Αριστερά σε αποδόμηση με ένδεια θέσεων και λόγου

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Γράφαμε προχθές για τον νέο πατριωτισμό  (δείτε άρθρο με τίτλο «Ο Μητσοτάκης η πρόεδρος κι ο νέος πατριωτισμός») που είναι αναγκαίος και φαίνεται να εκκολάπτεται στη χώρα μας. Ειδικά μέσα από τη μεγάλη κρίση στον Έβρο αλλά και την δολοφονική πανδημία.

Σκέφτομαι ότι με την πανδημία κατέρρευσαν  χώρες που

διέθεταν πανίσχυρες κρατικές υποδομές (Αγγλία, Ιταλία) ή ήταν παντοδύναμες οικονομικά (ΗΠΑ), ή διέθεταν εξαιρετικά κοινωνικά συστήματα (Σουηδία). Είχαν την ατυχία να διαθέτουν πολιτικές ηγεσίες έμπλεες λαϊκισμού που με τις αποφάσεις και την ανεπάρκειά τους  «έσκαψαν» εκατοντάδες χιλιάδες τάφους. Κι όχι μόνο αυτό. Αλλά οδήγησαν κοινωνίες να τεκμηριώνουν πια την έλλειψη εμπιστοσύνης προς το κράτος!

Αντιθέτως στη χώρα μας που όλοι γνωρίζουμε πόσο δυσκοίλιος κι αναποτελεσματικός είναι ο δημόσιος τομέας και το κράτος γενικά, είχαμε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Η πολιτική διαχείριση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη δημιούργησε στην κοινωνία για ΠΡΩΤΗ φορά (ελπίζουμε όχι και μοναδική) αισθήματα εμπιστοσύνης στο κράτος! 

Μάλιστα, για να μην εκμεταλλευθούν κάποιοι την ανωτέρω φράση, δηλαδή «αισθήματα εμπιστοσύνης της κοινωνίας στο κράτος», σπεύδω να διευκρινίσω: Εμπιστοσύνη, με πίστη στην αστική δημοκρατία!

Αυτό λοιπόν το δεδομένο που δεν αποτυπώνεται μόνο στα εξαιρετικά σχόλια ξένων ηγετών για την Ελλάδα και την κυβέρνησή της, ούτε μόνο στα διθυραμβικά δημοσιεύματα κορυφαίων ΜΜΕ του πλανήτη ή και στις δημοσκοπήσεις σε εσωτερικό επίπεδο, είναι σαφές ότι έχει θορυβήσει την Αριστερά εν συνόλω. Βλέπετε όταν το κράτος δεν το νέμονται οι πάσης φύσεως Αριστερές εκφάνσεις θεωρούν ότι είναι αναξιόπιστο!

Πρέπει να πούμε κάτι ακόμη: Μέσα από τη νομή του κράτους και τις θωπείες στις συντεχνίες του θέριεψε το ΠαΣοΚ. Με τον «Αυριανισμό» και το «Λαϊκισμό».  Μέσα από το κράτος δημιουργήθηκε το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ με ότι ξέβρασε το αστικοποιημένο πλέον ΠαΣοΚ. Επιπλέον, είναι και το δογματικό ΚΚΕ που ορέγεται την επανάσταση για την εγκαθίδρυση του καθεστώτος που πιστεύει.

Όταν λοιπόν η κοινωνία –αστική στο μέγιστο ποσοστό της- επιδεικνύει εμπιστοσύνη στο κράτος, στους επιστημονικούς του φορείς μα και σε μια κυβέρνηση που δεν είναι Αριστερή, τότε η Αριστερά νιώθει ένα βρόγχο στον λαιμό της. Μένει χωρίς οξυγόνο. Δεν μπορεί να επικαλείται πράγματα που οδηγούν σε καταστάσεις ανασφάλειας, φόβου και αναρχίας  στα οποία διαχρονικά έχει επενδύσει.

Άρα συμβαίνει ότι παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες. «Επιχειρήσεις» αποδόμησης του Μητσοτάκη, του Τσιόδρα, του Χαρδαλιά, του Κικίλια, των οικονομικών υπουργών! Ακόμη και του Πιερρακάκη που προχώρησε συντονισμένα και ταχύτατα στην ψηφιοποίηση του κράτους, επιφέροντας καίριο πλήγμα στη γραφειοκρατία που ήταν κι είναι μεγάλος εχθρός της προόδου.

Η Αριστερά λοιπόν δεν μπορεί να διανοηθεί ότι η κοινωνία δεν πορεύεται πίσω από την υψωμένη της γροθιά ή τα δικά της πρότυπα.  Θέλει να μιλάει για …διεφθαρμένους ηγέτες, μα δεν βρίσκει… Θέλει να μιλάει για αντιλαϊκούς ηγέτες, μα δεν βρίσκει… Θέλει να καλλιεργεί το παραμύθι της ύποπτης εξουσίας,  μα δεν μπορεί… Θέλει να βρίσκει  βρομοκαπιταλιστές επιχειρηματίες  μα βρίσκει εκείνους που παράγουν ασφαλή ιατρικό εξοπλισμό…  Θέλει ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης για να πετάει πέτρες στον Μητσοτάκη, μα δεν υπάρχουν…  Κι όταν λεκτικά η κυβέρνηση ενθαρρύνει (και πολύ καλά κάνει) τους επιχειρηματίες να βρουν τρόπους επενδύσεων, η Αριστερά μιλά για …συνωμοσία, διαπλοκή, σκάνδαλο…

Έτσι είναι τα πράγματα. Η Αριστερά χάνει κάτω από τα πόδια της τον κόσμο που ψεύτικα είχε κτίσει… Ο ΣΥΡΙΖΑ του υπέρτατου λαϊκισμού και της καταστροφής της Μεσαίας τάξης  εκτοξεύει λάσπη παντού. Υπονομεύει ανυπόστατα τα πάντα. Καταγγέλλει ακόμη και την σκιά του Μητσοτάκη…. Το ΠαΣοΚ (ας το λένε ΚΙΝΑΛ σήμερα) της Φώφης φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να καταστεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ… Το δε ΚΚΕ  επιδίδεται σ’ αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Σε παρανομίες! Όπως έκανε με τη συντεταγμένη επίδειξη του στρατού του στο Σύνταγμα.

Όλη η Αριστερά, κυνηγά, κατηγορεί, υβρίζει ότι κι όσους μπορούν να δημιουργήσουν εθνική ανάταση στην κοινωνία και τον νέο πατριωτισμό! Δηλητηριάζει τους πάντες και τα πάντα και υπονομεύει τη διαβίωση αυτού του λαού με σύγχρονα πρότυπα. Το κάνει από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια μέχρι τη Βουλή, τα συνδικάτα και όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας.

Ευτυχώς για την σκεπτόμενη κοινωνία όλα αυτά τα κάνει η εν συνόλω Αριστερά  με την απόγνωση του ετοιμοθάνατου….  Επιλέγουν τις εντυπώσεις αφού γνωρίζουν ότι αποδομούνται εξαιτίας της ένδειας θέσεων και πολιτικού λόγου…