Μαριέττα είσαι λάθος

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τη Μαριέττα Γιαννάκου τη θεωρώ πολιτικό με εξόχως πολιτική σκέψη, θαυμάσια αναλυτική ικανότητα και ιδιαιτέρως χρήσιμη στο κοινωνικό σύνολο.

Την τελευταία πενταετία δε και μετά την τεράστια περιπέτειά της στο υπουργείο Παιδείας (όπου βρέθηκε αντιμέτωπη με όλο το διαπλεκόμενο σύστημα και τους φανατικούς υπερπατριώτες εξ αιτίας του βιβλίου ιστορίας της Ρεπούση), επιτέλεσε σημαντικό έργο ως επικεφαλής της ομάδας των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας στο ευρωκοινοβούλιο.

Επιπλέον, ήμουν εξ εκείνων που είδε με πολύ σκεπτικισμό την απόφαση της κυβέρνησης να αλλάξει τον τρόπο εκλογής των ευρωβουλευτών και μάλιστα με τόσο πρόχειρο τρόπο.

Μπορεί η αλλαγή να θεωρείται και να είναι κίνηση που δίνει στον λαό την δυνατότητα να εκλέγει εκείνους που επιθυμεί να τον εκπροσωπούν στην Ευρώπη και να μην αποτελεί αυτό προνόμιο των εκάστοτε προέδρων των κομμάτων, αλλά από την άλλη πλευρά δίνει τροφή στους κομματικούς στρατούς να εκλέγουν τους πιο γνωστούς, τους πλέον εύπορους (αναφορικά με την δυνατότητα προεκλογικής εκστρατείας) και ν’ αποκλείει διακεκριμένες υποψηφιότητες που δεν ανήκουν στα περιχαρακωμένα κομματικά στρατόπεδα.

Άλλωστε, αν κρίνω από το επίπεδο των βουλευτών που εκλέγονται με σταυρό προτίμησης στην ελληνική βουλή, δεν μπορώ να έχω πολλές ελπίδες για κάτι καλύτερο στις ευρωεκλογές.

Όμως, έχω την αίσθηση ότι η Μαριέττα Γιαννάκου το παράκανε.

Αναγγέλλοντας τη μη συμμετοχή της στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, απαξίωσε όσους ευρωβουλευτές εκλεγούν με σταυρό προτίμησης.

Προτάσσοντας προσωπικές της πικρίες (είπε μεταξύ άλλων ότι έχει να μιλήσει με τον Σαμαρά περισσότερο από ενάμιση χρόνο, ενώ είναι γνωστή η θέλησή της να γινόταν επίτροπος στη θέση της Μαρίας Δαμανάκη), ανέφερε ότι όσοι εκλεγούν θα είναι χαμηλού επιπέδου και παντελώς ξένοι με τις ευρωπαϊκές υποθέσεις.

Η Μαριέττα Γιανάκου, παραβλέπει ότι δεν μπορεί πια η ελληνική κοινωνία, μετά από όσα πέρασε και περνά,  να συνεχίσει να στηρίζει τους μέτριους και τους γνωστούς.

Αν συμβεί, θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Παραβλέπει και κάτι ακόμη.

Ότι δεν μπορεί ο κάθε «κηπουρός» του εκάστοτε προέδρου, να βρίσκεται στο ευρωκοινοβούλιο διορισμένος ευρωβουλευτής.

Ξέχασε τι έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου στις προηγούμενες εκλογές, όπου έστειλε στη χλιδή του ευρωκοινοβουλίου τους κολλητούς του;

Επιπλέον, δεν είδα ή δεν άκουσα την Μαριέττα Γιαννάκου να καταθέτει οποιαδήποτε ένσταση στην περίοδο που γινόντουσαν οι –πράγματι βιαστικές- διαβουλεύσεις για την αλλαγή του τρόπου εκλογής των ευρωβουλευτών.

Δεν την είδα ή δεν την άκουσα να λέει το παραμικρό για το τερατώδες της ψηφοφορίας, με την Ελλάδα μια και μόνη εκλογική περιφέρεια.

Δεν την είδα ή δεν την άκουσα, τότε, να λέει ότι το νέο σύστημα είναι αναποτελεσματικό ή αντιδημοκρατικό, όπως είπε χθες και κατόπιν εορτής.

Υπό αυτή την έννοια, αποτελεί μέγα λάθος η χθεσινή τοποθέτησή της, που ουσιαστικά ήταν μια καταγγελία εναντίον του προέδρου του κόμματός της.

Άλλη μια πολιτικός, που τελικά προτάσσει τις προσωπικές της πικρίες ή χαράσσει προσωπικές στρατηγικές.

Άλλη μια πολιτικός, που θεωρεί ότι είναι αναντικατάστατη κι όσοι εκλεγούν θα είναι κατώτερη από εκείνη και μάλιστα σιχτιρίζονται εκ των προτέρων.

Κι αν αυτή η πολιτικός λέγεται Μαριέττα Γιανάκου, είναι κρίμα!

Ώρα καλή!