Γκορμπατσόφ: Χάρισε ελευθερία χωρίς αιματοχυσίες

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η φυγή, χθες, του τελευταίου ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ξεκίνησε πάλι ένα νέο κύκλο συζητήσεων για την προσωπικότητα του ανθρώπου.  Αν ρωτήσει κάποιος τους Έλληνες κομμουνιστές για τον Γκορμπατσόφ, μάλλον δεν θα διστάσουν να τον χαρακτηρίσουν … πέμπτη φάλαγγα και προδότη του… σοσιαλισμού.  Βλέπετε ήταν ο άνθρωπος που πίστεψε στο ανθρώπινο πρόσωπο του υπαρκτού ολοκληρωτισμού και όταν κατάλαβε την πλάνη, έβαλε την ταφόπλακα. Κι αυτό δεν το

συγχωρεί ο εγχώριος σταλινισμός. Μπορεί και να θλίβεται από τον θάνατό του, επειδή δεν μπόρεσε να τον … κρεμάσει!

Η Σοβιετική Ένωση είχε τα πάντα. Τεράστιες εκτάσεις γης, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, στάρι, πολιτισμό, ευφυείς ανθρώπους. Κι όμως οι άνθρωποι πεινούσαν εξ αιτίας της ανελευθερίας που προκαλούσε η γραφειοκρατία και η ιδεοληψία του κομμουνισμού των ημετέρων.

Ναι, ο Γκορμπατσόφ έφυγε αφήνοντας θετικό αποτύπωμα στην ανθρωπότητα.  Υπήρξε κορυφαία μορφή του παγκόσμιου πολιτικού γίγνεσθαι κι η δράση του άλλαξε τον κόσμο. Οι μεταρρυθμίσεις του στην σταλινική Σοβιετική Ένωση και η ανοχή στους λαούς των κρατών που τη συγκροτούσαν που ζητούσαν ελευθερία, οδήγησαν στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Σε συνεργασία φυσικά με τον έτερο σημαντικό, Ρόναλντ Ρέηγκαν.  

Ας μη ξεχνάμε ότι ο Γκορμπατσόφ δεν έπνιξε στο αίμα τον λαό του. Όταν όλοι οι λαοί του Ανατολικού συνασπισμού, ο ένα μετά τον άλλο, ξεσηκώνονταν απαιτώντας ελευθερία από την κληρονομιά και μπότα του Στάλιν, εκείνος δεν έστειλε τανκς ή στρατό να τις καταστείλει, όπως έκαναν προκάτοχοί του στην Ουγγαρία ή στην Τσεχοσλοβακία. Απέσυρε μάλιστα τα σοβιετικά στρατεύματα από όποια χώρα ζητούσε ελευθερία.  Ακόμη κι όταν άρχισε να ξηλώνεται το τείχος του αίσχους (11 Νοεμβρίου 1989), Γκορμπατσόφ και Ανατολικογερμανοί κομμουνιστές ΔΕΝ σκότωναν όποιον το πλησίαζε, όπως γινόταν μέχρι τότε. Δυο χρόνια μετά, η Σοβιετία κατέρρεε με πάταγο κι άλλαζε ο χάρτης της Ευρώπης. Η ενοποίηση της Γερμανίας υπήρξε ουσιαστικά η αρχή της νέας αρχιτεκτονικής, από την Κεντρική Ευρώπη μέχρι τη Βαλτική και τα Βαλκάνια. Το δόγμα Μπέζνιεφ με την ανάμειξη της Μόσχας στα εσωτερικά των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης «αυτοκτόνησε» μπροστά στον Γκορμπατσόφ.  Η ελευθερία δεν μπορούσε άλλο να υφίσταται την μπότα και τη σκουριά του ολοκληρωτισμού και του κόκκινου φασισμού. 

Ο Γκορμπατσόφ, χάρισε ελευθερία στους λαούς της Σοβιετικής Ένωσης. Τους χάρισε φως. Οι περισσότερες χώρες που ελευθερώθηκαν, τα άρπαξαν, τα αξιοποίησαν  και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα συνάντησαν την πρόοδό τους.  Στη Ρωσία όμως, φαίνεται ότι την ελευθερία που χάρισε ο Γκορμπατσόφ δεν ήξεραν τι να την κάνουν. Άλλωστε ουσιαστικά ποτέ δεν έμαθαν τι σημαίνει ελευθερία… Κι ο Πούτιν αποτελεί απόδειξη αυτού...