Η Αριστερά θα πει τα πάντα για να σταματήσει μία επένδυση

 Γράφει ο Μιχάλης Δεμερτζής

Ότι η Αριστερά είναι εναντίον των επενδύσεων το ξέρουμε όλοι. Εδώ και αρκετά χρόνια έχει αποδείξει ότι δεν τις θέλει και προσπαθεί να τις εμποδίσει, δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω για αυτό. Το ενδιαφέρον είναι το πόσο γραφική μπορεί να γίνει προκειμένου να σταματήσει μία επένδυση. Δεν την απασχολεί πόσο αβάσιμα ή ακόμα και γελοία θα ακουστούν αυτά που θα πει ούτε την ενδιαφέρει πόσο θα εκτεθεί η ίδια. Την ενδιαφέρει μονάχα να σταθεί εμπόδιο και αυτό μπορεί να έχει κωμικά αποτελέσματα...

Για παράδειγμα, όταν επρόκειτο να μπουν μπουλντόζες στο

Τι μύγα τσίμπησε τον Τσακαλώτο με Ανδρουλάκη

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όποιος ακούει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μιλάνε για τον …νεοφιλελεύθερο Μακρόν, ασφαλώς και δεν πιστεύουν στα αυτιά τους, αφού η πολιτική που εφάρμοσαν την περίοδο της κυβέρνησής τους ήταν πραγματικά νεοφιλελεύθερη. Εξ ου και κατηγορείται ο Τσακαλώτος γι αυτό, προκειμένου να παραμένει στο απυρόβλητο ο Τσίπρας.

Επιπλέον, όπως διαμορφώθηκαν πλέον τα δεδομένα στην Κουμουνδούρου, όταν

Ο Στάσσης κι η μιζέρια ΣΥΡΙΖΑ & Δεξιάς συνιστώσας του

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ας υποθέσουμε ότι εσείς έχετε μια εταιρεία, κορυφαία βιομηχανία στο είδος της, η οποία είναι υπό πλήρη κατάρρευση. Η αξία της μετοχής της ανήκει στην κατηγορία των σκουπιδιών κι η συνολική χρηματιστηριακή της αξία αξίζει όσο η αξία δυο καλών ποδοσφαιριστών. Τότε, εσείς, κάνοντας μια απέλπιδα προσπάθεια διάσωσης της εταιρείας σας, προσλαμβάνετε έναν κορυφαίο άνθρωπο της «αγοράς», τεχνοκράτη, με τεράστια εμπειρία το αντικείμενο και για πολλά χρόνια μάνατζερ πολυεθνικών εταιρειών. 

Αυτός λοιπόν, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, «ανασταίνει» την εταιρεία, την περνά σε

Ο Μακρόν, η Λεπέν κι ο άρτζι μπούρτζι και λουλάς … ΣΥΡΙΖΑ

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Λίγο μετά την ανακοίνωση της νίκης του Μακρόν, ο βουλευτής της ΝΔ Δημήτρης Καιρίδης ανέφερε ότι η Λεπέν έχασε επειδή … «παρελθόν φυγείν αδύνατον», παραφράζοντας την αρχαιοελληνική παροιμία.  Αμέσως το μυαλό ταξίδεψε στον Αλέξη Τσίπρα. Ο οποίος έχει φτάσει στο θλιβερό σημείο να αντιπολιτεύεται ακόμη κι όσα εκείνος έκανε! Όπως το χρηματιστήριο που καθορίζει την τιμή της ενέργειας ή και την πρόσκληση από τον Κάρολο που αποδέχτηκε ο πρωθυπουργός. Τον Κάρολο που ο ίδιος ο Τσίπρας είχε

Μακρόν και Μητσοτάκης απέναντι στον αλαλάζοντα λαϊκισμό

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος 

Ένα μήνα πριν τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, ο δρόμος του Μακρόν προς αυτές έδειχνε ανέφελος. Ξαφνικά όμως, κι ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν σε φάση κορύφωσης, ξεκίνησε μια εκτεταμένη και κυρίως ταχύτατη αμφισβήτηση του Μακρόν. Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι θ’ αμφισβητηθεί η κυριαρχία του από την ομοφοβική, βαθιά συντηρητική και Ακροδεξιά στα περισσότερα πεδία πολιτικής , Μαρί Λεπέν. Όπως έδειχναν και άνοδο του λαϊκισμού στη Γαλλία, όχι μόνο με τη Λεπέν αλλά και με τον Μελανσόν της παλαβής Αριστεράς κι άλλους υποψηφίους.

«Βάστα Μανόλη» γράφαμε, ενώ

Ποια είν’ τούτη ρε μαλάκ; Μπάνικη γκόμνα

 Μια τριλογία -χρονογράφημα

του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

 

Μεγάλη Παρασκευή

Φτάσαμε, λοιπόν, λίγο πριν την  κορύφωση του Πάσχα. Η σημερινή ημέρα για τους περισσότερους νεοέλληνες είναι ευκαιρία για ένα περίπατο πίσω από τον επιτάφιο που έχουν στολίσει με λουλούδια και τον κουβαλάνε στρατιώτες, ναύτες ή τα πιο γεροδεμένα παλικάρια του χωριού.

Τα λουλούδια, λέει, τα έχουν στολίσει στον επιτάφιο παρθένες. Αν με ρωτάτε πού βρίσκονται όλες αυτές μαζεμένες για να επιτελέσουν το θεάρεστο έργο τους, δεν ξέρω να σας απαντήσω.

Η προσέλευση του νεοέλληνα εδώ και πολλές πολλές δεκαετίες, είναι στις 20.55 ακριβώς. Μετά, ακολουθούν ένα δυο τετράγωνα ή αν η πορεία του είναι μέχρι το σπίτι τους, κάνουν εκεί τον σταυρό τους και μετά μπουκάρουν για να πενθήσουν το θείο δράμα  με  τους χαλβάδες, τα χταπόδια, τις σουπιές, τις γαρίδες και τα λοιπά εδέσματα. Τις περισσότερες φορές, αντί για το σπίτι, βουρ στις γειτονικές ταβέρνες. Με πόνο και κατάνυξη κατεβάζουν τα τσίπουρα, κρασί και κάθε είδους

Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ: Από τι γλιτώσαμε...

 Γράφει ο Μιχάλης Δεμερτζής

Όλα όσα είδαμε να συμβαίνουν στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν κωμικά, αν δεν ήταν τραγικά. Όχι ότι δεν έκανε καλά όποιος γέλασε... Μιλάμε για περιστατικά που θα ζήλευαν και οι καλύτερες σατιρικές εκπομπές. Απλά, τώρα που πέρασε μία εβδομάδα και τα γέλια σταμάτησαν, είναι για να μελαγχολεί κανείς: Ήταν το συνέδριο του κόμματος που μέχρι πριν από τρία χρόνια κυβερνούσε τη χώρα.

Από πού να ξεκινήσουμε και πού να καταλήξουμε... Από τη γιούχα και τους τσαμπουκάδες σε όποιον

Το «άντε γεια» του Καρανίκα & του Φίλη η γωνιά

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Σήμερα θα ασχοληθώ για τελευταία φορά (ελπίζω) με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αφού νομίζω ότι τα ΜΜΕ του έδωσαν μεγαλύτερη βαρύτητα  απ’  ότι τελικά ήταν αναμενόμενο. Το δυστύχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι αυτή η βαρύτητα δεν αφορούσε τα πολιτικά μηνύματα του συνεδρίου κι όσα κόμισε αυτό στην κοινωνία, αλλά τα παρατράγουδα κι η επισημοποίηση αυτού που γνωρίζαμε. Ότι ο Τσίπρας έβαλε στη γωνία την ιστορική φρουρά του κόμματός του και στη θέση τους προώθησε την τάση των «αυριανιστών» που είχαν φύγει από το ΠαΣοΚ για να νιώθουν το

Έκανε τους «ομπρελίστας» υπηρέτες των «αυριανιστών»

Γράφει,ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πολύς λόγος έγινε –και από την ταπεινότητά μου- για τις γραφικές φυσιογνωμίες που παρέστησαν στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως για τις ανοησίες που εκτόξευσαν. Ήταν το περιτύλιγμα για την μετεξέλιξη  του κόμματος σε κόμμα Τσίπρα και της γκρίνιας των «ομπρελίστας» που βλέπουν ότι παθαίνουν «αλαμανίαση», «λαφαζανίαση», «κωνσταντοπουλίαση» και πάει λέγοντας.

Όμως αυτές οι γραφικές φιγούρες γέμισαν

Οι σεξεργάτριες κι ο Ιμπραήμ του Μαξίμου!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ο λαϊκισμός στη χώρα μας έβρισκε πάντοτε ευεπίφορο έδαφος σε κάθε μορφή φραστικών ή άλλων ακροτήτων. Από τα χρόνια της επανάστασης του ΄21, τον Κωλέττη, τον τοκογλύφο κι αρχαιοκάπηλο Μακρυγιάννη, αργότερα με τον Δηληγιάννη, την Αριστερά του εμφυλίου, τον Γεώργιο Παπανδρέου (μέγας μαέστρος, όπως κι οι επίγονοί του), την μεταδικτατορική Ακροδεξιά, την σοσιαλίζουσα/ κομμουμιστική  εκδοχή του κρατικού συνδικαλισμού, την αυτοχαρακτηριζόμενη  «καραμανλική» Δεξιά του ψεκασμού και φυσικά τη μέγιστη εκδοχή του στις ημέρες μας, τον Αλέξη Τσίπρα.

Τις τελευταίες ημέρες με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο λαϊκισμός βρέθηκε πάλι

Η αντεθνική στάση του ΚΚΕ στη μικρασιατική εκστρατεία

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μικρασιατική καταστροφή είναι η μεγαλύτερη που έχει υποστεί ο ελληνισμός σε βάθος χιλιάδων χρόνων. Μια καταστροφή που δεν άφησε τίποτα όρθιο –πλην όλων των άλλων- και στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Η ελληνική απόβαση στη Μικρά Ασία από τον Βενιζέλο, η ήττα του στις εκλογές του 1920 που σηματοδότησε και επέφερε την επιστροφή του βασιλιά Κωνσταντίνου στον θρόνο της Ελλάδας κι  έδωσε έτσι τη δυνατότητα στους συμμάχους της Ελλάδας να αλλάξουν στάση και να «σιγοντάρουν» τον Κεμάλ και τελικά η καταστροφή, αποτελούν γεγονότα που εκτυλίχτηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα και υπήρξαν καταλυτικά για την πορεία της χώρας.

Από αυτή εδώ τη διαδικτυακή γωνία, εκατό χρόνια μετά την

Να αλλάξουμε το πλαίσιο κοινωνικής πρόνοιας για τα παιδιά

Γράφει η Πολυτίμη Λεονάρδου

Με αφορμή την τραγωδία της Πάτρας και τον θάνατο των τριών παιδιών, σκεφτόμουν ότι στη χώρα μας υστερούμε απελπιστικά στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας αναφορικά με την οργάνωση, την αυτονομία και κυρίως την  αποτελεσματική λειτουργία της. Όλα τα ευρωπαϊκά κράτη –ή σχεδόν όλα- έχουν την κοινωνική πρόνοια ως αυτόνομο τομέα της δημόσιας διοίκησής τους. Στη χώρα μας, η κοινωνική πρόνοια είναι διάσπαρτη σε αμέτρητα υπουργεία (7-8 ίσως και 9), οι συναρμοδιότητες δημιουργούν αναποτελεσματικότητα, ενώ ακόμη και το βασικό «εργαλείο» πολιτικής, οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων, ανήκουν στο υπουργείο Εσωτερικών (!!) κι όχι στο Υγείας και στη Γενική Γραμματεία Πρόνοιας.

