Τοπικές κοινωνίες και μεταναστευτικό

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Μία από τις πιο χαρακτηριστικές εκφάνσεις των ελληνικών παθογενειών είναι ότι στη χώρα μας δεν έχουμε ενεργή κοινωνία πολιτών. 

Όλες αυτές οι συλλογικότητες που στην πολιτική επιστήμη αποκαλούνται «ομάδες πίεσης», στην Ελλάδα δεν έχουν καμία σχέση με το κοινωνικό όφελος εν συνόλω. 

Κάθε μία κοιτάει το στενό συμφέρον της και ποτέ δεν συμπράττει με άλλες ώστε να αυξήσουν μαζί την επιρροή τους στην κοινωνία και να ωφεληθούν από κοινού, κάτι που συμβαίνει συχνά στα σύγχρονα ανεπτυγμένα κράτη.

Εδώ, η μία ομάδα προσπαθεί να ρίξει τα βάρη της στην άλλη. Π.χ., όταν ένα συνδικαλιστικό σωματείο βλέπει τα

Να κατανοήσουν και να μάθουν ότι εδώ είναι Δύση

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Λέγαμε και γράφαμε χθες (άρθρο με τίτλο «Να βουλιάξουμε τις βάρκες;») ότι η Νέα Δημοκρατία μπορεί να αιφνιδιάστηκε από τις μεγάλες μεταναστευτικές ροές αλλά η αλήθεια είναι ότι ούτε βάρκες μεταναστών μπορεί να βουλιάξει ούτε να λύσει εκείνη το πρόβλημα. 

Μ’ αυτό το πρόβλημα θα πορευτούμε για χρόνια.

Όμως, μέσω αυτού, προκύπτουν άλλα επί μέρους ζητήματα που

Να βουλιάζουμε τις βάρκες;

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Είναι σαφές ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είχε μετρήσει σωστά το ζήτημα του μεταναστευτικού. Δεν ξέρω αν μπορούσε να προβλέψει ότι ο Ερντογάν θα προχωρούσε (σε αντίθεση με όσα έχει υπογράψει με την Ευρώπη έναντι μεγάλου οικονομικού τιμήματος) σε απελευθέρωση των ροών προς το Αιγαίο ή τον Έβρο. 

Η ουσία είναι ότι

Το ρέκβιεμ με … συντρόφους & συντρόφισσες

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πριν την έναρξη του συνεδρίου του ΠαΣοΚ το Σαββατοκύριακο που πέρασε, ρώτησα στελέχη του αν πρόκειται για ένα συνέδριο φιάσκο που θα κατεβάσει τα ρολά της ιστορίας ή για ένα συνέδριο –προσπάθεια στον δρόμο για μεγαλύτερη Κεντροαριστερά. 

Ουδείς κι ουδεμιά έδωσαν σαφή απάντηση. Μόνο κάτι μασημένα κι αναμασημένα λόγια.

Από επαγγελματική διαστροφή κάθισα Σαββατιάτικα να δω και ν’ ακούσω  την Φώφη Γεννηματά στην ομιλία της. 

Από την

Τάκη χάσαμε!

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Είχαμε ακούσει προσφάτως τον υπουργό Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκο να ισχυρίζεται ότι η ξεκάθαρη θέση της Νέας Δημοκρατίας  -για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού- είναι ότι όλοι οι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους πρέπει να μπορούν να ψηφίζουν με επιστολική ψήφο. 

Θέση ξεκάθαρη και κυρίως δίκαιη. 

Θέση που

Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο έχει ήδη δικαιωθεί

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Η κυβέρνηση της ΝΔ ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες ότι θα διανείμει στο τέλος του έτους κοινωνικό μέρισμα από το φετινό υπερπλεόνασμα και άρχισαν αμέσως οι εξισώσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Μία κανονική κριτική στην κυβέρνηση δεν είναι αρκετή, βλέπετε. Χρειάζεται να συνοδεύεται και

Παναγούλης- Λεντάκης- Μουστακλής

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τελειώνοντας  τους εορτασμούς του Πολυτεχνείου κι ανεξαρτήτως πως εκλαμβάνει ο καθένας αυτή τη θολή ιστορία, νομίζω ότι πρέπει να σταθούμε σε τρία πρόσωπα της περιόδου εκείνης.  

Επί χούντας υπήρξαν μικροί και μεγάλοι αντιστασιακοί που προέταξαν τα στήθη τους εναντίον της. 

Μα οι μεγαλύτεροι, οι πραγματικοί ήρωες ήταν τρεις.

Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, ο Ανδρέας Λεντάκης και ο Σπύρος Μουστακλής.

 Για τον Αλέξανδρό Παναγούλη  έχουν

Η χούντα και το Πολυτεχνείο

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Με ρώτησε ένας φίλος χθες για ποιον λόγο εδώ και χρόνια δεν έχω γράψει μια κουβέντα για το Πολυτεχνείο. Η απάντηση ήταν ότι έχω γράψει κάποια πράγματα στο βιβλίο «Hellas Special Άφιλτρο». Κι επιπλέον πρόκειται για ένα πολύ θολό αφήγημα μπροστά στο οποίο νιώθω ανεπαρκής.

Ακούστε:

Πότε

Οι "επαναστάτες" βουλευτές της Ν.Δ. κι ο Χρυσοχοΐδης

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ας ξεκινήσουμε χωρίς προλόγους και συναφή με το ψητό.

Ακούστε: 

Απολύτως έγκυρες και διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν  ότι πριν από μια εβδομάδα, είχε προετοιμαστεί «αντάρτικο» βουλευτών (κυρίως «καθαρόαιμων Δεξιών» που ακούνε για πασόκους και παθαίνουν μυρμηκίαση)  της Νέας Δημοκρατίας εις βάρος του Χρυσοχοΐδη. 

Κυρίως για την

Τι δουλειά έχει η τρομοκρατία μέσα σε μια δημοκρατία;

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Η Ελλάδα έχει κοινοβουλευτική δημοκρατία εδώ και περίπου μισό αιώνα, κατά τη διάρκεια του οποίου κατάφερε να αυξήσει το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της σε σημαντικό βαθμό, όντας, κατά τα 4/5 της ίδιας περιόδου, μέλος της πιο ισχυρής πολιτικοοικονομικής ένωσης κρατών στην ιστορία των εθνών-κρατών. Σε αυτή τη χώρα, λοιπόν, υπάρχουν ακόμα ενεργές εγχώριες τρομοκρατικές οργανώσεις.

Οι ίδιες αυτές οργανώσεις, βέβαια, δεν βλέπουν τον εαυτό τους ως τρομοκρατικές αλλά ως επαναστατικές, που πιστεύουν

Λες κι αποψύχονται!

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όταν ο ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης μιλούσε για την στρατιωτική και πολιτική συγκρότηση του κομμουνιστή αντάρτη, ελάχιστοι φαντάζονταν ότι λίγα χρόνια μετά όλα αυτά θα γίνονταν ολόκληρο εγχειρίδιο για τους απανταχού αντάρτες των πόλεων. Κωδικοποιήθηκαν μάλιστα από τον Βραζιλιάνο Μαριγκέλα μέσα στο βιβλίο του με τίτλο «Εγχειρίδιο του αντάρτη των πόλεων»! 

Αυτό το εγχειρίδιο έγινε το

Έχουν «πεθάνει» μα δεν το ξέρουν…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ποτέ δεν κατάλαβα την επιμονή κάποιων διευθυντάδων προγραμμάτων και καναλαρχών σε πρόσωπα παρηκμασμένα, ξεπερασμένα κι εν πολλοίς «πεθαμένα». 

Ποτέ δεν κατάλαβα τι διάβολο χρειαζόταν ο πρώτος ειδησεογραφικός σταθμός της χώρας, ο Skai, πρόσωπα

Κυριάκο ας ανοίξει το παιγνίδι κι ας τελειώσουν τα φαντάσματα

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Λέμε και ξαναλέμε ότι με την επισήμανση κάποιων ή πολλών κακώς κειμένων η δημοσιογραφική πένα (το κομπιούτερ στην προκειμένη περίπτωση) ελέγχει την εξουσία και την «σπρώχνει» σε εποικοδομητικές λύσεις και διευθετήσεις.

