Χρυσόστομος – Τενεκεδόστομος & Μεσαίωνας

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όταν παντρεύεται μια γυναίκα την καθοδηγεί ένας ρασοφόρος και της λέει: «{…} και δος τη παιδίσκη ταύτη εν πάσιν υποταγήναι τω ανδρί και τον δούλον σου τούτον είναι εις κεφαλήν της γυναικός»…. Δηλαδή, να υπακούς στον σύζυγό σου και να τον έχεις επάνω από το κεφάλι σου!!! Μετά αναρωτιόμαστε για τις γυναικοκτονίες.

Η εκκλησία πιστεύει ότι η γυναίκα είναι «ακάθαρτη» τις ημέρες που η φύση της κάνει τον κύκλο της. Δεν της επιτρέπει να κοινωνήσει . Όταν γεννήσει δεν

της επιτρέπει να μπει σε ναό για σαράντα ημέρες, επειδή παραμένει… ακάθαρτη.

Ο Ιωάννης Χρυσόστομος χαρακτηρίζει τη γυναίκα «ενσαρκωμένη κακία, θύρα κολάσεως, φονική γοητεία, οικιακό κίνδυνο, επιτάφιο πλάκα , αναγκαίο κακό, πουδραρισμένη μάστιγα{…}.

Ο Απόστολος Παύλος  γράφει:  «Η γυνή του ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει, αλλά ο ανήρ {…} Ανήρ μεν εικών και δόξα Θεού υπάρχων, η γυνή δε δόξα ανδρός εστίν. Ου γαρ εστιν ανήρ εκ γυναικός, αλλά γυνή εξ ανδρός. (Προς Κορινθίους Α΄,Ζ 4 και ΙΑ 7-8).  Τι λέει δηλαδή; Ότι η γυναίκα δεν εξουσιάζει το σώμα της αλλά της το εξουσιάζει ο άνδρας! Κι ότι ο άνδρας είναι φτιαγμένος κατ’ εικόνα και για δόξα του Θεού, ενώ η γυναίκα είναι εικόνα και δόξα του άνδρα, επειδή εκείνη δημιουργήθηκε από τον άνδρα…. Συλλογισμός μπατανόβουρτσα που λένε κι οι πιτσιρικάδες.

Ο Ιωάννης Δαμασκηνός χαρακτηρίζει τη γυναίκα «απαίσιο σκουλήκι» και «πρόδρομο του διαβόλου». Είναι άραγε τέτοια η μάνα, η αδελφή, η σύντροφος μας;

Γιατί λοιπόν να λέει διαφορετικά πράγματα ο κάθε Χρυσόστομος σήμερα; Γιατί να λέει διαφορετικά πράγματα ο κάθε ιερωμένος;  Πολύ περισσότερο όταν βιάζει τη φύση και παραμένει προσκολλημένος σε μεσαιωνικά απολιθώματα; Κι όταν καμιά γυναίκα – ή σχεδόν καμιά- έχει  αντιδράσει στην συστηματική κατάφωρη προσβολή της προσωπικότητά της; Ή όταν η Πολιτεία παρακολουθεί και ΜΟΝΟ πληρώνει;

Είπε όσα είπε ο ανεκδιήγητος Δωδώνης για τις βιασμένες γυναίκες. Τον μάλωσε τη Ιερά Σύνοδος. Ε και; Τι έγινε μετά; Στον θρόνο του εξακολουθεί και κάθεται, το κράτος (δηλαδή εμείς) του καταβάλλει τον μισθό του κι η ζωή συνεχίζεται. Η βιασμένη και δολοφονημένη  Ελένη Τοπαλούδη δεν μπορεί να του απαντήσει. Ούτε η Μυρτώ. Ούτε άλλες γυναίκες που μια ζωή υφίστανται, πλην του σωματικού, και τον ψυχικό τους βιασμό. 

Ξέρετε κάτι; Όταν ο Ευριπίδης μας έχει πει ότι «όποιος θέλει να νικήσει τη φύση είναι άκρως ανόητος» κι ο Πλάτωνας ότι «μερικές γυναίκες είναι πολύ ανώτερες από άντρες», όταν οι Έλληνες είχαν καταστήσει τις γυναίκες Μούσες, Χάριτες, Νηρηίδες,

δεν μπορεί να πορευόμαστε με τον Μεσαίωνα της … ακάθαρτης γυναίκας και του κάθε τενεκεδόστομου που τον φωνάζουν Χρυσόστομο. Ούτε να πληρώνουμε για ν’ ακούμε τέτοιες χυδαιότητες…

Να τελειώνουμε λοιπόν με τον διαχωρισμό κράτους κι εκκλησίας. Έχει ωριμάσει στην κοινωνία αυτό το ενδεχόμενο . Πολύ περισσότερο όταν η εκκλησία  έχει μετατραπεί σε βιομηχανία θαυμάτων με παπούτσια που …ευωδιάζουν κι εικόνες … που κλαίνε και τελικά  η ίδια έχει διαχωριστεί από τον Θεό.

Ας τη διαχωρίσουμε κι από το κράτος... Και από την Παιδεία αφού δεν μπορεί σε μια φιλελεύθερη δημοκρατία να αποφασίζει η εκκλησία πόσα «κύριε ελέησον» θα διδάσκονται τα παιδιά ή να είναι υποχρεωτικό και σχεδόν πρωτεύον μάθημα τα θρησκευτικά. Η πίστη καθενός είναι προσωπική του υπόθεση. Σεβαστή. Μα όχι για την πληρώνουν όλοι κι όχι κάθε ρασοφόρος να ασκεί μέχρι και… εξωτερική πολιτική. Εδώ πάει το … έλεος πια!