Η Κατερίνα που δεν ξέρουμε

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Σε τούτη τη μικρή διαδικτυακή γωνιά, είχαμε δώσει εδώ και πολλά χρόνια «μάχη» για να μπορέσει η χώρα να ξεκολλήσει από το πρόσφατο αρρωστημένο παρελθόν και να βρει την «ανοιχτωσιά» της (που λένε και στον ΣΥΡΙΖΑ) προς το μέλλον. 

Θεωρούσαμε ότι πέραν από μεταρρυθμίσεις, πάταξη της γραφειοκρατίας, μείωση του δημοσίου, πρέπει να ξεκόψουμε πια και με όσους συμβολίζουν το απόλυτο παλιό. 

Εξ ου και

είχαμε ταχθεί (σε συνδυασμό με τις δικές τους αβελτηρίες) εναντίον της ανανέωσης της θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου.

Ναι γνωρίζω, ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα πασχίζει να μας πείσει ότι ο απερχόμενος πρόεδρος ήταν καλός, ότι συνέβαλλε να σωθεί η Ελλάδα μετά το δημοψήφισμα κι άλλα παρόμοια. 

Μα όλοι ξέρουμε ότι δεν ήταν καλός πρόεδρος, δεν ήταν πρόεδρος όλων των Ελλήνων. 

Όσο για το πόσο βοήθησε να μείνει η χώρα στην Ευρωζώνη, κρατώ πάμπολλες επιφυλάξεις. 

Πάντως, ακόμη κι αν βοήθησε, εκείνος ανέχθηκε να φτάσουμε στο σημείο να χρειαζόμαστε βοήθεια…

Η ουσία είναι ότι ο Μητσοτάκης δεν θα γινόταν ανακόλουθος με το να ψηφίσει Παυλόπουλο. 

Αφού για μια σειρά πολιτικών λόγων δεν τον είχε ψηφίσει το 2015. 

Γράφαμε τις τελευταίες ημέρες ότι επίκειται  η δημοσιοποίηση του νέου προσώπου που θα καθίσει στον προεδρικό θώκο.

Ο προγραμματισμός του Μεγάρου Μαξίμου ήταν να γίνει αυτό ανάμεσα στις 22 και στις 24 Ιανουαρίου. Θα είχαν προηγηθεί η ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου, η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Νταβός για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και με την επιστροφή του η ανακοίνωση του νέου προέδρου.

Όμως, η προεδρολογία κι ο ονοματολογία είχαν φτάσει στην κορύφωσή τους.

Κι αυτό μόνο καλό δεν έκανε στο μέγιστο αξίωμα του τόπου.

Ταυτοχρόνως, υπήρχε στην ατζέντα και το πρόγραμμα του νυν κι απερχόμενου Προέδρου. Αφού χθες ο Προκόπης Παυλόπουλος ξεκίνησε την επίσημη επίσκεψή του στην Ιρλανδία. Ο Μητσοτάκης δεν ήθελε ν’ ανακοινώσει νέο πρόεδρο με τον υφιστάμενο να βρίσκεται εκτός Ελλάδος. Θα ήταν ασέβεια και προς το πρόσωπο και προς τον θεσμό. Έτσι, αποφασίστηκε να επισπευσθεί κατά 6-8 ημέρες η ανακοίνωση.

Η πρόταση

Το όνομα της Κατερίνας (όπως την αποκαλούν οι οικείοι και οι φίλοι της) Σακελλαροπούλου  βρισκόταν στην ατζέντα του Κυριάκου Μητσοτάκη εδώ και καιρό. Ήταν πρόταση του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη, ενώ ήταν γνωστές οι στενές της σχέσεις με τον Ευάγγελο Βενιζέλο αλλά και τον εκλιπόντα σπουδαίο Νομικό Σταύρο Τσακυράκη, στέλεχος του «Ποταμιού». Για τον οποίο είχε δακρύσει όταν έγινε αναφορά στο πρόσωπό του σε πρόσφατη παρουσίαση βιβλίου του Ευ. Βανιζέλου.

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ήξερε το ενδεχόμενο να είναι η νέα πρόεδρος της Δημοκρατίας εδώ και καιρό. Της το είχε κάνει γνωστό τόσο ο Γιώργος Γεραπετρίτης όσο κι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε διάφορες επαφές που είχαν. Κάτι που δεν είχε γίνει με κανέναν άλλον εξ όσων είχαν «ακουστεί» στην ακατάσχετη ονοματολογία.  Την τελική επιβεβαίωση την έλαβε προχθές, μεσημέρι Τετάρτης. Της τόνισε ότι το βράδυ θα γίνουν επίσημες ανακοινώσεις από μεριά του.  Προηγουμένως, ο Μητσοτάκης είχε αναβάλλει όλες τις συναντήσεις του για το απόγευμα της Τετάρτης , ενώ είχε καλέσει σε συνάντηση τους στενούς του συνεργάτες. Κι είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι όταν έφτασαν στο Μέγαρο Μαξίμου, έκλεισαν τα κινητά τους τηλέφωνα.

