Ελληνικό πανεπιστήμιο, η Disneyland των αντιεξουσιαστών

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Το είχε πει ο πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη και παρεξηγημένος υπαρξιστής Ν. Τόσκας: Δεν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο.

Τόσα δυσάρεστα συμβαίνουν γύρω μας και εμείς τόσο μικροί, μαζί και η ελληνική κυβέρνηση, που υπερβάλλει εαυτόν συστήνοντας ομάδες προβληματισμού και αναλαμβάνοντας ακέραια την πολιτική ευθύνη. Τι άλλο να κάνει;

Οι μη γνωρίζοντες

θα πουν «να επιβάλλει την έννομη τάξη». Κάποιος θα πρέπει να τους εξηγήσει, όμως, ότι ρήματα όπως το «επιβάλλω» και επίθετα σαν το «έννομος» απαγορεύονται από τις αριστερές κεντρικές επιτροπές, ενώ το «τάξη» επιτρέπεται μόνο όταν προηγείται ένα «εργατική», ένα «άρχουσα», κάτι επαναστατικό τέλος πάντων.

Στο κάτω κάτω, δεν χρειάζεται να επιβάλλει κανείς τίποτα όταν υπάρχει πρόγραμμα. Και εδώ έρχεται, στον αντίποδα του απαισιόδοξου Ν. Τόσκα, ο μεγάλος οραματιστής Ν. Παρασκευόπουλος και σε λίγο καιρό τα ελληνικά πανεπιστήμια θα είναι πιο ονειρικά και από ποίημα του Ν. Κοτζιά στο Twitter τα Χριστούγεννα. Έτσι είναι η Αριστερά. Ο ένας μεγάλος στοχαστής διαδέχεται τον άλλο και ενδιάμεσα, ποιητές.

Από τον άδικο τούτο κόσμο, λοιπόν, μπορούμε πλέον να αρχίσουμε να εξαιρούμε τα ΑΕΙ και ο λόγος είναι το φοβερό, με όλη τη σημασία της λέξης, πόρισμα της 12μελούς επιτροπής με επικεφαλής τον καθηγητή και πρώην υπουργό Ν. Παρασκευόπουλο για το πώς θα αντιμετωπιστεί η παραβατικότητα στα ελληνικά πανεπιστήμια:

Πρώτα από όλα, θα βγάλουμε τα ΑΤΜ από τους χώρους τους γιατί προκαλούν. Από αυτό το μέτρο και μόνο, η επιτροπή κρίνεται πετυχημένη, αφού η μισή δουλειά για την πανεπιστημιακή ειρήνη θα έχει γίνει.

Σε ό,τι αφορά την άλλη μισή, κατ’ αρχάς, θα συνταχθεί ένας κώδικας δεοντολογίας για τη συμπεριφορά εντός ΑΕΙ, που θα ξεκαθαρίζει ότι είναι κακό να σπας πράγματα και να χτυπάς κόσμο. Ό,τι ακριβώς χρειαζόταν δηλαδή. Λογικά, θα πρέπει να τον αποστηθίσουν οι φοιτητές για να τον απαγγέλλουν με τρόπο στα παιδιά που βανδαλίζουν και χτίζουν καθηγητές στα γραφεία τους, γιατί αν τους τον παραδώσουν σε χαρτί προς ανάγνωση θα τα ενοχλήσουν και δεν πρέπει να τα πιέζουμε γιατί, όπως είναι γνωστό, η βία φέρνει βία. Το είπε και ο καθηγητής στην παρουσίαση του πορίσματος: «η καταστολή φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα».

Σχετικά με τις καταλήψεις τώρα, είναι πολύ απλό: Τις αφήνουμε. Δεν ενοχλούμε. Νωρίτερα, δε, έχουμε προνοήσει και διαμορφώσει έτσι το χώρο, ώστε οι καταληψίες να αισθάνονται πιο ευχάριστα. Το πόρισμα γράφει «Για τις πρόσκαιρες καταλήψεις χώρων από φοιτητές ή και τρίτους για αναψυχή-διασκέδαση, δημιουργήστε χώρους αναψυχής…» Συνεπώς, αν έχετε, λ.χ., μια παλιά τηλεόραση, ένα κασετόφωνο που δεν χρειάζεστε, ένα αυτοκίνητο που θα στέλνατε για απόσυρση, τα πηγαίνετε όλα στους άδειους χώρους του πανεπιστημίου για να έχουν να εκτονώνονται τα παιδιά.

Για το ζήτημα της βίας ανθρώπου σε άνθρωπο, είναι επίσης πολύ απλό: Αν είστε πλούσιοι κρύψτε το, αν δεν είστε, μην ανησυχείτε, αφού η οδηγία είναι να ευαισθητοποιηθούν(sic) οι πάντες και να ξεκαθαριστεί ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να χτυπηθεί η άρχουσα τάξη («…να γίνει σαφές ότι όταν το θύμα είναι συνάδελφος ή καθηγητής δεν πλήττεται η άρχουσα τάξη»). Αν, ωστόσο, και σε αυτές τις περιπτώσεις, κάποιοι όχι-και-τόσο ευαισθητοποιημένοι σας εκφοβίσουν, εξακολουθείτε να μην ανησυχείτε γιατί θα «καταρτιστεί η διοίκηση του ΑΕΙ σε ήπια διαχείριση κρίσεων». Αν πάλι η κρίση δεν είναι και τόσο ήπια και σας επιτεθούν κανονικά, σίγουρα θα ανακουφιστείτε γνωρίζοντας ότι με το να τρώτε ξύλο βοηθάτε να καταπολεμηθεί η ανομία στο πανεπιστήμιο! («Η πλήρης εξαφάνιση οποιασδήποτε παραβατικής συμπεριφοράς στο ακαδημαϊκό περιβάλλον θα αποτελούσε ουτοπικό στόχο και θα υπέθαλπε η ίδια καταστάσεις ανομίας»)

Τελευταίο και σημαντικότερο, στο ίδιο πνεύμα, θα θέλαμε να καταθέσουμε κι εμείς την πρότασή μας, προτρέποντας την κυβέρνηση να μην βασανίζεται, παρά να εκφραστεί ελεύθερα και να παραδώσει τα κλειδιά των πανεπιστημίων στα «παιδιά».

 Υπάρχει δηλαδή κανένας λόγος να προσπαθούμε τόσο πολύ για να τους ευχαριστήσουμε; Τους ανοίγουμε τις πόρτες, τους λέμε «καλά να περάσετε» και τους αφήνουμε να βγάλουν το άχτι τους με την ησυχία τους.

Θα κάνει και καλό στον τουρισμό μας. Θυμάστε πριν δύο χρόνια το No Border Camp στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στο οποίο κατέφθαναν «ακτιβιστές» από όλο τον κόσμο; Κάτι τέτοιο, επί δέκα… Σαν μία απέραντη Disneyland, αλλά για αντιεξουσιαστές.

Όσο για τα παιδιά που θέλουν να σπουδάσουν; Όλα στο εξωτερικό. Και για αυτό, επίσης, προσπαθούμε υπερβολικά πολύ χωρίς λόγο. Τα στέλνουμε απευθείας έξω και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Και, όσο για τα χρήματα που θα χρειαστούν για τις σπουδές του εξωτερικού, αν υπολογίσουμε αυτά που θα σταματήσουμε να δίνουμε για τις ζημιές στα ΑΕΙ, θα περισσέψουν κιόλας…