Τα λεφτόδεντρα του Αλέξη Τσίπρα

«Η Ελλάδα δεν θα μετατραπεί σε αποικία χρέους», δήλωσε με την επαναστατικότητα και τον στόμφο που απαιτεί η φράση, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Αλέξης Τσίπρας του «όχι» σε όλα, της παραμονής στις στρεβλώσεις που δημιούργησε στην οικονομία και στην κοινωνία ο λαϊκισμός των περασμένων δεκαετιών, χαϊδεύει τα ώτα της ημιμαθούς κοινωνίας, ως πολιτικός τυχοδιώκτης ή πολιτικάντης.

Τι ωραία που θα ήταν να

αποφύγει το χρέος της μια υπερχρεωμένη χώρα;

Αλλά αυτό δεν γίνεται.

Το ξέρει κι ένας απλός πρωτοετής φοιτητής των Οικονομικών Επιστημών.

Αλλά, δεν το ξέρει ή κάνει ότι δεν το ξέρει ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας κι οι συν αυτώ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μπερδεμένος με τις συνεχείς αλλαγές θέσεων, θεωρεί ότι αυτό που εκστόμισε θα το κάνει πράξη.

Τι εκστόμισε;

Ότι μόλις καταλάβει την εξουσία, η λύση είναι μια. Επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους και …πάγωμα των τόκων για πέντε χρόνια!

Δεν γνωρίζουμε σε ποιους απευθύνεται ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να απευθύνεται στους δανειστές της χώρας τους οποίους ….θα καλέσει να απεμπολήσουν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που μας δάνεισαν και ταυτοχρόνως να …«παγώσουν» τα επιτόκια σε όσα χρωστούμενα μείνουν μετά τη…διαγραφή.

Ιστορίες για αγρίους!

Για παραλόγους!

Για αμαθείς ή ημιμαθείς.

Λησμονά φυσικά, ότι η Ελλάδα, δεν είναι δανειστής αλλά χρεωμένη μέχρι τα μπούνια.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ λησμονά και κάτι ακόμη.

Ότι ο χρεωμένος, ο πολυδανισμένος, δεν μπορεί να εκβιάζει.

Το επιχείρησε κι η Κύπρος κι είδαμε τα χαΐρια της.

Είναι τουλάχιστον κωμικό να πιστεύει κάποιος σώφρων άνθρωπος ότι μόλις κηρυχτεί η επανάσταση του Αλέξη, του Λαφαζάνη, του Στρατούλη, του Διαμαντόπουλου, του Κουράκη και των άλλων παιδιών, η Ευρώπη κι η Μέρκελ θα μας χαρίσουν το χρέος.

Είναι τουλάχιστον επικίνδυνο να διαπλάθεται η αμαθής κι ημιμαθής κοινωνία σε λογικές που λένε ότι μόλις ηχήσουν τα φουσάτα του ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη, θα «κλάσει μέντα» το Eurogroup και θα μας «παγώσει» τα επιτόκια για να διατηρούμε επιχειρήσεις σαν την ΤΡΕΝΟΣΕ ή της αμυντικής βιομηχανίας ή άλλες «πεθαμένες» -πλην κοστοβόρες κι αντιπαραγωγικές- του δημοσίου.

Είναι τουλάχιστον πολιτικάντικο να επαναφέρεται με άλλον τρόπο το θλιβερό «λεφτά υπάρχουν»…

Η αλήθεια είναι ότι λεφτά δεν υπάρχουν, εμείς δεν κάνουμε πολλά πράγματα για να νοικοκυρευτούμε, ενώ τα λεφτόδεντρα έπαψαν προ πολλού να παράγουν καρπούς…