Ο Νικήτας Κακλαμάνης αποτελεί μια από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις αποτυχημένων πολιτικών της μεταπολίτευσης.
Με ότι ασχολήθηκε τα έκανε θάλασσα.
Από το υπουργείο Υγείας που εκτίναξε τις δαπάνες του φαρμάκου σε δυσθεώρητα ύψη, μέχρι τον δήμο της Αθήνας, που τελικά κατάφερε κι έχασε από τον μετρίου πολιτικού αναστήματος Καμίνη.
Ο οποίος, ευτυχώς, αποδείχτηκε συνετός δήμαρχος.
Η ήττα δεν ήταν μόνο δική του, αλλά είχε συνέπειες και στο κόμμα του, το οποίο έχασε τον δήμο της Αθήνας για πρώτη φορά από τα χρόνια του Έβερτ, το 1987.
Η επιμονή του να πάρει την ρεβάνς και να ξαναγίνει δήμαρχος, μάλλον άπτεται διερεύνησης από κάποιον συνάδελφό του στον ιατρικό χώρο.
Τι να πρωτοθυμηθεί κάποιος Αθηναίος από την περίοδο Κακλαμάνη;
Τη βρώμα και τη δυσωδία της πρωτεύουσας;
Τα βρώμικα και σπασμένα πεζοδρόμια;
Τους υποφωτισμένους δρόμους;
Τα βουνά σκουπιδιών;
Την πολιτική των «δικών» παιδιών;
Την πλήρη αδυναμία του να συγκρατήσει τα έξοδα του Δήμου;
Την πλήρη αδιαφορία του για τα πάρτι ασυδοσίας των εργαζομένων, όπως κατάγγειλε ο διάδοχός του και είδαμε όλοι;
Την απολύτως παθητική στάση του την ώρα που η Αθήνα καιγόταν το 2008;
Αυτά και πολλά άλλα, έκαναν ακόμη και τις ορκισμένες νεοδημοκράτισσες κυρίες του Κολωνακίου, να βγαίνουν από τα κομμωτήρια και με το μαλλί κάγκελο να φωνάζουν φορώντας κονκάρδες…. «no, no, no, Nikita».
Ο Νικήτας Κακλαμάνης με την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του εξασφάλισε τη στήριξη του ομοίου του, Βύρωνα Πολύδωρα.
Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.
Κι εκείνος, με ότι καταπιάστηκε τα έκανε θάλασσα.
Κι αν για κάτι θα τον θυμούνται οι Έλληνες είναι οι ατάκες του και ο διορισμός του «αίματός» του στο δημόσιο, την μια και μοναδική ημέρα που έγινε πρόεδρος σε μια κλειστή Βουλή.
Κοντολογίς, η «κομμουνιστική» Λαϊκή Δεξιά, της απέραντης σαχλαμάρας.
Ο καλός ο μύλος, του εθνολαϊκισμού, όλα τα αλέθει.
Αυτή η Δεξιά που δεν επιθυμεί να αλλάξει τίποτα στον τόπο, τον οποίο και τα στελέχη της (όρα Κακλαμάνης υπουργείο Υγείας), οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Αυτή η Δεξιά που σε πολλές περιπτώσεις λέει τα ίδια πράγματα με τον ΣΥΡΙΖΑ!
Αυτή η Δεξιά, που η ίδια δεν ψήφισε Κακλαμάνη στις προηγούμενες εκλογές.
Είναι από τα τρελά της πολιτικής μας ζωής.
Όπως ακούγεται τρελό να κατηγορείται ο Σπηλιωτόπουλος από τον Κακλαμάνη ότι είναι Κεντρώος και οπαδός του Μεσαίου χώρου!
Κι αφού η Αθήνα «μίλησε» πριν τέσσερα χρόνια κι έδιωξε τον Κακλαμάνη από τον δημαρχιακό θώκο, τι έχει αλλάξει τώρα για να τον υποδεχτεί πάλι ως σωτήρα της;
Μπορεί άραγε να απαντήσει ο υποψήφιος δήμαρχος;
Εκτός αν παίζει το παιγνίδι του Ηλία.
Όχι του Ψινάκη φυσικά….
Βιαζεσαι να βγαλεις αποτυχημενο τον Κακλαμανη και ξεχνας πολλά πράγματα. Ποιοί Αθηναίοι τον απέρριψαν πριν 4 χρονια; ο Νικήτας έχασε η μήπως κέρδισε το Μνημόνιο; Μήπως ο Νικήτας είχε κατέβει κόντρα σε όλους; Μήπως ξεχνάς πως είχαν συμμαχήσει ολα τα ΜΜΕ για να επιβάλλουν τους Καμίνη Μπουτάρη ως απόδειξη πως ο λαος συμφωνί με την πολιτική Παπανδρέου.; Μήπως ξεχνάς πως ακόμη και η επίσημη νέα δημοκρατία δεν το στήριξε; και παρόλα αυτά τους έβγαλε το λάδι για να τον κερδίσουν. Συμπέρασμα ...κάνε υπομονή (εκτός αν για άλλους λόγους δεν μπορείς) μέχρι τις εκλογές και θα δούμε αν ποσα απίδια χωρα ο σάκος..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το σχόλιό σας, αλλά δεν απαντά σε όσα με επιχειρήματα καταθέτω. Γράφετε απλές εικασίες. Κατανοητή η προσωπολατρία σας, αλλά ακατανόητη η εμπιστοσύνη σε κάποιον που με ότι καταπιάστηκε απέτυχε παταγωδώς. Όσο για την ζητούμενη υπομονή για να δω πόσα απίδια πιάνει ο σάκος....συγγνώμη δεν θα πάρω. Δεν μπορώ να κάνω υπομονή για κάποιον από το θλιβερό παρελθόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάσπη και μόνο λάσπη...Σας υπενθυμίζω οτι επί θητείας του στο υπουργείο υγείας δεν έβλεπες ράντζο σε δημόσιο νοσοκομείο.Στα Δεκεμβριανά ήταν όλη νύχτα στο δρόμο,τον θέλατε στα κανάλια?Δεν έδιωξε η Αθήνα τον Κακλαμάνη κύριε Σακελλαρόπουλε,η συνομοταξία του μνημονίου τον έδιωξε,βλέπετε ήθελε δήμαρχο-πιόνι και φυσικά η ανυπαρξία του Σαμαρά που έλαμπε δια της απουσίας του...Αναφέρεσε στις κυρίες με τις κονκάρδες,δεν τις ρωτάς,τώρα που ο Καμίνης τους πήγε τον ΟΚΑΝΑ στον Ευαγγελισμό τι καινούριο ετοιμάζουν?Λάθη έχουνε γίνει αλλά εκφράσεις "με ότι καταπιάστηκε τα έκανε θάλασσα" είναι βουτηγμένες στην εμπάθεια και υπηρετούν σκοπιμότητες...
ΑπάντησηΔιαγραφή