Θέσεις με… τσιτάτα για το Ταμείο Ανάκαμψης

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Θέλετε από επαγγελματική διαστροφή, θέλετε από δίψα για ενημέρωση για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ή και από ανάγκη να βρω κάτι εποικοδομητικό στις θέσεις της Κουμουνδούρου για το μέλλον του τόπου, κάθισα και διάβασα με μεγάλη προσοχή τις προτάσεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα, αναφορικά με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης.

Τις διάβασα μια φορά, δεν κατάλαβα πολλά. Δεν

μπορεί, λάθος θα έκανα. Ας τις διαβάσω πάλι, σκέφτηκα. Ξεκίνησα πάλι την ανάγνωση και διάβαζα συνεχώς γενικολογίες ως εκθέσεις μαθητών της Γ’ Γυμνασίου. Κάπου, κάτι γράφει, ουσιαστικά τίποτα! Όλα κι όλα …τέσσερις στόχοι, πέντε βασικά κριτήρια και μετά κάποιοι άξονες παρεμβάσεων. Όλα αυτά με περιτύλιγμα από τη δεκαετία του ’60 ή κάπου εκεί. Εξ ου και ο φιλικός Τύπος του ΣΥΡΙΖΑ δεν αναφέρει το παραμικρό περί… στόχων και… παρεμβάσεων.

Τι να πουν; Για τη χιλιοειπωμένη εδώ και δεκαετίες  « στήριξη – ανανέωση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας»; Για «την  προστασία εργασιακών δικαιωμάτων»; Για «τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα μεγάλων δομών»; Για «την  ενίσχυση κοινωνικού κράτους με δικαιότερη φορολογία»; Αυτονόητα είναι όσα λένε και δεν τα αρνείται κανένας.

Τι να πουν; Ότι κριτήριο θεωρούν τη …  « διάχυση οικονομικού οφέλους»;  Ή την «αποφυγή κοινωνικού αποκλεισμού»; Ή «την  αύξηση εγχώριας παραγόμενης αξίας»;

Τι να πουν και να γράψουν; Ότι …άξονες της πολιτικής τους ΘΑ είναι η  « δίκαιη πράσινη μετάβαση», ο «μετασχηματισμός του παραγωγικού μοντέλου», ο ψηφιακός μετασχηματισμός και η κοινωνική ανθεκτικότητα με ανάπτυξη περιφερειών, πόλεων, υπαίθρου»;

Εξ ου και δεν έγραψαν τίποτα πέραν των μεγαλόστομων συνθημάτων. Μέχρι κι ότι ο Τσίπρας αντιγράφει τον Μπάιντεν μας είπαν!

Φυσικά, με όλα όσα αόριστα πέταξαν στο τραπέζι, ουδείς διαφωνεί. Άλλωστε εκθέσεις ιδεών είναι και ως τέτοιες έχουν πολλές φορές την ανοχή της γενικότητας.  Όμως, όταν όλες αυτές οι αόριστες προτάσεις πρέπει να μπούνε σε μια κόλλα χαρτί ή ένα excel, τότε φαίνεται η απόλυτη γύμνια αφού εκλείπει η ουσιαστική οικονομική προσέγγιση και δη πέραν της Αριστερής «φαφλατολογίας»!

Προσέξτε: Το τσιτάτο του ΣΥΡΙΖΑ «να μην πάνε τα λεφτά σε λίγους», αναμφισβητήτως έχει γοητεία για κάποιους. Αλλά όταν μιλάμε για 70 δις ευρώ δεν χρειάζονται λόγια του τσιπουράδικου ή ανάλυση- μπουρδολογία,  αλλά μελέτες κι άλλες μελέτες και συγκεκριμένα σχέδια και παρασχέδια,!

Προσέξτε κι αυτό: Βγήκαν με προχειρότητα κι εν πολλοίς άγνοια ή επιπόλαια προσέγγιση να καταθέσουν, δήθεν, σχέδιο για τη χρήση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Αλλά δεν είχαν καν μελετήσει το κυβερνητικό σχέδιο για να δουν ότι όλα όσα εκείνοι προτείνουν αορίστως, έχουν συμπεριληφθεί αναλυτικά κι ειδικά. Ειδικά για μικρού μεγέθους επιχειρήσεις.

Κάτι ακόμη ιδιαιτέρως σημαντικό: Είναι σαφές ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν επιθυμεί τις προστάσεις/σχέδιο της επιτροπής Πισσαρίδη. Άλλωστε είναι γνωστό ότι τόσο ο ίδιος όσο και γενικότερα η Αριστερά είναι ταγμένοι υπέρ της ακινησίας με πρωτοφανή κι εξόχως αναχρονιστικό συντηρητισμό.

Α, μη ξεχάσουμε να πούμε ότι το κυβερνητικό σχέδιο ζυγίστηκε από τους διεθνείς οίκους, και βρέθηκε επαρκές, Η Fitch προβλέπει 7,6% ανάπτυξη για το 2022. Η Deutsche Bank  6,1%, η CITY 5,9%, η S&P  5,8%! Χώρια ότι κι ο ΟΟΣΑ προβλέπει ανάπτυξη 6,6%! Όλοι αυτοί προβλέπουν κι ανάπτυξη περίπου 4% ετησίως για μια τουλάχιστον πενταετία.

Αλλά, για την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ (και τον Προκόπη Παυλόπουλο), όλοι αυτοί είναι … νεοφιλελεύθεροι εχθροί….