Ο… νεοτσαρισμός, η Δύση κι εμείς

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ο ακρωτηριασμός της Ουκρανίας που ξεκίνησε με την προσάρτηση της Κριμαίας πριν λίγα χρόνια από τη Ρωσία, συνεχίζεται εδώ και λίγες ώρες αφού ο Πούτιν γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια κανόνες και διεθνές δίκαιο, ουσιαστικά αποδέχτηκε (αφού πρώτα παρακίνησε) την «ανεξαρτησία» των αποσχιστικών εδαφών  του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ.

Η Δύση παρακολούθησε απλώς. Η Ευρώπη με

μαλθακές ηγεσίες, χωρίς δύναμη και στρατό, οι ΗΠΑ απλώς φαφλατίζουσες. Μόνο απειλές για ένα πλέγμα οικονομικών κυρώσεων κι εφαρμογή αυτών.  Για τις οποίες η Ρωσία δεν νοιάζεται καν αφού η οικονομική της κατάσταση είναι υγιής, το χρέος της είναι χαμηλό σε σχέση με το ακαθάριστο εθνικό της προϊόν, ο προϋπολογισμός της είναι πλεονασματικός και τα συναλλαγματικά της αποθέματα βρίσκονται σε ύψος που δεν ήταν ποτέ. Η άνοδος των τιμών της ενέργειας της έδωσε αυτά τα πλεονεκτήματα. Άρα, η Ρωσία δεν φοβάται τις κυρώσεις, όποιες κι είναι αυτές, πλην ίσως μιας. Της αποβολής των ρωσικών τραπεζών από το διεθνές σύστημα συναλλαγών SWIFT.

Προσέξτε: Αυτή είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ κύρωση που «τρέμει» ο Πούτιν. Γνωρίζει όμως ότι η Δύση ΔΕΝ μπορεί να την επιβάλλει αφού κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με τεράστιο πλήγμα στο τραπεζικό σύστημα της Δύσης. Κι αυτό επειδή οι τράπεζες της Δύσης θα πρέπει να παραιτηθούν από τα χρωστούμενα Ρώσων  δανειοληπτών (ολιγαρχών και άλλων) που ανέρχονται σε πολλά  δις που δεν θ’ αποπληρωθούν ποτέ. Άρα, τη ζημιά θα την πάθει η Δύση κι όχι η Ρωσία.

Ένα άλλο οικονομικό μέτρο που θα ενοχλήσει τη Ρωσία είναι η απαγόρευση πώλησης  ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου προς την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Σε μία τέτοια περίπτωση, είναι πολύ πιθανόν να δούμε σημαντική αύξηση των διεθνών τιμών των ορυκτών καυσίμων. Οπότε και με δεδομένο ότι ήδη είναι αυξημένες οι τιμές ενέργειας, είναι κάτι ασύμφορο. Χώρια ότι το είχε προβλέψει, μάλλον, ο Πούτιν κι είχε προλάβει να βάλει «βόμβα» στις δυτικές οικονομίες με την αύξηση των τιμών ενώ ήδη οι Ρώσοι εκτόξευσαν την απειλή δια στόματος Μεντβέντεφ που ανέφερε χθες  ότι…  οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν πολύ σύντομα 2.000 € για 1.000 κυβικά μέτρα φυσικού αερίου!

Άρα, οι κυρώσεις μάλλον δεν τρομάζουν τον Πούτιν. Κι είναι σαφές ότι μπαίνουμε σε μια εποχή … Νεοτσαρισμού! Δύσκολη εποχή.  Όπου ο κάθε Πούτιν και κατά το δοκούν θα μπορεί να καθορίζει την τύχη των γειτόνων του.

Πρέπει να τονίσουμε κι αυτό: Ο Πούτιν όπως κι ο Ερντογάν θέλουν να διορθώσουν την ιστορία. Κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο. Ο Ερντογάν «τσαμπουνάει» αναθεωρητισμό κι αρνείται τη Λωζάνη. Ο Πούτιν προχθές μας είπε για το λάθος του Λένιν με την Ουκρανία.

Κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο. Σ’ έναν κόσμο που η δικαιοκρατική τάξη βρίσκεται σε πρωτοφανή υποχώρηση και ξεπετάγονται ημιπαράφρονες αναθεωρητές να επιβάλλον παντοιοτρόπως τις θελήσεις τους –ακόμη και με τη βία του πολέμου ή του ισχυρού- αυτό είναι ζήτημα που «καίει».

Προσέξτε: Τα ίδια έκανε ο Ερντογάν στη Συρία, επειδή δεν ήθελε κουρδικό κράτος στα σύνορά του. Τι επιπτώσεις είχε; Σχεδόν μηδενικές. Κι αυτή είναι δυστυχώς η παράδοση της Δύσης στους ημιπαράφρονες δικτάτορες.

Προσέξτε: Ο Πούτιν το έχει ξανακάνει  με την αναγνώριση της Οσσετίας, μέσα στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα της Γεωργίας, το έχει ξανακάνει με την επίθεση στη Συρία. Ζητά να έχει λόγο στην Ρουμανία και στη Βουλγαρία με πρόσχημα την ασφάλεια της χώρας του. Δηλαδή, αύριο μπορεί να υποστηρίξει  ότι η «στρατηγική της ασφάλειας» περνάει από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης!

Κάτι τελευταίο: Κάποιοι εδώ στη χώρα μας βαυκαλίζονται με το …ξανθό γένος, με τους… ορθόδοξους αδελφούς κι άλλα παρόμοια φληναφήματα.

Για να τελειώνουμε με το παραμύθι: Ποτέ μα ποτέ στην μεγάλη ιστορική διαδρομή οι Ρώσοι στάθηκαν ουσιαστικά στο πλευρό μας. Ποτέ! Ούτε στην τουρκοκρατία, ούτε στον πανσλαβισμό, ούτε με την υποδαύλιση της κομμουνιστικής ανταρσίας. Ακόμη και σήμερα που αντιμετωπίζουμε τεράστιο οικονομικό πρόβλημα με την αύξηση των τιμών της ενέργειας που προκάλεσε ο Πούτιν, εμείς «ματώνουμε» οικονομικά μα το… ξανθό κι ορθόδοξο γένος κάνει ότι δεν ακούει!

Ας είμαστε προσεκτικοί λοιπόν. Αλλιώς αν παγκοσμίως γίνουν αποδεκτές οι πειρατείες κι οι αλλαγές συνόρων κατά το δοκούν του κάθε Πούτιν, γιατί να μη νιώσει …φουσκοθαλασσιές κι ο Ερντογάν με το βλέμμα στο Αιγαίο και τη Θράκη; Τα αναφέρω αυτά, επειδή εκτός άλλων άκουσα τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητά ουδετερότητα της Ελλάδας απέναντι στον φίλο του Ερντογάν και πρωτίστως απέναντι σ’ έναν ακόμη πειρατή της νομιμότητας…