Εθισμένοι στον λαϊκισμό

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όποιος παρακολούθησε την συζήτηση στη Βουλή για το ζήτημα των πυρκαγιών, διαπίστωσε ένα και μόνο χαρακτηριστικό: Την σαρωτική υπεροχή του Μητσοτάκη έναντι του λόγου των αντιπάλων του. Τσίπρας και Γεννηματά επέλεξαν τον δρόμο των ύβρεων, των προσωπικών επιθέσεων και του «πετροπόλεμου» εναντίον του πρωθυπουργού καθώς και την οδό του διχασμού. Δηλαδή, αναδείχτηκε για μια ακόμη φορά η αδυναμία Τσίπρα να έχει σχέση με την πραγματικότητα αλλά  και η αντίστοιχη της Φώφης Γεννηματά που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να προσπαθεί ν’ αγκιστρωθεί στην προεδρική καρέκλα του κόμματός της παντοιοτρόπως. Ακόμη κι

εις βάρος της νοημοσύνης όλων μας….

Η ουσία είναι ότι φάνηκε και πάλι η πλήρης αδυναμία έκφρασης πολιτικού λόγου από το σύνολο της αντιπολίτευσης. Λόγος χωρίς γνώση, συναίσθηση, υπευθυνότητα και εμπεριστατωμένη κριτική. Χωρίς καμιά πρόταση για το μέλλον. Λόγος από την εποχή της πλατείας και της κατευθυνόμενης αγανάκτησης.

Ο Αλέξης Τσίπρας αναζήτησε οφέλη σε θολά νερά.  Με το γνωστό ύφος της οργής δάκτυλο υψωμένο και φρύδια σμιχτά, φώναζε στον Μητσοτάκη… «δεν ήρθατε εδώ ως κατήγορος, αλλά ως απολογούμενος»! Ύστερα του έλεγε …  «Δεν έχετε ενσυναίσθηση», «εσείς είστε η καταστροφή», «χαρακτηρίζεστε από ελαφρότητα», «περιστοιχίζεστε από πολιτικά ζόμπι», «θα σας στείλει ο λαός με το 112 μήνυμα για να εκκενώσετε την εξουσία»! Ενώ τον   αποκάλεσε «τυμβωρύχο» και «ωμό πολιτικό απατεώνα», σε μια ομιλία απολύτως κενή και χωρίς ίχνος πολιτικής σοβαρότητας. Απίστευτος εθισμός στον λαϊκισμό. Που σαφώς πριμοδοτεί τον πρωθυπουργό ακόμη και σε περιόδους που η κυβέρνηση υφίσταται μικρές ή μεγαλύτερες φθορές.

Ξέρετε κάτι; Την ώρα που μιλούσε ο Αλέξης Τσίπρας για τις πυρκαγιές, έβριζε τον Μητσοτάκη και παρίστανε τον εισαγγελέα,  οι περισσότεροι έβλεπαν στο μυαλό τους ένα μικρό φιλμ με 102 φέρετρα και τον ίδιο λίγες ημέρες μετά ν’ απολαμβάνει το πούρο του σε πολυτελή θαλαμηγό!  Τελικά, το μεγάλο πρόβλημα του Αλέξη Τσίπρα, πέραν της πολιτικής του ανεπάρκειας, είναι ότι θεωρεί πως όλοι μας έχουμε μνήμη χρυσόψαρου…

Η Φώφη Γεννηματά από την πλευρά της, είναι σαφές ότι έχει εισέλθει στην τελική ευθεία της πολιτικής της αποστράτευσης. Μια πολιτικός που έκανε καριέρα χωρίς ποτέ να είναι αυτόνομη προσωπικότητα αλλά επειδή διέθετε βαρύ επίθετο στην κομματική επετηρίδα. Αυτό το ορατό τέλος , ίσως κι οι εισηγήσεις των συμβούλων της να αποσύρει την υποψηφιότητά της από την κούρσα νέας ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ (ΠαΣοΚ) αφού δημοσκοπικά υπολείπεται των δυο (προς το παρόν) συνυποψήφιών  της,  δημιουργεί την εικόνα της μιζέριας που όλοι είδαν στη Βουλή.

Όσο για τους άλλους; Δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις. Το ΚΚΕ ζει στον δικό του κόσμο κι ο Κουτσούμπας μας είπε ότι οι φωτιές κι η πανδημία οφείλονται στον ιμπεριαλισμό και στον καπιταλισμό! Ο Βελόπουλος κάνει πλάτες στους αντιεμβολιαστές και ο Βαρουφάκης τρεις λαλούν και δυο χορεύουν…

Συμπερασματικά, μια από τα ίδια, χωρίς ουσία, χωρίς πολιτική και μπόλικο πετροπόλεμο…

Εις άλλα με υγεία!