Δέκα μέρες στην Ελλάδα του 2019, δέκα συμπτώματα Συριζανέλ

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Οι πρώτες δέκα μέρες του 2019 ήταν σαν ανασκόπηση του 2018. Ή μία τρανή απόδειξη ότι επειδή αλλάζει ο χρόνος, δεν σημαίνει ότι αλλάξαμε κι εμείς ή η χώρα μας, αναλόγως πώς το βλέπει κανείς…

Η αρχή του νέου έτους, λοιπόν, ήταν αντιπροσωπευτικότατη αυτών που ζήσαμε όλο το προηγούμενο, αν όχι αυτών που ζούμε τα τελευταία τέσσερα. Αυτό το μικρό χρονικό διάστημα τα είχε όλα και, συμπυκνωμένα σε μόλις δέκα μέρες, δείχνουν πως έχουμε πολύ δρόμο ακόμη μπροστά μας…

Τα αναφέρουμε παρακάτω, σε ένα

άτυπο τοπ-τεν παραδειγμάτων του τι εστί Ελλάδα των Συριζανέλ:

10. Μία (ακόμη) ηχηρή παραίτηση ενός ανθρώπου που έκανε καλά τη δουλειά του. Ειδικότερα, η χρονιά ξεκίνησε με την παραίτηση ενός εγνωσμένου κύρους πανεπιστημιακού από τη θέση του προέδρου της διοικούσας επιτροπής του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας, η οποία παραίτηση ανέδειξε τις, όχι πια και τόσο άγνωστες, πτυχές του κυβερνητικού σχεδίου για την ελληνική παιδεία. Ο ΟΟΣΑ είπε να μειώσουμε τα ΑΕΙ στην Ελλάδα κι εμείς ξεκινάμε καταργώντας επί της ουσίας τα καλύτερα…

9. Novartis. Αν η αρχή του νέου έτους δεν περιείχε τη συνέχεια των τραγελαφικών εξελίξεων στο σκάνδαλο Novartis, μάλλον δεν θα γράφαμε αυτό το άρθρο. Προστατευόμενος μάρτυς φέρεται να πιέστηκε να μιλήσει σε βάρος συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων, δεν μίλησε, βρίσκεται κατηγορούμενος... Αν δεν είχε αρχίσει προηγουμένως να σχηματίζεται ένα μοτίβο, μία τάση από πλευράς κυβέρνησης να ανακατεύεται σε υποθέσεις που ερευνά η δικαιοσύνη, δεν θα ασχολούμασταν κι εμείς και όλα τα ΜΜΕ με τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Φέρ’ ειπείν, θα ήμασταν πολύ πιο σκεπτικοί στους ισχυρισμούς του μάρτυρα αν δεν είχε παραδεχτεί δημοσίως μερικούς μήνες νωρίτερα ο συγκυβερνήτης υπουργός Άμυνας ότι είχε πιάσει στο τηλέφωνο ψιλή κουβέντα διάρκειας 20 λεπτών με καταδικασμένο ισοβίτη.

8. Αναπληρωτής υπουργός Υγείας εναντίον δικαστικών. Ο Ιανουάριος συνεχίστηκε με την κακή συνήθεια της κυβέρνησης και αγαπημένο σπορ του συγκεκριμένου αναπληρωτή υπουργού, ο οποίος εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι τυγχάνει της απόλυτης κάλυψης και εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού, να προσπαθεί εμφανέστατα να επηρεάσει το έργο της δικαιοσύνης.

7. Ο αρχιεκτελεστής της 17Ν κάνει βόλτα στο κέντρο της Αθήνας. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι τόσο ότι ένας αμετανόητος εγκληματίας βρίσκεται εκτός φυλακής. Είναι ότι είχε και παρέα… Έχουμε ξαναπεί πως στην Ελλάδα όλες τις παρανομίες μπορεί να τις πάρει ο άνεμος, να προσποιηθούμε όλοι μαζί σαν κοινωνία ότι δεν έγιναν, αρκεί να τις έχεις κάνει στο όνομα ενός ιδανικού: «Δεν αρκεί να περάσεις το φανάρι με κόκκινο. Πρέπει να το κάνεις στο όνομα μιας ιδέας· να ανήκεις σε μια συλλογικότητα…» («Καταστροφές, ξύλο και λοιπά ελληνικά έθιμα», GR POST, 7/12/2017). Μέχρι και για δολοφονίες ισχύει αυτό, προφανώς.

6. Επίθεση του Ρουβίκωνα στην αμερικανική πρεσβεία. Στο κλίμα των ημερών και «τα παιδιά», Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά είχαμε, το επαναστατικό τους πρότυπο βγήκε από τη φυλακή για βόλτα, ε, να μην κάνουν κι  αυτά το κομμάτι τους; Έχει καιρό που οι «συλλογικότητες» κάνουν σταθερά και τακτικά ό,τι τους καπνίσει. Αν δεν έκλεινε με επίθεσή τους σε ένα υπουργείο ή μία πρεσβεία το 2018, λογικά θα άνοιγε με μία το 2019...

5. Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ απειλεί να ρίξει την κυβέρνηση. Σαν να λέμε τα πουλιά πετούν και τα σκυλιά γαβγίζουν. Προχθές απειλούσε την Ευρώπη, χθες την Τουρκία, σήμερα την κυβέρνηση, αύριο ποιος ξέρει…

4. Πρόσφυγες κλείνουν τους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους. Αφού η κυβέρνηση Συριζανέλ φώναξε όλους όσοι ψάχνουν για μια καλύτερη ζωή να έρθουν στη φιλόξενη χώρα μας, τους έβαλε να ζουν σε συνθήκες πιο άθλιες και από τη Δυτική Αφρική την περίοδο έξαρσης του ιού Έμπολα (έτσι λένε μέλη των Γιατρών Χωρίς Σύνορα) και, στο τέλος, σε έναν θρίαμβο της αριστερής πολιτικής, αυτοί αφομοιώθηκαν πολιτισμικά: κατάλαβαν πως εδώ, αν θέλεις να ακουστείς, πρέπει να κλείσεις με κάποιο τρόπο κάποιο δρόμο.

3. Αν δεν είναι ο καιρός στις καλές του, σταματάμε να λειτουργούμε. Χειμώνας είναι, κρύο κάνει, χιόνισε και, έτσι απλά, έχουμε ελλείψεις σε φάρμακα. Επίσης, στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο, δεν βγήκε ο ΟΑΣΘ μέχρι να πάει δώδεκα το μεσημέρι. Η πρώτη περίπτωση, με τα φάρμακα, είναι ενδεικτική της κλασικής ελληνικής ανοργανωσιάς. Η δεύτερη περίπτωση, της κλασικής συριζαϊκής επιδείνωσης αυτής της ανοργανωσιάς: Όπως η Ελλάδα έτσι και ο ΟΑΣΘ, πριν το 2015 ήταν σε πολύ κακή κατάσταση. Μετά ήρθε η κυβέρνηση Συριζανέλ να μας δείξει ότι μπορεί να γίνει και χειρότερη.

2. Η παροχολογία από τα κυβερνητικά στελέχη δίνει και παίρνει. Τι κι αν εμποδίζει την έξοδό μας στις αγορές; Εκλογές έρχονται… Μόνο που οι ανακοινώσεις αλλά και οι πραγματοποιήσεις παροχών συμβαίνουν συνεχόμενα εδώ και τρία χρόνια. Τώρα ουσιαστικά δεν μιλάμε απλά για παροχολογία, αλλά για το «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» σε έκδοση ΣΥΡΙΖΑ. Δεκάδες χιλιάδες διορισμών με ορίζοντα τριετίας για μόνιμους και μη, κατάργηση ΑΣΕΠ για εκπαιδευτικούς, «θα δώσουμε περισσότερα στην κοινωνία» είπε χθες ο πρωθυπουργός... Όλα ενώ η αγορά ακόμα αγνοεί τη ρευστότητα. Αν σκεφτούμε ότι ήδη, εδώ και τρία χρόνια, χωρίς να έρχονται εκλογές, λεηλατούνται προς όφελος του κομματικού κράτους τα δημόσια ταμεία, δεν θέλουμε να φανταστούμε τι θα ακολουθήσει…

1. Ο πρωθυπουργός σε τηλεοπτική συνέντευξη, μόλις χθες, κάνει τη νύχτα μέρα. Άλλη μία μέρα στη δουλειά για τον Α. Τσίπρα, άλλη μια χρονιά στην Ελλάδα των Συριζανέλ…