Ο Αποστολάκης, ο Τσίπρας & οι 8 Τούρκοι αξιωματικοί

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ο πρώην υπουργός Άμυνας, Ευάγγελος Αποστολάκης (όταν για τα μάτια του κόσμου –όρα ψήφιση συμφωνίας Πρεσπών- έφυγε ο Καμμένος), λέγεται ότι ήταν καλός στρατιώτης. Μα είναι βέβαιο ότι υπήρξε άλλος ένας εξ εκείνων των καιροσκόπων με στολή, που άμα τη αποστρατεύσει τους ανακαλύπτουν ότι θέλουν να σώσουν την κοινωνία δια της πολιτικής.

Ο πρώην υπουργός και αρχηγός ΓΕΕΘΑ, προσεταιρίστηκε αρχικά τον

Πάνο Καμμένο  και τελικά πήρε τη θέση του! Τους συνέδεε, λένε, το ψάρεμα κι οι στολές! Αλλά αυτό αφορά εκείνους… Μετά, υποστηρίζοντας ουσιαστικά τη συμφωνία των Πρεσπών, στάθηκε απέναντι από αυτό που μια ζωή υπερασπιζόταν… Αυτό αφορά εκείνον…

Ο Αποστολάκης, λοιπόν, σε μια έκρηξη στέρησης δημοσιότητας βγήκε κι είπε ότι είχε γίνει προσπάθεια από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να σταλεί πίσω στην Τουρκία το ελικόπτερο με τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς, που έφτασαν στη χώρα μας μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, το 2016.

Κι αυτό το έκανε χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης και τσίπας, λίγο μετά την επαναφορά του αιτήματος για επιστροφή των οκτώ από την Τουρκία!  Είχα προσπαθήσει να μιλήσω, είπε, με τον Ακάρ τον ομόλογό μου, για να συνεννοηθούμε. Δεν τον βρήκα και μετά … μπήκε στη μέση η Δικαιοσύνη!!!!

Φρικαλεότητα! Άκου… μπήκε στη μέση η Δικαιοσύνη; Πάλι καλά που δεν την εγκάλεσε επειδή … μπήκε στη μέση…

Κι επιπλέον, τι μας είπε αυτός ο άνθρωπος που είχε ύψιστα αξιώματα; Ότι αν έβρισκε τον ομόλογό του θα τους γυρίζαμε πίσω!!! Αυτό μας είπε… Δικαιώνοντας ουσιαστικά τον Ερντογάν που έλεγε ότι του το είχε υποσχεθεί ο Τσίπρας!!!

Προσωπικά οι δηλώσεις του Αποστολάκη με ξεπερνούν.  Κι αποδεικνύει ΚΑΙ αυτός ότι μας κυβερνούσαν άνθρωποι χωρίς καμιά λογική, γνώση, κύρος.

Είναι δυνατόν να λέει τέτοια πράγματα; Όταν είναι γνωστό ότι ακόμη κι αν είναι έτσι δεν το ομολογείς ποτέ δημοσίως;

Είναι δυνατόν να διαθέτει τέτοια αφέλεια (;;;) ώστε ουσιαστικά να ομολογεί ότι  ως χώρα, ως κυβέρνηση, ως Αρχηγός ο ίδιος, στερούμαστε ηθικής σε ζητήματα ανθρωπισμού κι ασύλου για τους εχθρούς του «εχθρού» μας;

Είναι δυνατόν να ήταν αρχηγός του στρατού κι επικεφαλής υπουργός των Ενόπλων Δυνάμεων ένας άνθρωπος που δηλώνει ανερυθρίαστα ότι οι οκτώ αξιωματικοί δεν επεστράφησαν επειδή πρόλαβε η Αστυνομία κι η Δικαιοσύνη εκείνον και την κυβέρνηση;

Είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια πράγματα σε μια  σύγχρονη Δημοκρατία της Ευρώπης του 2016, με κυβέρνηση …. «πρώτης φοράς Αριστεράς»;

Είναι δυνατόν να διαγράφεται μονοκονδυλιά από επικίνδυνους ανθρώπους η παράδοση που έρχεται από τα βάθη της αρχαίας ελληνικής ιστορίας κι αναφέρει για τον σεβασμό προς τους προσφεύγοντες ικέτες;

Κι αν αυτά τα ερωτήματα αφορούν το ηθικό μέρος της υπόθεσης, υπάρχουν κι άλλα με αμιγώς πολιτική χροιά:  Όπως το ερώτημα αναφορικά με το ποιος πήρε την απόφαση να μιλήσει ο Αποστολάκης με τον ομόλογό του για να επιστραφούν οι οκτώ αξιωματικοί; Θα μάθουμε ποτέ;

Προσέξτε: Είναι σαφές ότι η απόφαση ήταν πολιτική. Αλλιώς δεν θα έβγαινε ο Ερντογάν να φωνάζει ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός του υποσχέθηκε την επιστροφή των οκτώ και μετά τον κορόιδεψε…. Χώρια που τέσσερα χρόνια μετά το γεγονός, ποτέ ο Τσίπας διέψευσε τον Τούρκο πρόεδρο.

Προσέξτε κι αυτό: Όλα όσα αποκάλυψε ο Αποστολάκης, καταδεικνύουν για μια ακόμη φορά την απόλυτη υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ για τους πρόσφυγες. Ανθρωπισμός a la carte!

Πού στα κομμάτια ήταν τα δήθεν ευγενή οράματα που η Αριστερά επικαλείτο κι επικαλείται; Πού ήταν πάλι εκείνο το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα;  Ή είναι τελικά … επαγγελματίες ηθικοί πλεονέκτες κατά πώς λέει κι ο Ψαριανός;

Κάτι τελευταίο: Ως Έλληνες αισθανθήκαμε υπερήφανοι όταν το 2016 η Αστυνομία κι η Δικαιοσύνη έσωσαν τα προσχήματα κι οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί δεν απελάθηκαν στην υβριδική δημοκρατία του Ερντογάν.

Μα ακόμη κι αν υποψιαζόμαστε πώς είχαν γίνει τότε τα πράγματα, έρχεται ο αρχηγός του Στρατού και μας καταδεικνύει για μια ακόμη φορά από τι γλιτώσαμε με την απομάκρυνση εκείνης της θλιβερής κυβέρνησης…