«Το νου σας ρεμάλια»….

Από την ώρα που έφυγε ο Παναγιωτακόπουλος από το ΠαΣοΚ καταγγέλλοντας την συγκυβέρνησή του με τη Νέα Δημοκρατία, πέρασαν ήδη πέντε ολόκληρες ημέρες.

Η κυβέρνηση είναι ακόμη στη θέση της…

Θέλει θράσος, πολύ θράσος, να έχεις υπηρετήσει τους Παπανδρέου κι ύστερα να σου φταίνε οι Σαμαράς και Βενιζέλος.

Επιπλέον, από την ώρα που σχηματίστηκε η κυβέρνηση, σχηματίζονται ουρές πέριξ του

 Μεγάρου Μαξίμου και των υπουργείων, από μη εκλεγμένους βουλευτές και πολιτευτές -κυρίως γαλάζιας απόχρωσης- που αναζητούν εναγωνίως να καπαρώσουν κάποια καρέκλα του κρατικού μηχανισμού.

Εξ ου και ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου, δανεισμένος από την θρυλική ατάκα του Λάμπρου Κωνσταντάρα στην παλιά ασπρόμαυρη ταινία του κινηματογράφου.

«Το νου σας ρεμάλια»…

Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τη φράση… «το νου σας ρεμάλια σας βλέπουμε…».

Αναρωτιόμαστε, πάντως, για ποιον λόγο δεν στρατεύονται ή επιστρατεύονται οι άξιοι της κοινωνίας κι όλα γυρίζουν πέριξ των αποτυχημένων να εκλεγούν;

Αφού, όσοι πολιτευτές ανέλαβαν δημόσιους οργανισμούς και άλλα αξιώματα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία απέτυχαν, γιατί το πολιτικό σύστημα πρέπει να επιμένει σ’ αυτό το μοντέλο;

Αφού οι πολίτες έστειλαν σπίτια τους αυτούς τους κυρίους, γιατί πρέπει να τους υποστούν ως διοικητές ταμείων, οργανισμών, ΔΕΚΟ ή άλλων κρατικών θέσεων;

Αφού οι περισσότεροι δεν είναι ικανοί να πουλάνε ούτε τσιγάρα και τσίχλες, με ποιον τρόπο θα διοικήσουν και κυρίως θα προχωρήσουν στο κλείσιμο οργανισμών που θα έπρεπε να έχουν κλείσει προ πολλών ετών;

Απλώς κατσικώνονται εκεί και τα αποτελέσματα τα γνωρίζουμε όλοι…

Τώρα, είναι η μεγάλη ευκαιρία να αλλάξουν κι εδώ τα πράγματα.

Η κοινωνία και δη ο ιδιωτικός τομέας διαθέτει εξαιρετικούς μάνταζερς που μπορούν να κάνουν αυτές τις δουλειές. Κι ας τους αμείβουν αναλόγως της επίτευξης των στόχων.

Ας τους βρουν κι ας τους αξιοποιήσουν.

Ας παρακάμψουν τους λογής λογής «αγωνιστές» της κάθε παράταξης ή ημέτερους από διάφορες γεωγραφικές περιφέρειες αναλόγως γνωριμιών και κομματικών –ψηφοθηρικών επιδιώξεων.

Δεν μπορεί να λέει ο πρωθυπουργός ότι «ιδεολογία είναι η σωτηρία της χώρας» κι απ’ την άλλη να στεγάζονται σε καίριες θέσεις του Δημοσίου εκείνοι που τους «μαύρισε» η κοινωνία.

Χορτάσαμε από ξεγάνωτους  τενεκέδες…