Προτάσσω την ξεκάθαρη αυτή θέση επειδή εσχάτως ακούω και διαβάζω σχόλια ότι δήθεν δεν στηρίζουμε φιλελεύθερες λογικές  και συχνά εγκαλούμε κυβερνητικά στελέχη. 

Για να τελειώνουμε λοιπόν μια για πάντα.  Η στήριξη στον Κυριάκο

Έχουμε δρόμο ακόμα μέχρι να γίνουμε κανονική χώρα

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Αν κάτι επιβεβαιώνει ότι η χώρα μας χρειάζεται πολλά περισσότερα από την πτώση των επιτοκίων δανεισμού της για να θεωρείται κανονική, είναι οι ειδήσεις της τελευταίας εβδομάδας: 

Μία εβδομάδα γεμάτη ελληνικό παραλογισμό.

Το πιο καυτό πρόβλημα των ημερών είναι φυσικά το προσφυγικό-μεταναστευτικό. 

Το ότι είναι καυτό το ξέρουμε εδώ

Μεταναστευτικό: Μια άλυτη εξίσωση για την κυβέρνηση

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Είναι σαφές –κι ας μην αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις- ότι το κορυφαίο ζήτημα που έχει ν’ αντιμετωπίσει η κυβέρνηση είναι το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό. 

Κι όχι μόνο κορυφαίο μα και σύνθετο. 

Κάτι που φαίνεται από τις αντιδράσεις που προκαλούν στις τοπικές κοινωνίες οι μεταφορές που επιχειρούνται για αποσυμφόρηση των νησιών.

Δεν ξέρω, με ποιον τρόπο η κυβέρνηση μπορεί να χειριστεί το θέμα. 

Ξέρετε κάτι; Η κοινωνία πίστευε ότι

Ένας κηπουρός… άδειο πουκάμισο

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Χθες βράδυ, πριν αρχίσω να γράφω, σκεφτόμουν  τι ήταν αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση την εβδομάδα που πέρασε.Πολύ περισσότερο αφού ήταν μια εβδομάδα μάλλον ρουτινιάρικη πολιτικά. Με τον Τσίπρα να κάνει την τρίχα τριχιά για τα πάντα. 
Το έχουμε πει. Δεν έχει κανένα, μα κανένα, αφήγημα και δύσκολα θα βρει.

Δυο πράγματα ήταν τα πιο εντυπωσιακά:

Α. Ο Νίκος Φίλης να δηλώνει ότι

Ήρθες εψές μ’ ένα σπασμένο καράβι…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Έχω μια αρχή. 

Δεν πάω σε «αποχαιρετισμούς» φίλων. 

Δεν το μπορώ. 

Θέλω τον άλλο να τον θυμάμαι όρθιο δίπλα μου και τον αποχαιρετώ με τον δικό μου τρόπο και σπαραγμό. Κατά κύριο λόγο εσωτερικό και μοναχικό.

Μα σήμερα και μετά από πολλά χρόνια εφαρμογής αυτού του προσωπικού μου δόγματος, ήρθε η ώρα της εξαίρεσης. 

Ο δρόμος μου με οδηγεί στο Κιάτο. Για το κατευόδιο στον Γιάννη Σπανό, Σάββατο μεσημέρι.  

Τον άνθρωπο που

Ιδανικός και άξιος εραστής της ευγένειας

Γράφει
ο Δημήτρης Καπράνος

Δεν μου αρέσει το ουίσκι. 

Αλλά ένα ποτήρι με πολύ πάγο και στο ηλεκτρόφωνό μου, το παλιό Teppaz που φυλάω στην οροφή της βιβλιοθήκης μου, η "Sidonie", που έχει δέκα εραστές, η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Γιάννη Σπανού στο Παρίσι, με την Θεά της νιότης μας, Μπριζί Μπαρντό να την ερμηνεύει μοναδικά και ναζιάρικα, επιβάλλεται αυτό βράδυ.

Μας πήρες από το χέρι στις μπουάτ της Πλάκας, στα "ταβάνια", την "απανεμιά" και