Ο Δούκας, το μνημείο νεκρών κι οι έμποροι συναισθημάτων

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Όσα βιώνουμε το τελευταίο διάστημα με την υστερία των Τεμπών, δεν είχαν συμβεί, ούτε καν. όταν είχε συμβεί το θλιβερό δυστύχημα.  Η αντιπολίτευση, μη έχοντας προτάσεις για τη ζωή των Ελλήνων, για το παρόν και το μέλλον τους, στόχευσε τώρα, εξαιρετικά ομολογουμένως,  στο συναίσθημα των Ελλήνων. Όλων των Ελλήνων.  Βρήκε και πρόθυμους γονείς να πιέζουν τη Δικαιοσύνη (ουσιαστικά να την αμφισβητούν) και τους περιφέρουν εδώ κι εκεί κατηγορώντας την κυβέρνηση της χώρας, Είναι οι ίδιοι που είχαν εφεύρει τη …μικρή Μαρία στον Έβρο, που τάχα τη δάγκωσε σκορπιός και πέθανε! Είναι οι ίδιοι που στο Μάτι περί άλλων τύρβαζαν.

Οι άνθρωποι κάνουν εμπόριο λαϊκού συναισθήματος. Εκμεταλλεύονται τη

θλίψη, το πένθος, την πίκρα του απλού λαού, που έσπευσε χωρίς να κατανοεί τι θα ακολουθήσει, να υπογράψει ένα κείμενο που ουσιαστικά στρεφόταν κατά της χώρας.

Ναι, εμπόριο συναισθημάτων είχαμε και στη Βουλή. Μα με μπόλικη υποκρισία, αφού όσα αποκάλυψε ο Νίκος Παππάς περί προσυνεννόησης Ανδρουλάκη, Κασσελάκη, Χαρίτση και Κωνσταντοπούλου εδώ και μια εβδομάδα πριν την τελική κατάθεση της δυσπιστίας στη Βουλή, ξεκαθαρίζουν τα πάντα. Και βάζουν στο κάδρο κι εκδοτικούς μηχανισμούς που  προκάλεσαν…. τη δυσπιστία με ένα δημοσίευμα που δεν αποκάλυψε τίποτα περισσότερο απ’ όσα γνωρίζαμε κι η αντιπολίτευση μάλλον γνώριζε ότι θ’ ακολουθήσει. Εξ ου κι οι προσυνεννοήσεις τους.

Ναι εμπόριο συναισθημάτων! Μέχρι κι ο νέος δήμαρχος των Αθηναίων, που παλινωδεί καθημερινά, αποφάσισε ν’ αναγείρει μνημείο για τους νεκρούς των Τεμπών! Δεν μάθαμε για ποιον λόγο να γίνει ένα τέτοιο μνημείο στην πρωτεύουσα, τι αιτιολογεί την απόφαση του Δούκα. Μα είναι απορίας άξιο να μας πει αν προτίθεται ν’ αναγείρει και μνημείο νεκρών για το Μάτι. Ή για τους νεκρούς της Μάνδρας! Αμφότερες οι πόλεις των δυστυχημάτων, είναι γεωγραφικά εγγύτερα στην Αθήνα…

Ναι, έμποροι συναισθημάτων, που τσακώνονται και μεταξύ τους. Ο Κασσελάκης ενώ συνυπέγραψε την πρόταση δυσπιστίας, τη χαρακτήρισε πριν καν ξεκινήσει, ως «σόου και κοκορομαχία»! Τότε γιατί συμφώνησε κι υπέγραψε το σόου και την κοκορομαχία;

Ναι έμποροι συναισθημάτων! Ένας υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ καθηγητής ευρωπαϊκού δικαίου, ονομαζόμενος Φαραντούρης,  δήλωσε ότι θα ήταν  «ευχής έργον να ρίξει την κυβέρνηση η Ευρωπαία Εισαγγελέας»! Κι όμως, το κράτος τον αμείβει για να διδάσκει τέτοια στα παιδιά των Ελλήνων. Είναι δυνατόν; Όμως, εκτός του πολιτικού κι ακαδημαϊκού του ατοπήματος, είπε και συνειδητά ψέματα προς δημιουργία ψεύτικων εντυπώσεων, αφού η ίδια η Ευρωπαία  εισαγγελέας είχε δηλώσει και διευκρινίσει ότι δεν αναφέρθηκε ποτέ σε κυβερνητικές ενέργειες, αλλά στο άρθρο 86 του ελληνικού συντάγματος που θέτει προϋποθέσεις για την έρευνα υπουργών κλπ.  Είπε ψέματα για εντυπώσεις κι εμπόριο συναισθημάτων, αφού η Ευρωπαία επίτροπος δεν έχει καμιά αρμοδιότητα να ερευνήσει τα Τέμπη, αλλά διερεύνησε την πορεία τη σύμβασης  717, που η εκτέλεση ή μη δεν σχετίζεται με το δυστύχημα, όπως ανέφερε κι ο σύντροφός του  Χρήστος Σπίρτζης.

Ας το ξαναπούμε λοιπόν. Σύσσωμη η αντιπολίτευση, μη έχουσα την παραμικρή πρόταση για τη σημερινή ή αυριανή Ελλάδα, επένδυσε επάνω σε χαροκαμένους ανθρώπους, κάποιους τους έκανε ασπίδα της κι έκανε μαζί τους εμπόριο συναισθημάτων. Εκμεταλλευόμενη και την κάκιστη εικόνα της εξεταστικής στη Βουλή, με μπροστάρηδες ακατάλληλους βουλευτές της ΝΔ.

Η πρόταση δυσπιστίας, ασφαλώς ανακουφίζει την στριμωγμένη κυβέρνηση για τις τιμές των προϊόντων, το νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών ή ακόμη και την ήττα της σε επίπεδο επικοινωνίας κι εντυπώσεων για την υπόθεση των Τεμπών.  Μια κυβέρνηση όμως, που εξελέγη πριν λίγους μήνες με 23 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά, δεν μπορεί να πέσει για να κυβερνήσουν τη χώρα ο Ανδρουλάκης, ο Κασσελάκης, ο Τσακαλώτος κι η Ζωή, με συνοδοιπόρους τον Βελόπουλο, τον Νατσιό και θεωρίες συνωμοσίας…

Εκτός αν θέλουν ν’ αυτοκτονήσουν οι Έλληνες και μετά όσα πέρασαν, να ξαναβάλουν τη χώρα σε περιπέτειες…