Μοιραία, ουδεμία υπηρεσία έχει σχέση κι

Η εκκωφαντική σιωπή των Κινέζων

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όσα βλέπουμε να συμβαίνουν στη Σαγκάη  –προφανώς μόνο όσα θέλουν να βλέπουμε οι Κινέζοι- κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι σκηνές από ταινία επιστημονικής φαντασίας και θρίλερ περασμένων δεκαετιών. Εικόνες παράνοιας με συμπλοκές της αστυνομίας με κατοίκους που αρνούνται να καταστούν τα σπίτια τους κέντρα καραντίνας και σκύλων να θανατώνονται επειδή …πιθανόν τα αφεντικά τους έχουν  Covid! Μιλάμε για εικόνες τρόμου.

Μα κι η σκέψη είναι πλήρης τρόμου. Τρόμος για την εκκωφαντική σιωπή των Κινέζων. Τι στο καλό

Πόλεμος στην Ουκρανία & ελληνικός μικρόκοσμος

 Γράφει ο Μιχάλης Δεμερτζής

Αφού μίλησε σε διάφορα κοινοβούλια ευρωπαϊκών χωρών, ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι έφτασε να μιλήσει και στο δικό μας και, από ό,τι φαίνεται, καθόλου δεν μας άρεσε. Βλέπετε, δεν χάιδεψε τα αυτάκια μας. Είχε το θράσος να μιλήσει για τα δικά του προβλήματα. Ιδέα δεν είχε ο καημένος ότι οι Έλληνες βρίσκονται στο κέντρο του σύμπαντος. Πώς είπατε; Η χώρα του διαλύεται από ένα αδίστακτο εισβολέα; Ε και; Το θέμα είναι άλλο: Είναι αριστερός ή δεξιός...; Είναι με την Τουρκία ή με την

Καληνύχτα Κώστα, καλημέρα Γιώργο ή φύγε εσύ, έλα εσύ

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Λένε ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν διαθέτει στο πρόσωπα αιμοφόρα αγγεία, εξ ου και δεν κοκκινίζει όταν λέει απροκάλυπτα ψέματα, όταν διαστρεβλώνει την πραγματικότητα ή όταν ζητά τον λόγο για πολιτικές που ο ίδιος έχει ψηφίσει αλλά … δεν το θυμάται! Όπως, ας πούμε, την αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ…

Για πολλά χρόνια, από τότε που στις πλατείες είχε στενές επαφές με την ψεκασμένη σοσιαλιστική κι εξουσιομανή Δεξιά/Δεξιά, άφηνε στο απυρόβλητο των Κώστα Καραμανλή και τις ευθύνες των κυβερνήσεών του για την χρεοκοπία. Μάλιστα, πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος τα περιέβαλλε

Η χρήσιμη …τρύπα στο νερό κι οι οικολόγοι

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Στην περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, ένας ιδιαιτέρως σοβαρός και παραγωγικός υπουργός ήταν ο Γιάννης Μανιάτης. Εκ ΠαΣοΚ προερχόμενος ασχολήθηκε με το περιβάλλον και την ενέργεια και θεωρείται εκ των ειδημόνων στο ζήτημα των ελληνικών υδρογονανθράκων, που ο μετέπειτα κυβερνητικός εταίρος αποκαλούσε …υδατάνθρακες…

Ο Γιάννης Μανιάτης λοιπόν, έλεγε ότι η Ελλάδα διαθέτει τόσους υδρογονάνθρακες, ώστε να μπορούν να καλύψουν το 20-25% της συνολικής ποσότητας που εισάγει η ΕΕ από τη Ρωσία. Κι επέμενε ότι για