Η οικογένεια

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου κατάγεται από οικογένεια που έφυγε προπολεμικά από την Αχαϊα με κατάληξη την Σταυρούπολη. Ο πατέρας της, Νίκος Σακελλαρόπουλος, ήταν ανώτατος δικαστικός, με κύρος στο Δικαστικό Σώμα. Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, ενώ ήταν μέλος της σύνθεσης του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εκδίκασε την υπόθεση Ανδρέα Παπανδρέου-Γιώργου Κοσκωτά.

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι την επομένη της εκλογής της ως προέδρου του ΣτΕ, ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό στο FB μια φωτογραφία με τον πατέρα της (αυτή που δημοσιεύουμε ανωτέρω) κι έγραψε:  «Επειδή όλες αυτές τις όμορφες κ έντονες μέρες έχω τον πατέρα μου στο μυαλό μου, θέλησα να χρησιμοποιήσω μια κοινή μας φωτογραφία αυτήν ειδικά τη στιγμή. Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους, μέσα από την καρδιά μου, για τα όμορφα λόγια, τη στήριξη, την αναγνώριση, την αγάπη και την εκτίμηση που μου προσφέρατε. Είναι ένα αίσθημα δικαίωσης μιας πορείας που αντανακλά όμως και στο δικαστήριο που υπηρετώ εδώ και 36 χρόνια. Έχω βαθιά συγκινηθεί από αυτό το δυνατό κύμα και θα προσπαθήσω να ανταποκριθώ με όλες μου τις δυνάμεις. Ο αυτοπεριορισμός που μου επέβαλε το λειτούργημά μου ίσως γίνεται εντονότερος τώρα, αλλά δε θα χαθούμε. Σας ευχαριστώ και πάλι καθεμία και καθένα ξεχωριστά».

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου διαμένει στο κέντρο της Αθήνας, στο Μεταξουργείο, είναι διαζευγμένη,  μητέρα της Νιόβης 35 ετών, που έχει σπουδάσει Πολιτικές επιστήμες κι εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα.

Είναι πολύ διακριτικός άνθρωπος, ευχάριστος, αγαπά τον Άρη Θεσσαλονίκης και τις γάτες της. Αγαπά υπερβολικά τα ταξίδια, την πεζοπορία, την ιστορία και τις τέχνες.

Οι σκέψεις Μητσοτάκη

Απολύτως διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Μητσοτάκης στο πρόσωπο της Κατερίνας Σακελλαροπούλου διαβλέπει –πλην πολλών άλλων- στον συμβολισμό ότι η νέα Ελλάδα αφήνει πίσω της τις λογικές της ήσσονος προσπάθειας. Κι ότι όλα οφείλουν να κατακτώνται με κόπο, δουλειά, μεθοδικότητα και ευπρέπεια! Τα χαρακτηριστικά, δηλαδή, της νέας προέδρου. Μια γυναίκας που ξεκίνησε μόνη της, πάλεψε μόνη της, κουράστηκε κι έφτασε στο σημείο να γίνει μια άξια λειτουργός της Δικαιοσύνης από την κορυφή της, ως πρόεδρος του ΣτΕ.

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου δεν είναι γνωστή στο ευρύ κοινό. Μα είναι βέβαιο ότι μπορεί να καταστεί μοχλός συσπείρωσης του Έθνους. Να γίνει αυτό που δεν κατάφερε ο νυν κι ήδη απερχόμενος πρόεδρος: Πρόεδρος όλων των Ελλήνων! Και δη σε μια εποχή που η Ελλάδα μόλις βγαίνει από μια μακροχρόνια οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση. Στην οποία η ακραία πόλωση που δημιουργήθηκε έφτασε στο σημείο να δοκιμάσει τις αντιστάσεις της ίδιας της Δημοκρατίας μας. Κι εκείνη έρχεται προφανώς να συμβάλλει στην επούλωση των πληγών και στην αναγκαιότητα να επανέλθει ο σεβασμός ανάμεσά μας.

Έχει τις προϋποθέσεις να παραδίδει συνεχώς «μαθήματα» προόδου, είναι το πρόσωπο που εξοβελίζει τις λογικές της ήσσονος προσπάθειας, που μπορεί να υπερασπίζεται

την νέα ελληνική ταυτότητα που διαμορφώνεται.

Εν κατακλείδι: Η επιλογή Μητσοτάκη γυρίζει σελίδα στην Ελλάδα.

Ξέρει ότι η Ελλάδα επί των ημερών θ’ αλλάξει, οι εσωτερικές της δυνάμεις θα μεγεθυνθούν και θ’ αναζητήσουν ζωτικό χώρο έκφρασης κι ανάπτυξης σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο. Ξέρει ότι είναι απαίτηση των νοημόνων ν’ αφήσει πίσω της η χώρα τους παρωχημένους τύπους που σκορπούν μίσος παντού και ονειρεύονται σοβιετίες κι επαναστάσεις… Ξέρει ότι στη νέα Ελλάδα που θα ξημερώσει πρέπει να μείνει εκτός η κουλτούρα του λούμπεν, του παραγοντισμού και του κορπορατισμού που την ταλαιπώρησαν…