Κατηφορικό deal

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κατήφορος από αυτόν που ακολούθησε προχθές στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας και δευτερευόντως ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος. Που επιχείρησαν να «ντηλάρουν» τη μη παραπομπή του δευτέρου στο Ειδικό Δικαστήριο με την … εθνική ομοψυχία και τη

στήριξη της κυβέρνησης στα εθνικά θέματα!!!

Έχουμε ξαναπεί! Το θράσος δεν έλειψε ποτέ από τον Αλέξη Τσίπρα. Η θρασύτητα είναι το κύριο χαρακτηριστικό που διέπει όλη τη διαδρομή του στην πολιτική. Η δε συζήτηση για την παραπομπή Παπαγγελόπουλου ήταν η –μάλλον τελευταία- ευκαιρία του για ν’ αποδείξει ότι έχει διδαχθεί κάτι από τα λάθη του παρελθόντος και ότι είναι αλλάξει κάποια πράγματα.

Ουσιαστικά μας είπαν ότι δεν θα έπρεπε αυτές τις ημέρες να συζητείται στη Βουλή η παραπομπή του τέως αναπληρωτή υπουργού στο ειδικό δικαστήριο, λόγω της…. τουρκικής προκλητικότητας  αλλά και των… εξελίξεων με την… Αγία Σοφία και για τη «φωνή του μουεζίνη» που δεν θα καλυφθεί όπως τονίστηκε από την παραπομπή και τα όσα θα ακολουθήσουν.

Ποιοι τα λένε αυτά; Εκείνοι που την επαύριο του μνημειώδους συλλαλητηρίου της Αθήνας για το Σκοπιανό, έστησαν τη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου από την οποία βγήκε η φράση ότι η υπόθεση Novarts αποτελεί το μεγαλύτερο σκάνδαλο «από την ίδρυση του ελληνικού κράτους»!

Ποιοι τα λένε αυτά; Εκείνοι που στον δρόμο προς τις επαναλαμβανόμενες εκλογές του 2019 (ευρωεκλογές, δημοτικές, περιφερειακές, πολιτικές) έστησαν κάλπες για την παραπομπή 10 πολιτικών προσώπων με μόνους μάρτυρες τρεις κουκουλοφόρους εκ των οποίων ο ένας έχει τεθεί πλέον εκτός προστασίας, οι οποίοι σε διαδοχικές καταθέσεις αναφέρθηκαν σε αυτά χωρίς κανένα στοιχείο. Ούτε καν προσωπικές μαρτυρίες!

Μιλάμε για θράσος απύθμενο! Κι είναι χαρακτηριστικά τα σημάδια του φόβου. Ο Παπαγγελόπουλος, επί παραδείγματι, προχώρησε ένα βήμα παραπάνω και στην ομιλία του στη Βουλή αναφέρθηκε σε δύο πρόσωπα. Τον Μιχάλη Καλογήρου και τον Γιώργο Βασιλειάδη καθώς και στα όσα πιάνουν οι… κεραίες του σχετικά με κασέτες που τους αφορούν. «Οι κεραίες μου πιάνουν μηνύματα σχετικά με κασέτες» που τους αφορούν, ανέφερε!  

Αναρωτιέμαι λοιπόν: Μήπως ο Τσίπρας φοβάται εμπλοκή κι άλλων προσώπων κι εξ αυτού στηρίζει Παπαγγελόπουλο και Παππά; Για να φαίνεται μια συνολική στήριξη; Θα δούμε…

Η ουσία όμως, επαναλαμβάνω, είναι ότι ο Τσίπρας εμφανίστηκε στη Βουλή βαρύθυμος και πελιδνός με στόχο να διαπραγματευθεί το απίστευτο, το απίθανο, το απόλυτα προσβλητικό: Να στηρίξει την κυβέρνηση στα εθνικά θέματα με αντάλλαγμα τη μη διερεύνηση όσων ήδη καταλογίζονται ως «αμαρτίες» της κυβέρνησής του ή όσων πιθανότητα δουν το φως της δημοσιότητας!

Αυτή η επιχείρηση  deal δεν έγινε μόνο αντικείμενο δριμύτατης κριτικής στα ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα στη Βουλή. Η Γεννηματά ανέφερε ότι  «Είναι αδιανόητο να παζαρεύει με τρόπο που προσβάλει βάναυσα την δημοκρατία και την αναγκαία στήριξη που πρέπει να δώσει στα εθνικά θέματα».

Πιο χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια του ανθρώπου που λείπει όσο κανένας από τη σημερινή Βουλή, του Ευάγγελου Βενιζέλου, που ανέφερε για: «κυνικό εκβιασμό» και ότι «ο κατήφορος δεν έχει τέλος», ενώ ο Αντρέας Λοβέρδος (και αυτός εκ των κατηγορουμένων στη Novartis), έκανε λόγο για απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να αποφύγει την σκευωρία Novartis και το παραδικαστικό κύκλωμα Ρασπούτιν, μέσω των εθνικών θεμάτων.

Επιπλέον με όλη αυτή τη βρόμικη επιχείρηση deal δημιουργούνται αμείλικτα ερωτήματα.

Είναι τόσο ανερμάτιστος ο Αλέξης Τσίπρας ώστε να θεωρεί ότι η οποιαδήποτε συναίνεση στα εθνικά ζητήματα δίνεται ως αντιπαροχή ;

Είναι τόσο κυνικός ώστε να μην αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να θέτει όρους για την συναίνεσή του στα εθνικά θέματα; Δεν γνωρίζει ότι αυτή είναι αυτονόητη;

Είναι δυνατόν να νομίζει ότι θα μπορούσαν να ξεχαστούν –έναντι οιουδήποτε ανταλλάγματος ή συναίνεσης- οι δέκα κάλπες που στήθηκαν στη Βουλή χωρίς στοιχεία και  με μόνο στόχο τον στιγματισμό των αντιπάλων του;

Είναι δυνατόν να λέει ότι θα δώσει συναίνεση στα εθνικά θέματα αν λάβει ανταλλάγματα; Μα αυτή θα την δώσει θέλει δεν θέλει… Αν δεν το κάνει θα τον «κρεμάσει» η ιστορία!

Εν κατακλείδι: Ο Τσίπρας μπορεί να είναι ολίγιστος πολιτικά, μπορεί να είναι ανερμάτιστος, ημιμαθής κι αδιάβαστος αλλά δεν είναι αφελής ή δεν παίρνει στροφές το μυαλό του. Συνεπώς δεν μπορεί να μη κατανοεί τι λέει ή τι κάνει.

Άρα, γιατί πήρε τέτοιο κατηφορικό δρόμο; Ξαναλέμε: Είναι ηλίου φαεινότερο ότι φοβάται νέες αποκαλύψεις… Κι εξ αυτών μεγαλύτερο κατήφορο αν όχι κατάρρευση…