Ο Καρατζαφέρης, οι συμπτώσεις, η διάσπαση της Ν.Δ. ο Άκης κι οι offshore

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Το φθινόπωρο του 2000, ήταν μια εποχή που οι συμπτώσεις σημάδεψαν το πολιτικό σκηνικό, τη Νέα Δημοκρατία και τον Γιώργο Καρατζαφέρη.

Πολλές συμπτώσεις.

Οι περισσότερες μοιάζουν διαβολικές.

Να θυμίσω ότι είναι η εποχή που οι μίζες για τα εξοπλιστικά προγράμματα πέφτουν σαν το χαλάζι δε διάφορες offshore εταιρείες που είχε συστήσει ο Άκης Τσοχατζόπουλος.

Δεν το ξέραμε. Το μάθαμε αργότερα.

Να θυμίσω ακόμη ότι είναι η εποχή που ο Κώστας Καραμανλής δείχνει παντοδύναμος κι οι πάντες είναι σίγουροι ότι δεν θ’ αργήσει η ώρα που θα διαβεί την είσοδο του Μεγάρου Μαξίμου, ως κυβερνήτης της χώρας.

Η πρώτη σύμπτωση είναι ότι δυο μεσάζοντες των εξοπλιστικών προγραμμάτων, χωρίς καν να γνωρίζουν τον βουλευτή, τότε, της Νέας Δημοκρατίας Γιώργο Καρατζαφέρη, πάνε και του καταθέτουν 1,65 εκατομμύρια ευρώ, σε μια offshore εταιρεία που είχε.

Η δεύτερη σύμπτωση είναι που στις 14 Σεπτεμβρίου, ανήμερα της γιορτής του Σταυρού για λόγους συμβολικούς, ο Γιώργος Καρατζαφέρης διασπά τη Νέα Δημοκρατία μαζί με μια ομάδα γραφικών που τον περιστοίχιζε και δημιουργεί τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό.

Η τρίτη σύμπτωση είναι η υπερβολική ζέση και το ενδιαφέρον που έδειχνε πάντα ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ για τις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων.

Είναι σαφές ότι οι συμπτώσεις είναι διαβολικές.

Και δη πέριξ ενός ανθρώπου που διαλαλούσε το πατριωτικό του φρόνημα και τις χριστιανικές καταβολές του.

Η δε διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας, προφανώς αποτελούσε πατριωτικό καθήκον για τον Γιώργο Καρατζαφέρη, αφού η σχέση του με τα θεία του είχε προσδώσει το χάρισμα του προφήτη κι έβλεπε ότι ο Καραμανλής θα «κουραστεί» στο μέλλον.

Άρα, είχε φροντίσει από τότε να τον απαλλάξει από τον κόπο αναρρίχησης στην εξουσία.

Οι συμπτώσεις όμως, δεν σταμάτησαν το φθινόπωρο του 2000.

Τέταρτη σύμπτωση: Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, προφανώς από πατριωτικό καθήκον, χάλασε τον κόσμο για να παραλάβει το ελληνικό δημόσιο τα γερμανικά υποβρύχια που έγερναν κι αρνιόταν να το κάνει ο Βενιζέλος, ως υπουργός Άμυνας.

Το 2011, μάλιστα, του το ζήτησε σ’ επίσκεψή του στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ενώ βουλευτές του ΛΑΟΣ βομβάρδιζαν τη Βουλή μ’ ερωτήσεις.

Είναι κι άλλη σύμπτωση, η πέμπτη:

Η έμμεση στήριξή του στον Άκη Τσοχατζόπουλο στη Βουλή, όταν ερευνάτο η συμμετοχή του στις μίζες των εξοπλιστικών.

Προφανώς το έκανε επειδή δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ένας τόσο σημαντικός υπουργός τα έπαιρνε και δεν ήταν πατριώτης…

Όλα αυτά λοιπόν, αποτελούν συμπτώσεις.

Έστω και συγκεντρωμένες.

Συμπτώσεις διαβολικές που βάζουν σε δοκιμασία έναν πιστό χριστιανό σαν τον Γιώργο Καρατζαφέρη, που τόσο πολύ εκτιμά κι υπολήπτεται το ιερατείο, ειδικά όταν τον βλέπει να φιλά ευλαβικά τα εικονίσματα, ν’ ανάβει το κερί του και να πέφτει στα γόνατα μπροστά στην αγιοσύνη.

Προφανώς ο θεός τον δοκιμάζει.

Κι εκείνος το ξέρει.

Εξ ου και δηλώνει «Δεν υποτάσσομαι, δεν γονατίζω, δεν παραιτούμαι»…

Κι εδώ όμως, ο διάβολος βάζει την ουρά του.

Κατά διαβολική σύμπτωση τα ίδια περίπου έλεγε κι ο Άκης.