Οι παλινωδίες της ΔΗΜΑΡ

Ένα από τα θέματα που απασχόλησε τις κυριακάτικες εφημερίδες είναι η επιθυμία της ΔΗΜΑΡ –αν βγάλει ευρωβουλευτή- να τον εντάξει στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Προφανώς σε παράλληλη πορεία με την ίδια.

Κι εδώ, πλέον, χρειάζονται οι ψυχίατροι.

Ιδού γιατί:

Στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, συμμετέχει και το ΠαΣοΚ.

Άρα, ΔΗΜΑΡ και ΠαΣοΚ θα είναι μαζί μετά τις ευρωεκλογές, αλλά η ΔΗΜΑΡ δεν θέλει να είναι μαζί πριν από αυτές.

Δηλαδή, δεν θα είναι μαζί μόνο για ημέρα. Την ημέρα των ευρωεκλογών!

Τι λένε οι ψυχίατροι περί τούτου;

Πάμε παρακάτω.

Ο Κουβέλης ισχυρίζεται ότι το κόμμα του δεν έχει σχέση με την Κεντροαριστερά του ΠαΣοΚ, όπως κι ότι το κόμμα του δεν έχει σχέση με την Κεντροαριστερά του Βενιζέλου.

Αφού, όμως, δεν έχουν σχέση, γιατί επιθυμεί να βρίσκονται υπό την ίδια σκέπη στην Ευρώπη;

Δηλαδή, πολιτική για εσωτερική κατανάλωση;

Τι λένε οι ψυχίατροι επί τούτου;

Πάμε παρακάτω.

Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ, ανέφερε ότι τα σχέδια των «58» στοχεύουν στην εξυπηρέτηση των σχεδίων του Βενιζέλου.

Ε και;

Από πότε τα σχέδια του Βενιζέλου αποτελούν εξ ορισμού εμπόδια για τη ΔΗΜΑΡ, τη στιγμή που η ίδια ήταν ομοτράπεζος με τον Βενιζέλο στην κυβέρνηση Σαμαρά και θέλει να είναι πάλι ομοτράπεζός του στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα;

Κι επιπλέον, γιατί είναι εμπόδια για τη ΔΗΜΑΡ τα όποια σχέδια Βενιζέλου, αλλά δεν είναι εμπόδια τα σχέδια του Καστανίδη ή της Κοπά ή του Μπεγλίτη με τους οποίους φλερτάρει ασυστόλως κι ετοιμάζεται να συμπορευθεί;

Γιατί είναι εμπόδια τα σχέδια Βενιζέλου αλλά δεν ήταν τα σχέδια Λοβέρδου, με τον οποίο η συνεργασία είχε προχωρήσει και μόλις τις τελευταίες ημέρες δείχνει να μην προχωρά;

Τι λένε οι ψυχίατροι επί τούτου;

Και κάτι ακόμη:

Γιατί είναι εμπόδια τα σχέδια των «58» ή του Βενιζέλου και δεν είναι εμπόδια τα ίδια τα σχέδια του Κουβέλη;

Που προσφάτως δήλωσε ότι μπορεί μετεκλογικά να συμπράξει με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Τι λένε οι ψυχίατροι περί τούτου;

Είναι σαφές ότι στη ΔΗΜΑΡ έχει χαθεί η μπάλα.

Κυρίως, όμως, έχει χαθεί η λογική κι η μετριοπάθεια που τη διέκρινε.

Αυτή η λογική κι η μετριοπάθεια που την οδήγησε στην υπέρβαση μετά τις εκλογές του 2012.

Φοβάμαι, πως φωνή του μέτρου της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς καθίσταται όλο και περισσότερο μια φωνή που ακούγεται στην κατεύθυνση που εκάστοτε φυσά ο άνεμος…

Κι απ’ το σύνθημα «Ούτε Σαμαράς - ούτε Τσίπρας», προσχώρησε στη νέα της πλεύση στη βάση του «Πότε Σαμαράς - πότε Τσίπρας».

Απολαμβάνοντας ακόμη την εξουσία, αφού όπως αποκαλύψαμε στην στήλη με τα πολιτικά και παραπολιτικά σχόλια του grpost, «Στο Καλντερίμι Νο54», τα περισσότερα στελέχη της ΔΗΜΑΡ που είχαν αναλάβει κυβερνητικές θέσεις, εξακολουθούν και παραμένουν ακόμη σ’ αυτές.

Παρά την αποχώρηση του κόμματός του από τον κυβερνητικό συνασπισμό….