Οι Κεντρώοι αναχώματα στον αντισυστημικό λαϊκισμό

 Γράφει  ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Το είχαμε εμπεδώσει μα οι γαλλικές εκλογές μας το υπενθύμισαν. Ο λαϊκισμός, ο αντισυστημισμός βρίσκουν έκφραση στο πρόσωπο μιας Ακροδεξιάς Λεπέν, ενός καιροσκόπου Πέπε Γκρίλο, ενός Τραμπ ή ενός Αριστερού Τσίπρα. Κι όταν διακυβεύεται η δημοκρατία και η πολιτική σταθερότητα, πάντα ή σχεδόν πάντα έρχονται οι για πολλούς  «φιλελέ»/ Κεντρώοι και γυρίζουν το παιγνίδι. Είναι σχεδόν νομοτελειακό γεγονός. 

Το Κέντρο σώζει! Ξεδοντιάζει τα άκρα, επιβάλλει και

Βάστα Μανόλη

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία αύριο κι η ευχή όλης της δημοκρατικής Δύσης δεν μπορεί να είναι καμιά άλλη, πλην αυτής για να κρατήσει ο Μακρόν. Και να διατηρήσει τα ηνία της εξουσίας στη χώρα του. Όχι μόνο για τη Γαλλία αλλά και για την Ευρώπη, αν όχι και για όλο τον κόσμο.

Δεν μπορεί να υπάρχει πολίτης με δημοκρατικά αισθήματα, φιλελεύθερες αξίες κι αξιοπρέπεια που να μη στηρίζει Μακρόν. Που να στηρίζει έναν τελείως διαφορετικό κόσμο σαν εκείνο που οραματίζονται η Λεπέν κι η γαλλική Αριστερά.

Ο Μακρόν απέδειξε στα χρόνια της θητείας του ότι

Το κρυφτό του πουτινισμού πίσω από την αστοχία Ζελένσκι

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η ομιλία Ζελένσκι χθες στη Βουλή μπορεί να περιέγραψε τα δεινά που προκαλεί στην πατρίδα του η ρωσική εισβολή, μπορεί να κατέδειξε την  αντίσταση του λαού του, μπορεί νε περιείχε το απολύτως ελληνικό «ελευθερία ή θάνατος» αλλά εμπεριείχε κι ένα σοβαρό ατόπημα. Ότι συμπεριέλαβε σ’ αυτή μέλος του τάγματος Αζόφ. Μπορεί αυτό το τάγμα να είναι μέρος του ουκρανικού στρατού και να κινείται υπό τις διαταγές του, είναι όμως ταυτισμένο με την ρωσική προπαγάνδα περί …ναζισμού στην Ουκρανία. Δεν χρειαζόταν.

Τι συνέβη λοιπόν; Δόθηκε η ευκαιρία στην πουτινίζουσα αντιπολίτευση να δικαιολογήσει τη θλιβερή

Σήμερα καθαρίζει η ήρα από το στάρι

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τα εκατοντάδες πτώματα στη Μπούχα, η οσμή του αίματος και της καμένης σάρκας σε όλη την Ουκρανία, αποτελούν την απόδειξη του φρικτού και βάναυσου προσώπου του ολοκληρωτισμού. Εφιαλτικά ζόμπι έσφαξαν και πέταξαν στους δρόμους αμάχους, γυναίκες, παιδιά, στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν τις θελήσεις τους για μια κοινωνία χωρίς νόμους κι αρχές.

Ρώσοι δολοφόνοι! Κι όποιος έχει αντίρρηση και ψιθυρίζει «να τελειώσει ο πόλεμος», έτσι γενικά κι αόριστα, το ξαναλέμε: Ρώσοι δολοφόνοι. Ρώσοι δολοφόνοι.

