευσης της ανομίας (όπως έγινε με την υφυπουργοποίηση του ανεκδιήγητου πρύτανη στο υπουργείο Παιδείας), είναι άλλη μια απόδειξη του πόσο μαλάκας λαός είμαστε.

Ο πολιτικά φαύλος (νόμος περί ευθύνης υπουργών) Βενιζέλος πρότεινε κι οι άλλοι απεδέχθησαν να γίνει υφυπουργός, ο άνθρωπος που ξευτίλισε το νόμο της Πολιτείας, ο οποίος μάλιστα είχε σχεδόν καθολική αποδοχή.

Κι όλα αυτά για χάρη μιας άθλιας συντεχνίας που πρωτοστατεί

στη διαπλοκή, τον εκμαυλισμό, την αναξιοκρατία και τον εξευτελισμό των ΑΕΙ της χώρας.

Πόσο μαλάκας λαός είμαστε.

Θέλουμε να σωθούμε αλλά δεν θέλουμε να κάνουμε όσα λέει η λογική για να σωθούμε.

Επιβαρύνουμε όλους τους άλλους για να μην ακουμπήσουμε τους λίγους προνομιούχους.

Θέλουμε να σωθούμε με οδύνη για τους πολλούς και λίγες «γρατζουνιές» για τους προνομιούχους.

Νομίζουμε ότι οι άλλοι (πάντα θα υπάρχουν κάποιοι άλλοι) θα πληρώσουν τον λογαριασμό.

Ποιος μπορεί να μας πάρει σοβαρά;

Για να μην απολύσει ο Γιώργος Παπανδρέου – πρωτοστάτης της αγκυλωμένης κομπανίας (Κατσέλη, Καστανίδης, Βενιζέλος, Παπουτσής, αλλά και κάποια Μπιρμπίλη και λοιποί φάλτσοι)-  200 χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους και να μη κλείσει άχρηστους δημόσιους οργανισμούς στην αρχή της κρίσης, την πλήρωσαν όλοι.

Πόσο μαλάκας λαός είμαστε.

Κι αντί η νέα κυβέρνηση να κάνει έναν και μόνο νόμο που θα αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά ότι πρέπει να συρρικνωθεί το δημόσιο και ταυτοχρόνως ότι θα απολύονται της υπηρεσίας τους χωρίς σύνταξη, με δήμευση της περιουσίας τους και με πολυετείς ποινές φυλάκισης όσοι «βάζουν το χέρι στο βάζο με το γλυκό», εμείς περί άλλων τυρβάζουμε….

Αντί να καταργηθεί πάραυτα και με συνοπτικές διαδικασίες ο φαύλος νόμος περί ευθύνης υπουργών, κάποιοι σφυρίζουν κλέφτικα.

Και λένε ομαδόν «όχι» στις απολύσεις αλλά «ναι» στη συρρίκνωση του δημοσίου.

Ποιον κοροϊδεύουν;

Κι ο μαλάκας λαός, παρακολουθεί καταπιεζόμενος και πληρώνων, την συνομοταξία των ανωφελών κωνώπων της δημοσιοϋπαλληλικής νομενκλατούρας, να συνεχίζει να απολαμβάνει το τέλμα της.

Πόσο μαλάκας λαός είμαστε!