Ο εύκαμπτος Ανδρουλάκης της σιωπής & οι δυο βάρκες

 

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Έχουμε επισημάνει πριν ακόμη από την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην προεδρία του ΚΙΝΑΛ/ΠαΣοΚ, ότι έχουμε να κάνουμε μ’ έναν πολιτικό για τον οποίο γνωρίζουμε ελάχιστες θέσεις του, πλην των στερεοτύπων κι αυτονόητων. Ότι αποφεύγει να λαμβάνει θέσεις σε υποθέσεις που «καίνε» και απασχολούν την κοινή γνώμη προκειμένου να μη «τσαλακωθεί» η εικόνα του. Αυτή την τακτική την διακρίνουμε ακόμη περισσότερο μετά την εκλογή του, που τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν συνεχώς επάνω του. Την είδαμε και στη Βουλή στην διάρκεια της πρότασης δυσπιστίας που ουσιαστικά άθροισε τις ψήφους του κόμματός του με

αυτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, του Βαρουφάκη και του πωλητή των χειρογράφων του Χριστού!

Προχθές πάλι, ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ και το κόμμα του, έπαιξαν τον Πόντιο Πιλάτο, για να μη πούμε μίλησαν με τη γλώσσα του αντιπροέδρου του Εδεσσαϊκού! Με αφορμή την υπόθεση Πολάκη, που για μια ακόμη φορά έδειξε την αντιδημοκρατική του συμπεριφορά μέσα στη Βουλή, με την ουσιαστική κατάληψη της έδρας των ομιλητών, επειδή του αφαιρέθηκε ο λόγος και δεν του επετράπη να κάνει άλλο ένα από τα γνωστά σόου του. Το ΚΙΝΑΛ λοιπόν του Νίκου Ανδρουλάκη εξίσωσε τον ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, ισχυριζόμενο ότι  «η χουλιγκανικού χαρακτήρα σύγκρουση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί σε πρωτοφανείς καταστάσεις και μετατρέπει τη Βουλή των Ελλήνων σε Βουλή μιας τριτοκοσμικής χώρας και δεν αξίζει στον ελληνικό λαό».

Σοβαρά τώρα; Αυτό βρήκε να πει ο Ανδρουλάκης; Βρήκε να κρατήσει ίσες αποστάσεις με αφορμή τον Πολάκη;  Κι η ηθική στην πολιτική; Δεν γνωρίζει ότι η συνέπεια κι η ηθική φέρνουν τις ψήφους; Ξέχασε όσα προσφάτως έλεγε το κόμμα του για τον Πολάκη; Για παραληρήματα και λοιπές του πράξεις; Κι αφού τώρα, καταπίνει τον Πολάκη δια της εξίσωσης των πολιτικών του αντιπάλων, σημαίνει ότι θα καταπιεί και τους Τσίπρα, Παππά ή Τζανακόπουλο για να …διώξουν τη Δεξιά.

Θα ξεχάσει, όπως προχθές, την σκευωρία Novartis που χρέωσαν στον Μητσοτάκη ότι ανέφερε μόνο τα στελέχη του κόμματός του που στοχοποιήθηκαν κι’ όχι του ΠαΣοΚ; Κι αφού όπως λένε τους ξέχασε ο Μητσοτάκης (που δεν το έκανε αφού μίλησε για δέκα πολιτικά στελέχη) γιατί δεν αναφέρθηκε ο ίδιος στα στελέχη του ΠαΣοΚ, όπως ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος κι ο Κουτρουμάνης που στοχοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Αλήθεια, πιστεύει ο Ανδρουλάκης ότι δια της σιωπής θα ξεχαστεί ότι το ίδιο το κόμμα του έκανε σημαντικό αγώνα εναντίον του «πολακισμού»;  Ξεχνά ότι ο όρος «πολακισμός» είναι όρος που ακούστηκε για πρώτη φορά από το κόμμα του; Από την άλλη πλευρά είναι δυνατόν να εμφανίζουν στο ΠαΣοΚ ως …κομματάρχη τον Μητσοτάκη κι αυτό να το λέει ο… πολιτικός γέρων Σκανδαλίδης;

Ας βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους λοιπόν.

Δεν μπορεί ο Ανδρουλάκης να παίζει μπάλα πετώντας τη στις κερκίδες, ούτε να ασκεί πολιτική χωρίς ξεκάθαρες τοποθετήσεις. Ούτε να εξισώνει το μοναδικό κόμμα για το οποίο δημιουργήθηκε ένα τεράστιο «αντισύριζα» μέτωπο στη χώρα, με τις δυνάμεις που παραδοσιακά έλαβαν όλες τις μεγάλες αποφάσεις για τη χώρα. Δεν μπορεί ο Ανδρουλάκης να είναι και του βουνού και του λόγγου και της θάλασσας…

Σε τελική ανάλυση ας αποφασίσει ποιο πρόσωπο του κόμματός του θα κρατήσει. Αυτό του Σημίτη, του Βενιζέλου, της Διαμαντοπούλου, τη πολιτικής συνέπειας ή το πρόσωπο των πρασινοφρουρών, των αυριανιστών και λαϊκιστών;

Το βέβαιο είναι ότι ο χρόνος του δεν είναι απεριόριστος κι ήδη η προχθεσινή δημοσκόπηση (Pulse) έστειλε τα πρώτα μηνύματα… Κι αυτό επειδή ο κόσμος άρχισε πολύ γρήγορα να κατανοεί ότι όποιος πατά σε δυο βάρκες, πέφτει ο ίδιος στη θάλασσα…