Ρώσοι δολοφόνοι. Κι ας διαφωνούν οι ημέτεροι

Ο Ευ. Βενιζέλος, ο Καραμανλής & οι επαγγελματίες πατριώτες

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Αν ρωτήσει κάποιος τι σημαίνει πατριωτισμός, θα εισπράξει ίδιες απαντήσεις, οι οποίες όμως θα έχουν διαφορετικές ερμηνείες. Αναλόγως της πολιτικής τοποθέτησης καθενός ή των επιδιώξεών του. Το ίδιο συμβαίνει και με τις έννοιες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Ερμηνεύονται κατά το δοκούν.

Ο πατριωτισμός λοιπόν, έχει υποστεί απίστευτη

Απολύστε τους εδώ και τώρα τους στασιαστές!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Στις πρόσφατες εκλογές των νοσοκομειακών γιατρών το ΚΚΕ έλαβε 27,8%! Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ 17% κι ο ΣΥΡΙΖΑ 10%! Ανεξαρτήτως αν πρώτη ήταν η συνδικαλιστική παράταξη της ΝΔ με 30%, όποιος το ακούει δεν μπορεί παρά να μην αναρωτιέται: Είναι δυνατόν;

Κι όμως είναι. Η Ελλάδα είναι μια χώρα Αριστερής πλειοψηφίας που απλώς θέλει να απολαμβάνει τα αγαθά της Δύσης! Από θεσμούς και δημοκρατία μέχρι ΕΣΠΑ,  ευρωπαϊκά προγράμματα και ευρωπαϊκό τρόπο ζωής.

Το είδαμε και στο τελευταίο δημοψήφισμα του Τσίπρα. Μπορεί αυτό να ήταν το πιο γελοίο που

Υποδεχόμενοι τον Ζελένσκι στη Βουλή τιμάμε την ιστορία μας

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όποιος περιδιαβαίνει στο ελληνικό διαδίκτυο διαβάζει απόψεις που τις περισσότερες φορές φτάνουν στα όρια της ακρότητας, σε κάθε ζήτημα. Είναι ίδιο της φυλής μας άλλωστε, να είμαστε ότι επιτάσσει η στιγμή κι η καθημερινότητα. Δικαστές, εισαγγελείς, επιδημιολόγοι, πυροσβέστες, ανακριτές, υπουργοί, νομοθέτες, πρέσβεις, στρατηγοί, σεισμολόγοι κι ότι άλλο

Δεν το χωράει ο νους!

 Γράφει η Πολυτίμη Λεονάρδου

Νιώθω περισσότερο συγκλονισμένη από κάθε άλλη φορά. Πιο πολύ από την προηγούμενη και την πιο προηγούμενη που ένας άνθρωπος με άγρια ένστικτα αφαιρεί τη ζωή ενός άλλου. Μια μάνα δολοφόνος των παιδιών της! Ένας άνθρωπος που έδωσε ζωή την αφαίρεση κιόλας. Δεν το χωράει ο νους. Μια μάνα τέρας! Μια μάνα Μήδεια! Μια μάνα που αντί να σκοτώνει για τα παιδιά της τα σκότωσε!

Αναρωτιέμαι πόσα σκάφανδρα μπορεί να απαιτούνται να φορέσει κάποιος για να βυθιστεί στη ψυχή

Ουκρανική κρίση: Η ντροπή της ελληνικής Αριστεράς

  Γράφει ο Μιχάλης Δεμερτζής

 Έχουμε πει πολλές φορές ότι, τη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης, η Αριστερά δεν έχει να προτείνει εφικτές λύσεις για τα σύγχρονα προβλήματα, παρά βρίσκει ρόλο απλώς διαμαρτυρόμενη για τα πάντα. Συνεπώς, είναι αναμενόμενο να εκπροσωπεί, σε μεγάλο βαθμό, εκείνους που είναι δυσαρεστημένοι με το σύστημα. Κι επειδή εκείνοι που είναι περισσότερο δυσαρεστημένοι με το σύστημα ανήκουν συνήθως και στα πιο αδύναμα κομμάτια της κοινωνίας, είναι ευρέως αποδεκτό ότι η Αριστερά είναι η φωνή των αδύναμων. Το ακούμε αρκετά συχνά και στην