Υπερβάσεις χωρίς απλοϊκότητα και λαϊκισμό

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κλιματική αλλαγή αλλάζει ραγδαία τις ζωές των ανθρώπων. Τα γεγονότα του τελευταίου καιρού στη χώρα μας αλλά κι όσα εκδηλώνονται με ακραίο τρόπο παντού στον κόσμο, βεβαιώνουν του λόγου το αληθές.

Προσέξτε: Στη χώρα μας εδώ και 2 χιλιάδες χρόνια εκδηλώνονται κάθε καλοκαίρι οι «ετησίαι», τα περίφημα μελτέμια. Τα μνημονεύει κι ο Αριστοτέλης. Ε, πέρυσι κι εφέτος σχεδόν μας «ξέχασαν», με αποτέλεσμα το «καύμα» του καλοκαιριού να μεγεθυνθεί σε βαθμό αφύσικο μέχρι τώρα. Μα σύνηθες πλέον από εδώ και στο εξής.

Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι με την κλιματική αλλαγή οι

αέριες μάζες επάνω από τον Ατλαντικό συναντιούνται με θερμά αφρικανικά ρεύματα που κινούνται βόρεια κι ανατρέπουν τις ισορροπίες αιώνων στη Μεσόγειο και τελικά επιβάλλουν και θα επιβάλλουν καύσωνες στη Νότια Ευρώπη.  Ταυτοχρόνως, άλλα μετεωρολογικά φαινόμενα λιώνουν παγόβουνα στο μέγεθος της Πελοποννήσου, με ότι αυτό συνεπάγεται. Αυτά και πολλά άλλα  έχουν βάλει τη γη σε τροχιά υπερθέρμανσης  και θα απαιτηθούν τεράστιες προσπάθειες για την αποφυγή του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι δίναμε βάση και προσοχή όταν ακούγαμε για την κλιματική αλλαγή. Η καταστροφή χιλιάδων στρεμμάτων δάσους στη χώρα μας, ασφαλώς μας προσγειώνει βιαίως.  Τώρα συνειδητοποιούμε ότι προϊόντος του χρόνου τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα πολλαπλασιάζονται  κι όλο πιο συχνά θα βιώνουμε πλημμύρες, καύσωνες και πυρκαγιές. Ενίοτε και τυφώνες, όπως ισχυρίζονται οι επιστήμονες.

Πρέπει λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε ότι η μεγάλη απειλή έχει κτυπήσει και το δικό μας κουδούνι και πρέπει να απαιτηθούν γενναίες αλλαγές στις ζωές μας αλλά και στον τρόπο που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε.  Δεν μπορεί, επί παραδείγματι, να συνεχίζεται η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Τελεία και παύλα! Δεν μπορεί το ενεργειακό μας μοντέλο να μην αλλάξει, όπως απαιτεί η Αριστερά. Δεν μπορεί να καίμε λιγνίτη, όπως απαιτεί ο κάθε συνδικαλιστής Φωτόπουλος κι ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να μετακινηθούμε προς εναλλακτικές πηγές ενέργειας, εναλλακτικά καύσιμα και φυσικά στην ανάπτυξη τεχνολογιών αποθήκευσης ενέργειας.  Οφείλουμε να κατευθυνθούμε τάχιστα σε πολιτικές που θα εξασφαλίσουν αμέσως μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και να μη περιμένουμε το 2050 που είναι η καταληκτική ημερομηνία της απόφασης της ΕΕ.

Η μετακίνηση οχημάτων, ας πούμε, δεν μπορεί πλέον να βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα. Μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε γρήγορα; Ειδικά και σε πρώτη φάση τα κρατικά οχήματα και τα τρένα είναι επιβεβλημένο να οδηγηθούν στην ηλεκτροκίνηση. Ας γίνει βαθιά θυσία όλων μας. Δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορούν στους δρόμους λεωφορεία που το καθένα βγάζει  καυσαέρια σαν την πάλαι ποτέ καμινάδα της Χαλυβουργικής! Δεν μπορεί να κυκλοφορούν στρατιωτικά οχήματα (ΡΕΟ, «Καναδέζες» κλπ) που το καθένα απαιτεί μια αντλία καυσίμου μαζί του, με ότι αυτό συνεπάγεται. Δεν μπορεί να κυκλοφορούν ταξί ή φορτηγά που να καίνε βενζίνη ή πετρέλαιο.  Όλα αυτά οφείλουμε να τα οδηγήσουμε στην ηλεκτροκίνηση, στην οποία πρέπει να κατευθυνθούν τάχιστα και τα ΙΧ αυτοκίνητα. Με γενναίες ευρωπαϊκές αποφάσεις για να μειωθούν οι τιμές.  Ούτως ή άλλως, η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο να μη κυκλοφορούν στα εδάφη της βενζινοκίνητα αυτοκίνητα, το 2035.

Υπό αυτή την έννοια, το αναμενόμενο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα καθ’ ημάς αναμένεται τον Σεπτέμβριο με μεγάλο ενδιαφέρον.  Εκεί θα δούμε τη μετάβαση στην νέα εποχή, τις αναπτυξιακές, φορολογικές και κοινωνικές προοπτικές. Εκεί θα έχουμε το πρώτο τεστ ωριμότητας της ελληνικής κοινωνίας. Άλλωστε οι προκλήσεις είναι τεράστιες και δεν χωρά λαϊκισμός ή απλοϊκές κι ανώφελες συγκρούσεις.  Χωράνε μόνο υπερβάσεις!

Πρέπει να πούμε κάτι ακόμη: Είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε ότι δεν μπορεί πια να κατηγορούμε για τα πάντα το Κράτος και τους μηχανισμούς του. Πολύ περισσότερο ότι η παραβίαση των ορίων δασικών κι οικοδομήσιμων εκτάσεων είναι καθεστώς! Κι όπου εντοπίζεται (εύκολο είναι) πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά…