Η επίσκεψη στα ΗΑΕ και τα χειροπιαστά οφέλη

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Η επίσκεψη Μητσοτάκη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δεν προβλήθηκε όσο της έπρεπε, δεδομένης της σημασίας της, «πνιγμένη» μέσα στα καμώματα του ΚΚΕ και της Αριστεράς για το Πολυτεχνείο αλλά και τις τραγικές εξελίξεις της πανδημίας.  

Ήταν όμως μια εξαιρετικά σημαντική επίσκεψη προσανατολισμένη στη λογική μιας σπουδαίας στρατηγικής συμμαχίας αλλά και

μεγάλων επενδυτικών προοπτικών.

Ο Μητσοτάκης στο Αμπού Ντάμπι υπέγραψε με τον πρίγκιπα διάδοχο του θρόνου Μοχάμεντ Μπιν Ζαγιέντ Συμφωνία Συνεργασίας Αμυντικής και Εξωτερικής, με την οποία αναβαθμίζεται πλήρως η αμυντική συνεργασία των δυο χωρών, ενώ όπως διαρρέεται (μέχρι την πλήρη δημοσιοποίηση της συμφωνίας και την κύρωσή της από τη Βουλή) οι συνεκπαιδεύσεις, οι κοινές ασκήσεις ή ακόμη και οι μετασταθμεύσεις μαχητικών των δυο χωρών είναι το «ορεκτικό» σε σχέση με αυτό που έχει συμφωνηθεί μεταξύ των δυο πλευρών .

Για να γίνει πιο κατανοητή η σημασία της στρατηγικής συμμαχίας μας με τα ΗΑΕ πρέπει να πούμε ότι οι Άραβες βρίσκονται σε απόλυτη αντιπαλότητα με την Τουρκία και στο ανακοινωθέν που εξεδόθη περιγράφεται αναλυτικά τι ακριβώς οι δυο πλευρές αντιλαμβάνονται ως «απειλές ασφάλειας» που επικεντρώνονται τελικά στον παράγοντα «Τουρκία».

Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι οι δυο χώρες καταδικάζουν τις παραβιάσεις της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελληνικής και της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, καθώς και τη συνολική επιθετική συμπεριφορά της στη Μέση Ανατολή, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τον Νότιο Καύκασο κατά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και υπενθυμίζουν την υποχρέωση όλων των κρατών να απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας, όπως αποτυπώνεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Πρέπει να πούμε κι αυτό: Τα ΗΑΕ εξέφρασαν από την αρχή την αποδοκιμασία τους στο  Τουρκολυβικό Μνημόνιο και είναι σε πλήρη αντίθεση με την τακτική του Ερντογάν που δημιουργεί απειλή ασφάλειας για ολόκληρο τον κόσμο, που αφορά στον εξτρεμισμό, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και την πολιτική εργαλειοποίηση του Ισλάμ με την οποία αμαυρώνει την εικόνα των μουσουλμάνων και τελικά πυροδοτεί την ισλαμοφοβία.

Η επίσκεψη Μητσοτάκη στο Αμπού Ντάμπι έγινε σε μια περίοδο που στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής συντελούνται κοσμογονικές κι ιστορικές αλλαγές. Ποιος μπορούσε να φανταστεί πριν λίγο καιρό την προσέγγιση των ΗΑΕ με το Ισραήλ; Ή του Σουδάν με το Μπαχρέιν; Ή ότι τα ΗΑΕ θα έσερναν εκείνα τον χορό επανασχεδιασμού της ασφάλειας της περιοχής και δη με την προσφορά εγγυήσεων σε άλλες χώρες, όπως η Ιορδανία;

Είναι κι άλλα.  Τα ΗΑΕ είναι έτοιμα για μεγάλες μπίζνες! Τόσο στον τομέα της ασφάλειας όσο και στον ιδιωτικό τομέα.

Προσέξτε: Ήδη έχουν «κλειδώσει» δυο συμφωνίες:

Η πρώτη αφορά την Εξωτερική και την Αμυντική Πολιτική που θα έρθει προς κύρωση στην ελληνική Βουλή.

Η δεύτερη αφορά την γενικότερη συμφωνία για τη Στρατηγική Σχέση των δύο πλευρών.

Επιπλέον, παρασκηνιακά έχει εκφραστεί ήδη ενδιαφέρον για την ΕΑΒ αλλά συμφωνήθηκε να έρθουν στην Ελλάδα Εμιρατινοί πιλότοι  για μετεκπαίδευση, σ’  ένα πρόγραμμα κόστους άνω των 100 εκ. ευρώ.

Ακούστε κι αυτό: Ήδη υπάρχουν παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για το ορατό ενδεχόμενο συμπαραγωγής drones. Αυτό, όπως είναι εύκολα αντιληπτό, θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, μετά τα F-35 , τις φρεγάτες και τα Ραφάλ.

Στον ιδιωτικό τομέα ήδη έχουν γίνει σημαντικές κινήσεις επενδύσεων. Οι Εμιρατινοί ενδιαφέρονται πολύ για τον αγροδιατροφικό τομέα (ήδη έχουν κάνει σημαντικές κινήσεις στην Πελοπόννησο), τον τουρισμό (μάλλον έχουν «κλειδώσει» τη συμμετοχή τους σε μεγάλη τουριστική μονάδα της Πελοποννήσου) αλλά και τον ιατρικό τουρισμό (με την εξαγορά κλινικών στην Αθήνα).  

Κάτι τελευταίο: Τα ΗΑΕ δεν πέταξαν τη σκούφια τους από χαρά με την εκλογή Μπάιντεν, επειδή ισχυρίζονται ότι είναι ουσιαστικός διάδοχος του Ομπάμα, τον οποίο θεωρούν γεννήτορα και υπαίτιο της Αραβικής Άνοιξη και όσων ακολούθησαν. Υπό αυτή την έννοια, μια «διαμεσολάβηση» του Μητσοτάκη θα ήταν ιδιαιτέρως χρήσιμη προς όλες τις πλευρές…