Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Αυτή λοιπόν η γυναίκα, με όλο αυτό το
σημαντικό παρελθόν και παρόν, μπήκε στον πειρασμό να αναζητήσει, να βρει και να χρησιμοποιήσει τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις χιλιάδων Ελλήνων του εξωτερικού. Οι οποίοι έβλεπαν να φτάνουν διάφορα mail με προπαγανδιστικό υλικό της εν όψει των επερχόμενων ευρωεκλογών.Η Μισέλ
Ασημακοπούλου,
εξέθεσε τον εαυτό της, το κόμμα της, το υπουργείο Εσωτερικών. Μάλιστα, καθ’ υπερβολή
μπορούμε να πούμε ότι «τραυμάτισε» τον νόμο περί επιστολικής ψήφου. Ευτυχώς,
γρήγορα αυτό αποδείχτηκε ότι δεν ισχύει κι ότι δεν είχαν σχέση τα mail με τη
διαδικασία ψηφοφορίας.
Η απορία που
προκύπτει είναι εύλογη. Μια πολιτικός με τη δική της διαδρομή κι
αναγνωρισιμότητα, για ποιο λόγο κατέφυγε σε φτηνές ή και ακριβές μεθόδους; Η
απάντηση προφανώς είναι εύκολη. Αφενός επειδή η ανασφάλεια εκλογής είναι
χαρακτηριστικό ακόμη και των πιο επιτυχημένων πολιτικών κι αφετέρου επειδή άλλα
πέντε χρόνια στην Ευρωβουλή εγγυώνται πολλά χρήματα και πολλά άλλα.
Είναι και κάτι
άλλο:
Το έκανε προφανώς για να βρεθεί ένα, δυο ή και πολλά βήματα μπροστά από τους
συνυποψηφίους της. Κι αυτό είναι unfair. Είναι μπαγαποντιά! Είναι κάτι που θα έπρεπε ήδη να την έχει οδηγήσει σε παραίτηση από
την υποψηφιότητά της. Αυτό θα έκανε οιοσδήποτε συνετός. Αυτό θα έκανε όποιος/α πιανόταν με τη γίδα
στην πλάτη.
Ξέρετε κάτι; Σκέφτομαι ότι
αν η Ασημακοπούλου βρισκόταν σε άλλη χώρα, όχι μόνο δεν θα τολμούσε να
προσπεράσει δια της πλαγίας τους άλλους υποψηφίους, αλλά ήδη θα βρισκόταν και
κατηγορούμενη. Μαζί με τον ποντικό που την βοήθησε…
Ποια είναι η
λύση;
Η άμεση αποπομπή της από το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ. Κι αν τελικά δεν την
…αποπέμψουν, καλό θα ήταν να μη βρει την ψήφο της!
Αν και το
καλύτερο
απ’ όλα θα είναι η δική της παραίτηση.
Υπάρχει τσίπα; Θα δούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου